Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hélène Ramjiawan: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hélène_Ramjiawan&oldid=58625211 2 apr 2021 18:52‎ 24.132.251.160 1 apr 2021 ‎)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=H%C3%A9l%C3%A8ne_Ramjiawan&oldid=58713300 15 apr 2021 Ymnes)
Regel 1: Regel 1:
'''Lilawatie Hélène Ramjiawan''' ([[Paranam]], [[20 februari]] [[1952]]) is een Surinaamse kinderboekenschrijfster.  
{{Infobox auteur
| naam              = Hélène Ramjiawan
| afbeelding        = Helene_Ramjiawan.jpg
| onderschrift      =
| citaat            =
| volledige naam    = Lilawatie Hélène Ramjiawan
| pseudoniem        =
| geboren          = [[20 februari]] [[1952]]
| geboorteplaats    = [[Paranam]]
| overleden        =
| overlijdensplaats =
| land              = [[Suriname]], [[Nederland]]
| beroep            = schrijfster
| jaren-actief      =
| genre            = kinderboeken
| stroming          = postkoloniaal Suriname
| invloeden        =
| thema            = het meisje Poek, e.a.
| bekende-werken    =
| uitgeverij        =
| onderscheiding    =
| dbnl              =
| website          =
| lijst            =
| portaal2          = Suriname
| portaal3          =
}}
'''Lilawatie Hélène Ramjiawan''' ([[Paranam]], [[20 februari]] [[1952]]) is een [[Suriname|Surinaams]] kinderboekenschrijfster.


=== Levensloop ===
== Biografie ==
de vader van Ramjiawan, Sewcharan Narain, was bestuurder van bouwplaatsmachines voor het Surinaams [[Bauxiet]] maatschappij; [[Suralco]]. Haar moeder, Boedhanie (Marie) Ramjiawan, was een modiste. Hélène slaagde in 1972 van de [[PABO|pabo]] als docent.
Haar vader, Sewcharan Narain, was bestuurder van bouwplaatsmachines voor de [[bauxiet]]maatschappij [[Suralco]]. Haar moeder, Boedhanie (Marie) Ramjiawan, was een modiste. Met haar toenmalige man kreeg ze in 1976 een zoon. Zij scheidden in 1986, vlak voor de geboorte van hun dochter. Ze bleven ondanks de scheiding samenwonen totdat ze in 1994 met haar beide kinderen emigreerde naar [[Nederland]]. In 2003 huwde zij opnieuw; in 2018 werd ze weduwe.


Héléne Ramjiawan had vanaf 1972 een relatie met Angel Carlos del Castilho. Zij trouwde met hem in 1975. Samen kregen zij in 1976 een zoon genaamd Alberto Clinton del Castilho. Zij scheidde in 1986 van del Castilho vlak voor de geboorte van hun dochter, Anna-Gracia Angelina Chérie del Castilho. Ze hebben ondanks de scheiding samengewoond totdat ze in 1994 met haar beide kinderen emigreerde naar [[Nederland]].
Ramjiawan slaagde in 1972 op de [[Pedagogische academie voor het basisonderwijs|pabo]] als docent. Ze startte haar loopbaan op de rooms-katholieke [[lagere school|lagere]] Heilig Hartschool in Paranam, waar ze een jaar les heeft gegeven. Vervolgens heeft ze 6 jaar als docent Engels gewerkt op de Swami Dayanand [[Meer uitgebreid lager onderwijs|Mulo]] in [[Paramaribo]].


In 2003 huwde zij met Simon Rood en in 2013 ging ze met vervroegd pensioen. Op 24 december 2018 werd Hélène de weduwe van Simon Rood.
Eenmaal in Nederland waren haar eerste banen in de schoonmaak, en in een kinderdagverblijf. In 1999 begon ze met lesgeven op [[Stichting Interconfessionele Scholengroep Amsterdam e.o.|ISA]]. In 2013 ging ze met vervroegd pensioen


Op 25 december 2020 werd zij gediagnostiseerd met een [https://www.erasmusmc.nl/nl-nl/kankerinstituut/patientenzorg/aandoeningen/glioblastoom glioblastoom]. Hoewel haar aandoening terminaal is, wordt zij hiervoor behandeld sinds maart 2021.
== Schrijfster ==
Hélène Ramjiawan behoort tot de eerste lichting postkoloniale Surinaamse schrijvers.<ref>Caribbean Research Institute, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=ZP0rAQAAIAAJ&dq=%22H%C3%A9l%C3%A8ne+Ramjiawan%22&focus=searchwithinvolume&q=Ramjiawan The Caribbean Writer], pagina 168</ref> Terwijl Suriname aan de eind van de jaren tachtig ernstige schaarste kende, maakte het kinderboek juist een bloeiperiode mee, zowel kwalitatief als kwantitatief. Hélène Ramjiawan behoorde tot die lichting schrijvers. [[Ismene Krishnadath]] beet in 1989 het spits af me een nieuwe serie en Ramjiawan volgde in 1990 met haar serie kinderboeken die zich afspeelden rond het meisje Poek.<ref name="Letterkunst">Michiel van Kempen, 'Letterkunst als graadmeter, Kinder- en jeugdliteratuur', in: Chandra van Binnendijk en Paul Faber, ''Sranan - Cultuur in Suriname'', Amsterdam/ Rotterdam: Koninklijk Instituut voor de Tropen/ Museum voor Volkenkunde, 1992, pp. 126-135. {{ISBN|90-6832-237-0}}, pagina 134 en 135</ref> Een overeenkomst tussen de opkomende schrijvers is dat zij weliswaar overwegend Hindoestaans zijn, maar allemaal christelijk zijn opgevoed. Hierdoor heeft de culturele etniciteit weinig weerslag in de boeken.<ref>Michiel van Kempen, [https://docplayer.nl/6822076-Jonge-surinaamse-schrijvers-een-idealistische-generatie-met-de-hand-op-de-knip.html 'Jonge Surinaamse schrijvers: Een idealistische generatie met de hand op de knip', in: ''Restant'', 20 (1992), no. 4, pp. 7-20; m.n. pagina 13-14]</ref>


=== Werk ===
Ze richtte zich eerst op kleine kinderen, totdat ze in 1993 met ''Avonturen in Nickerie'' kwam voor de iets oudere jeugd.<ref>Koos Hawinkels, [https://books.google.nl/books?id=CqeSjh4QBK8C Een kijk op de wereld: intercultureel leesonderwijs], pagina 60, 1995, {{ISBN|9789054830900}}</ref> In 1996 verscheen een Engelse vertaling van een [[kort verhaal]] van haar in ''The Caribbean Writer 10'', onder de titel ''The Eye Doctor''.<ref>Peter Constantine, Literary Translation Program Department of Literatures, Cultures, and Languages University of Connecticut , [https://languages.uconn.edu/wp-content/uploads/sites/2059/2016/10/Peter-Constantine-CV.pdf pagina 13], 2016</ref>
Hélène Ramjiawan startte haar loopbaan op een basisschool in Suriname. Ze heeft daar een jaar voor de klas gestaan waarna ze voor 6 jaar als docent Engels lesgaf op de [[Middelbaar algemeen voortgezet onderwijs|mavo]].  


Hélène benaderde, na het schrijven van haar eerste [[manuscript]], de nog onbekende artiest [http://worldcat.org/identities/lccn-n91026860/ Steve Ammersingh] met een pasfoto van haar 3-jarige dochter. Ze legde hem uit dat zij de inspiratie was voor het hoofdpersonage van het boek en vroeg hem of hij haar kon tekenen. Steve heeft hierna alle kinderboeken van Hélène Ramjiawan geïllustreerd.  
Ze werd door minister van Onderwijs [[Harold Rusland]] en [[Ronald Venetiaan|president Venetiaan]] gezien als een positieve kracht voor kinderen. Haar kinderboeken stimuleerden het voorlezen voor kinderen en ook het lezen onder de kinderen. Zij kreeg om deze reden één dag per week betaald verlof om haar boeken en (voor-)lezen op scholen te promoten onder docenten en ouders. Ze kreeg zelfstandig voor elkaar dat haar boeken werden gesponsord door het bedrijfsleven.


In 1990 na het uitgeven van haar eerste kinderboek werd ze door Minister van Onderwijs, [[Harold Rusland]] en [[Ronald Venetiaan|President Venetiaan]] gezien als een positieve kracht voor kinderen. Haar kinderboek stimuleerde het voorlezen voor kinderen en ook het lezen onder de kinderen. Zij kreeg om deze reden één dag per week betaald verlof om haar boeken op scholen te promoten. In dit jaar begon Hélène's transformatie. Ze ging van een timide vrouw naar een zelfbewuste vrouw. Ze kreeg zelfstandig voor elkaar dat haar boeken werden gesponsord door het bedrijfsleven.
== Bibliografie ==
 
De kinderboeken van Ramjiawan werden geïllustreerd door Steve Ammersingh.  
Eenmaal in Nederland waren haar eerste banen in de schoonmaak. In 1997 werkte ze voor [https://www.joods.nl/2006/09/huize-henri%C3%ABtte-sluit-haar-poorten/ Huize Henriëtte], een kinderdagverblijf, en in 1999 begon ze met lesgeven op [https://www.as-siddieq.nl/ ISA].
''Rijmpjes voor het slapen gaan'' werd gepubliceerd door [[Gerrit Barron]]<ref name="Letterkunst" />. Overige boeken zijn in eigen beheer uitgegeven. Hieronder volgt een overzicht:
 
Al haar kinderboeken zijn in eigen beheer uitgegeven
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|+Kinderboeken
|+
!Titel
!Titel
!Jaar
!Jaar
!Leeftijd
!Leeftijd
|-
|-
|[https://www.worldcat.org/title/kan-poek-al-lezen-voorleesverhaal/oclc/906580325 Kan Poek al lezen?]
|''Kan Poek al lezen?''
|1990
|1990
|2 - 6 jaar
|2 - 6 jaar
|-
|-
|[https://www.worldcat.org/title/poek-en-flappie-gaan-op-reis/oclc/65997470 Poek en Flappie gaan op reis]
|''Poek en Flappie gaan op reis''
|1990
|1990
|8 - 10 jaar
|8 - 10 jaar
|-
|-
|[https://www.worldcat.org/title/poek-en-sekre-de-schildpad/oclc/906592610 Poek en Sekre, de schildpad]
|''Poek en Sekre, de schildpad''
|1990
|1990
|3 - 9 jaar
|3 - 9 jaar
|-
|-
|[https://www.worldcat.org/title/poek-ontmoet-loetie-en-loekie/oclc/65720555 Poek ontmoet Loetie en Loekie]
|''Poek ontmoet Loetie en Loekie''
|1991
|1991
|9 - 11 jaar
|9 - 11 jaar
|-
|-
|[https://www.worldcat.org/title/poek-gaat-vliegeren/oclc/906632286 Poek gaat vliegeren]
|''Poek gaat vliegeren''
|1992
|1992
|3 - 7 jaar
|3 - 7 jaar
|-
|-
|[https://www.worldcat.org/title/kapitein-poek/oclc/29432082 Kapitein Poek]
|''Kapitein Poek''
|1992
|1992
|4 - 7 jaar
|4 - 7 jaar
|-
|-
|Rijmpjes voor het slapen gaan
|''Rijmpjes voor het slapen gaan''
|1992
|1992
|
|
|-
|-
|[https://www.worldcat.org/title/avonturen-in-nickerie/oclc/66284964 Avonturen in Nickerie]
|''Avonturen in Nickerie''
|1993
|1993
|
|
|-
|-
|[https://www.worldcat.org/title/zonneschijn-kleurboek/oclc/68720895 Zonneschijn kleurboek]
|''Zonneschijn kleurboek''
|1994
|1994
|
|
|}
|}


[http://worldcat.org/identities/lccn-n91026850/ Hélène Ramjiawan] werd beroemd in Suriname met kinderboeken als [https://bibliotheekuniversiteitvanamsterdam.on.worldcat.org/oclc/906580325 Kan Poek al lezen?] (1990), [https://bibliotheekuniversiteitvanamsterdam.on.worldcat.org/oclc/65997470 Poek en Flappie gaan op reis] (1990) en [https://bibliotheekuniversiteitvanamsterdam.on.worldcat.org/oclc/29432082 Kapitein Poek] (1992).  
{{Appendix|2=
* Worldcat, [http://worldcat.org/identities/lccn-n91026850/ Ramjiawan, Hélène], [http://worldcat.org/identities/lccn-n91026860/ Ammersingh, Steve]
* DBNL, OSO, [https://www.dbnl.org/tekst/_oso001199001_01/_oso001199001_01_0027.php jaargang 9], [https://www.dbnl.org/tekst/_oso001199101_01/_oso001199101_01_0021.php jaargang 10]
----
{{References}}}}


{{DEFAULTSORT:Ramjiawan, Hélène Lilawatie}}
{{DEFAULTSORT:Ramjiawan, Hélène Lilawatie}}
[[Categorie:Surinaams kinderboekenschrijver]]
[[Categorie:Surinaams kinderboekenschrijver]]

Versie van 16 apr 2021 22:05

Hélène Ramjiawan
Bestand:Helene Ramjiawan.jpg
Algemene informatie
Volledige naam Lilawatie Hélène Ramjiawan
Geboren 20 februari 1952, Paranam
Land Suriname, Nederland
Beroep schrijfster
Werk
Genre(s) kinderboeken
Stroming postkoloniaal Suriname
Thema's het meisje Poek, e.a.
rel=nofollow

Lilawatie Hélène Ramjiawan (Paranam, 20 februari 1952) is een Surinaams kinderboekenschrijfster.

Biografie

Haar vader, Sewcharan Narain, was bestuurder van bouwplaatsmachines voor de bauxietmaatschappij Suralco. Haar moeder, Boedhanie (Marie) Ramjiawan, was een modiste. Met haar toenmalige man kreeg ze in 1976 een zoon. Zij scheidden in 1986, vlak voor de geboorte van hun dochter. Ze bleven ondanks de scheiding samenwonen totdat ze in 1994 met haar beide kinderen emigreerde naar Nederland. In 2003 huwde zij opnieuw; in 2018 werd ze weduwe.

Ramjiawan slaagde in 1972 op de pabo als docent. Ze startte haar loopbaan op de rooms-katholieke lagere Heilig Hartschool in Paranam, waar ze een jaar les heeft gegeven. Vervolgens heeft ze 6 jaar als docent Engels gewerkt op de Swami Dayanand Mulo in Paramaribo.

Eenmaal in Nederland waren haar eerste banen in de schoonmaak, en in een kinderdagverblijf. In 1999 begon ze met lesgeven op ISA. In 2013 ging ze met vervroegd pensioen

Schrijfster

Hélène Ramjiawan behoort tot de eerste lichting postkoloniale Surinaamse schrijvers.[1] Terwijl Suriname aan de eind van de jaren tachtig ernstige schaarste kende, maakte het kinderboek juist een bloeiperiode mee, zowel kwalitatief als kwantitatief. Hélène Ramjiawan behoorde tot die lichting schrijvers. Ismene Krishnadath beet in 1989 het spits af me een nieuwe serie en Ramjiawan volgde in 1990 met haar serie kinderboeken die zich afspeelden rond het meisje Poek.[2] Een overeenkomst tussen de opkomende schrijvers is dat zij weliswaar overwegend Hindoestaans zijn, maar allemaal christelijk zijn opgevoed. Hierdoor heeft de culturele etniciteit weinig weerslag in de boeken.[3]

Ze richtte zich eerst op kleine kinderen, totdat ze in 1993 met Avonturen in Nickerie kwam voor de iets oudere jeugd.[4] In 1996 verscheen een Engelse vertaling van een kort verhaal van haar in The Caribbean Writer 10, onder de titel The Eye Doctor.[5]

Ze werd door minister van Onderwijs Harold Rusland en president Venetiaan gezien als een positieve kracht voor kinderen. Haar kinderboeken stimuleerden het voorlezen voor kinderen en ook het lezen onder de kinderen. Zij kreeg om deze reden één dag per week betaald verlof om haar boeken en (voor-)lezen op scholen te promoten onder docenten en ouders. Ze kreeg zelfstandig voor elkaar dat haar boeken werden gesponsord door het bedrijfsleven.

Bibliografie

De kinderboeken van Ramjiawan werden geïllustreerd door Steve Ammersingh. Rijmpjes voor het slapen gaan werd gepubliceerd door Gerrit Barron[2]. Overige boeken zijn in eigen beheer uitgegeven. Hieronder volgt een overzicht:

Titel Jaar Leeftijd
Kan Poek al lezen? 1990 2 - 6 jaar
Poek en Flappie gaan op reis 1990 8 - 10 jaar
Poek en Sekre, de schildpad 1990 3 - 9 jaar
Poek ontmoet Loetie en Loekie 1991 9 - 11 jaar
Poek gaat vliegeren 1992 3 - 7 jaar
Kapitein Poek 1992 4 - 7 jaar
Rijmpjes voor het slapen gaan 1992
Avonturen in Nickerie 1993
Zonneschijn kleurboek 1994

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Caribbean Research Institute, The Caribbean Writer, pagina 168
  2. ↑ 2,0 2,1 Michiel van Kempen, 'Letterkunst als graadmeter, Kinder- en jeugdliteratuur', in: Chandra van Binnendijk en Paul Faber, Sranan - Cultuur in Suriname, Amsterdam/ Rotterdam: Koninklijk Instituut voor de Tropen/ Museum voor Volkenkunde, 1992, pp. 126-135. ISBN 90-6832-237-0, pagina 134 en 135
  3. º Michiel van Kempen, 'Jonge Surinaamse schrijvers: Een idealistische generatie met de hand op de knip', in: Restant, 20 (1992), no. 4, pp. 7-20; m.n. pagina 13-14
  4. º Koos Hawinkels, Een kijk op de wereld: intercultureel leesonderwijs, pagina 60, 1995, ISBN 9789054830900
  5. º Peter Constantine, Literary Translation Program Department of Literatures, Cultures, and Languages University of Connecticut , pagina 13, 2016
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Hélène_Ramjiawan&oldid=324520"