Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Léon De Lee: verschil tussen versies
k (IPA heeft pagina Leon de Lee hernoemd naar Léon De Lee) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Léon De Lee''' ([[Lokeren]], [[1900]] – [[ | '''Léon De Lee''' ([[Lokeren]], [[1900]] – [[Neuengamme]] 1942?) was een [[Belgische]] diamantbewerker die tijdens het [[interbellum]] een van de voortrekkers was van de [[trotkistische]] [[Revolutionair Socialistische Partij]] in [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]].<ref>[https://www.marxists.org/nederlands/de_coninck-rik/2012/2012de_lee.htm Leon De Lee], Rik De Coninck</ref> | ||
De Lee werkte samen met [[Franz Meyer]] en [[Fritz Besser]], twee leden van de [[Internationale Kommunisten Deutschlands]] die gevlucht waren voor de repressie van de [[nazisme|nazi's]]. De Lee beheerde mee een drukkerij waar revolutionaire pers verscheen, onder de noemer Editions Leon De Lee. Hij gaf onder meer ''Unser Wort'' uit, het tijdschrift van de Duitse trotskisten in ballingschap. | De Lee werkte samen met [[Franz Meyer]] en [[Fritz Besser]], twee leden van de [[Internationale Kommunisten Deutschlands]] die gevlucht waren voor de repressie van de [[nazisme|nazi's]]. De Lee beheerde mee een drukkerij waar revolutionaire pers verscheen, onder de noemer Editions Leon De Lee. Hij gaf onder meer ''Unser Wort'' uit, het tijdschrift van de Duitse trotskisten in ballingschap. | ||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
Er is weinig gekend over het leven van De Lee. Zijn nagelaten correspondentie werd in 2012 in een valies teruggevonden op de zolder van [[Ernest Mandel]].<ref>[https://www.journalbelgianhistory.be/nl/system/files/article_pdf/006_Desmet_Gertjan_2015_2_3.pdf De Internationale Kommunisten Deutschlands in Antwerpen en Brussel (1933-1940)], Gertjan Desmet</ref> | Er is weinig gekend over het leven van De Lee. Zijn nagelaten correspondentie werd in 2012 in een valies teruggevonden op de zolder van [[Ernest Mandel]].<ref>[https://www.journalbelgianhistory.be/nl/system/files/article_pdf/006_Desmet_Gertjan_2015_2_3.pdf De Internationale Kommunisten Deutschlands in Antwerpen en Brussel (1933-1940)], Gertjan Desmet</ref> | ||
De Lee werd tijdens de oorlog | De Lee werd tijdens de oorlog gedeporteerd naar het concentratiekamp van [[Neuengamme]] waar hij overleed.<ref>[http://www.lcr-lagauche.be/cm/index.php?view=article&id=458:la-vie-de-leon-lesoil&option=com_content&Itemid=53 La vie de Léon Lesoil]</ref> | ||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
Versie van 11 nov 2020 18:19
Léon De Lee (Lokeren, 1900 – Neuengamme 1942?) was een Belgische diamantbewerker die tijdens het interbellum een van de voortrekkers was van de trotkistische Revolutionair Socialistische Partij in Antwerpen.[1]
De Lee werkte samen met Franz Meyer en Fritz Besser, twee leden van de Internationale Kommunisten Deutschlands die gevlucht waren voor de repressie van de nazi's. De Lee beheerde mee een drukkerij waar revolutionaire pers verscheen, onder de noemer Editions Leon De Lee. Hij gaf onder meer Unser Wort uit, het tijdschrift van de Duitse trotskisten in ballingschap.
Er is weinig gekend over het leven van De Lee. Zijn nagelaten correspondentie werd in 2012 in een valies teruggevonden op de zolder van Ernest Mandel.[2]
De Lee werd tijdens de oorlog gedeporteerd naar het concentratiekamp van Neuengamme waar hij overleed.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|