UMTS

UMTS oftewel Universal Mobile Telecommunications System wordt gezien als de opvolger voor GSM/GPRS (General Packet Radio Services) en biedt net als de voorgangers zowel circuitgeschakelde als pakketgeschakelde communicatiediensten. UMTS wordt bedreven in de frequentieband tussen 2.0-2.15 GHz.

UMTS wordt ook de derde generatie (3G) mobiele communicatie genoemd en is niets meer dan een stelsel van afspraken tussen aanbieders van verschillende mobiele netwerken. UMTS biedt een grotere verbindingssnelheid t.o.v. andere mobiele systemen. Ter vergelijking:

• 2G GSM : 9.6 Kb/s of veelvouden hiervan met HSCSD
• 2.5G GPRS: 52 Kb/s Met als mogelijke uitbreiding EDGE 128 Kb/s
• 3G UMTS: 384 Kb/s (Maximaal 2Mb door een toepassing)
• 3.5G HSDPA Tot 14Mbps
• 4G LTE Tot 100Mbps

Voor UMTS is een investering nodig in de infrastructuur van de huidige GSM en GPRS netwerken. Dit betreft met name het radionetwerk (UTRAN - UMTS Terrestrial Radio Access Network). UMTS herbruikt de centrales (MSCs - Mobile service Switching Centres), routers (GSNs - GPRS Service Nodes) en de systemen voor authenticatie en autorisatie (HLR - Home Location Register) van GSM/GPRS na een beperkte aanpassing voor de hogere snelheden.

Een technologie die nog hogere snelheden haalt is HSDPA: tot 14Mbps.

In 2001 waren er belangrijke veilingen van UMTS-licenties; de telecombedrijven moesten grote leningen aangaan om de UMTS-licenties te kunnen bekostigen; deze leningen hingen vervolgens als molenstenen om de nek van de bedrijven, die op het randje van faillissement verkeerden. Dit viel samen met het uiteenspatten van de internetzeepbel, toen de koersen zwaar daalden.

UMTS in België

Proximus lanceerde al UMTS-diensten voor zakengebruikers in mei 2004 en is vanaf september 2005 van start gegaan voor eindgebruikers in 200 steden. Tegelijkertijd werden nieuwe diensten gelanceerd die gebruikmaken van UMTS, de zogenaamde 3G diensten : Videotelefonie, Music Download, 3D Games, Mobile TV.

Eind 2007 lanceerde Mobistar "Internet EveryWhere". Hiermee is het mogelijk om overal(mits dekking) op het internet te geraken. Men kan hiermee kiezen om op een GPRS, EDGE, UMTS of HSDPA antenna te gaan. De dekkingsgebied van UMTS en HSDPA wordt nog steeds vergroot. HSDPA is nietmeer dan een softwarematige aanpassing van een UMTS antenna. Maar voor UMTS moet men wel totaal nieuwe antenna´s zetten. Mobistar was eind 2007 zeer vooruistrevend met een limiet van 1 GB aan te bieden. Proximus bood toen 50 MB aan als limiet. Base heeft geen UMTS-netwerk maar heeft wel een landelijke EDGE-dekking. De prijzen waren voor de komst van Mobistar "Internet EveryWhere" hetzelfde als die van Proximus. Base noemde het de Globetrotter.

UMTS in Nederland

In februari 2004 werd UMTS gelanceerd door Vodafone Nederland, gevolgd door de lancering van UMTS door KPN in juli 2004.

Telfort is overgenomen door KPN. Telfort zou geen eigen UMTS-netwerk bouwen, maar begint met de als de opvolger geziene HSDPA.

Orange en T-Mobile zouden in de joint-venture "RANN" samen een UMTS-netwerk gaan bouwen. Het RANN is echter vrij snel weer ontbonden, waardoor Orange en T-Mobile nu onafhankelijk van elkaar een UMTS-netwerk hebben gebouwd. Later heeft T-mobile weer Orange overgenomen. Daardoor is het UMTS-netwerk van Orange weer in handen van T-mobile.

T-Mobile Nederland, dochterbedrijf van Deutsche Telekom, heeft in november 2005 in stilte het UMTS-netwerk opengesteld voor gebruik. Het netwerk biedt voornamelijk dekking in grote steden en langs doorgaande (snel)wegen. De werkelijke introductie laat nog op zich wachten tot de UMTS-dekking van T-Mobile beter is. Tijdens de introductie zal T-Mobile de UMTS-versneller HSDPA installeren op het netwerk.

Orange Nederland is sinds begin 2005 UMTS-masten aan het plaatsen. Het netwerk is inmiddels actief maar nog lang niet landelijk dekkend. Nu Orange is overgenomen door T-Mobile, zullen deze netwerken in elkaar worden geschoven.

In totaal zullen zo'n 15.000 UMTS-basisstations (antennes) geplaatst worden. Per mast worden meestal 3 paneelantennes geplaatst (bereik per antenne is 120 gr.). Deze 15.000 basisstations komen naast de reeds bestaande 14.600 GSM zenders.

UMTS en gezondheid/welzijn

In 2003 publiceerde TNO de resultaten van het COFAM onderzoek. In dit onderzoek werden proefpersonen 45 minuten blootgesteld aan hoogfrequente elektromagnetische straling die vergelijkbaar is met die van een UMTS-basisstation. Er werden statistisch significante effecten op het (subjectieve) welzijn en het cognitief functioneren gevonden. 6 juni 2006 zijn de resultaten van het herhalende onderzoek uit Zwitserland in een wetenschappelijk tijdschrift gepubliceerd. De in 2003 gevonden effecten werden niet gevonden, waaruit geconcludeerd kan worden dat het niet bewezen is dat er bij kortstondige blootstelling gezondheidseffecten optreden. Een Brits onderzoek concludeerde daarentegen dat de klachten van straling wel degelijk bestaan, maar dat ze niet veroorzaakt worden door de straling, maar door suggestie.

Het gaat hier om gezondheidsklachten als slapeloosheid, chronische vermoeidheid, chronische hoofdpijn, reumatisch lijkende pijnen, spierkrampen, hartritmestoornissen, problemen met het kortetermijngeheugen, depressie, het horen van fluittonen (fantoomgeluiden, bromtonen - ook bij dove mensen), achteruitgaand zicht, coördinatieproblemen, spraakgebreken, gevoel van benauwdheid en prikkelbaarheid.

Het officiële standpunt van het Ministerie van VROM is dan ook dat er geen enkel effect van UMTS-straling op de gezondheid is . Desalniettemin zijn er bijna 70 gemeentes (stand juni 2006) die weigeren bouwvergunningen te verlenen voor masten waar ook UMTS-basisstation in geplaatst kunnen worden. Uiterlijk 1 januari 2007 moeten alle commerciële partijen die UMTS-licenties gekocht hebben een dekkingsgraad van minimaal 70% bereiken. Dit wordt gefrustreerd door de betreffende gemeentes. Zij baseren zich op het voorzorgsbeginsel.

Referenties

Externe links

• GSM Association Overkoepelend orgaan
• www.d-d-s.nl