Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Henri Reynders: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
Tijdens de oorlog als [[aalmoezenier]] krijgsgevangen genomen. In 1941 werd hij vrijgelaten. | Tijdens de oorlog als [[aalmoezenier]] krijgsgevangen genomen. In 1941 werd hij vrijgelaten. | ||
Vanaf 1943 bracht Reynders talloze jongeren onder in verschillende [[katholicisme|katholieke]] organisaties | Vanaf 1943 bracht Reynders talloze jongeren (waaronder [[Flora Mendelovicz]]) onder in verschillende [[katholicisme|katholieke]] organisaties en alle andere plaatsen die door het verzet konden worden voorzien. Hij bracht de kinderen vaak zelf weg, en moest zich meermaals doorheen Duitse barricades bluffen. In 1944 kreeg de [[Gestapo]] lucht van zijn activiteit, maar hij was afwezig toen ze een huiszoeking hielden in de Keizersbergabdij. Reynders dook hierna onder. | ||
Op het einde van de oorlog ging hij terug aan de slag als aalmoezenier. In 1968 werd hij [[vicaris]] in [[Ottignies]], waar ondertussen een plein naar hem is vernoemd. | Op het einde van de oorlog ging hij terug aan de slag als aalmoezenier. In 1968 werd hij [[vicaris]] in [[Ottignies]], waar ondertussen een plein naar hem is vernoemd. | ||
Versie van 14 okt 2019 15:12
Henri Reynders ("Vader Bruno") (Brussel 1903 - 1981) was een Benedictijner monnik in de Abdij van Keizersberg in Leuven die tijdens de Tweede Wereldoorlog een 300 tal Joodse kinderen en een aantal volwassen hielp onderduiken.[1]
Reynders werd voor de oorlog, in 1938, tijdens een bezoek aan Nazi-Duitsland al geschokt toen hij zag hoe een Joodse man werd mishandeld.[2]
Tijdens de oorlog als aalmoezenier krijgsgevangen genomen. In 1941 werd hij vrijgelaten.
Vanaf 1943 bracht Reynders talloze jongeren (waaronder Flora Mendelovicz) onder in verschillende katholieke organisaties en alle andere plaatsen die door het verzet konden worden voorzien. Hij bracht de kinderen vaak zelf weg, en moest zich meermaals doorheen Duitse barricades bluffen. In 1944 kreeg de Gestapo lucht van zijn activiteit, maar hij was afwezig toen ze een huiszoeking hielden in de Keizersbergabdij. Reynders dook hierna onder.
Op het einde van de oorlog ging hij terug aan de slag als aalmoezenier. In 1968 werd hij vicaris in Ottignies, waar ondertussen een plein naar hem is vernoemd.
Op 10 oktober 1964 verleende het Jad Wasjem Reynders de titel Rechtvaardige onder de Volkeren.[3] Hij werd vervolgens uitgenodigd naar Jeruzalem waar hij een aantal kinderen ontmoette die hij had gered.
In 1975 werd Reynders opgenomen in een tehuis omdat hij leed aan de ziekte van Parkinson waar hij zes jaar later overleed. Zijn stoffelijk overschot ligt begraven in het Klooster van Chevetogne, een abdij waar hij tijdens zijn leven al naartoe wilde trekken, wat door zijn abt in de Keizersbergabdij steeds werd tegengehouden.
Geredde kinderen
| Bronnen, noten en/of referenties
|