Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gregor van der Burght: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gregor_van_der_Burght&diff=cur&oldid=50643114 -b- nieuw Bispinck 1 jan 2018)
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gregor_van_der_Burght&oldid=50790151 17 jan 2018)
Regel 1: Regel 1:
{{ne||2018|01|03}}
{{Infobox hoogleraar
{{Infobox hoogleraar
| naam                    = Prof. mr. Gregor van der Burght
| naam                    = Gregor van der Burght
| afbeelding              = Gregor10.tif
| afbeelding              = Gregor10.tif
| onderschrift            = Prof. mr. Gregor van der Burght
| onderschrift            = Prof. dr. mr. Gregor van der Burght
| volledige naam          =  
| volledige naam          =  
| geboortedatum          = [[27 maart]] [[1944]]
| geboortedatum          = [[27 maart]] [[1944]]
| geboorteplaats          =  
| geboorteplaats          = Abbekerk
| overlijdensdatum        =  
| overlijdensdatum        =  
| overlijdensplaats      =  
| overlijdensplaats      =  
Regel 11: Regel 12:
| nationaliteit          = {{NL}}
| nationaliteit          = {{NL}}
| wetenschapsgebied      = rechten
| wetenschapsgebied      = rechten
| universiteit            = [[Vrije Universiteit Amsterdam]]
| universiteit            = [[Vrije Universiteit Amsterdam]] en University of Curaçao
| proefschrift            =  
| proefschrift            = Het wettelijke deelgenootschap
| promotor                =  
| promotor                = Prof. mr. A. Pitlo
| soort hoogleraar        =  
| soort hoogleraar        = Gewoon hoogleraar
| beroep                  =  
| beroep                  =  
| bekende werken          =  
| bekende werken          = Pitlo Personen- en familierecht; Pitlo Erfrecht
| handtekening            =  
| handtekening            =  
| religie                =  
| religie                =  
Regel 22: Regel 23:
| website                =  
| website                =  
}}
}}
'''Prof. dr. mr. Gregor van der Burght''' werd geboren op 27 maart 1944.<ref>{{link VIAF|id=101222926}}</ref> Hij heeft rechten en notariaat gestudeerd aan de universiteit van Amsterdam (1964-1969) en is in 1973 gepromoveerd tot doctor in de rechtsgeleerdheid aan de zelfde universiteit op het proefschrift: Het Wettelijk Deelgenootschap (Kluwer, Deventer). Zijn promotor was Prof. mr. Adriaan Pitlo. De dissertatie was zoals een recensent het beschreef een requisitoir tegen het door Meijers voorgestelde en in het Nieuw BW ingevoerde stelsel van het wettelijk deelgenootschap. Het zou ruim dertig jaren duren voordat de wetgever dit systeem, dat, zoals Van der Burght had voorspeld tot mislukken was gedoemd, uit de wet werd gehaald. In 1978 werd Van der Burght hoogleraar privaatrecht, notarieel recht en notarieel belastingrecht aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Van zijn hand verschenen vele publicaties waaronder sinds 1977 de bewerkingen van twee handboeken uit de Pitlo-Serie; uitgave aanvankelijk Gouda-Quint te Arnhem; later Kluwer-Deventer: het deel Erfrecht en ook het deel Personen- en familierecht. Na zijn emeritaat van de Vrije Universiteit Amsterdam in 2009 is hij met deze bewerkingen gestopt. Vanaf 1982 raakte Van der Burght als hoogleraar betrokken bij het universitaire onderwijs op de Nederlandse Antillen. Hij verbond zich aan de Universiteit van de Nederlandse Antillen (sinds 2013 Universiteit van Curaçao) totdat hij in 2013 met emeritaat ging. In 2012 verscheen zijn Nederlands Caribisch Erfrecht (Boom Juridische Uitgevers), 484 pp. Vanaf 1985 was Van der Burght als projectmanager betrokken bij de Berkerjasama Indonesia-Belanda tentang Hukum (Samenwerking tussen Indonesië en Nederland op het terrein van het recht). In die hoedanigheid heeft hij tot 1992 (een gedwongen einde door het conflict Pronk met Indonesië) voor de Indonesische staatsuniversiteiten (w.o. Univ. Gadjah Mada, Univ. Diponogoro, Univ. Trisaktie, Univ. Indonesia, Univ. Hassanuddin en vele andere) trainingen ontwikkeld en opgezet ten behoeve van de up-grading van Indonesische universitaire docenten). Na 1992 is hij daarmee doorgegaan ten behoeve van particuliere universiteiten zoals Parahyangan, Satya Wacan en de APTIK- universiteiten). Enige boeken van hem werden in het Bahasa Indonesia vertaald en uitgegeven. Zijn carrière als hoogleraar wordt gekenmerkt door zijn aantrekkelijke colleges die door de studenten en andere toehoorders hoog werden gewaardeerd: diepgaand maar met veel humor en relativering. Buiten de collegezaal was hij voor studenten zeer toegankelijk en zijn examens waren lastig maar zijn beoordeling mild. Vanaf 2001 tot maart 2014 fungeerde hij als Honorair Raadsheer in het Gerechtshof te 's-Gravenhage in de familiekamer. Als docent voor professionals viel en valt hij erg in de smaak. Naast zijn publicitaire en onderwijsactiviteiten is en was Van der Burght zeer geïnteresseerd in de rechtsontwikkelingen in het buitenland, hetgeen onder meer blijkt uit zijn vele gastcolleges en gast-hoogleraarschappen zowel in Europa als ook in Zuid-Afrika, China, Indonesië en Canada. Hij publiceerde enige werken voor het internationale forum. Het liber amicorum dat hij bij zijn afscheid van de VU kreeg aangeboden had als titel: In dienst van het recht grenzen verleggen. (Kluwer 2009) Hij is mede-oprichter en was van 2011 tot en met 2015 voorzitter van de Stichting Nalatenschapsmediation Nederland die zich beijvert in het voorkomen dan wel oplossen van (familie/bedrijfs)-conflictenten gevolgen van een overlijden door ante-mortem en post-mortem mediation. De stichting heeft een specialistische opleiding ontwikkeld om ervaren mediators op te leiden tot gecertificeerde nalatenschapsmediators, die naar het afleggen van diverse examens door de stichting in een register worden opgenomen.<ref>[http://www.nalatenschapsmediation.com]</ref>
'''Gregor van der Burght''' ([[Abbekerk]], [[27 maart]] [[1944]]<ref>{{link VIAF|id=101222926}}</ref>) is een Nederlandse [[Belastingrecht|fiscaal]] en [[Notarieel recht|notarieel jurist]] en [[Emeritaat|emeritus]] [[hoogleraar]] aan de [[Vrije Universiteit Amsterdam]].
 
== Loopbaan ==
Van der Burght studeerde van 1964 tot 1969 [[rechtsgeleerdheid|rechten]] en notariaat aan de [[Universiteit van Amsterdam]]. Hij [[Wetenschappelijke promotie|promoveerde]] in 1973 aan dezelfde universiteit bij prof. mr. [[Adriaan Pitlo]] op het [[proefschrift]] ''Het wettelijk deelgenootschap''.  
 
In 1978 werd hij hoogleraar [[privaatrecht]], notarieel recht en notarieel belastingrecht aan de Vrije Universiteit. Vanaf 1982 tot zijn emeritaat in 2013 was hij ook [[bijzonder hoogleraar]] aan de [[Universiteit van Curaçao|Universiteit van de Nederlandse Antillen]].
 
Vanaf 1985 was Van der Burght als projectmanager betrokken bij de Berkerjasama Indonesia-Belanda tentang Hukum (Samenwerking tussen [[Indonesië]] en Nederland op het terrein van het recht). In die hoedanigheid heeft hij tot het einde van het project in 1992 trainingen ontwikkeld in 1992 voor de rechtenfaculteiten van Indonesische staatsuniversiteiten<ref>Univ. Gadjah Mada, Univ. Diponogoro, Univ. Trisaktie, Univ. Indonesia, Univ. Hassanuddin.</ref> ten behoeve van de bijscholing van Indonesische universitaire docenten. Na 1992 zette hij dit werk voort ten behoeve van particuliere universiteiten.<ref>Parahyangan, Satya Wacana en de APTIK- universiteiten.</ref> Enige boeken van hem werden in het [[Bahasa Indonesia]] vertaald en uitgegeven.  
 
== Publicaties ==
Van zijn hand verschenen vele publicaties waaronder sinds 1977 de bewerkingen van twee handboeken uit de Pitlo-serie: het deel Personen- en familierecht en het deel Erfrecht (Gouda-Quint/Kluwer, Deventer) en de twee delen Parlementaire Geschiedenis Boek 4 BW Erfrecht (Kluwer, Deventer). In 2012 verscheen zijn Nederlands Caribisch Erfrecht en de tweede druk in 2016 bij Wolf Legal Publishers.
 
Als vast medewerker van het Weekblad Fiscaal Recht schreef hij artikelen over het [[successierecht]] (erfbelasting) en tevens in het Weekblad voor privaatrecht, notariaat en registratie over [[huwelijksvermogensrecht|huwelijksvermogens]]- en [[erfrecht]]. Van 2005 tot 2013 was hij redacteur van Fiscaal Tijdschrift Vermogen. Daarnaast was hij hoofdredacteur van Estate Planner; Estateplanner Expert en van de losbladige Kluwer-uitgave Erfrecht. Hij publiceerde enige werken voor het internationale forum.<ref>Preadvies in: ''De internationale contractuele relaties, De rol van de notaris'', Koninklijke Federatie van Belgische Notarissen, Maklu, Antwerpen/Apeldoorn; ''Bunga Rampai Pembangunan Hukum Indonesia; Family and succession Law'', in cooperation with Mirelle Franssen, International Encyclopeadia of Laws, Kluwer international; ''Registered Parnership in The Netherlands'', American Association of Family Law, Albuquerque, New Mexico, USA, 18 pp.; ''Why surviving spouses (may) eat their young: the position of the minor child under the new (2003) Dutch Inheritance Law'' In: Griffin’s View Vol 7, number 1, January 2006; ''The Netherlands: Overview of matrimonial developments'' In: The international survey of Family Law, 2007 edition, p. 207-216, International Society of Family Law; ''Mediation in the Balkans: promising developments'' In: Arbitration, The international journal of Arbitration, Mediation and Dispute Management Volume 74 Number 2 May 2008, p. 163–169.</ref>
 
== Overige activiteiten ==
Zijn belangstelling voor de rechtsontwikkelingen in het buitenland, blijkt onder meer uit zijn vele gastcolleges en gast-hoogleraarschappen zowel in Europa ([[KU Leuven]]) als ook daar buiten; McGill University, Montreal.<ref>Zuid-Afrika, PR China en Indonesië.</ref> Het [[liber amicorum]] dat hij bij zijn afscheid van de VU ontving had als titel: In dienst van het recht grenzen verleggen (Kluwer, Deventer, 2009). Datzelfde jaar werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Vanaf 2001 is hij zich ook gaan verdiepen in buitengerechtelijk conflictoplossing en beoefent [[mediation]] in zijn praktijk. Hij was mede-oprichter en eerste voorzitter van de Stichting Nalatenschapsmediation Nederland die zich beijvert in het voorkomen dan wel oplossen van (familie/bedrijfs)-conflictenten gevolgen van een overlijden door ante-mortem en post-mortem mediation.<ref>[http://www.nalatenschapsmediation.com Stichting Nalatenschapsmediation Nederland]</ref>
 
Van 2001 tot maart 2014 fungeerde hij als Honorair Raadsheer in het [[Gerechtshof Den Haag|Gerechtshof te 's-Gravenhage]] in de familiekamer.


{{Appendix}}
{{Appendix}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q47015612 }}
{{DEFAULTSORT:Burght, Gregor van der}}
{{DEFAULTSORT:Burght, Gregor van der}}


[[Categorie:Hoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam]]
[[Categorie:Hoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam]]

Versie van 17 jan 2018 12:47


rel=nofollow

Gregor van der Burght (Abbekerk, 27 maart 1944[1]) is een Nederlandse fiscaal en notarieel jurist en emeritus hoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam.

Loopbaan

Van der Burght studeerde van 1964 tot 1969 rechten en notariaat aan de Universiteit van Amsterdam. Hij promoveerde in 1973 aan dezelfde universiteit bij prof. mr. Adriaan Pitlo op het proefschrift Het wettelijk deelgenootschap.

In 1978 werd hij hoogleraar privaatrecht, notarieel recht en notarieel belastingrecht aan de Vrije Universiteit. Vanaf 1982 tot zijn emeritaat in 2013 was hij ook bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van de Nederlandse Antillen.

Vanaf 1985 was Van der Burght als projectmanager betrokken bij de Berkerjasama Indonesia-Belanda tentang Hukum (Samenwerking tussen Indonesië en Nederland op het terrein van het recht). In die hoedanigheid heeft hij tot het einde van het project in 1992 trainingen ontwikkeld in 1992 voor de rechtenfaculteiten van Indonesische staatsuniversiteiten[2] ten behoeve van de bijscholing van Indonesische universitaire docenten. Na 1992 zette hij dit werk voort ten behoeve van particuliere universiteiten.[3] Enige boeken van hem werden in het Bahasa Indonesia vertaald en uitgegeven.

Publicaties

Van zijn hand verschenen vele publicaties waaronder sinds 1977 de bewerkingen van twee handboeken uit de Pitlo-serie: het deel Personen- en familierecht en het deel Erfrecht (Gouda-Quint/Kluwer, Deventer) en de twee delen Parlementaire Geschiedenis Boek 4 BW Erfrecht (Kluwer, Deventer). In 2012 verscheen zijn Nederlands Caribisch Erfrecht en de tweede druk in 2016 bij Wolf Legal Publishers.

Als vast medewerker van het Weekblad Fiscaal Recht schreef hij artikelen over het successierecht (erfbelasting) en tevens in het Weekblad voor privaatrecht, notariaat en registratie over huwelijksvermogens- en erfrecht. Van 2005 tot 2013 was hij redacteur van Fiscaal Tijdschrift Vermogen. Daarnaast was hij hoofdredacteur van Estate Planner; Estateplanner Expert en van de losbladige Kluwer-uitgave Erfrecht. Hij publiceerde enige werken voor het internationale forum.[4]

Overige activiteiten

Zijn belangstelling voor de rechtsontwikkelingen in het buitenland, blijkt onder meer uit zijn vele gastcolleges en gast-hoogleraarschappen zowel in Europa (KU Leuven) als ook daar buiten; McGill University, Montreal.[5] Het liber amicorum dat hij bij zijn afscheid van de VU ontving had als titel: In dienst van het recht grenzen verleggen (Kluwer, Deventer, 2009). Datzelfde jaar werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Vanaf 2001 is hij zich ook gaan verdiepen in buitengerechtelijk conflictoplossing en beoefent mediation in zijn praktijk. Hij was mede-oprichter en eerste voorzitter van de Stichting Nalatenschapsmediation Nederland die zich beijvert in het voorkomen dan wel oplossen van (familie/bedrijfs)-conflictenten gevolgen van een overlijden door ante-mortem en post-mortem mediation.[6]

Van 2001 tot maart 2014 fungeerde hij als Honorair Raadsheer in het Gerechtshof te 's-Gravenhage in de familiekamer.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Virtual International Authority File (VIAF): 101222926
  2. º Univ. Gadjah Mada, Univ. Diponogoro, Univ. Trisaktie, Univ. Indonesia, Univ. Hassanuddin.
  3. º Parahyangan, Satya Wacana en de APTIK- universiteiten.
  4. º Preadvies in: De internationale contractuele relaties, De rol van de notaris, Koninklijke Federatie van Belgische Notarissen, Maklu, Antwerpen/Apeldoorn; Bunga Rampai Pembangunan Hukum Indonesia; Family and succession Law, in cooperation with Mirelle Franssen, International Encyclopeadia of Laws, Kluwer international; Registered Parnership in The Netherlands, American Association of Family Law, Albuquerque, New Mexico, USA, 18 pp.; Why surviving spouses (may) eat their young: the position of the minor child under the new (2003) Dutch Inheritance Law In: Griffin’s View Vol 7, number 1, January 2006; The Netherlands: Overview of matrimonial developments In: The international survey of Family Law, 2007 edition, p. 207-216, International Society of Family Law; Mediation in the Balkans: promising developments In: Arbitration, The international journal of Arbitration, Mediation and Dispute Management Volume 74 Number 2 May 2008, p. 163–169.
  5. º Zuid-Afrika, PR China en Indonesië.
  6. º Stichting Nalatenschapsmediation Nederland
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow