Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Positive Material Identification: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Positive_material_identification&oldid=44506685 9 jul 2015 J.klerkx 30 mei 2005) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Positive_material_identification&oldid=50460153 30 nov 2017 Patrick v Dorenmalen) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Positive Material Identification''', positieve materiaalidentificatie (PMI), is een niet-destructieve | '''Positive Material Identification''', positieve materiaalidentificatie (PMI), is een niet-destructieve analysemethode om door middel van [[röntgenfluorescentie]] te bepalen of een partij materiaal, bijvoorbeeld staal, van dezelfde [[legering]] is. Met PMI kan achteraf gecontroleerd worden of binnen een partij de juiste materialen zijn gebruikt. | ||
== Werking == | |||
In het testapparaat worden door middel van een ingebouwde [[röntgenbuis]] (40kV-45kV) de atomen van het te analyseren werkstuk [[excitatie (kwantummechanica)|geëxciteerd]]. In een geëxciteerd atoom zal een herschikking van de [[elektron]]en plaats vinden. Deze herschikking gaat gepaard met het uitzenden van energie in de vorm van [[foton]]en. Deze herschikking zijn karakteristiek voor het geëxciteerde atoom. De detector kan deze fotonen onderscheiden en op basis hiervan de aanwezige atomen kwantificeren. Nochtans is het met deze analysemethode niet mogelijk om alle elementen en in het bijzonder koolstof te doseren. Als koolstof een belangrijk element is, zal er onderzocht moeten worden met een ''Optical Emission Spectrometer'' (OES). | |||
Lichte elementen, zoals bijvoorbeeld [[aluminium]] en [[silicium]], zijn tegenwoordig te meten met de nieuwe PMI sets, hiervoor moet wel de geschikte software zijn geïnstalleerd. Let wel op dat de meettijd voor een goede analyse hierdoor toeneemt. Zware elementen hebben een aanstralingstijd nodig van min. 10 seconden, lichte elementen hebben daarentegen min. 30 seconden nodig. Door het beperkte vermogen van het PMI set komt de straling niet dieper dan het oppervlakte. Daardoor geldt, voor een goede meting moet het oppervlakte schoon zijn. Dit kan doormiddel van een juiste (RVS, CST) nieuwe flapperdisk te gebruiken. Het toestel dient direct contact te maken met het materiaal, om een zo goed mogelijke meting te geven. Hierdoor is de maximale temperatuur van het oppervlakte van het te meten onderdeel, dan ook maximaal 50 graden Celsius. | |||
{{authority control|TYPE=|Wikidata=q1873214 }} | |||
[[Categorie:Techniek]] | [[Categorie:Techniek]] | ||
Versie van 13 dec 2017 23:49
Positive Material Identification, positieve materiaalidentificatie (PMI), is een niet-destructieve analysemethode om door middel van röntgenfluorescentie te bepalen of een partij materiaal, bijvoorbeeld staal, van dezelfde legering is. Met PMI kan achteraf gecontroleerd worden of binnen een partij de juiste materialen zijn gebruikt.
Werking
In het testapparaat worden door middel van een ingebouwde röntgenbuis (40kV-45kV) de atomen van het te analyseren werkstuk geëxciteerd. In een geëxciteerd atoom zal een herschikking van de elektronen plaats vinden. Deze herschikking gaat gepaard met het uitzenden van energie in de vorm van fotonen. Deze herschikking zijn karakteristiek voor het geëxciteerde atoom. De detector kan deze fotonen onderscheiden en op basis hiervan de aanwezige atomen kwantificeren. Nochtans is het met deze analysemethode niet mogelijk om alle elementen en in het bijzonder koolstof te doseren. Als koolstof een belangrijk element is, zal er onderzocht moeten worden met een Optical Emission Spectrometer (OES).
Lichte elementen, zoals bijvoorbeeld aluminium en silicium, zijn tegenwoordig te meten met de nieuwe PMI sets, hiervoor moet wel de geschikte software zijn geïnstalleerd. Let wel op dat de meettijd voor een goede analyse hierdoor toeneemt. Zware elementen hebben een aanstralingstijd nodig van min. 10 seconden, lichte elementen hebben daarentegen min. 30 seconden nodig. Door het beperkte vermogen van het PMI set komt de straling niet dieper dan het oppervlakte. Daardoor geldt, voor een goede meting moet het oppervlakte schoon zijn. Dit kan doormiddel van een juiste (RVS, CST) nieuwe flapperdisk te gebruiken. Het toestel dient direct contact te maken met het materiaal, om een zo goed mogelijke meting te geven. Hierdoor is de maximale temperatuur van het oppervlakte van het te meten onderdeel, dan ook maximaal 50 graden Celsius.
