Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Thönmi Sambhota: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2: Regel 2:


==Geschiedenis==
==Geschiedenis==
Koning [[Songtsen Gampo]] (7e eeuw) stuurde zeventien geleerden naar India om er de talen te leren en op die manier meer begrip re krijgen van de boeddhistische geschriften. Thönmi Sambhota, de bekendste van hen, keerde naar Tibet terug en ontwierp een schrift voor de Tibetaanse taal. Hij steunde hiervoor op de oude schriftsoorten Brahmi en een noordelijke vorm van het Gupta-schrift (Lañca en Wartu). Ook het huidige [[Devanagari]]-schrift is gebaseerd op deze oude voorlopers ervan. Thönmi Sambhota was de eerste die belangrijke boeddhistische teksten uit het Sanskriet vertaalde naar het Tibetaans. Hij zou verschillende teksten over de Tibetaanse grammatica hebben geschreven, waarvan er slechts twee tot op heden bewaard zijn gebleven.
Koning [[Songtsen Gampo]] (7e eeuw) stuurde zeventien geleerden naar India om er de talen te leren en op die manier meer begrip re krijgen van de boeddhistische geschriften. Uit documenten uit die periode lijkt dat economische en diplomatieke redenen zijn aanvankelijke motieven waren.
 
Thönmi Sambhota studeerde in Kasjmier taalkunde bij de pandita’s Lipikara (li byin) de brahmaan en Devavidyasimha (lha rig pa’i seng ge). Hij zou de beste student zijn geweear, en dating kreeg hij de naam Sambhota (’de beste Tibetaan’).
 
Hij keerde later naar Tibet terug en ontwierp een schrift voor de Tibetaanse taal. Hij steunde hiervoor op de oude schriftsoorten Brahmi en een noordelijke vorm van het Gupta-schrift (Lañca en Wartu). Ook het huidige [[Devanagari]]-schrift is gebaseerd op deze oude voorlopers ervan. Thönmi Sambhota was de eerste die belangrijke boeddhistische teksten uit het Sanskriet vertaalde naar het Tibetaans. Hij zou verschillende teksten over de Tibetaanse grammatica hebben geschreven, waarvan er slechts twee tot op heden bewaard zijn gebleven.


{{DEFAULTSORT:Sambhota}}
{{DEFAULTSORT:Sambhota}}

Versie van 31 dec 2015 22:28

Thönmi Sambhota (Tibetaans: ཐོན་མི་སམྦྷོ་ཊ་, Wylie: thon mi sam+b+ho Ta) (7e eeuw n.Chr.) was een Tibetaans minister onder koning Songtsen Gampo. Hij ontwierp, naar het voorbeeld van de Indische schriften, een alfabet voor de Tibetaanse taal en schreef een van de belangrijkste verhandelingen over de Tibetaanse grammatica.

Geschiedenis

Koning Songtsen Gampo (7e eeuw) stuurde zeventien geleerden naar India om er de talen te leren en op die manier meer begrip re krijgen van de boeddhistische geschriften. Uit documenten uit die periode lijkt dat economische en diplomatieke redenen zijn aanvankelijke motieven waren.

Thönmi Sambhota studeerde in Kasjmier taalkunde bij de pandita’s Lipikara (li byin) de brahmaan en Devavidyasimha (lha rig pa’i seng ge). Hij zou de beste student zijn geweear, en dating kreeg hij de naam Sambhota (’de beste Tibetaan’).

Hij keerde later naar Tibet terug en ontwierp een schrift voor de Tibetaanse taal. Hij steunde hiervoor op de oude schriftsoorten Brahmi en een noordelijke vorm van het Gupta-schrift (Lañca en Wartu). Ook het huidige Devanagari-schrift is gebaseerd op deze oude voorlopers ervan. Thönmi Sambhota was de eerste die belangrijke boeddhistische teksten uit het Sanskriet vertaalde naar het Tibetaans. Hij zou verschillende teksten over de Tibetaanse grammatica hebben geschreven, waarvan er slechts twee tot op heden bewaard zijn gebleven.