Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Oskar Heil: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Computervertaling. gedeelte verwerkt en infostukjes toegevoegd)
(stuk vertaling; technisch gedeelte)
Regel 1: Regel 1:
'''Oskar Heil''' (Langwieden (Rijnland-Palts), [[20 maart 1908]] – [[15 mei]] [[1994]]) was een Duitse elektrotechnisch ingenieur en uitvinder. Hij studeerde natuurkunde, scheikunde, wiskunde en muziek aan de Georg-August Universiteit te [[Göttingen]] en promoveerde in 1933 voor zijn werk aan moleculaire spectroscopie.
'''Oskar Heil''' (Langwieden (Rijnland-Palts), [[20 maart 1908]] – [[15 mei]] [[1994]]) was een Duits elektrotechnisch ingenieur en uitvinder. Hij studeerde natuurkunde, scheikunde, wiskunde en muziek aan de Georg-August Universiteit te [[Göttingen]] en promoveerde in 1933 voor zijn werk aan moleculaire spectroscopie.


==Persoonlijk leven==
==Persoonlijk leven==
Aan de Universiteit Georg-August in Göttingen ontmoette Oskar Heil Agnesa Arsenjeva (1901-1991), een veelbelovende jonge Russische natuurkundige die daar eveneens promoveerde. Ze trouwden in 1934 in [[Leningrad]] ([[Sovjetunie]]).
Aan de Universiteit Georg-August in Göttingen ontmoette hij Agnesa Arsenjeva (1901-1991), een veelbelovende jonge Russische natuurkundige die daar eveneens promoveerde. Ze trouwden in 1934 in [[Leningrad]] ([[Sovjetunie]]).


Samen verhuisden ze naar het Verenigd Koninkrijk om er te werken in het Cavendish Laboratory van de Universiteit van Cambridge. Op een reis door Italië, schreven zij te Bormio een baanbrekend wetenschappelijk document over het genereren van microgolven, dat in 1935 in Duitsland werd gepubliceerd in het ''Zeitschrift für Physik'' (''Tijdschrift voor Fysica'').<ref>''„Über eine neue Methode zur Erzeugung kurzer ungedämpfter elektromagnetischer Wellen großer Intensität'', in: {{ts.|Zeitschrift für Physik}}, 95, pp. 752-762, 1935</ref> Vervolgens reisde Agnesa met haar man terug naar Rusland om dit werk verder te zetten verder aan het Natuurkundig-Scheikundig Instituut te Leningrad (FISTECH). Haar onderzoek bleef er zonder succes. Weldra keerde Oskar Heil alleen terug naar het [[Verenigd Koninkrijk]]. Aangezien Agnesa werkte aan wat in een zeer gevoelig onderwerp was, mocht ze daardoor het land niet verlaten. In [[Groot-Brittannië]] werkte Oskar Heil voor ''Standard Telephone and Cables'' en andere bedrijven aan de ontwikkeling van de magnetronbuis.<ref>http://www.radarworld.org/history.pdf</ref>
Samen verhuisden ze naar het Verenigd Koninkrijk om er te werken in het Cavendish Laboratory van de Universiteit van Cambridge. Op een reis door Italië, schreven zij te Bormio een baanbrekend wetenschappelijk document over het genereren van microgolven, dat in 1935 in Duitsland werd gepubliceerd in het ''Zeitschrift für Physik'' (''Tijdschrift voor Fysica'').<ref>''„Über eine neue Methode zur Erzeugung kurzer ungedämpfter elektromagnetischer Wellen großer Intensität'', in: {{ts.|Zeitschrift für Physik}}, 95, pp. 752-762, 1935</ref> Vervolgens reisde Agnesa met haar man terug naar Rusland om dit werk verder te zetten verder aan het Natuurkundig-Scheikundig Instituut te Leningrad (FISTECH). Haar onderzoek bleef er zonder succes. Weldra keerde Oskar Heil alleen terug naar het [[Verenigd Koninkrijk]]. Aangezien Agnesa werkte aan wat in een zeer gevoelig onderwerp was, mocht ze daardoor het land niet verlaten. In [[Groot-Brittannië]] werkte Oskar Heil voor ''Standard Telephone and Cables'' en andere bedrijven aan de ontwikkeling van de magnetronbuis.<ref>http://www.radarworld.org/history.pdf</ref>
Regel 8: Regel 8:
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog keerde hij terug naar [[Duitsland]] via het neutrale land [[Zwitserland]]. Hij werkte tijdens de oorlog in het radiobuizenlaboratorium van de firma C. Lorenz AG in Berlijn-Tempelhof aan een [[magnetron]]generator.  
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog keerde hij terug naar [[Duitsland]] via het neutrale land [[Zwitserland]]. Hij werkte tijdens de oorlog in het radiobuizenlaboratorium van de firma C. Lorenz AG in Berlijn-Tempelhof aan een [[magnetron]]generator.  


In 1947 werd Heil uitgenodigd naar de [[Verenigde Staten]]. Nadat hij wetenschappelijk werk had verricht en in de industrie had gewerkt, begon hij in 1963 te Belmont, [[Californië]] met een eigen bedrijf met de naam ''Heil Scientific Labs Inc.'' Agnesa bleef in de Sovjetunie tot haar overlijden in 1991.<ref>{{citatie web|last=Thumm |first=Manfred |journal=History of Wireless |title= Historical German Contributions to Physics and Applications of Electromagnetic Oscillations and Waves |year=2006|pages=340–343 |publisher=John Wiley & Sons |isbn=0-471-78301-3 |url=http://books.google.com/?id=NBLEAA6QKYkC&printsec=frontcover&dq=history+of+wireless |accessdate=}}  (Een foto van Oskar en Agnesa Heil staat op blz. 341.)</ref>
In 1947 werd Heil uitgenodigd naar de [[Verenigde Staten]]. Nadat hij wetenschappelijk werk had verricht en in de industrie had gewerkt, begon hij in 1963 te Belmont, [[Californië]] met een eigen bedrijf met de naam ''Heil Scientific Labs Inc.'' Agnesa bleef in de Sovjetunie tot haar overlijden in 1991.<ref>{{citeer web|last=Thumm |first=Manfred |journal=History of Wireless |title= Historical German Contributions to Physics and Applications of Electromagnetic Oscillations and Waves |year=2006|pages=340–343 |publisher=John Wiley & Sons |isbn=0-471-78301-3 |url=http://books.google.com/?id=NBLEAA6QKYkC&printsec=frontcover&dq=history+of+wireless |accessdate=}}  (Een foto van Oskar en Agnesa Heil staat op blz. 341.)</ref>


==Magnetron vacuümbuis==
===Magnetron vacuümbuis===
In het baanbrekende document door Oskar Heil en Agnesa Arsenjeva-Heil ontwikkelden zij het concept van de snelheidsgemoduleerde buis, waarin elektronenstraling kan worden „gebundeld”, zodat deze met een redelijke efficiëntie radiogolven kan voortbrengen, met een aanzienlijk hogere frequentie dan met de conventionele vacuümbuizen / radiobuizen mogelijk was. Dit resulteerde in de productie van de „Heil tube”, de eerste werkelijk bruikbare microgolfgenerator. De Heil tube bestond dus enigszins vóór de [[klystron]] en de [[reflex-klystron]] uitgevonden werden, die op hetzelfde werkingsprincipe gebaseerd zijn. Dit waren belangrijke mijlpalen in de ontwikkeling van de microgolftechnologie (vooral [[radar]]). Snelheidsgemoduleerde buizen worden tot op heden nog steeds veel gebruikt.
In het baanbrekende document door Oskar Heil en Agnesa Arsenjeva-Heil ontwikkelden zij het concept van de snelheidsgemoduleerde buis, waarin elektronenstraling kan worden „gebundeld”, zodat deze met een redelijke efficiëntie radiogolven kan voortbrengen, met een aanzienlijk hogere frequentie dan met de conventionele vacuümbuizen / radiobuizen mogelijk was. Dit resulteerde in de productie van de „Heil tube”, de eerste werkelijk bruikbare microgolfgenerator. De Heil tube bestond dus enigszins vóór de [[klystron]] en de [[reflex-klystron]] uitgevonden werden, die op hetzelfde werkingsprincipe gebaseerd zijn. Dit waren belangrijke mijlpalen in de ontwikkeling van de microgolftechnologie (vooral [[radar]]). Snelheidsgemoduleerde buizen worden tot op heden nog steeds veel gebruikt.


==Field-effect transistor==
===Field-effect transistor===
Heil wordt ook vermeld als de uitvinder van een vroeg [[transistor]]achtig apparaat, gebaseerd op een aantal patenten die aan hem werden uitgegeven.<ref>patent GB 439457 Oskar Heil: ''Improvements in or relating to electrical amplifiers and other control arrangements and devices'', patent eerst aangevraagd in Duitsland op 2 maart 1934”</ref><ref>{{Aut|Robert G. Arns}}, ''The other transistor: early history of the metal-oxide-semiconductor field-effect transistor'', in: {{ts.|Engineering Science and Education Journal}}, oktober 1998.</ref>
Heil wordt ook vermeld als de uitvinder van een vroeg [[transistor]]achtig apparaat, gebaseerd op een aantal patenten die aan hem werden uitgegeven.<ref>patent GB 439457 Oskar Heil: ''Improvements in or relating to electrical amplifiers and other control arrangements and devices'', patent eerst aangevraagd in Duitsland op 2 maart 1934”</ref><ref>{{Aut|Robert G. Arns}}, ''The other transistor: early history of the metal-oxide-semiconductor field-effect transistor'', in: {{ts.|Engineering Science and Education Journal}}, oktober 1998.</ref>


JFETs: The New Frontier luidt:
''JFETs: The New Frontier'' luidt:
"Field-effect transistors (FET's) zijn er al een lange tijd, in feite, werden ze uitgevonden, althans in theorie, voordat de bipolaire transistoren Het basisprincipe van de FET is bekend sinds JE Lilienfeld's US patent uit 1930,<ref>{{US patent|1745175}} "Method and apparatus for controlling electric current" first filed in Canada on October 22, 1925, describing a device similar to a [[MESFET]]</ref> en Oscar Heil beschreven de mogelijkheid van het regelen van de weerstand in een halfgeleidermateriaal met een elektrisch veld in een Britse octrooi in 1935. "
Field-effect transistors (FET’s) bestaan al geruime tijd. In feite werden ze reeds uitgevonden voor de bipolaire transistoren. Althans in theorie. Het basisprincipe van de FET is bekend sinds J. E. Lilienfelds patent uit 1930 in de Verenigde Staten,<ref>US patent 1745175 “Method and apparatus for controlling electric current”, patent eerst aangevraagd in Canada op 22 oktober 1925, met de beschrijving van een toestel dat lijkt op een [[MESFET]]</ref> en Oscar Heil in een Brits octrooi in 1935 de mogelijkheid beschreef om de weerstand in het halfgeleidermateriaal met een elektrisch veld te regelen.
Air Motion Transformer


Hij vond ook de "air-motion transformer" audio-luidspreker-technologie<ref>[http://www.enjoythemusic.com/superioraudio/equipment/0904/heilkithara.htm "Heil air motion transformer" audio speaker technology]</ref> beroemd gemaakt door de amt1 spreker van ESS in de vroege jaren 1970.<ref>[http://www.essspeakers.com/heil_air.htm "Heil air motion transformer" , which may still be available in cached form.]</ref>
===Air Motion Transformer===
Hij was ook de uitvinder van de „luchtbewegingstransformer” (Air Motion Transformer, ''amt'') in de luidsprekertechnologie.<ref>[http://www.enjoythemusic.com/superioraudio/equipment/0904/heilkithara.htm “Heil air motion transformer” audio speaker technology]</ref> beroemd gemaakt door de ''amt''1-luidspreker van ESS in de vroege jaren 1970.<ref>[http://www.essspeakers.com/heil_air.htm “Heil air motion transformer" , which may still be available in cached form.]</ref>


De amt membraan is gemaakt van een mylar lint, gebonden met geleidende aluminium strips. Het is gelijk in oppervlakte aan een gebruikelijke zeven inch conisch middenbereikdriver, maar accordeon-gevouwen tot een compact anderhalve inch groepering voor puntbron dispersie. De lage-massa membraan wordt geschorst binnen een dipool magnetisch veld concentreren een intens veld rondom genoemde membraan. Wanneer het signaal stroom door de aluminium strips, de daaropvolgende balg-achtige beweging van het gevouwen plooien beweegt de lucht vijf keer sneller dan met een conventionele conus driver. Deze snelle acceleratie van de lucht-beweging wordt beweerd dat verbeterde geluidsweergave, waaronder hoog dynamisch bereik en over een breed frequentiebereik bieden.
Het membraan van de ''amt'' is gemaakt van een mylar (plastic) lint, verbonden met geleidende aluminiumplaatjes. Het heeft dezelfde oppervlakte als gebruikelijke conische middenbereik-luidsprekers van zeven inch, maar is in „accordeon”-vorm gevouwen tot een compact anderhalve inch groepering voor puntbron dispersie. Het lichte membraan wordt in een dipolair magnetisch veld gehangen. Wanneer het elektrische signaal door de aluminiumplaatjes stroomt, zorgen de blaasbalg-achtige bewegingen van de gevouwen plaatjes voor vijf keer meer luchtbeweging dan in een conventionele conische luidspreker.<!---cone driver. ---> Deze versnelling van de luchtbeweging zorgt voor een betere geluidsweergave met hoog dynamisch bereik en met een breed frequentiebereik.


==Weblinks==
==Weblinks==
Regel 41: Regel 41:
{{Catalogusnummers|TYPE=p|VIAF=47712453|Wikidata=Q78431}}
{{Catalogusnummers|TYPE=p|VIAF=47712453|Wikidata=Q78431}}


[[Categorie:Duits ingenieur]]
{{DEFAULTSORT:Heil, Oskar}}
[[Categorie:Duits natuurkundige]]
[[Categorie: Duits ingenieur]]
[[Categorie: Duits natuurkundige]]
[[Categorie: Geboren in 1908]]
[[Categorie: Overleden in 1994]]
[[Categorie: Geboren op 20 maart]]
[[Categorie: Overleden op 15 mei]]

Versie van 3 nov 2013 14:07

Oskar Heil (Langwieden (Rijnland-Palts), 20 maart 190815 mei 1994) was een Duits elektrotechnisch ingenieur en uitvinder. Hij studeerde natuurkunde, scheikunde, wiskunde en muziek aan de Georg-August Universiteit te Göttingen en promoveerde in 1933 voor zijn werk aan moleculaire spectroscopie.

Persoonlijk leven

Aan de Universiteit Georg-August in Göttingen ontmoette hij Agnesa Arsenjeva (1901-1991), een veelbelovende jonge Russische natuurkundige die daar eveneens promoveerde. Ze trouwden in 1934 in Leningrad (Sovjetunie).

Samen verhuisden ze naar het Verenigd Koninkrijk om er te werken in het Cavendish Laboratory van de Universiteit van Cambridge. Op een reis door Italië, schreven zij te Bormio een baanbrekend wetenschappelijk document over het genereren van microgolven, dat in 1935 in Duitsland werd gepubliceerd in het Zeitschrift für Physik (Tijdschrift voor Fysica).[1] Vervolgens reisde Agnesa met haar man terug naar Rusland om dit werk verder te zetten verder aan het Natuurkundig-Scheikundig Instituut te Leningrad (FISTECH). Haar onderzoek bleef er zonder succes. Weldra keerde Oskar Heil alleen terug naar het Verenigd Koninkrijk. Aangezien Agnesa werkte aan wat in een zeer gevoelig onderwerp was, mocht ze daardoor het land niet verlaten. In Groot-Brittannië werkte Oskar Heil voor Standard Telephone and Cables en andere bedrijven aan de ontwikkeling van de magnetronbuis.[2]

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog keerde hij terug naar Duitsland via het neutrale land Zwitserland. Hij werkte tijdens de oorlog in het radiobuizenlaboratorium van de firma C. Lorenz AG in Berlijn-Tempelhof aan een magnetrongenerator.

In 1947 werd Heil uitgenodigd naar de Verenigde Staten. Nadat hij wetenschappelijk werk had verricht en in de industrie had gewerkt, begon hij in 1963 te Belmont, Californië met een eigen bedrijf met de naam Heil Scientific Labs Inc. Agnesa bleef in de Sovjetunie tot haar overlijden in 1991.[3]

Magnetron vacuümbuis

In het baanbrekende document door Oskar Heil en Agnesa Arsenjeva-Heil ontwikkelden zij het concept van de snelheidsgemoduleerde buis, waarin elektronenstraling kan worden „gebundeld”, zodat deze met een redelijke efficiëntie radiogolven kan voortbrengen, met een aanzienlijk hogere frequentie dan met de conventionele vacuümbuizen / radiobuizen mogelijk was. Dit resulteerde in de productie van de „Heil tube”, de eerste werkelijk bruikbare microgolfgenerator. De Heil tube bestond dus enigszins vóór de klystron en de reflex-klystron uitgevonden werden, die op hetzelfde werkingsprincipe gebaseerd zijn. Dit waren belangrijke mijlpalen in de ontwikkeling van de microgolftechnologie (vooral radar). Snelheidsgemoduleerde buizen worden tot op heden nog steeds veel gebruikt.

Field-effect transistor

Heil wordt ook vermeld als de uitvinder van een vroeg transistorachtig apparaat, gebaseerd op een aantal patenten die aan hem werden uitgegeven.[4][5]

JFETs: The New Frontier luidt: Field-effect transistors (FET’s) bestaan al geruime tijd. In feite werden ze reeds uitgevonden voor de bipolaire transistoren. Althans in theorie. Het basisprincipe van de FET is bekend sinds J. E. Lilienfelds patent uit 1930 in de Verenigde Staten,[6] en Oscar Heil in een Brits octrooi in 1935 de mogelijkheid beschreef om de weerstand in het halfgeleidermateriaal met een elektrisch veld te regelen.

Air Motion Transformer

Hij was ook de uitvinder van de „luchtbewegingstransformer” (Air Motion Transformer, amt) in de luidsprekertechnologie.[7] beroemd gemaakt door de amt1-luidspreker van ESS in de vroege jaren 1970.[8]

Het membraan van de amt is gemaakt van een mylar (plastic) lint, verbonden met geleidende aluminiumplaatjes. Het heeft dezelfde oppervlakte als gebruikelijke conische middenbereik-luidsprekers van zeven inch, maar is in „accordeon”-vorm gevouwen tot een compact anderhalve inch groepering voor puntbron dispersie. Het lichte membraan wordt in een dipolair magnetisch veld gehangen. Wanneer het elektrische signaal door de aluminiumplaatjes stroomt, zorgen de blaasbalg-achtige bewegingen van de gevouwen plaatjes voor vijf keer meer luchtbeweging dan in een conventionele conische luidspreker. Deze versnelling van de luchtbeweging zorgt voor een betere geluidsweergave met hoog dynamisch bereik en met een breed frequentiebereik.

Weblinks

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  • Agnes Arsenjewa, Über den Einfluß des Röntgenlichtes auf die Absorptionsspektra der Alkalihalogenidphosphore, PhD thesis, 1929.
  • Oskar Heil, Auslöschung und Überführung von Resonanzserienspektren ins Bandenspektrum durch Gaszusatz, PhD thesis, 1932.
  • A. Arsenjewa-Heil en O. Heil, Eine neue Methode zur Erzeugung kurzer, ungedämpfter, elektromagnetischer Wellen großer Intensität, Zeitschrift fur Physik, Vol. 95, Nos. 11-12 (November 1935), pp. 752–762.
  1. º „Über eine neue Methode zur Erzeugung kurzer ungedämpfter elektromagnetischer Wellen großer Intensität, in: Zeitschrift für Physik, 95, pp. 752-762, 1935
  2. º http://www.radarworld.org/history.pdf
  3. º Thumm, Manfred. Historical German Contributions to Physics and Applications of Electromagnetic Oscillations and Waves 340–343. John Wiley & Sons (2006) (Een foto van Oskar en Agnesa Heil staat op blz. 341.)
  4. º patent GB 439457 Oskar Heil: Improvements in or relating to electrical amplifiers and other control arrangements and devices, patent eerst aangevraagd in Duitsland op 2 maart 1934”
  5. º Robert G. Arns, The other transistor: early history of the metal-oxide-semiconductor field-effect transistor, in: Engineering Science and Education Journal, oktober 1998.
  6. º US patent 1745175 “Method and apparatus for controlling electric current”, patent eerst aangevraagd in Canada op 22 oktober 1925, met de beschrijving van een toestel dat lijkt op een MESFET
  7. º “Heil air motion transformer” audio speaker technology
  8. º “Heil air motion transformer" , which may still be available in cached form.
rel=nofollow
rel=nofollow