Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sjema: verschil tussen versies
(cat) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
De tekst luidt: | De tekst luidt: | ||
<big> | {| class="prettytable" style="width: 98%; border: 1px solid gray; background:#fffaf0" | ||
|align=center|<big><big>{{Heb|שְׁמַעֲ יִשְׂרָאֵל<br /> יְהוָה אֱלֹהֵינוְּ<br/> יְהוָה אֶחָדֲ }} | |||
|} | |||
Gods naam, [[JHWH|{{Heb|יְהוָה}}]], wordt in de synagoge gelezen als {{Heb|אֲדוֹנָי}} ''(Adonai)''. | Gods naam, [[JHWH|{{Heb|יְהוָה}}]], wordt in de synagoge gelezen als {{Heb|אֲדוֹנָי}} ''(Adonai)''. | ||
:''Sjema Jisraël'' | ::''Sjema Jisraël'' | ||
:''Adonai Elohejnoe'' | ::''Adonai Elohejnoe'' | ||
:''Adonai echad'' | ::''Adonai echad'' | ||
Het ''sjema'' kan worden vertaald op | Het ''sjema'' kan worden vertaald op licht verschillende manieren die elkaar aanvullen. | ||
:„Hoor, o Israël: | ::„Hoor, o Israël: | ||
:[[JHWH|de HEER]] onze God | ::[[JHWH|de HEER]] onze God | ||
:[[JHWH|de HEER]] is ''één''.” | ::[[JHWH|de HEER]] is ''één''.” | ||
Dit is één van de teksten die geschreven staan op de joodse fylacteria of [[tefilin]]. | Dit is één van de teksten die geschreven staan op de joodse fylacteria of [[tefilin]]. | ||
| Regel 24: | Regel 23: | ||
Het sjema was voornamelijk bedoeld om „de enkelvoudige persoonlijkheid van God” te benadrukken. Volgens de joodse talmoed (Berakoth 19a) moest het laatste woord, ''ʼEchad'' („Eén”), „speciale nadruk krijgen terwijl het duidelijk uitgesproken werd doordat elke lettergreep lang werd aangehouden”. Gebruikt in verband met God verkondigde dit verlengde ʼEchad′ ook zijn uniciteit. | Het sjema was voornamelijk bedoeld om „de enkelvoudige persoonlijkheid van God” te benadrukken. Volgens de joodse talmoed (Berakoth 19a) moest het laatste woord, ''ʼEchad'' („Eén”), „speciale nadruk krijgen terwijl het duidelijk uitgesproken werd doordat elke lettergreep lang werd aangehouden”. Gebruikt in verband met God verkondigde dit verlengde ʼEchad′ ook zijn uniciteit. | ||
Anderen merken op dat deze letters samen het woord {{Heb|עֵד}}, ''getuigenis'', vormen.<ref>{{Aut|R. Bochin, J. H. Mich.}} ''Biblical Hebrew'', geciteerd in {{Aut|Johann C. F. Keil; Franz Delitzsch}}, Commentaar op het Oude Testament.</ref> | Anderen merken op dat deze twee groter geschreven letters samen het woord {{Heb|עֵד}}, ''getuigenis'', vormen.<ref>{{Aut|R. Bochin, J. H. Mich.}} ''Biblical Hebrew'', geciteerd in {{Aut|Johann C. F. Keil; Franz Delitzsch}}, Commentaar op het Oude Testament.</ref> | ||
De tekst wordt opgevat als | De tekst wordt opgevat als | ||
Versie van 5 jun 2012 16:41
Het Sjema[1] is een joods gebed, gebaseerd op Deuteronomium 6:4, dat een centraal onderdeel vormt van de aanbidding in de synagoge. Het maakt deel uit van zowel de ochtend- als de avonddienst. Wegens het belang ervan wordt het soms de joodse geloofsbelijdenis genoemd.
De tekst luidt:
| שְׁמַעֲ יִשְׂרָאֵל יְהוָה אֱלֹהֵינוְּ יְהוָה אֶחָדֲ |
Gods naam, יְהוָה, wordt in de synagoge gelezen als אֲדוֹנָי (Adonai).
- Sjema Jisraël
- Adonai Elohejnoe
- Adonai echad
Het sjema kan worden vertaald op licht verschillende manieren die elkaar aanvullen.
Dit is één van de teksten die geschreven staan op de joodse fylacteria of tefilin.
In handschriften staat de laatste letter van het woord sjema (hoor), en de laatste letter van het laatste woord, echad, (één) dikwijls groter geschreven dan gewoonlijk. Dit lijkt bedoeld te zijn om extra klemtoon te leggen op wat de passage hier zegt.
Het sjema was voornamelijk bedoeld om „de enkelvoudige persoonlijkheid van God” te benadrukken. Volgens de joodse talmoed (Berakoth 19a) moest het laatste woord, ʼEchad („Eén”), „speciale nadruk krijgen terwijl het duidelijk uitgesproken werd doordat elke lettergreep lang werd aangehouden”. Gebruikt in verband met God verkondigde dit verlengde ʼEchad′ ook zijn uniciteit.
Anderen merken op dat deze twee groter geschreven letters samen het woord עֵד, getuigenis, vormen.[2]
De tekst wordt opgevat als
- een verklaring van Gods enigheid tegen het polytheïsme,
- een verklaring tegen het syncretisme, namelijk JHWH is de enige God, en is niet gelijk te stellen met enige andere god zoals Baäl.
Het houdt in dat de God van Israël de enige God is en er geen andere is. Alleen hij is JHWH, de absolute God zonder oorzaak, die zichzelf aan Israël bekendmaakte.
Noten, verwijzingen
Weblinks
(en) Shema’, in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: 
)