Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Arbeiders van het elfde uur: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(Zie ook) |
||
(3 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Arbeiders van het elfde uur''' is een verhaal uit het [[ | '''Arbeiders van het elfde uur''' is een verhaal uit het [[evangelie volgens Matteüs]] ({{Bijbel|Matteüs|20|9}}). | ||
In het verhaal gaat een landeigenaar er ’s morgens vroeg op uit om arbeiders te huren voor zijn wijngaard. Hij werd het met de arbeiders eens over het dagloon en liet ze werken. Gedurende de dag haalde hij meer mensen op om te werken in de wijngaard. Rond het elfde uur (met nog slechts een uur te werken) liet hij nog nieuwe mensen komen en aan het eind van de dag kregen alle arbeiders hetzelfde loon uitbetaald. | In het verhaal gaat een landeigenaar er ’s morgens vroeg op uit om arbeiders te huren voor zijn wijngaard. Hij werd het met de arbeiders eens over het dagloon en liet ze werken. Gedurende de dag haalde hij meer mensen op om te werken in de wijngaard. Rond het elfde uur (met nog slechts een uur te werken) liet hij nog nieuwe mensen komen en aan het eind van de dag kregen alle arbeiders hetzelfde loon uitbetaald. | ||
Toen de arbeiders die het langst gewerkt hadden hiertegen protesteerden | Toen de arbeiders die het langst gewerkt hadden hiertegen protesteerden antwoordde de eigenaar dat hij zelf mocht beslissen iedereen het dagloon te betalen. De landeigenaar hield ze voor dat het geen pas gaf dat ze jaloers waren als gevolg van de goede daad die hij verrichtte door iedereen van een dagloon te voorzien en sloot af met de zin: ''Zo zullen de laatsten de eersten zijn en de eersten de laatsten.'' Deze uitdrukking komt ook terug in het [[Evangelie volgens Marcus]] ({{Bijbel|Marcus|10|31}}) als Jezus een man oproept zijn bezit te verkopen en het geld aan de armen te geven. | ||
==Te elfder ure== | |||
''Te elfer ure'' is een algemeen bekende uitdrukking geworden voor nog net op tijd of op het laatste moment. In het verhaal betekent het elfde uur niet elf uur ’s avonds maar 5 uur ’s middags. De Joodse werkdag liep namelijk van zes uur ’s ochtends tot zes uur ’s avonds. Het elfde uur was het laatste uur van de werkdag. | |||
==Zie ook== | |||
* [[Lijst van uitdrukkingen en gezegden ontleend aan de Bijbel]] | |||
[[Categorie:Nieuwe Testament]] | [[Categorie:Nieuwe Testament]] | ||
[[Categorie:Uitdrukking]] | [[Categorie:Uitdrukking]] |
Huidige versie van 12 jan 2012 om 23:43
Arbeiders van het elfde uur is een verhaal uit het evangelie volgens Matteüs (Matteüs 20:9).
In het verhaal gaat een landeigenaar er ’s morgens vroeg op uit om arbeiders te huren voor zijn wijngaard. Hij werd het met de arbeiders eens over het dagloon en liet ze werken. Gedurende de dag haalde hij meer mensen op om te werken in de wijngaard. Rond het elfde uur (met nog slechts een uur te werken) liet hij nog nieuwe mensen komen en aan het eind van de dag kregen alle arbeiders hetzelfde loon uitbetaald.
Toen de arbeiders die het langst gewerkt hadden hiertegen protesteerden antwoordde de eigenaar dat hij zelf mocht beslissen iedereen het dagloon te betalen. De landeigenaar hield ze voor dat het geen pas gaf dat ze jaloers waren als gevolg van de goede daad die hij verrichtte door iedereen van een dagloon te voorzien en sloot af met de zin: Zo zullen de laatsten de eersten zijn en de eersten de laatsten. Deze uitdrukking komt ook terug in het Evangelie volgens Marcus (Marcus 10:31) als Jezus een man oproept zijn bezit te verkopen en het geld aan de armen te geven.
Te elfder ure
Te elfer ure is een algemeen bekende uitdrukking geworden voor nog net op tijd of op het laatste moment. In het verhaal betekent het elfde uur niet elf uur ’s avonds maar 5 uur ’s middags. De Joodse werkdag liep namelijk van zes uur ’s ochtends tot zes uur ’s avonds. Het elfde uur was het laatste uur van de werkdag.