Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Massacommunicatie: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Massacommunicatie is waarbij ''massaal'' geproduceerde boodschappen openbaar worden gemaakt. ([http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Massacommunicatie&oldid=18872075]))
 
(t)
 
(4 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
[[Afbeelding:Jimmy_Carter_at_a_press_conference_in_1978.jpg|130px|thumb|right|[[Jimmy Carter]] (voormalig president van de [[Verenigde Staten|VS]]) bij een [[persconferentie]] (een vorm van [[massacommunicatie]]) in [[1978]].]]
'''Massacommunicatie''' is de vorm van [[communicatie]] waarbij ''massaal'' professioneel geproduceerde boodschappen [[openbaar]], via technische verspreidingsmiddelen ([[massamedia]]), indirect en in wezen eenzijdig aan een in beginsel [[selectiviteit|selectief]] publiek worden aangeboden.
'''Massacommunicatie''' is de vorm van [[communicatie]] waarbij ''massaal'' professioneel geproduceerde boodschappen [[openbaar]], via technische verspreidingsmiddelen ([[massamedia]]), indirect en in wezen eenzijdig aan een in beginsel [[selectiviteit|selectief]] publiek worden aangeboden.


Regel 7: Regel 9:
==Vormen==
==Vormen==
'''Formele openbare massacommunicatie'''
'''Formele openbare massacommunicatie'''
Formele openbare communicatie word gekenmerkt door een herkenbare zenderinstantie, die zich organiseert en zijn zenderschap beroepshalve uitoefent. Er is een officiële bron, een gereed kanaal en de verspreiding is georganiseerd. Formele massacommunicatie is altijd op enerlei wijze 'officieel' in het maatschappelijk bestel geïntegreerd en in de samenleving geïnstitutionaliseerd.
Formele openbare communicatie wordt gekenmerkt door een herkenbare zenderinstantie, die zich organiseert en zijn zenderschap beroepshalve uitoefent. Er is een officiële bron, een gereed kanaal en de verspreiding is georganiseerd. Formele massacommunicatie is altijd op enerlei wijze 'officieel' in het maatschappelijk bestel geïntegreerd en in de samenleving geïnstitutionaliseerd.


'''Informele openbare massacommunicatie'''
'''Informele openbare massacommunicatie'''

Huidige versie van 25 apr 2014 om 20:13

Jimmy Carter (voormalig president van de VS) bij een persconferentie (een vorm van massacommunicatie) in 1978.

Massacommunicatie is de vorm van communicatie waarbij massaal professioneel geproduceerde boodschappen openbaar, via technische verspreidingsmiddelen (massamedia), indirect en in wezen eenzijdig aan een in beginsel selectief publiek worden aangeboden.

Men brengt informatie over aan een massa, wat dus betekent dat de informatie grootschalig wordt overgebracht. Dit impliceert dat de zender of communicator gebruik maakt van kanalen of media die een massale duplicatie mogelijk maken. Zodoende kan men pas met de doorbraak van de boekdrukkunst van echte massacommunicatie spreken.

Massacommunicatie wordt ook wel openbare communicatie genoemd en is het onderzoeksobject van de sociaal-wetenschappelijke studie Communicatiewetenschap.

Vormen

Formele openbare massacommunicatie Formele openbare communicatie wordt gekenmerkt door een herkenbare zenderinstantie, die zich organiseert en zijn zenderschap beroepshalve uitoefent. Er is een officiële bron, een gereed kanaal en de verspreiding is georganiseerd. Formele massacommunicatie is altijd op enerlei wijze 'officieel' in het maatschappelijk bestel geïntegreerd en in de samenleving geïnstitutionaliseerd.

Informele openbare massacommunicatie Informele openbare massacommunicatie is massacommunicatie via informele kanalen, waarbij degenen die bereikt worden alleen op met slechts enkele anderen tezamen zijn. Informele openbare communicatie is niet geïnstitutionaliseerd. Informele openbare communicatie kent een zekere onafhankelijkheid ten opzichte van de formele openbare communicatie. Het kent vaak vele zenders en ontvangers. Het is een zelfstandige, eigen vorm van openbare communicatie gebaseerd op het openheidaspect dat aan iedere communicatie act eigen is. De verhouding tussen formele en informele openbare communicatie wordt getypeerd door een conflictueus karakter. Volgens Evers (1997) ontstaat massacommunicatie doordat:

  • 'Iemand' iets belangrijk vindt voor iedereen in de gemeenschap.
  • Zeer velen belangstelling in iets gemeen hebben.

De 5 belangrijkste massamedia zijn :

TV, Radio, Internet, Telefoon, Krant.

Massa Communicatie model

Ook bij massacommunicatie is het klassieke zender-ontvanger model van toepassing. Immers, er is altijd sprake van iemand die een boodschap wil overbrengen op een of meer ontvangers. Daarbij zal de zender rekening moeten houden met eventuele ruis die optreedt tijdens de overdracht van de boodschap en ligt de verantwoordelijkheid voor de (gewenste) reactie vooral bij de ontvangers.

Bijvoorbeeld: Wegener Huis-aan-Huis-kranten. Het spreekt voor zich wie de zender is. Dat is Wegener zelf, of misschien wel de uitgever van het Algemeen Dagblad. Zijn taak is simpel: met behulp van journalisten, fotobureaus en een redactie zorgt hij voor de content (boodschap). Als medium kiest hij papier, of eigenlijk de krant. Als distributiekanaal kan hij rekenen op een backoffice van honderden ijverige krantenbezorgers.

Literatuur

  • Evers, W.J.M. (1997). Formele openbare communicatie versus informele openbare communicatie. In: W.J.M. Evers, Reader Informatieparticipatie, Nijmegen
  • Gerbner, G. (1967). Mass media and human communication theory. F.E.X. Dance (Ed), Human communication theorie: Original essays, New York: Holt, Rinehart & Winston.
  • Hanssen, L. Dijkstra, A.M. Roeterdink, W. Stappers, J.G. (2003). Wetenschapsvoorlichting: Profetie of Professie, Een confrontatie tussen communicatietheorie en voorlichtingspraktijk, Stichting Weten, Amsterdam.
  • Mendelsohn, H (1973). Some reasons why information campaigns can succeed. Public opinion Quarterly.
  • Wijk, K. van (2003). Media-explosie: Trends en issues in massacommunicatie. Den Haag: Academic Service.


Zie ook

{{commons|Mass communication}