Gebruiker:Rwbest/Kladblok2: verschil tussen versies

Huidige versie van 4 mei 2024 om 10:13

Wolfgang Pauli beschreef in 1927 de spin met 2x2 matrices

σ = (	0	1	)
	1	0

(...)

0	1
1	0

Spin (kwantummechanica)

Spin is het intrinsieke impulsmoment van deeltjes in de quantummechanica. Het is, zoals massa, een onveranderlijke innerlijke deeltjeseigenschap. Elektronen hebben een spin h/4π, voor fotonen is de spin h/2π, de gereduceerde Planck-constante. Deze constante wordt meestal als eenheid gebruikt voor spin, dus elektronspin is dan 1/2 en fotonspin 1. Zie Standaard Model voor spin van andere elementaire deeltjes.

De fotonspin correspondeert met circulaire polarisatie van licht. De elektronspin is klassiek onvoorstelbaar en pas wiskundig verklaard in de relativistische Dirac theorie, zie Waterstofatoom. In een atoom kan een elektron spin +1/2 of -1/2 hebben. Een elektronbaan kan hoogstens 2 elektronen bevatten, met verschillend teken van de spin (Wolfgang Pauli 1925).

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-Waterstof atoom
-Het '''waterstof atoom''' is het eenvoudigste van alle atomen waarmee materie is opgebouwd. Het bestaat uit een proton, de atoomkern, en één elektron. Het model dat het elektron als negatief geladen deeltje om de positief geladen kern cirkelt (Niels Bohr, 1913) is niet houdbaar, want het elektron verliest kinetisch energie door straling en valt op de kern door de Coulombkracht. Voor het atoom dat ongeveer 30 picometer klein is (pico = 10<sup>-12</sup>) geldt quantummechanica die sterk verschilt van de klassieke natuurkunde.
-Het elektron is in het H-atoom een golf met impuls p en golflengte (L de Broglie, 1924)
+Wolfgang Pauli beschreef in 1927 de spin met 2x2 matrices
-: λ = h/p
-waarin h de Planck constante 6.626 x 10<sup>-34</sup> Js is.
-Het verschil is dat positie x en impuls p van een elektron niet tegelijk precies te meten zijn. Volgens Werner Heisenberg kan het product van de onzekerheden van x en p niet kleiner zijn dan h/4π
+{|
-: Δx.Δp ≥ h/4π
+|rowspan=2|<big>'''σ ='''</big> <span style="font-size:320%;">(</span>
-waarin h de Planck constante 6.626 x 10<sup>-34</sup> Js is.<ref>R.B.Leighton, ''Principles of Modern Physics'' 1959 p.88</ref> Voor het kleine H-atoom betekent dit dat de onzekerheid Δp veel groter is dan de p die het elektron klassiek mechanisch, met evenwicht van Coulombkracht en centripetale kracht, zou moeten hebben.
+|style="vertical-align: bottom;"| 0
+|style="vertical-align: bottom;"| 1
+|rowspan=2|<span style="font-size:320%;">)</span>
+|-
+|style="vertical-align: top;"| 1
+|style="vertical-align: top;"| 0
+|}
-dan 3 x 10<sup>-24</sup> is. Voor evenwicht van de Coulombkracht
+<span style="font-size:200%;">(</span>...<span style="font-size:200%;">)</span>
-: ke²m/r, k=9x10<sup>9</sup>, e=
-en de centripetale kracht
+<span style="font-size:200%;">(...)</span>
-: p²/mr
-moet p² van de orde ke²m/r zijn dus p ongeveer
+{|
+|-
+| 0 || 1
+|-
+| 1 || 0
+|}
+Spin (kwantummechanica)
+'''Spin''' is het intrinsieke impulsmoment van deeltjes in de quantummechanica. Het is, zoals massa, een onveranderlijke innerlijke deeltjeseigenschap. Elektronen hebben een spin h/4π, voor fotonen is de spin h/2π, de gereduceerde Planck-constante. Deze constante wordt meestal als eenheid gebruikt voor spin, dus elektronspin is dan 1/2 en fotonspin 1. Zie [[Standaard Model]] voor spin van andere elementaire deeltjes.
+De fotonspin correspondeert met circulaire polarisatie van licht. De elektronspin is klassiek onvoorstelbaar en pas wiskundig verklaard in de relativistische Dirac theorie, zie [[Waterstofatoom]]. In een [[atoom]] kan een elektron spin +1/2 of -1/2 hebben. Een elektronbaan kan hoogstens 2 elektronen bevatten, met verschillend teken van de spin (Wolfgang Pauli 1925).
+[[Bestand:RWBest88.jpg|100px|thumb|88 jaar]]

Gebruiker:Rwbest/Kladblok2: verschil tussen versies

Huidige versie van 4 mei 2024 om 10:13

Navigatiemenu

Zoeken