Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Leonard van Veldhoven: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leonard_van_Veldhoven&oldid=59967881 -1- Leonardvanveldhoven 24 sep 2021)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leonard_van_Veldhoven&oldid=65316465 -1- J.Bolle 20 aug 2023)
 
Regel 1: Regel 1:
Leonard van Veldhoven (Den Haag, 07-07-1947) studeerde architectuur en startte in 1976 zijn eigen architectenbureau. De eerste jaren als ''Mehrtens & Van Veldhoven Architecten'' in een maatschap met architect Jan Mehrtens. Vanaf maart 1982 als ''Van Veldhoven Partners BV''. In de jaren tachtig groeide ''Van Veldhoven Partners'' uit tot een van de grotere bureaus van Nederland, verantwoordelijk voor een veelheid aan projecten en ontwikkelingen in binnen- en buitenland.
{{Infobox auteur
| naam              = Leonard van Veldhoven
| afbeelding        = 00-leonard.jpg
| onderschrift      = Leonard van Veldhoven
| citaat            =
| volledige naam    =
| pseudoniem        =
| beter-bekend-als  =
| bijnaam          =
| genoemd          =
| geboren          = 7 juli 1947
| geboorteplaats    = Den Haag
| overleden        =
| overlijdensplaats =
| land              = {{NL}}
| religie          =
| beroep            = reiziger en schrijver
| jaren-actief      = 1995-heden
| genre            = reisverhalen, romans, historie, comtoiseklokken
| stroming          =
| invloeden        =
| thema            =
| bekende-werken    =
| uitgeverij        =
| onderscheiding    =
| dbnl              =
| handtekening      =
| website          =
| lijst            =
| ander portaal    =
| portaal2          =
| portaal3          =
}}
'''Leonard (Leonardus Theodorus Agatha) van Veldhoven''' (Den Haag, 7 juli 1947) is reiziger en schrijver. Sinds 1989 is hij woonachtig buiten Nederland, vanaf 2005 in het boeken- en kunstenaarsdorp Montolieu, niet ver van het Zuid-Franse Carcassonne.


In 1985 ontwikkelde hij een nieuw middenklasse hotel-concept en het jaar erop opende hij zijn eerste hotel. Onder zijn leiding groeide [[Bastion Hotels|''Bastion Hotels'']] binnen tien jaar uit tot een keten van 33 hotels, waarvan één in Duitsland.
{{Inhoud dwingen}}


In 1995 besloot hij zijn zakelijk leven achter zich te laten, om gehoor te geven aan zijn grote droom: reizen en schrijven.
== Levensloop ==


Van 1996 tot 1999 verbleef hij meerdere malen langere tijd in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika. In 2000 vertrok hij, samen met zijn vrouw en kunstenares Miriam Janssen, met een zeilboot uit Nederland. Zes jaar leidden zij het leven van moderne zigeuners. Een eigentijdse Odyssee voerde hen langs Atlantische kusten, rond de Middellandse en de Zwarte Zee. Deze reizen resulteerden in twee series reis-vertellingen: ''De reis van een man alleen'' en ''Het scheepsjournaal van de Existence''. Tussentijds schreef hij de roman ''de Witte Hemel''.
===== Algemeen =====
Leonards vader, Leonardus Cornelis Engelbertus (Leo) van Veldhoven (1910-1989), was de zoon van een tuinder, wiens tuinderij de crisisjaren niet overleefde. Als oudste van de (uiteindelijk) 12 kinderen moest hij direct na de lagere school al aan het werk. Leonards moeder was de uit Limburg afkomstige Theodora Antonetta (Dora) Cremers (1916-2014). Ze trouwden in 1942 en kort na de oorlog verhuisden ze van het Westland naar Den Haag.
Leonard groeide op in een streng katholiek gezin met vijf kinderen (4 jongens en één meisje), waarvan hij de vierde was. Voorjaar 1953 raakte hij door polio goeddeels verlamd. Na vele maanden ziekenhuis volgde een jaar medisch kleuterdagverblijf om volledig te kunnen herstellen.
Na de HTS (bouwkunde in Den Haag) en een jaar Opleiding Hoger Personeel PTT (Ockenrode/Voorlinden, nabij Den Haag) ging hij architectuur studeren aan de Academie van Bouwkunst in Rotterdam.
[[Bestand:10-bureau Schwelinckplein Den Haag 1984.jpg|rechts|miniatuur|Bureau aan het Schwelinckplein Den Haag 1984]]
===== Architect =====
In 1975 rondde hij zijn studie af en vestigde zich in 1976 als zelfstandig architect in Den Haag. De eerste jaren als ''Mehrtens & Van Veldhoven Architecten'' (MVV) in een maatschap met architect Jan Mehrtens. Vanaf 1982 als ''Van Veldhoven Partners BV'' (VVP).
In de jaren tachtig groeide VVP uit tot een van de grotere bureaus van Nederland, verantwoordelijk voor een veelheid aan projecten en ontwikkelingen in binnen- en buitenland.
In 2019 en 2023 werd een aantal projecten van MVV en VVP opgenomen in uitgaven van de gemeente Den Haag ''(zie bronnen 1 en 2)''
[[Bestand:20-Voorplaat Bastion Hotels.jpg|miniatuur]]
[[Bestand:21-Award of Exelence Bastion Hotels1990.jpg|miniatuur]]


Als student, op vakantie in Frankrijk, kocht hij zijn eerste comtoise-klok. Het was liefde op het eerste gezicht. In later jaren, tijdens vele bezoeken aan de Haut-Jura, de geboortestreek van dit legendarische uurwerk, vroeg hij zich telkens af: Hoe ontstond dit uurwerk, en waarom juist hier? Jaren onderzoek resulteerde in het standaardwerk ''MAYET MORBIER COMTOISE'' (in vier talen). Eveneens publiceerde hij het 4-talige woordenboek ''Comtoise-Morbier.''
===== Hotelier =====
In 1985 ontwikkelde hij een nieuw middenklasse hotel-concept en het jaar erop opende hij zijn eerste hotel. Onder zijn leiding groeide ''Bastion Hotels'' binnen tien jaar uit tot een keten van 32 hotels.
Prijs: In april 1991 werd hem voor zijn onderscheidende bijdrage met de Bastion Hotelketen aan de economische ontwikkeling door de Europese Gemeenschap en het Ministerie van Economische Zaken de ''Award of Excellence 1990'' uitgereikt.  


In 2005 vestigden zij zich in Montolieu, een boeken- en kunstenaarsdorp in het zuiden van Frankrijk. Door zijn passie voor klokken en de liefde voor het dorp dat hen zo warm onthaalde, verdiepte hij zich in de geschiedenis van Montolieu en de klokkenmakers die er woonden en werkten. Dit resulteerde in ''MONTOLIEU, son histoire et ses horlogers''.
===== Reiziger en schrijver =====
 
In 1995 besloot hij zijn zakelijk leven achter zich te laten, om gehoor te geven aan zijn grote droom: reizen en schrijven.
Tijdens het onderzoek voor dit boek stuitte hij op een schat aan informatie over een familie van klokkenmakers die drie generaties lang in Montolieu gewoond en gewerkt heeft.
De kroniek van hun leven vormt het fascinerende relaas van een Franse familie in tijden van oorlog en ommekeer, toen ontdekkingen en uitvindingen het dagelijks leven steeds sneller en ingrijpender veranderden.  
Naar verwachting zal in 2022 verschijnen: ''Een doos vol heugenis, kroniek van een Franse familie in roerige tijden: 1835-1964''
 
Boeken van de auteur:
 
202? Een doos vol heugenis ISBN/EAN xxxx
 
2019 Montolieu, son histoire et ses horlogers ISBN/EAN 978-90-819954-5-0
 
2015 Mayet Morbier Comtoise (Frans) ISBN/EAN 978-90-819954-4-3
 
2014 Mayet Morbier Comtoise (Duits) ISBN/EAN 978-90-819954-3-6
 
2014 Mayet Morbier Comtoise (Engels) ISBN/EAN 978-90-819954-2-9
 
2013 Mayet Morbier Comtoise (Nederlands) ISBN/EAN 978-90-819954-0-5
 
2013 Comtoise-Morbier (4-talig woordenboek) ISBN/EAN 978-90-819954-1-2
 
2008 het andere Midden-Oosten ISBN/EAN 978-90-389-1821-1
 
2007 de Hellespont voorbij ISBN/EAN 978-90-389-1761-0
 
2005 van Andalusië naar Anatolië ISBN 90-389-1661-2


2005 van Bruinisse naar de Costa del Sol ISBN 90-389-1564-0
Van 1996 tot 1999 reisde hij langere tijd door Noord-, Midden- en Zuid-Amerika.
In 2000 vertrok hij, samen met zijn vrouw, met een zeilboot uit Nederland. Een eigentijdse Odyssee voerde hen langs Atlantische kusten, rond de Middellandse en de Zwarte Zee.
Al deze omzwervingen resulteerden in twee series reisvertellingen: ''De reis van een man alleen'' (de reis) en ''Het scheepsjournaal van de Existence'' (scheepsjournaal). Tussentijds schreef hij de roman ''de Witte Hemel''.


2003 de Witte Hemel ISBN 90-5513-601-8
Als student, op vakantie in Frankrijk, kocht hij zijn eerste comtoise-klok. In later jaren, tijdens frequente bezoeken aan de Haut-Jura, de geboortestreek van dit legendarische uurwerk, vroeg hij zich telkens af: Hoe ontstond dit uurwerk, en waarom juist hier? Jaren onderzoek leidde tot het standaardwerk ''MAYET MORBIER COMTOISE'' (in vier talen). Eveneens publiceerde hij het 4-talige woordenboek ''Comtoise-Morbier''.


2002 Argentinië & Chili, het Europa van toen ISBN 90-5513-495-3
In 2005 vestigden zij zich in het Zuid-Franse Montolieu. Door zijn passie voor klokken en de liefde voor het dorp dat hen zo warm onthaalde verdiepte hij zich in de geschiedenis van Montolieu en de klokkenmakers die er woonden en werkten. Zo ontstond ''MONTOLIEU, son histoire et ses horlogers''.


1999 Naar het Hart van Amerika ISBN 90-76462-03-8
Tijdens het onderzoek voor dit boek stuitte hij op een schat aan informatie over een familie van klokkenmakers die drie generaties lang in Montolieu gewoond en gewerkt heeft. Dit resulteerde in: ''Een doos vol heugenis, kroniek van een Franse familie in roerige tijden: 1835-1964''


1999 Naar het Verre Zuiden van Amerika ISBN 90-76462-02-X
== Bibliografie ==
* ''Naar het Verre Noorden van Amerika (de reis, 1998)''
* ''Naar het Verre Zuiden van Amerika (de reis, 1999)''
* ''Naar het Hart van Amerika (de reis, 1999)''
* ''Argentinië & Chili, het Europa van toen (de reis, 2002)''
* ''De Witte Hemel (roman, 2003)''
* ''Van Bruinisse naar de Costa del Sol (scheepsjournaal, 2005)''
* ''Van Andalusië naar Anatolië (scheepsjournaal, 2005)''
* ''De Hellespont voorbij (scheepsjournaal, 2007)''
* ''Het andere Midden-Oosten (scheepsjournaal, 2008)''
* ''Comtoise-Morbier (4-talig woordenboek, 2013)''
* ''Mayet Morbier Comtoise (Nederlandse versie, 2013)''
* ''Mayet Morbier Comtoise (Engelse versie, 2014)''
* ''Mayet Morbier Comtoise (Duitse versie, 2014)''
* ''Mayet Morbier Comtoise (Franse versie, 2015)''
* ''Montolieu, son histoire et ses horlogers (2019)''
* ''Een doos vol heugenis (kroniek, 2022)''


1998 Naar het Verre Noorden van Amerika ISBN 90-76462-01-1
{{Appendix|1=alles|2=
#  ''Post 65 architectuur in Den Haag (1965-1995)'' – Uitgave van de Afdeling Monumentenzorg & Welstand van de gemeente Den Haag 2019
#  ''Post 65 Een turbulente tijd, Architectuur en stedenbouw Den Haag 1965-1995'' – Publicatie in de VOM-reeks van de Gemeente Den Haag (Afdeling Monumentenzorg & Welstand) 2023
}}
[[Ticket:2023082010001841]]

Huidige versie van 20 aug 2023 om 22:57

Leonard van Veldhoven
Leonard van Veldhoven
Leonard van Veldhoven
Algemene informatie
Geboren 7 juli 1947, Den Haag
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep reiziger en schrijver
Werk
Jaren actief 1995-heden
Genre(s) reisverhalen, romans, historie, comtoiseklokken
rel=nofollow

Leonard (Leonardus Theodorus Agatha) van Veldhoven (Den Haag, 7 juli 1947) is reiziger en schrijver. Sinds 1989 is hij woonachtig buiten Nederland, vanaf 2005 in het boeken- en kunstenaarsdorp Montolieu, niet ver van het Zuid-Franse Carcassonne.

Sjabloon:Inhoud dwingen

Levensloop

Algemeen

Leonards vader, Leonardus Cornelis Engelbertus (Leo) van Veldhoven (1910-1989), was de zoon van een tuinder, wiens tuinderij de crisisjaren niet overleefde. Als oudste van de (uiteindelijk) 12 kinderen moest hij direct na de lagere school al aan het werk. Leonards moeder was de uit Limburg afkomstige Theodora Antonetta (Dora) Cremers (1916-2014). Ze trouwden in 1942 en kort na de oorlog verhuisden ze van het Westland naar Den Haag. Leonard groeide op in een streng katholiek gezin met vijf kinderen (4 jongens en één meisje), waarvan hij de vierde was. Voorjaar 1953 raakte hij door polio goeddeels verlamd. Na vele maanden ziekenhuis volgde een jaar medisch kleuterdagverblijf om volledig te kunnen herstellen. Na de HTS (bouwkunde in Den Haag) en een jaar Opleiding Hoger Personeel PTT (Ockenrode/Voorlinden, nabij Den Haag) ging hij architectuur studeren aan de Academie van Bouwkunst in Rotterdam.

Bestand:10-bureau Schwelinckplein Den Haag 1984.jpg
Bureau aan het Schwelinckplein Den Haag 1984
Architect

In 1975 rondde hij zijn studie af en vestigde zich in 1976 als zelfstandig architect in Den Haag. De eerste jaren als Mehrtens & Van Veldhoven Architecten (MVV) in een maatschap met architect Jan Mehrtens. Vanaf 1982 als Van Veldhoven Partners BV (VVP). In de jaren tachtig groeide VVP uit tot een van de grotere bureaus van Nederland, verantwoordelijk voor een veelheid aan projecten en ontwikkelingen in binnen- en buitenland. In 2019 en 2023 werd een aantal projecten van MVV en VVP opgenomen in uitgaven van de gemeente Den Haag (zie bronnen 1 en 2)

Bestand:20-Voorplaat Bastion Hotels.jpg
Bestand:21-Award of Exelence Bastion Hotels1990.jpg
Hotelier

In 1985 ontwikkelde hij een nieuw middenklasse hotel-concept en het jaar erop opende hij zijn eerste hotel. Onder zijn leiding groeide Bastion Hotels binnen tien jaar uit tot een keten van 32 hotels. Prijs: In april 1991 werd hem voor zijn onderscheidende bijdrage met de Bastion Hotelketen aan de economische ontwikkeling door de Europese Gemeenschap en het Ministerie van Economische Zaken de Award of Excellence 1990 uitgereikt.

Reiziger en schrijver

In 1995 besloot hij zijn zakelijk leven achter zich te laten, om gehoor te geven aan zijn grote droom: reizen en schrijven.

Van 1996 tot 1999 reisde hij langere tijd door Noord-, Midden- en Zuid-Amerika. In 2000 vertrok hij, samen met zijn vrouw, met een zeilboot uit Nederland. Een eigentijdse Odyssee voerde hen langs Atlantische kusten, rond de Middellandse en de Zwarte Zee. Al deze omzwervingen resulteerden in twee series reisvertellingen: De reis van een man alleen (de reis) en Het scheepsjournaal van de Existence (scheepsjournaal). Tussentijds schreef hij de roman de Witte Hemel.

Als student, op vakantie in Frankrijk, kocht hij zijn eerste comtoise-klok. In later jaren, tijdens frequente bezoeken aan de Haut-Jura, de geboortestreek van dit legendarische uurwerk, vroeg hij zich telkens af: Hoe ontstond dit uurwerk, en waarom juist hier? Jaren onderzoek leidde tot het standaardwerk MAYET MORBIER COMTOISE (in vier talen). Eveneens publiceerde hij het 4-talige woordenboek Comtoise-Morbier.

In 2005 vestigden zij zich in het Zuid-Franse Montolieu. Door zijn passie voor klokken en de liefde voor het dorp dat hen zo warm onthaalde verdiepte hij zich in de geschiedenis van Montolieu en de klokkenmakers die er woonden en werkten. Zo ontstond MONTOLIEU, son histoire et ses horlogers.

Tijdens het onderzoek voor dit boek stuitte hij op een schat aan informatie over een familie van klokkenmakers die drie generaties lang in Montolieu gewoond en gewerkt heeft. Dit resulteerde in: Een doos vol heugenis, kroniek van een Franse familie in roerige tijden: 1835-1964

Bibliografie

  • Naar het Verre Noorden van Amerika (de reis, 1998)
  • Naar het Verre Zuiden van Amerika (de reis, 1999)
  • Naar het Hart van Amerika (de reis, 1999)
  • Argentinië & Chili, het Europa van toen (de reis, 2002)
  • De Witte Hemel (roman, 2003)
  • Van Bruinisse naar de Costa del Sol (scheepsjournaal, 2005)
  • Van Andalusië naar Anatolië (scheepsjournaal, 2005)
  • De Hellespont voorbij (scheepsjournaal, 2007)
  • Het andere Midden-Oosten (scheepsjournaal, 2008)
  • Comtoise-Morbier (4-talig woordenboek, 2013)
  • Mayet Morbier Comtoise (Nederlandse versie, 2013)
  • Mayet Morbier Comtoise (Engelse versie, 2014)
  • Mayet Morbier Comtoise (Duitse versie, 2014)
  • Mayet Morbier Comtoise (Franse versie, 2015)
  • Montolieu, son histoire et ses horlogers (2019)
  • Een doos vol heugenis (kroniek, 2022)

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Post 65 architectuur in Den Haag (1965-1995) – Uitgave van de Afdeling Monumentenzorg & Welstand van de gemeente Den Haag 2019
  2. Post 65 Een turbulente tijd, Architectuur en stedenbouw Den Haag 1965-1995 – Publicatie in de VOM-reeks van de Gemeente Den Haag (Afdeling Monumentenzorg & Welstand) 2023
rel=nofollow

Ticket:2023082010001841

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Leonard_van_Veldhoven&oldid=352419"