Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sofja Holliday: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sofja_Holliday&oldid=57223994 29 sep 2020 Zevensprongen 28 sep 2020) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sofja_Holliday&oldid=57274866 7 okt 2020) |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Sofja Holliday''' ( | '''Sofja Holliday''' (voor 1903<ref>Marina Tsvetajeva, ''Verhaal over Sonjetska'' in ''Tranen groter dan mijn ogen'', Uitgeverij Pegasus Amsterdam, 2016, p. 198. 'Ik denk dat zelfs haar jurk geen toneeljurk was, geen rekwisiet, maar dat ze een eigen jurk aanhad, een zomerjurk - misschien van toen ze zestien was?' En dat was in 1919.</ref> – [[1934]]<ref>Marina Tsvetajeva, ''Verhaal over Sonjetska'' in ''Tranen groter dan mijn ogen'', Uitgeverij Pegasus Amsterdam, 1916, p. 358.</ref>) was een acteur. | ||
Met alleen een keukenstoel op het toneel wist zij met haar kleine gestalte heel Moskou, rood of wit | Met alleen een keukenstoel op het toneel wist zij met haar kleine gestalte heel Moskou, rood of wit (want het was 1919, niet lang na de [[oktoberrevolutie]] van 1917), te boeien. | ||
Ze bestreed de [[wet van de non-contradictie]] intuïtief, in ieder geval waar het gevoelens betrof. Want zij hield alleen van Joeri, terwijl, in de volgende zin, zij aangaf in iedere stad van veel mannen te houden. Ze prees daarom de bedenker van de globe omdat ze hen zo allemaal tegelijk met haar handen kon vasthouden. <br/>Verder hield ze van slechte gedichten en was tegelijk bevriend met Marina Tsvetajeva, die toch moeilijk van slecht dichtwerk kon worden beticht. | Ze bestreed de [[wet van de non-contradictie]] intuïtief, in ieder geval waar het gevoelens betrof. Want zij hield alleen van Joeri, terwijl, in de volgende zin, zij aangaf in iedere stad van veel mannen te houden. Ze prees daarom de bedenker van de globe omdat ze hen zo allemaal tegelijk met haar handen kon vasthouden. <br/>Verder hield ze van slechte gedichten en was tegelijk bevriend met Marina Tsvetajeva, die toch moeilijk van slecht dichtwerk kon worden beticht. | ||
Zij was dol op kinderen en kinderen waren dol op haar. Als een verdwaalde [[Sint Martinus]], in ruimte en tijd, deelde zij nog haar karige rantsoen met Alja en de tweejarige Irina ('Suike', 'aadappelen'), de kinderen van Marina Tsvetajeva. | Zij was dol op kinderen en kinderen waren dol op haar. Als een verdwaalde [[Martinus van Tours|Sint Martinus]], in ruimte en tijd, deelde zij nog haar karige rantsoen met Alja en de tweejarige Irina ('Suike', 'aadappelen'), de kinderen van Marina Tsvetajeva. | ||
Ze trouwde met een theaterdirecteur en leefde buiten Moskou dat ze wel af en toe bezocht. | Ze trouwde met een theaterdirecteur en leefde buiten Moskou dat ze wel af en toe bezocht. | ||
In het bijzijn van haar man en van Asja, de zus van Marina Tsvetajeva, | In het bijzijn van haar man en van Asja, de zus van Marina Tsvetajeva, overleed ze aan leverkanker. Ze werd gecremeerd, mede in het bijzijn van [[Pavel Antokolski]], die eerder schreef: "Voor jou ga ik iedere brandstapel op, als ik maar zeker zou weten dat jouw ogen naar mij kijken (...)."<ref>Marina Tsvetajeva in 1937: 'Ik zou willen dat ik haar as zou kunnen nemen en die vanaf de top van de hoogste berg (...) zou kunnen doen uitwaaien naar alle uiteinden van de aardbol, naar allen die geliefd worden.'</ref> | ||
Omdat de H als klank niet voorkomt in het Russisch werd zij aangeduid als Sofja Galidej (''Софя Галидәӣ''). | |||
Dankzij [[Marina Tsvetajeva]] werd zij een bekende onbekende.<ref> Zie Marina Tsvetajeva, Verhaal over Sonjetska | Dankzij [[Marina Tsvetajeva]] werd zij een bekende onbekende.<ref>Zie Marina Tsvetajeva, Verhaal over Sonjetska.</ref><ref>Zie ook: Encyclopediae Universalis, Corpus 18, Paris, 1985, p. 298, over dit onderwerp.</ref> | ||
{{Appendix|Referenties|2= | {{Appendix|Referenties|2= | ||
{{References}} | {{References}} | ||
}} | }} | ||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }} | |||
{{ | {{DEFAULTSORT:}} | ||
[[Categorie:Russisch acteur]] |
Huidige versie van 18 okt 2020 om 09:34
Sofja Holliday (voor 1903[1] – 1934[2]) was een acteur.
Met alleen een keukenstoel op het toneel wist zij met haar kleine gestalte heel Moskou, rood of wit (want het was 1919, niet lang na de oktoberrevolutie van 1917), te boeien.
Ze bestreed de wet van de non-contradictie intuïtief, in ieder geval waar het gevoelens betrof. Want zij hield alleen van Joeri, terwijl, in de volgende zin, zij aangaf in iedere stad van veel mannen te houden. Ze prees daarom de bedenker van de globe omdat ze hen zo allemaal tegelijk met haar handen kon vasthouden.
Verder hield ze van slechte gedichten en was tegelijk bevriend met Marina Tsvetajeva, die toch moeilijk van slecht dichtwerk kon worden beticht.
Zij was dol op kinderen en kinderen waren dol op haar. Als een verdwaalde Sint Martinus, in ruimte en tijd, deelde zij nog haar karige rantsoen met Alja en de tweejarige Irina ('Suike', 'aadappelen'), de kinderen van Marina Tsvetajeva.
Ze trouwde met een theaterdirecteur en leefde buiten Moskou dat ze wel af en toe bezocht.
In het bijzijn van haar man en van Asja, de zus van Marina Tsvetajeva, overleed ze aan leverkanker. Ze werd gecremeerd, mede in het bijzijn van Pavel Antokolski, die eerder schreef: "Voor jou ga ik iedere brandstapel op, als ik maar zeker zou weten dat jouw ogen naar mij kijken (...)."[3]
Omdat de H als klank niet voorkomt in het Russisch werd zij aangeduid als Sofja Galidej (Софя Галидәӣ).
Dankzij Marina Tsvetajeva werd zij een bekende onbekende.[4][5]
Referenties
|