Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Otto Buchinger: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Otto Hermann Ferdinand Buchinger''', pseudoniem: O. Wanderer, (Darmstadt, 16 februari 1878 – Überlingen, 16 april 1966) was een Duitse...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (7 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Otto Hermann Ferdinand Buchinger''', pseudoniem: O. Wanderer, ( | '''Otto Hermann Ferdinand Buchinger''', pseudoniem: O. Wanderer, (Witzenhausen an der Werra, [[16 februari]] [[1878]] – [[Überlingen]], [[16 april]] [[1966]]) was een Duitse arts die als eerste systematisch de gunstige uitwerking van therapeutisch [[vasten]] documenteerde. | ||
==Leven== | ==Leven== | ||
Otto Buchinger | Otto Buchinger werd geboren in Witzenhausen an der Werra als de zoon van een ambtenaar, Johann Philipp Ludwig Hermann Buchinger (1845-1896, zoon van Jakob Buchinger) en diens echtgenote Amalie Polexine Henriette Karoline Luise Busch (1848-1918).<ref name=ZHG>{{de}} {{aut|Claus Bernet}}, ''Der Mediziner Otto Buchinger'', in: {{ts.|Zeitschrift des Vereins für hessische Geschichte (ZHG)}}, boekdeel 112 (2007), p. 227-234, op de website ''Verein für hessische Geschichte und Landeskunde 1834 e.V.'' (vhghessen.de), http://www.vhghessen.de/inhalt/zhg/ZHG_112/12_Bernet_Der%20Mediziner%20Otto%20Buchinger.pdf</ref> Het gezin verhuisde onmiddellijk na zijn geboorte naar [[Darmstadt]], waar zijn vader in dienst ging bij de regering van het Groothertogdom Hessen. Hij studeerde geneeskunde aan de Justus Liebig Universiteit in Gießen (Hessen). Hij begon zijn carrière als arts in het Roergebied, maar ging daarnaast nog wat psychologie studeren. Na zijn promotie werd hij in 1902 assistent-arts bij de Duitse marine. In deze functie kwam hij de hele aardbol rond (Japan, China, Afrika, Zuid-Amerika). Aan boord had hij tijd om veel te lezen. | ||
In 1917 leed Buchinger aan een amandelontsteking, die niet volledig genas, en die een pijnlijke reuma veroorzaakte | In 1917 leed Buchinger aan een amandelontsteking, die niet volledig genas, en die een pijnlijke reuma veroorzaakte. Deze [[artritis]] werd toen bestempeld als acute reumatische koorts. [[Antibiotica]] waren toen nog niet bekend. Hij liep met behulp van twee stokken. In 1918 werd hij om gezondheidsredenen eervol ontslagen uit de marine. | ||
In 1919 vastte Buchinger | In 1919 vastte Buchinger op aanbeveling van een collega-arts, [[Gustav Riedlin]] uit Freiburg, bijna drie weken lang. Na de 19e vastendag verbeterde zijn conditie zienderogen. Na zijn genezing richtte Buchinger zich vooral op een [[natuurgeneeswijze|natuurlijke benadering van de geneeskunde]] en maakte een gedetailleerde studie over het therapeutische vasten aan de hand van de vakliteratuur die hem in die periode ter beschikking stond. | ||
In juli 1920 richtte hij in Witzenhausen een | In juli 1920 richtte hij in Witzenhausen een kuurkliniek op, die in 1935 verhuisde naar [[Bad Pyrmont]]. | ||
In 1935 publiceerde hij zijn belangrijkste werk, ''Das Heilfasten und seine Hilfsmethoden'', dat daarna nog vaak werd | In 1935 publiceerde hij zijn belangrijkste werk, ''Das Heilfasten und seine Hilfsmethoden'', dat daarna nog vaak herdrukt werd. | ||
In 1953 richtte hij samen met zijn dochter Maria en schoonzoon Helmut Wilhelmi een nieuwe kliniek op in Überlingen aan de Bodensee. | |||
Otto Buchinger overleed in 1966 op 88-jarige leeftijd. De kuurklinieken in Bad Pyrmont en in [[Überlingen]] bestaan nog steeds. | |||
De kliniek in Pyrmont werd tot in 1996 geleid door zijn derde zoon, Otto (II) Hermann Ferdinand Buchinger, en vervolgens door zijn kleinzoon Andreas Buchinger. De kliniek in Überlingen werd geleid door zijn schoonzoon Helmut Wilhelmi en later zijn kleinzoon Raimund Wilhelmi en echtgenote [[Françoise Wilhelmi de Toledo]]. | |||
===Religieus=== | |||
In 1926 sloot hij zich aan bij het [[Religieus Genootschap van Vrienden]] (de quakers). In 1927 en 1928 bezocht hij het Quaker College Woodbrooke in Birmingham (Engeland), een instelling voor volwassenenonderwijs, telkens voor enkele weken. In de tweede helft van de jaren dertig was hij lid van zowel het Benoemingscomité als het Literatuurcomité van de Duitse jaarvergadering van het Genootschap van Vrienden. In zijn kliniek gaf hij ook vaak lezingen over de quakers. In 1957 werd Buchinger [[katholicisme|katholiek]] en in 1959 trad hij officieel terug uit de quaker-jaarvergadering. Hij bekritiseerde onder andere dat de term ’vrienden’ niet oprecht werd gebruikt, maar alleen maar uit gewoonte. | |||
==Erkenningen== | |||
* 1953: Bundesverdienstkreuz (Steckkreuz) | |||
* 1952: Ereburger van de stad Bad Pyrmont (tot op heden de laatste met deze titel) | |||
== Werken (selectie) == | |||
* ''Das Heilfasten und seine Hilfsmethoden als biologischer Weg'', 1935 | |||
* ''Reinhard Strecker und ich'', in: ''Reinhard Strecker, dem Kämpfer gegen die Rauschgifte, dem Förderer des Erziehungswesens. dem Mittler zum Auslande, dem Philosophen des deutschen Waldes, gewidmet von seinen Freunden.'' Uitgegeven in eigen beheer zonder plaatsnaam, 24 mei 1947 | |||
* ''Gesund werden – gesund bleiben durch die Heilfastenkur'', 1952 | |||
* ''Vom Marinearzt zum Fastenarzt. Metamorphosen eines Wandernden'', 1955 | |||
==Verwijzingen== | |||
<references/> | |||
{{authority control|TYPE=p|GND=118516698 |LCCN=n/2003/005885 |VIAF=76767801 |Wikidata=Q88415}} | |||
{{DEFAULTSORT:Buchinger, Otto}} | |||
[[Categorie: Duits medicus]] | |||
[[Categorie: Vastentherapeut]] | |||
[[Categorie: Quaker]] | |||
[[Categorie: Geboren in 1878]] | |||
[[Categorie: Overleden in 1966]] | |||
{{groei}} | |||
Huidige versie van 29 feb 2024 om 01:18
Otto Hermann Ferdinand Buchinger, pseudoniem: O. Wanderer, (Witzenhausen an der Werra, 16 februari 1878 – Überlingen, 16 april 1966) was een Duitse arts die als eerste systematisch de gunstige uitwerking van therapeutisch vasten documenteerde.
Leven
Otto Buchinger werd geboren in Witzenhausen an der Werra als de zoon van een ambtenaar, Johann Philipp Ludwig Hermann Buchinger (1845-1896, zoon van Jakob Buchinger) en diens echtgenote Amalie Polexine Henriette Karoline Luise Busch (1848-1918).[1] Het gezin verhuisde onmiddellijk na zijn geboorte naar Darmstadt, waar zijn vader in dienst ging bij de regering van het Groothertogdom Hessen. Hij studeerde geneeskunde aan de Justus Liebig Universiteit in Gießen (Hessen). Hij begon zijn carrière als arts in het Roergebied, maar ging daarnaast nog wat psychologie studeren. Na zijn promotie werd hij in 1902 assistent-arts bij de Duitse marine. In deze functie kwam hij de hele aardbol rond (Japan, China, Afrika, Zuid-Amerika). Aan boord had hij tijd om veel te lezen.
In 1917 leed Buchinger aan een amandelontsteking, die niet volledig genas, en die een pijnlijke reuma veroorzaakte. Deze artritis werd toen bestempeld als acute reumatische koorts. Antibiotica waren toen nog niet bekend. Hij liep met behulp van twee stokken. In 1918 werd hij om gezondheidsredenen eervol ontslagen uit de marine.
In 1919 vastte Buchinger op aanbeveling van een collega-arts, Gustav Riedlin uit Freiburg, bijna drie weken lang. Na de 19e vastendag verbeterde zijn conditie zienderogen. Na zijn genezing richtte Buchinger zich vooral op een natuurlijke benadering van de geneeskunde en maakte een gedetailleerde studie over het therapeutische vasten aan de hand van de vakliteratuur die hem in die periode ter beschikking stond.
In juli 1920 richtte hij in Witzenhausen een kuurkliniek op, die in 1935 verhuisde naar Bad Pyrmont.
In 1935 publiceerde hij zijn belangrijkste werk, Das Heilfasten und seine Hilfsmethoden, dat daarna nog vaak herdrukt werd.
In 1953 richtte hij samen met zijn dochter Maria en schoonzoon Helmut Wilhelmi een nieuwe kliniek op in Überlingen aan de Bodensee.
Otto Buchinger overleed in 1966 op 88-jarige leeftijd. De kuurklinieken in Bad Pyrmont en in Überlingen bestaan nog steeds. De kliniek in Pyrmont werd tot in 1996 geleid door zijn derde zoon, Otto (II) Hermann Ferdinand Buchinger, en vervolgens door zijn kleinzoon Andreas Buchinger. De kliniek in Überlingen werd geleid door zijn schoonzoon Helmut Wilhelmi en later zijn kleinzoon Raimund Wilhelmi en echtgenote Françoise Wilhelmi de Toledo.
Religieus
In 1926 sloot hij zich aan bij het Religieus Genootschap van Vrienden (de quakers). In 1927 en 1928 bezocht hij het Quaker College Woodbrooke in Birmingham (Engeland), een instelling voor volwassenenonderwijs, telkens voor enkele weken. In de tweede helft van de jaren dertig was hij lid van zowel het Benoemingscomité als het Literatuurcomité van de Duitse jaarvergadering van het Genootschap van Vrienden. In zijn kliniek gaf hij ook vaak lezingen over de quakers. In 1957 werd Buchinger katholiek en in 1959 trad hij officieel terug uit de quaker-jaarvergadering. Hij bekritiseerde onder andere dat de term ’vrienden’ niet oprecht werd gebruikt, maar alleen maar uit gewoonte.
Erkenningen
- 1953: Bundesverdienstkreuz (Steckkreuz)
- 1952: Ereburger van de stad Bad Pyrmont (tot op heden de laatste met deze titel)
Werken (selectie)
- Das Heilfasten und seine Hilfsmethoden als biologischer Weg, 1935
- Reinhard Strecker und ich, in: Reinhard Strecker, dem Kämpfer gegen die Rauschgifte, dem Förderer des Erziehungswesens. dem Mittler zum Auslande, dem Philosophen des deutschen Waldes, gewidmet von seinen Freunden. Uitgegeven in eigen beheer zonder plaatsnaam, 24 mei 1947
- Gesund werden – gesund bleiben durch die Heilfastenkur, 1952
- Vom Marinearzt zum Fastenarzt. Metamorphosen eines Wandernden, 1955
Verwijzingen
- º (de) Claus Bernet, Der Mediziner Otto Buchinger, in: Zeitschrift des Vereins für hessische Geschichte (ZHG), boekdeel 112 (2007), p. 227-234, op de website Verein für hessische Geschichte und Landeskunde 1834 e.V. (vhghessen.de), http://www.vhghessen.de/inhalt/zhg/ZHG_112/12_Bernet_Der%20Mediziner%20Otto%20Buchinger.pdf
Q88415 (reasonator) Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland) • Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!) • tekst herschrijven met scribbr.io •