Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Van Houten (chocoladefabriek): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[File:Van Houten's Cacao en Chocolade.jpg|thumb|Affiche voor chocolade van Van Houten door [[J.G. van Caspel]], 1899]] | [[File:Van Houten's Cacao en Chocolade.jpg|thumb|Affiche voor chocolade van Van Houten door [[J.G. van Caspel]], 1899]] | ||
'''Van Houten''' is een merknaam, naar het familiebedrijf, van [[chocolade]]producten. | '''Van Houten''' is een merknaam, naar het familiebedrijf, van [[chocolade]]producten. | ||
Een combinatie van de uitvindingen door vader en zoon Van Houten heeft geleid tot de negentiende-eeuwse massaproductie en consumptie van chocolade. Vader vond een methode om vet (cacaoboter) uit geroosterde cacaobonen persen en zoon behandelde de cacaomassa met alkalische zouten waardoor de bittere smaak verdween en de cacaobestanddelen beter in water oplosbaar werden. Dit proces wordt wereldwijd toegepast en ook wel 'Dutching' genoemd. | Een combinatie van de uitvindingen door vader en zoon Van Houten heeft geleid tot de negentiende-eeuwse massaproductie en consumptie van chocolade. Vader vond een methode om vet (cacaoboter) uit geroosterde cacaobonen persen en zoon behandelde de cacaomassa met alkalische zouten waardoor de bittere smaak verdween en de cacaobestanddelen beter in water oplosbaar werden. Dit proces wordt wereldwijd toegepast en ook wel 'Dutching' genoemd. | ||
==Casparus Sr.== | ==Casparus Sr.== | ||
[[Casparus van Houten Sr.|'''Casparus van Houten''' Sr.]] ([[1770]]-[[1858]]) opende de chocoladefabriek in 1815. De fabriek omvatte in die tijd een molen die met de hand werd aangedreven. [[Cacaoboon|Cacaobonen]] werden vermalen tot een fijne massa, die vervolgens werd gemengd met melk om chocolademelk te maken, of die met toevoeging van suiker, kaneel en vanille, als basis diende voor het maken van koekjes. Het hoge vetgehalte maakte de koekjes echter zwaar verteerbaar. | [[Casparus van Houten Sr.|'''Casparus van Houten''' Sr.]] ([[1770]]-[[1858]]) opende de chocoladefabriek in 1815. De fabriek omvatte in die tijd een molen die met de hand werd aangedreven. [[Cacaoboon|Cacaobonen]] werden vermalen tot een fijne massa, die vervolgens werd gemengd met melk om chocolademelk te maken, of die met toevoeging van suiker, kaneel en vanille, als basis diende voor het maken van koekjes. Het hoge vetgehalte maakte de koekjes echter zwaar verteerbaar. | ||
| Regel 10: | Regel 12: | ||
==Coenraad== | ==Coenraad== | ||
'''Coenraad Johannes van Houten''' ([[Amsterdam]], [[15 maart]] [[1801]] | '''[[Coenraad Johannes van Houten]]''' ([[Amsterdam]], [[15 maart]] [[1801]] – [[Weesp]], [[1887]]) was de zoon van Casparus van Houten Sr. Hij volgde zijn vader op als eigenaar van de dan al wereldwijd bekende Nederlandse chocoladefabriek. | ||
Hij introduceerde een verdere ontwikkeling door het cacaopoeder met te bewerken met [[alkalimetaal|alkalische]] zouten zoals [[kalium]]- en [[natriumcarbonaat|natriumcarbonaten]], zodat het makkelijker [[Mengbaarheid|mengbaar]] werd met water. Het eindproduct kreeg zo een donkere kleur en een milde smaak. Tegenwoordig wordt dit proces wereldwijd toegepast en wordt het ook wel ’Dutching’ genoemd. De introductie van cacaopoeder maakte het bereiden van chocoladedranken veel eenvoudiger, maar ook werd het mogelijk om chocolade te combineren met suiker en er daarna weer cacaoboter aan toe te voegen, zodat er bijvoorbeeld chocoladepasta van gemaakt kon worden. | |||
Coenraad van Houten trouwde in 1835 met een naamgenote, Hermina van Houten (geen familie), uit [[Groningen (gemeente)|Groningen]]. | |||
In 1850 verplaatste hij zijn productie van een [[windmolen]] in [[Leiden]] naar een stoomfabriek in [[Weesp]]. Hij maakte de fabriek tot een internationaal bekende onderneming en exporteerde chocolade naar Engeland, Frankrijk en Duitsland. | |||
==Casparus Jr.== | ==Casparus Jr.== | ||
'''Casparus van Houten''' Jr. ([[1844]]-[[1901]]), zoon van Coenraad, werkte voor de fabriek vanaf 1865. Hij had gevoel voor marketing en droeg daardoor bij aan de groei van het bedrijf. Hij werkte als een der eersten met reclame op trams in de grote steden van heel Europa en in de Verenigde Staten. In 1899 produceerde het Van Houtenconcern al een [[Film (cinematografie)|film]]commercial voor de bioscoop, waarin een vermoeide en slaperige kantoorklerk op miraculeuze wijze tot leven komt na het eten van chocolade. De fabriek in Weesp was een enorme opsteker voor het stadje: de bevolkingsgroei verdubbelde in de tweede helft van de 19e eeuw. Casparus Jr. bouwde er een kolossaal huis voor zichzelf, [[Villa Casparus]], met maar liefst 99 kamers. De bouw van dit door de Amsterdamse architect [[Abraham Salm]] ontworpen gebouw begon in 1897 en werd in 1901 gecompleteerd, het jaar waarin Van Houten overleed. | '''Casparus van Houten''' Jr. ([[1844]]-[[1901]]), zoon van Coenraad, werkte voor de fabriek vanaf 1865. Hij had gevoel voor marketing en droeg daardoor bij aan de groei van het bedrijf. Hij werkte als een der eersten met reclame op trams in de grote steden van heel Europa en in de Verenigde Staten. In 1899 produceerde het Van Houtenconcern al een [[Film (cinematografie)|film]]commercial voor de bioscoop, waarin een vermoeide en slaperige kantoorklerk op miraculeuze wijze tot leven komt na het eten van chocolade. De fabriek in Weesp was een enorme opsteker voor het stadje: de bevolkingsgroei verdubbelde in de tweede helft van de 19e eeuw. Casparus Jr. bouwde er een kolossaal huis voor zichzelf, [[Villa Casparus]], met maar liefst 99 kamers. De bouw van dit door de Amsterdamse architect [[Abraham Salm]] ontworpen gebouw begon in 1897 en werd in 1901 gecompleteerd, het jaar waarin Van Houten overleed. | ||
==Ons Eigen Tijdschrift== | ==''Ons Eigen Tijdschrift''== | ||
''[[Ons Eigen Tijdschrift]]'' was een maandblad van Van Houten. Het verscheen vanaf [[november]] [[1922]] tot eind [[1936]] en was verkrijgbaar voor gebruikers van de cacao van deze firma. In het tijdschrift verschenen in de jaargangen 1923 tot en met 1929, 25 artikelen geschreven door [[Johan Briedé]] en anderen, met tientallen illustraties door Briedé. Briedé ontwierp ook de titelpagina, de sierrand rond de los bijgevoegde inhoudspagina, het colofon, de eindstukken, beginsierletters en het ontwerp voor band en rug voor de ingebonden jaargangen van ''Ons Eigen Tijdschrift''. | |||
In 1925 verscheen als een bijzondere uitgave van ''Ons Eigen Tijdschrift'', ''Het Sint Nicolaasboek'', samengesteld door A. B. van Tienhoven, met 95 pagina’s één van de omvangrijkste boeken op dit gebied in die jaren. Het was net als het tijdschrift verkrijgbaar via bonnetjes die mee in de verpakking van de cacaoartikelen zaten. De omslag werd ontworpen door [[Eelco Martinus ten Harmsen van der Beek]], terwijl hij samen met Johan Briedé het boek voorzag van illustraties en grafische afwerking. Ook illustraties van andere bekende kunstenaars waren in het boek te vinden. Johan Briedé maakte ook ontwerpen voor diverse bonbondozen voor Van Houten. | |||
In 1925 verscheen als een bijzondere uitgave van Ons Eigen Tijdschrift, ''Het Sint Nicolaasboek'', samengesteld door A.B. van Tienhoven, met 95 | |||
==Tentoonstelling== | ==Tentoonstelling== | ||
Tja | ''Tja ... Van Houten'' was de titel van een zomertentoonstelling in het Gemeentemuseum in Weesp van 8 juni 2002 tot en met 14 september 2002. | ||
Bij de tentoonstelling was veel aandacht aan de oude en nieuwe fabrieksgebouwen, het fabricageproces, | Bij de tentoonstelling was veel aandacht aan de oude en nieuwe fabrieksgebouwen, het fabricageproces, en vooral hoe de directie wereldwijd het Van Houten-product aan de man bracht. Van Houten was modern. In de inrichting, in de omgang met het personeel en vooral in de reclame. Van Houten maakte de eerste reclamefilms in Nederland. Deze films, uit 1899, waren naast een groot aantal andere, modernere reclamefilms en -spots, in het museum te bekijken. | ||
De Van Houtenkamer in het museum wordt gebruikt voor een permanente tentoonstelling over de chocoladefabriek van Van Houten. Heel veel reclameartikelen zijn hier te zien evenals oude | De Van Houtenkamer in het museum wordt gebruikt voor een permanente tentoonstelling over de chocoladefabriek van Van Houten. Heel veel reclameartikelen zijn hier te zien evenals oude foto’s. | ||
== Naleven == | == Naleven == | ||
| Regel 44: | Regel 49: | ||
{{References}} | {{References}} | ||
{{Wikidata|Q17479700}}}} | {{Wikidata|Q17479700}}}} | ||
{{DEFAULTSORT:Houten, van}} | |||
[[Categorie:Nederlands ondernemer]] | |||
[[Categorie:Zoetwarenfabrikant]] | |||
[[Categorie:Weesp]] | |||
[[Categorie:Nederlands ondernemer | |||
[[Categorie:Zoetwarenfabrikant | |||
[[Categorie:Weesp | |||
[[Categorie: Cacao]] | [[Categorie: Cacao]] | ||
Huidige versie van 9 jul 2018 om 02:12
Van Houten is een merknaam, naar het familiebedrijf, van chocoladeproducten.
Een combinatie van de uitvindingen door vader en zoon Van Houten heeft geleid tot de negentiende-eeuwse massaproductie en consumptie van chocolade. Vader vond een methode om vet (cacaoboter) uit geroosterde cacaobonen persen en zoon behandelde de cacaomassa met alkalische zouten waardoor de bittere smaak verdween en de cacaobestanddelen beter in water oplosbaar werden. Dit proces wordt wereldwijd toegepast en ook wel 'Dutching' genoemd.
Casparus Sr.
Casparus van Houten Sr. (1770-1858) opende de chocoladefabriek in 1815. De fabriek omvatte in die tijd een molen die met de hand werd aangedreven. Cacaobonen werden vermalen tot een fijne massa, die vervolgens werd gemengd met melk om chocolademelk te maken, of die met toevoeging van suiker, kaneel en vanille, als basis diende voor het maken van koekjes. Het hoge vetgehalte maakte de koekjes echter zwaar verteerbaar.
In 1828 patenteerde Casparus van Houten Sr. een goedkope manier om het vet uit geroosterde cacobonen te persen. (Later werd deze uitvinding meestal toegeschreven aan zijn zoon Coenraad.)[1] De machine reduceerde het cacaobotergehalte in de ruwe cacaobrokken met ongeveer de helft. Die brokken konden eenvoudig worden verpulverd tot cacaopoeder, de basis voor alle chocoladeproducten.
In 1838 verliep het patent, zodat ook andere fabrikanten in navolging van Van Houten cacaopoeder konden produceren en er steeds meer chocoladeproducten op de markt kwamen.
Coenraad
Coenraad Johannes van Houten (Amsterdam, 15 maart 1801 – Weesp, 1887) was de zoon van Casparus van Houten Sr. Hij volgde zijn vader op als eigenaar van de dan al wereldwijd bekende Nederlandse chocoladefabriek.
Hij introduceerde een verdere ontwikkeling door het cacaopoeder met te bewerken met alkalische zouten zoals kalium- en natriumcarbonaten, zodat het makkelijker mengbaar werd met water. Het eindproduct kreeg zo een donkere kleur en een milde smaak. Tegenwoordig wordt dit proces wereldwijd toegepast en wordt het ook wel ’Dutching’ genoemd. De introductie van cacaopoeder maakte het bereiden van chocoladedranken veel eenvoudiger, maar ook werd het mogelijk om chocolade te combineren met suiker en er daarna weer cacaoboter aan toe te voegen, zodat er bijvoorbeeld chocoladepasta van gemaakt kon worden.
Coenraad van Houten trouwde in 1835 met een naamgenote, Hermina van Houten (geen familie), uit Groningen.
In 1850 verplaatste hij zijn productie van een windmolen in Leiden naar een stoomfabriek in Weesp. Hij maakte de fabriek tot een internationaal bekende onderneming en exporteerde chocolade naar Engeland, Frankrijk en Duitsland.
Casparus Jr.
Casparus van Houten Jr. (1844-1901), zoon van Coenraad, werkte voor de fabriek vanaf 1865. Hij had gevoel voor marketing en droeg daardoor bij aan de groei van het bedrijf. Hij werkte als een der eersten met reclame op trams in de grote steden van heel Europa en in de Verenigde Staten. In 1899 produceerde het Van Houtenconcern al een filmcommercial voor de bioscoop, waarin een vermoeide en slaperige kantoorklerk op miraculeuze wijze tot leven komt na het eten van chocolade. De fabriek in Weesp was een enorme opsteker voor het stadje: de bevolkingsgroei verdubbelde in de tweede helft van de 19e eeuw. Casparus Jr. bouwde er een kolossaal huis voor zichzelf, Villa Casparus, met maar liefst 99 kamers. De bouw van dit door de Amsterdamse architect Abraham Salm ontworpen gebouw begon in 1897 en werd in 1901 gecompleteerd, het jaar waarin Van Houten overleed.
Ons Eigen Tijdschrift
Ons Eigen Tijdschrift was een maandblad van Van Houten. Het verscheen vanaf november 1922 tot eind 1936 en was verkrijgbaar voor gebruikers van de cacao van deze firma. In het tijdschrift verschenen in de jaargangen 1923 tot en met 1929, 25 artikelen geschreven door Johan Briedé en anderen, met tientallen illustraties door Briedé. Briedé ontwierp ook de titelpagina, de sierrand rond de los bijgevoegde inhoudspagina, het colofon, de eindstukken, beginsierletters en het ontwerp voor band en rug voor de ingebonden jaargangen van Ons Eigen Tijdschrift.
In 1925 verscheen als een bijzondere uitgave van Ons Eigen Tijdschrift, Het Sint Nicolaasboek, samengesteld door A. B. van Tienhoven, met 95 pagina’s één van de omvangrijkste boeken op dit gebied in die jaren. Het was net als het tijdschrift verkrijgbaar via bonnetjes die mee in de verpakking van de cacaoartikelen zaten. De omslag werd ontworpen door Eelco Martinus ten Harmsen van der Beek, terwijl hij samen met Johan Briedé het boek voorzag van illustraties en grafische afwerking. Ook illustraties van andere bekende kunstenaars waren in het boek te vinden. Johan Briedé maakte ook ontwerpen voor diverse bonbondozen voor Van Houten.
Tentoonstelling
Tja ... Van Houten was de titel van een zomertentoonstelling in het Gemeentemuseum in Weesp van 8 juni 2002 tot en met 14 september 2002.
Bij de tentoonstelling was veel aandacht aan de oude en nieuwe fabrieksgebouwen, het fabricageproces, en vooral hoe de directie wereldwijd het Van Houten-product aan de man bracht. Van Houten was modern. In de inrichting, in de omgang met het personeel en vooral in de reclame. Van Houten maakte de eerste reclamefilms in Nederland. Deze films, uit 1899, waren naast een groot aantal andere, modernere reclamefilms en -spots, in het museum te bekijken.
De Van Houtenkamer in het museum wordt gebruikt voor een permanente tentoonstelling over de chocoladefabriek van Van Houten. Heel veel reclameartikelen zijn hier te zien evenals oude foto’s.
Naleven
Van Houtens fabriek werd in 1962 verkocht aan W. R. Grace and Company. In 1971 werden de fabrieken in Weesp gesloten. De merknaam is echter nog steeds in gebruik en veranderde diverse keren van eigenaar. Tegenwoordig is de nieuwe eigenaar het Zwitserse bedrijf Barry Callebaut.
Linken
- Westfries Museum, Cacao
- Over Van Houten
- Reclame activiteiten van de Cacaofabriek Van Houten
- Peter van Dam onderzoekt de Cacaofabriek Van Houten.
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Van Houten chocolate op Wikimedia Commons.
Bronvermelding
