Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Germanistiek: verschil tussen versies
(Verwijst door naar Germanistiek) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Germanistiek&oldid=50817028) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Germanistiek''' is de benaming in enge zin (en veelal in Nederland) voor de wetenschap van de [[Duits]]e taal- en letterkunde en in ruime zin (en gebruikelijk in België) voor die in eveneens de overige [[Germaanse talen]]. Ze is dus een onderdeel van de [[filologie]]. Een beoefenaar van de germanistiek noemt men een '''germanist'''. | |||
De germanistiek ontstond en beleefde haar eerste bloei in de 19e eeuw in Duitsland, met name door de broers [[Jacob Grimm|Jacob]] en [[Wilhelm Grimm]]. In het 19e-eeuwse en 20e-eeuwse Duitsland tot de nazitijd werd de germanistiek weleens voor nationalistische doeleinden misbruikt. | |||
Door de hoge specialisatie en minder nationaal gerichte beoefening van de taal- en letterkunde sinds de tweede helft van de 20e eeuw wordt de benaming 'germanistiek' minder gebruikt. De wetenschap is opgesplitst in diverse deelgebieden: taal- en letterkunde werden [[linguïstiek]] en literatuurwetenschap, de studie van de oude en die van de moderne letterkunde werden afzonderlijke specialismen. | |||
In Vlaanderen is ''Germanistiek'' de studie van het [[Duits]], [[Nederlands]], [[Friese talen|Fries]], [[Engels]], [[Zweeds]], [[Deens]], [[Noors]], [[IJslands]], [[Faeröers]] en [[Afrikaans]]. Een germanist is iemand die aan een [[universiteit]] ''Germaanse filologie'' heeft gestudeerd. De studie was tot 1968 zodanig ingedeeld dat men naast het Nederlands twee andere Germaanse talen studeerde. Al naargelang van de specialisatie sprak men ook van 'neerlandicus', 'anglist' en 'allemanist' (beter: een 'germanist' in de enge zin van het woord). Ook de combinatie van één taal met algemene taalwetenschap en/of algemene literatuurwetenschap was mogelijk. Na 1968 studeerde men slechts twee Germaanse talen. Alle combinaties tussen de Germaanse talen waren mogelijk. Nederlands was geen verplichte keuze. Nieuw was ook de introductie van een minor en een major in de licenties. Wie zowel de taal- als letterkunde bestudeerde van een van beide talen, volgde een major in die taal.<ref>[http://alum.kuleuven.be/germaanse/mededelingenblad/berteloot.htm 1968 twee Germaanse talen te kiezen - op website alum.kuleuven]</ref> | |||
Sedert 2004 bestaat Germaanse filologie niet meer als aparte studierichting. De studie van Germaanse talen maakt nu deel uit van ''Taal- en letterkunde'', waar de student twee talen kiest, maar niet noodzakelijk uit dezelfde taalgroep (klassieke, Romaanse en Germaanse talen). Zo worden bijna alle combinaties mogelijk: Latijn-Engels, Duits-Spaans, Frans-Zweeds, enz. | |||
{{Appendix}} | |||
[[Categorie:Taalkunde]] | |||
Huidige versie van 21 mei 2018 om 18:09
Germanistiek is de benaming in enge zin (en veelal in Nederland) voor de wetenschap van de Duitse taal- en letterkunde en in ruime zin (en gebruikelijk in België) voor die in eveneens de overige Germaanse talen. Ze is dus een onderdeel van de filologie. Een beoefenaar van de germanistiek noemt men een germanist.
De germanistiek ontstond en beleefde haar eerste bloei in de 19e eeuw in Duitsland, met name door de broers Jacob en Wilhelm Grimm. In het 19e-eeuwse en 20e-eeuwse Duitsland tot de nazitijd werd de germanistiek weleens voor nationalistische doeleinden misbruikt.
Door de hoge specialisatie en minder nationaal gerichte beoefening van de taal- en letterkunde sinds de tweede helft van de 20e eeuw wordt de benaming 'germanistiek' minder gebruikt. De wetenschap is opgesplitst in diverse deelgebieden: taal- en letterkunde werden linguïstiek en literatuurwetenschap, de studie van de oude en die van de moderne letterkunde werden afzonderlijke specialismen.
In Vlaanderen is Germanistiek de studie van het Duits, Nederlands, Fries, Engels, Zweeds, Deens, Noors, IJslands, Faeröers en Afrikaans. Een germanist is iemand die aan een universiteit Germaanse filologie heeft gestudeerd. De studie was tot 1968 zodanig ingedeeld dat men naast het Nederlands twee andere Germaanse talen studeerde. Al naargelang van de specialisatie sprak men ook van 'neerlandicus', 'anglist' en 'allemanist' (beter: een 'germanist' in de enge zin van het woord). Ook de combinatie van één taal met algemene taalwetenschap en/of algemene literatuurwetenschap was mogelijk. Na 1968 studeerde men slechts twee Germaanse talen. Alle combinaties tussen de Germaanse talen waren mogelijk. Nederlands was geen verplichte keuze. Nieuw was ook de introductie van een minor en een major in de licenties. Wie zowel de taal- als letterkunde bestudeerde van een van beide talen, volgde een major in die taal.[1]
Sedert 2004 bestaat Germaanse filologie niet meer als aparte studierichting. De studie van Germaanse talen maakt nu deel uit van Taal- en letterkunde, waar de student twee talen kiest, maar niet noodzakelijk uit dezelfde taalgroep (klassieke, Romaanse en Germaanse talen). Zo worden bijna alle combinaties mogelijk: Latijn-Engels, Duits-Spaans, Frans-Zweeds, enz.
| Bronnen, noten en/of referenties
|