Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Klaviersuites (Händel): verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Klaviersuites_(H%C3%A4ndel)&diff=cur&oldid=42334599 1 Googleman2.0 23 okt 2014)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
==Uitleg==
De '''klaviersuites''' of ''8 grote suites'' ([[Händel-Werke-Verzeichnis|HWV]] 426 t/m 433) zijn acht [[Suite (muziek)|suite]]s voor [[klavecimbel]] van [[Georg Friedrich Händel]] die voor het eerst officieel werden uitgegeven in 1720 in [[Engeland]] onder de titel ''Suite de Pièces pour le clavecin composées par {{nowrap|G. F.}} Haendel'', nadat ze voordien zonder toestemming van de componist reeds uitgegeven waren door de [[Amsterdam]]se muziekuitgeefster [[Estienne Roger|Jeanne Roger]] in samenwerking met een [[Londen]]se vakcollega. Het materiaal in deze suites komt uit een vroegere periode, maar moest officieel worden uitgegeven om de wildgroei aan roofkopieën en foute versies tegen te gaan.
[[Georg Friedrich Händel]] heeft enorm veel werken voor Klavecimbel geschreven. Deze Suites (HWV 426 - HWV 433), ook wel '''de 8 grote Suites'' genoemd, werden voor het eerst officieel uitgegeven in 1720 in [[Engeland]], nadat ze voordien zonder de toestemming en controle van de componist reeds uitgegeven waren in [[Amsterdam]]. Het materiaal in deze suites komt uit een vroegere periode, maar moest officieel worden uitgegeven om roofkopieën en foute versies tegen te gaan.  


De suites zelf zijn heel divers en houden zich (bijna) nooit aan de conventionele vorm uit die tijd: [[Allemande]], [[courante]], [[Sarabande]], [[Gigue]].
De suites zelf zijn heel divers en houden zich (bijna) nooit aan de conventionele vorm uit die tijd: [[Allemande]], [[courante]], [[Sarabande]], [[Gigue]].


Bekendste delen zijn het laatste deel van de vijfde suite, welke de bijnaam ''The Harmonious Blacksmith'', omdat het geluid van een smid, hamerend op een aambeeld, duidelijk te horen is.  
Het bekendst is het laatste deel van de vijfde suite, welke de bijnaam ''The Harmonious Blacksmith'' kreeg, omdat het geluid van een smid, hamerend op een aambeeld, te horen is.
Ook de [[Passacaglia]] op het einde de zevende suite is bekend onder (altviolisten) omdat de Noorse componist [[Johan Halvorsen]] er een bewerking voor viool en altviool voor maakte. Händel zelf verwerkte dit deel in een concerto voor Orgel (HWV 306).  
Ook de [[Passacaglia]] aan het einde van de zevende suite is bekend onder ([[Altviool|alt]])[[Viool|violisten]], doordat de Noorse componist [[Johan Halvorsen]] (1864-1935) er een bewerking voor viool en altviool van maakte. Händel zelf verwerkte dit deel in een [[concerto]] voor orgel (HWV 306).


==Suites==
==Suites==
'''HWV 426''' nr. 1 in E-groot
* '''HWV 426''' nr. 1 in E-groot
'''HWV 427''' nr. 2 in F-groot
* '''HWV 427''' nr. 2 in F-groot
'''HWV 428''' nr. 3 in D-klein
* '''HWV 428''' nr. 3 in D-klein
'''HWV 429''' nr. 4 in E-klein
* '''HWV 429''' nr. 4 in E-klein
'''HWV 430''' nr. 5 in E-groot
* '''HWV 430''' nr. 5 in E-groot
'''HWV 431''' nr. 6 in Fis-klein
* '''HWV 431''' nr. 6 in Fis-klein
'''HWV 432''' nr. 7 in G-klein
* '''HWV 432''' nr. 7 in G-klein
'''HWV 433''' nr. 8 in F-klein
* '''HWV 433''' nr. 8 in F-klein


==Trivia==
==Trivia==
Hij was zelf een begenadigd organist en klavecinist en kon absoluut wedijveren met zijn Napolitaanse tijdgenoot [[Domenico Scarlatti]].
* Händel schreef nog een tweede reeks klaviersuites die veel minder bekend is.


== Externe link ==
Achtergronden
* {{en}} [http://imslp.org/wiki/Suites_de_Pi%C3%A8ces,_HWV_434-442_(Handel,_George_Frideric) Suites de Pièces, HWV 434-442 (Handel, George Frideric)] in de Petrucci Music Library
*[https://www.wikidata.org/wiki/#sitelinks-wikipedia ]
Bij dat optreden bestond volgens Händels eerste biograaf “een groot verschil in hun optreden. De kenmerkende uitnemendheid van Scarlatti moet hebben bestaan uit een zekere elegantie en subtiele expressie. Händel beschikte over een enorme brille en vingervaardigheid. Maar wat hem van alle vertolkers onderscheidde…. Was de verbluffende kracht en energie die hij ontplooide”.
{{Wikidata|Q3503324}}
Händel schreef ruim twintig suites voor klavier, maar de reeks van acht die het eerst werd gepubliceerd en die ook bekend staat als de 8 Great Suites is het bekendst.
[[Categorie:Compositie van Händel]]
Zoals eerder met zijn muziek was gebeurd, werd Händel gedwongen om zijn klaviersuites te herzien en te publiceren in een poging om verder verspreiding van roofkopieën te voorkomen. De bekende eerste reeks van acht verscheen in 1720 in druk, hoewel grote delen van het materiaal zeker van vroegere datum waren.
We komen in dit rijke materiaal een veelheid van stijlen tegen: Frans, Italiaans, Duits, soms binnen dezelfde suite. Zo bevat de schitterende tweede suite als eerste deel een aria-achtig adagio, maar culmineert in een fuga van enorme scherpzinnigheid en inventiviteit. Het referentiekader van Händel omvat een heel breed spectrum dat erg kosmopolitisch aandoet. Dat gaat van imitaties tot eenvoudige melodieën en dansvormen tot complexe fuga’s. Al horend zal de luisteraar vaak aangenaam verrast worden.
De Suite nr. 5 is het bekendst en het vaakst opgenomen vooral vanwege het laatste deel, een aria met variaties waarin volgens de legende duidelijk het geluid is te horen van een smid die op een aambeeld hamert. Vandaar de bijnaam The harmonious blacksmith.

Huidige versie van 7 nov 2014 om 00:46

De klaviersuites of 8 grote suites (HWV 426 t/m 433) zijn acht suites voor klavecimbel van Georg Friedrich Händel die voor het eerst officieel werden uitgegeven in 1720 in Engeland onder de titel Suite de Pièces pour le clavecin composées par G. F. Haendel, nadat ze voordien zonder toestemming van de componist reeds uitgegeven waren door de Amsterdamse muziekuitgeefster Jeanne Roger in samenwerking met een Londense vakcollega. Het materiaal in deze suites komt uit een vroegere periode, maar moest officieel worden uitgegeven om de wildgroei aan roofkopieën en foute versies tegen te gaan.

De suites zelf zijn heel divers en houden zich (bijna) nooit aan de conventionele vorm uit die tijd: Allemande, courante, Sarabande, Gigue.

Het bekendst is het laatste deel van de vijfde suite, welke de bijnaam The Harmonious Blacksmith kreeg, omdat het geluid van een smid, hamerend op een aambeeld, te horen is. Ook de Passacaglia aan het einde van de zevende suite is bekend onder (alt)violisten, doordat de Noorse componist Johan Halvorsen (1864-1935) er een bewerking voor viool en altviool van maakte. Händel zelf verwerkte dit deel in een concerto voor orgel (HWV 306).

Suites

  • HWV 426 nr. 1 in E-groot
  • HWV 427 nr. 2 in F-groot
  • HWV 428 nr. 3 in D-klein
  • HWV 429 nr. 4 in E-klein
  • HWV 430 nr. 5 in E-groot
  • HWV 431 nr. 6 in Fis-klein
  • HWV 432 nr. 7 in G-klein
  • HWV 433 nr. 8 in F-klein

Trivia

  • Händel schreef nog een tweede reeks klaviersuites die veel minder bekend is.

Externe link

Q3503324 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Klaviersuites_(Händel)&oldid=152948"