Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Alfons van Dijck: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=A.J.(Alfons)_van_Dijck&oldid=40965046 77.160.144.48 31 mrt 2014) |
(wikificatie) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Alphonsus Josephus ' | '''Alphonsus Josephus ’Alfons’ van Dijck''' ([[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] (België), [[21 november]] [[1894]] – [[Boechout]] (België), [[10 oktober]] [[1979]]) was een schilder, tekenaar en aquarellist. | ||
De in Antwerpen geboren en getogen Alfons van Dijck woont en werkt het grootste deel van zijn artistieke leven, | ==Leven== | ||
De in Antwerpen geboren en getogen Alfons van Dijck woont en werkt het grootste deel van zijn artistieke leven, zestig jaar, in en rond Veere. Hij wordt daarom ook wel de ’Veerse Vlaming’ genoemd. | |||
Vanaf | Vanaf veertienjarige leeftijd volgt Alfons van Dijck tekenlessen op de [[Academie voor Schone Kunsten Antwerpen|Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen]] bij professor [[Isidoor Opsomer]] (1878–1967). | ||
In 1915 wordt de Academie op last van de Duitse bezetter gesloten. Het is een broeihaard van verzet. Zoals zoveel jonge Vlamingen wijkt Van Dijck, 21 jaar oud, uit naar Nederland om aan tewerkstelling te ontkomen. | In 1915 wordt de Academie op last van de Duitse bezetter gesloten. Het is een broeihaard van verzet. Zoals zoveel jonge Vlamingen wijkt Van Dijck, 21 jaar oud, uit naar Nederland om aan tewerkstelling te ontkomen. | ||
Via Den Haag komt hij in Amsterdam waar hij op 16 april 1916 trouwt met de Portugees-joodse Helena Lopes Quiros ( | Via [[Den Haag]] komt hij in [[Amsterdam]], waar hij op 16 april 1916 trouwt met de Portugees-joodse Helena Lopes Quiros (1892–1978). In april 1919 vertrekken zij naar [[Edam]]/[[Volendam]] waar zij kort wonen (van april tot december 1919) en waar hij Dirk Jan Koets ontmoet. Op 1 december 1919 vertrekken de beide kunstenaars gezamenlijk naar het [[Zeeland|Zeeuwse]] stadje Veere, alwaar zij zich vestigen. Helena arriveert twee weken later. Met Dirk Jan Koets zal Van Dijck zijn hele leven bevriend blijven. | ||
Op 1 december 1919 vertrekken de beide kunstenaars gezamenlijk naar het Zeeuwse stadje Veere, alwaar zij zich vestigen. Helena arriveert twee weken later. | Zij zullen er tot hun dood blijven wonen en werken, ongeneeslijk verliefd op dit mooie historische handelsstadje; het zogenoemde „Veerisme”. | ||
Met Dirk Jan Koets zal | |||
Zij zullen er tot hun dood blijven wonen en werken, ongeneeslijk verliefd op dit mooie historische handelsstadje; het zogenoemde | |||
Van | Van Dijcks onderwerpen zijn gevarieerd: (Zeeuwse) landschappen, stadsgezichten, (bloem-)stillevens en portretten, maar vooral het schilderachtige stadje Veere: de vissers, de inwoners, de bedrijvigheid in het haventje met zijn in- en uitvarende hoogaarzen. | ||
Naast Veere vindt de schilder ook onderwerpen in [[Westkapelle]], [[Zoutelande]], [[Ellewoutsdijk]] en [[St. Anna ter Muiden]]. | |||
Naast Veere vindt de schilder ook onderwerpen in Westkapelle, Zoutelande, Ellewoutsdijk en St. Anna ter Muiden. | |||
Zijn werk kenmerkt zich door een prachtig warm kleurgebruik in een impressionistische, haast | Zijn werk kenmerkt zich door een prachtig warm kleurgebruik in een [[impressionisme|impressionistische]], haast ’verstilde’, [[naturalisme|naturalistische]] trant. | ||
Zijn | Zijn [[gouache]]s zijn herkenbaar door gestreepte heldere lichte tinten, met [[kobaltblauw]]e accenten. | ||
Belangrijk voor de ontwikkeling van Veere als internationaal schilderscentrum in die tijd, is de Engelse | Belangrijk voor de ontwikkeling van Veere als internationaal schilderscentrum in die tijd, is de Engelse [[diamant]]air en kunstverzamelaar Albert Lionel Ochs (1857–1921). Ochs creëert een ontmoetingspunt voor kunstenaars in „De schotse Huizen” waarin nu een museum is gevestigd. | ||
In 1979, een jaar na de dood van zijn vrouw, overlijdt Van Dijck in het | In 1979, een jaar na de dood van zijn vrouw, overlijdt Van Dijck in het Belgische Boechout. | ||
In de zomer van 2003 | In de zomer van 2003 werd in „De schotse Huizen” een grote oeuvre tentoonstelling gehouden over zijn leven en zijn werk. | ||
==Bron== | |||
Bron: Ivar Rombouts. | |||
{{DEFAULTSORT:Dijck, Alfons van}} | |||
[[Categorie: Belgisch kunstschilder|Vandijck, Alfons]] | |||
[[Categorie: Geboren op 21 november]] | |||
[[Categorie: Geboren in 1894]] | |||
[[Categorie: Overleden op 10 oktober]] | |||
[[Categorie: Overleden in 1979]] | |||
Huidige versie van 24 apr 2014 om 20:52
Alphonsus Josephus ’Alfons’ van Dijck (Antwerpen (België), 21 november 1894 – Boechout (België), 10 oktober 1979) was een schilder, tekenaar en aquarellist.
Leven
De in Antwerpen geboren en getogen Alfons van Dijck woont en werkt het grootste deel van zijn artistieke leven, zestig jaar, in en rond Veere. Hij wordt daarom ook wel de ’Veerse Vlaming’ genoemd.
Vanaf veertienjarige leeftijd volgt Alfons van Dijck tekenlessen op de Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen bij professor Isidoor Opsomer (1878–1967). In 1915 wordt de Academie op last van de Duitse bezetter gesloten. Het is een broeihaard van verzet. Zoals zoveel jonge Vlamingen wijkt Van Dijck, 21 jaar oud, uit naar Nederland om aan tewerkstelling te ontkomen.
Via Den Haag komt hij in Amsterdam, waar hij op 16 april 1916 trouwt met de Portugees-joodse Helena Lopes Quiros (1892–1978). In april 1919 vertrekken zij naar Edam/Volendam waar zij kort wonen (van april tot december 1919) en waar hij Dirk Jan Koets ontmoet. Op 1 december 1919 vertrekken de beide kunstenaars gezamenlijk naar het Zeeuwse stadje Veere, alwaar zij zich vestigen. Helena arriveert twee weken later. Met Dirk Jan Koets zal Van Dijck zijn hele leven bevriend blijven. Zij zullen er tot hun dood blijven wonen en werken, ongeneeslijk verliefd op dit mooie historische handelsstadje; het zogenoemde „Veerisme”.
Van Dijcks onderwerpen zijn gevarieerd: (Zeeuwse) landschappen, stadsgezichten, (bloem-)stillevens en portretten, maar vooral het schilderachtige stadje Veere: de vissers, de inwoners, de bedrijvigheid in het haventje met zijn in- en uitvarende hoogaarzen. Naast Veere vindt de schilder ook onderwerpen in Westkapelle, Zoutelande, Ellewoutsdijk en St. Anna ter Muiden.
Zijn werk kenmerkt zich door een prachtig warm kleurgebruik in een impressionistische, haast ’verstilde’, naturalistische trant. Zijn gouaches zijn herkenbaar door gestreepte heldere lichte tinten, met kobaltblauwe accenten.
Belangrijk voor de ontwikkeling van Veere als internationaal schilderscentrum in die tijd, is de Engelse diamantair en kunstverzamelaar Albert Lionel Ochs (1857–1921). Ochs creëert een ontmoetingspunt voor kunstenaars in „De schotse Huizen” waarin nu een museum is gevestigd.
In 1979, een jaar na de dood van zijn vrouw, overlijdt Van Dijck in het Belgische Boechout.
In de zomer van 2003 werd in „De schotse Huizen” een grote oeuvre tentoonstelling gehouden over zijn leven en zijn werk.
Bron
Bron: Ivar Rombouts.