Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ramón Nonato: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Raymundus_Nonnatus&oldid=35921147 Februari 16 jan 2008) |
k (Mendelo heeft pagina Raymundus Nonnatus hernoemd naar Ramón Nonato) |
||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Raymundus Nonnatus''' ([[1204]] | '''Raymundus Nonnatus''' ('''Ramón Nonato''', [[1204]] – ?, [[1240]]) is een Spaanse heilige uit [[Catalonië]]. | ||
== Leven == | == Leven == | ||
Ramón werd geboren in [[La Portella]] in de regio [[Lerida (provincie)|Lleida]], bisdom [[Urgel]]. Zijn vader, Arnau de Cardona, was verwant aan de adellijke huizen van [[Foix]] en Cardona. Vermoedelijk was Ramón zijn vijfde zoon. Ramón kreeg zijn bijnaam ''nonnatus'' (Spaans: ''nonato'') (niet-geboren), omdat zijn moeder stierf bij zijn geboorte en hijzelf ter wereld kwam door een [[keizersnede]]: de graaf van Cardona sneed hem met een dolk uit het lichaam van de reeds overleden moeder. | |||
[[ | Als jongeman trad hij toe tot de pas in 1218 gestichtte ''Orde van de Zalige Maagd Maria tot Loskoop der Gevangenen'' (Ordo beatae Mariae de mercede redemptionis captivorum), de [[mercedariërs]] en werd de tweede algemeen overste van deze orde, in opvolging van [[Pedro Nolasco]]. Volgens de orderegel van de [[mercedariërs]] was het hun bedoeling de plaats in te nemen van christelijke slaven van de [[Moren]] en krijgsgevangen te blijven, wanneer het noodzakelijke [[losgeld]] voor de bevrijding niet kon samengebracht worden. | ||
In 1224 maakte hij zijn eerste slavenbevrijdingsreis naar Valencia, dat toen nog door de Moren beheerst werd. In 1226 ondernam hij zijn eerste reis naar Algerije, waar hij 140 christelijke slaven loskocht. In overeenstemming met de vierde orderegel, bood hij ook aan om zichzelf te ruilen voor zwaar zieke en met de dood bedreigde christelijke gevangenen. | |||
Zo kwam hij meermaals maandenlang in de kerker terecht. Hij maakte van zijn gevangenschap gebruik om een aantal bekeerde [[moren|muzelmannen]] te dopen. Hierom werd hij door zijn bewakers gemarteld, zijn lippen werden doorboord met een gloeiende ijzeren staaf om er een slot doorheen te kunnen brengen, zodat hij niet verder kon gaan met prediken. | |||
De orde slaagde erin in om het nodige losgeld samen te brengen om hem los te kopen, maar hij was eerst niet bereid om de gevangenis als zijn werkgebied onder de gevangenen te verlaten. Pas toen hij van zijn overste, Pedro Nolasco, die hem als geschikte opvolger zag, het bevel kreeg, keerde hij in 1239 naar Barcelona terug. | |||
[[Paus]] [[Gregorius IX]] belastte Raymundus vervolgens met de opdracht om [[Lodewijk IX van Frankrijk]] te overhalen om deel te nemen aan de [[kruistocht]]. Volgens onzekere bronnen, werd hij in 1239 door paus Gregorius IX tot [[kardinaal (geestelijke)|kardinaal]] van San Eustachio benoemd. Hij maakte zich in 1240 op weg om naar [[Rome (stad)|Rome]] te reizen, maar na amper een twaalftal kilometer werd hij door een zware koorts gteisterd, waardoor hij de reis moest afbreken. Hij overleed op 31 augustus 1240 op zijn ziekenbed in de vesting van Cardona (bij Barcelona). | |||
== Verering == | == Verering == | ||
[[Afbeelding:Altar san ramon nonato.JPG|thumb|200px|Altaar van Sint Raymundus Nonnatus, [[Kathedraal van Mexico-Stad]]]] | [[Afbeelding:Altar san ramon nonato.JPG|thumb|200px|Altaar van Sint Raymundus Nonnatus, [[Kathedraal van Mexico-Stad]]]] | ||
Raymundus Nonnatus werd door [[ | Raymundus Nonnatus werd door paus [[Alexander VII]] in [[1657]] heilig verklaard. Zijn feestdag is op [[31 augustus]]. Hij is de patroonheilige van de zwangere vrouwen, [[vroedvrouw]]en en priesters die het biechtgeheim beschermen. | ||
In een specifiek ritueel staat het [[hangslot]] centraal dat onderdeel is van zijn [[martelaar]]schap. Op zijn altaar worden sloten gehangen om roddels, geruchten, valse verklaringen en slechte praatjes te stoppen. Of om zelf geheimen te houden en te stoppen met vloeken of liegen. Tenslotte kan dit ook gedaan worden om priesters te beschermen bij de geheimhouding van de biecht. Na het plaatsen van een slot en een gebed, gaat de betrokkene zitten op de belangrijkste plaats in de bank, voor iedereen zichtbaar <ref>Plaquette bij het altaar van 'San Ramón Nonato' in de kathedraal van Mexico-Stad </ref> | In een specifiek ritueel staat het [[hangslot]] centraal dat onderdeel is van zijn [[martelaar]]schap. Op zijn altaar worden sloten gehangen om roddels, geruchten, valse verklaringen en slechte praatjes te stoppen. Of om zelf geheimen te houden en te stoppen met vloeken of liegen. Tenslotte kan dit ook gedaan worden om priesters te beschermen bij de geheimhouding van de biecht. Na het plaatsen van een slot en een gebed, gaat de betrokkene zitten op de belangrijkste plaats in de bank, voor iedereen zichtbaar.<ref>Plaquette bij het altaar van 'San Ramón Nonato' in de kathedraal van Mexico-Stad </ref> | ||
{{Wikidata|q704364}} | {{Wikidata|q704364}} | ||
Huidige versie van 15 jun 2016 om 20:04
Raymundus Nonnatus (Ramón Nonato, 1204 – ?, 1240) is een Spaanse heilige uit Catalonië.
Leven
Ramón werd geboren in La Portella in de regio Lleida, bisdom Urgel. Zijn vader, Arnau de Cardona, was verwant aan de adellijke huizen van Foix en Cardona. Vermoedelijk was Ramón zijn vijfde zoon. Ramón kreeg zijn bijnaam nonnatus (Spaans: nonato) (niet-geboren), omdat zijn moeder stierf bij zijn geboorte en hijzelf ter wereld kwam door een keizersnede: de graaf van Cardona sneed hem met een dolk uit het lichaam van de reeds overleden moeder.
Als jongeman trad hij toe tot de pas in 1218 gestichtte Orde van de Zalige Maagd Maria tot Loskoop der Gevangenen (Ordo beatae Mariae de mercede redemptionis captivorum), de mercedariërs en werd de tweede algemeen overste van deze orde, in opvolging van Pedro Nolasco. Volgens de orderegel van de mercedariërs was het hun bedoeling de plaats in te nemen van christelijke slaven van de Moren en krijgsgevangen te blijven, wanneer het noodzakelijke losgeld voor de bevrijding niet kon samengebracht worden.
In 1224 maakte hij zijn eerste slavenbevrijdingsreis naar Valencia, dat toen nog door de Moren beheerst werd. In 1226 ondernam hij zijn eerste reis naar Algerije, waar hij 140 christelijke slaven loskocht. In overeenstemming met de vierde orderegel, bood hij ook aan om zichzelf te ruilen voor zwaar zieke en met de dood bedreigde christelijke gevangenen.
Zo kwam hij meermaals maandenlang in de kerker terecht. Hij maakte van zijn gevangenschap gebruik om een aantal bekeerde muzelmannen te dopen. Hierom werd hij door zijn bewakers gemarteld, zijn lippen werden doorboord met een gloeiende ijzeren staaf om er een slot doorheen te kunnen brengen, zodat hij niet verder kon gaan met prediken.
De orde slaagde erin in om het nodige losgeld samen te brengen om hem los te kopen, maar hij was eerst niet bereid om de gevangenis als zijn werkgebied onder de gevangenen te verlaten. Pas toen hij van zijn overste, Pedro Nolasco, die hem als geschikte opvolger zag, het bevel kreeg, keerde hij in 1239 naar Barcelona terug.
Paus Gregorius IX belastte Raymundus vervolgens met de opdracht om Lodewijk IX van Frankrijk te overhalen om deel te nemen aan de kruistocht. Volgens onzekere bronnen, werd hij in 1239 door paus Gregorius IX tot kardinaal van San Eustachio benoemd. Hij maakte zich in 1240 op weg om naar Rome te reizen, maar na amper een twaalftal kilometer werd hij door een zware koorts gteisterd, waardoor hij de reis moest afbreken. Hij overleed op 31 augustus 1240 op zijn ziekenbed in de vesting van Cardona (bij Barcelona).
Verering
Raymundus Nonnatus werd door paus Alexander VII in 1657 heilig verklaard. Zijn feestdag is op 31 augustus. Hij is de patroonheilige van de zwangere vrouwen, vroedvrouwen en priesters die het biechtgeheim beschermen.
In een specifiek ritueel staat het hangslot centraal dat onderdeel is van zijn martelaarschap. Op zijn altaar worden sloten gehangen om roddels, geruchten, valse verklaringen en slechte praatjes te stoppen. Of om zelf geheimen te houden en te stoppen met vloeken of liegen. Tenslotte kan dit ook gedaan worden om priesters te beschermen bij de geheimhouding van de biecht. Na het plaatsen van een slot en een gebed, gaat de betrokkene zitten op de belangrijkste plaats in de bank, voor iedereen zichtbaar.[1]
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)
Bronnen, noten en/of referenties
|