Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ludovicus van Casoria: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Linken (28 jan 2008 >> 25 jan 2008))
Geen bewerkingssamenvatting
 
(6 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Ludovicus van Casoria''', eig. ''Arcangelo Palmentieri'' ([[Casoria]] ([[Napels (provincie)|Napels]]), [[11 maart]] [[1815]] - [[Napels (stad)|Napels]], [[30 maart]] [[1885]]) was een Italiaans geestelijke. Palmentieri was [[meubelmaker]], vooraleer in 1832 in te treden bij de [[franciscanen|minderbroeders]]. Hij nam de naam ''Ludovicus'' aan. Ludovicus onderwees vele jaren [[scheikunde]] en [[wiskunde]] aan de jongeren van zijn [[congregatie (kloostergemeenschap)|congregatie]].
{{Infobox heilige
In 1847 kreeg hij een mystieke ervaring, die hij later beschreef als een ''reiniging''. Vervolgens wijdde hij zijn leven aan de armen en de zieken. Hij richtte een [[dispensarium]] voor de armen op, twee scholen voor Afrikaanse kinderen, een instelling voor adellijke kinderen, evenals een instelling voor wezen, doven en stommen, en andere instellingen voor blinden, ouderen en voor reizigers. Hij stichtte verder liefdadigheidsinstellingen in [[Napels (stad)|Napels]], [[Florence (stad)| Florence]] en [[Assisi]]. Om al deze werken te kunnen blijven onderhouden, stichtte hij in 1859 de [[congregatie (kloostergemeenschap)|congregatie]] van de ''Grauwbroeders'' en in 1862 de ''[[Grauwzusters]] van de H. Elisabeth''.  
| naam                    = Arcangelo Palmentieri
| geboortedatum          = [[11 maart]] [[1815]]
| geboorteplaats          = [[Casoria]] ([[Napels (provincie)|Napels]])
| sterfdatum              = [[30 maart]] [[1885]]
| sterfplaats            = [[Napels (stad)|Napels]]
| feestdag                = [[30 maart]]
| vereerd_bij            = [[Rooms-Katholieke Kerk]]
| afbeelding              = Ludovico da Casoria.jpg
| onderschrift            = Ludovico da Casoria
| titels                  =
| zaligverklaring_datum  = [[18 april]] [[1993]]
| zaligverklaring_plaats  =
| zaligverklaring_door    =
| heiligverklaring_datum  = [[23 november]] [[2014]]
| heiligverklaring_plaats =
| heiligverklaring_door  =
| attributen              =
| beschermheilige_voor    =
| schrijn                =
| oppressie_datum        =
| oppressie_door          =
| controverse            =
}}
'''Ludovicus van Casoria''', ('''Ludovico da Casiora'''; burgerlijke naam '''Arcangelo Palmentieri'''; [[Casoria]] ([[Napels (provincie)|Napels]]), [[11 maart]] [[1815]] [[Napels (stad)|Napels]], [[30 maart]] [[1885]]) was een Italiaans geestelijke.


Hij werd in 1993 zalig verklaard door [[paus Johannes Paulus II]]. Zijn gedenkdag is op [[30 maart]].
==Leven==
Arcangelo Palmentieri was het derde kind van de wijnhandelaar Vincenzo Palmentieri en Candida Zenga. Door de aansporing van zijn vader leerde hij eerst voor [[schrijnwerker]], maar wisselde later naar het priesterseminarie, zoals zijn moeder had gewenst.


Omdat zijn ouders deze studie niet konden betalen, trad hij in 1832 te Lauro bij Nola in bij de [[franciscanen|minderbroeders]]. Hij nam de kloosternaam '''Ludovico''' / ''Ludovicus'' aan. In 1837 werd hij te Napels tot priester gewijd. Vanaf 1841 was hij leraar [[scheikunde]], [[wiskunde]] en [[filosofie]] in de school van het franciscanenklooster San Pietro te Napels.


== Linken ==
In 1847 beleefde hij, biddend voor de tabernakel van de San Giuseppekerk te Napels, een mystieke ervaring die hij later beschreef als een ''[[katharsis]]'' (reiniging). Hij viel bewusteloos op de grond. Vervolgens wijdde hij zijn leven aan de armen en de zieken.
Rond 1852 opende hij een school om een opleiding te geven aan jonge Afrikanen die vrijgekocht waren van de [[slavernij]]. <!--later een tweede school-->Hij richtte een [[dispensarium]] voor de armen op, een instelling voor adellijke kinderen, evenals een school voor wezen, doven en stommen, en andere instellingen voor blinden, voor reizigers en een tehuis voor oudere kloosterlingen. Hij stichtte verder liefdadigheidsinstellingen in [[Napels (stad)|Napels]], [[Florence (stad)| Florence]] en [[Assisi]]. Om al deze werken te kunnen blijven onderhouden, stichtte hij in 1859 de [[congregatie (kloostergemeenschap)|congregatie]] van de ''Frati Bigi della Carita'' de ''grauwe broeders van liefdadigheid'' (kort: ''grauwbroeders'') om in de opgerichte instituten te werken. De congregatie kreeg de erkenning van het Vaticaan in 1877, was actief in Italië en onder de Italiaanse immigranten in Amerika, en werd in 1971 opgeheven wegens een gebrek aan leden. In 1862 stichtte Ludovico ook de vrouwelijke tak van de congregatie, de ''Suore Elisabettiane Bigie'' (''Franciscaanse Zusters van Sint-Elisabeth''; ''Grauwe Zusters van Sint-Elisabeth''; kort: ''grauwzusters''), die vandaag nog voortbestaan in Italië, de Verenigde Staten, Ethiopië, India, Panama en de Filippijnen.
 
In 1861 gaven de franciscanen hem de verantwoordelijkheid over het missiewerk in Centraal-Afrika.
 
In 1864 stichtte hij te Napels een Academie voor Religie en Wetenschappen, bedoeld om de katholieken te steunen tegen de aanvallen van het opkomende liberalisme. Eenzelfde doel had het door hem begonnen tijdschrift ''La Carità'' en het gelijknamige college.
==Canonisering==
Hij werd in 1993 zalig verklaard door [[paus]] [[Johannes Paulus II]] en op 23 november 2014 heilig verklaard door paus [[Franciscus (paus)|Franciscus]]. Zijn gedenkdag is op [[30 maart]].
 
== Links ==
*[https://www.osv.com/OSVNewsweekly/Article/TabId/535/ArtMID/13567/ArticleID/11433/Beatifications-of-Pope-John-Paul-II.aspx Zaligverklaringen van Paus Johannes Paulus II]
*[https://www.osv.com/OSVNewsweekly/Article/TabId/535/ArtMID/13567/ArticleID/11433/Beatifications-of-Pope-John-Paul-II.aspx Zaligverklaringen van Paus Johannes Paulus II]
*[http://www.greyfranciscanfriarsofcharity.com/proximate.html Blessed Louis of Casoria (Beato Ludovico da Casoria)]
*[http://www.greyfranciscanfriarsofcharity.com/proximate.html Blessed Louis of Casoria (Beato Ludovico da Casoria)]
*[http://www.santiebeati.it/dettaglio/90241 Beato Ludovico da Casoria Francescano]
*[http://www.santiebeati.it/dettaglio/90241 Beato Ludovico da Casoria Francescano]
 
* [https://www.heiligenlexikon.de/BiographienL/Ludwig_von_Casoria.html Ludwig von Casiora] op heiligenlexikon.be
{{Wikidata|q2675665}}
{{Wikidata|q2675665}}
{{DEFAULTSORT:Casoria, L}}
{{DEFAULTSORT:Casoria, Ludovico}}
[[Categorie:Zalige|Ludovicus van Casoria]]
[[Categorie:Zalige|Ludovicus van Casoria]]
[[Categorie:Italiaans heilige of zalige|Ludovicus van Casoria]]
[[Categorie:Italiaans heilige of zalige|Ludovicus van Casoria]]
Regel 17: Regel 52:
[[Categorie:Franciscaan]]
[[Categorie:Franciscaan]]
[[Categorie:Stichter van een religieuze orde of congregatie]]
[[Categorie:Stichter van een religieuze orde of congregatie]]
[[Categorie: Geboren in 1815]]
[[Categorie: Overleden in 1885]]

Huidige versie van 1 dec 2018 om 18:59

rel=nofollow

Ludovicus van Casoria, (Ludovico da Casiora; burgerlijke naam Arcangelo Palmentieri; Casoria (Napels), 11 maart 1815Napels, 30 maart 1885) was een Italiaans geestelijke.

Leven

Arcangelo Palmentieri was het derde kind van de wijnhandelaar Vincenzo Palmentieri en Candida Zenga. Door de aansporing van zijn vader leerde hij eerst voor schrijnwerker, maar wisselde later naar het priesterseminarie, zoals zijn moeder had gewenst.

Omdat zijn ouders deze studie niet konden betalen, trad hij in 1832 te Lauro bij Nola in bij de minderbroeders. Hij nam de kloosternaam Ludovico / Ludovicus aan. In 1837 werd hij te Napels tot priester gewijd. Vanaf 1841 was hij leraar scheikunde, wiskunde en filosofie in de school van het franciscanenklooster San Pietro te Napels.

In 1847 beleefde hij, biddend voor de tabernakel van de San Giuseppekerk te Napels, een mystieke ervaring die hij later beschreef als een katharsis (reiniging). Hij viel bewusteloos op de grond. Vervolgens wijdde hij zijn leven aan de armen en de zieken. Rond 1852 opende hij een school om een opleiding te geven aan jonge Afrikanen die vrijgekocht waren van de slavernij. Hij richtte een dispensarium voor de armen op, een instelling voor adellijke kinderen, evenals een school voor wezen, doven en stommen, en andere instellingen voor blinden, voor reizigers en een tehuis voor oudere kloosterlingen. Hij stichtte verder liefdadigheidsinstellingen in Napels, Florence en Assisi. Om al deze werken te kunnen blijven onderhouden, stichtte hij in 1859 de congregatie van de Frati Bigi della Carita de grauwe broeders van liefdadigheid (kort: grauwbroeders) om in de opgerichte instituten te werken. De congregatie kreeg de erkenning van het Vaticaan in 1877, was actief in Italië en onder de Italiaanse immigranten in Amerika, en werd in 1971 opgeheven wegens een gebrek aan leden. In 1862 stichtte Ludovico ook de vrouwelijke tak van de congregatie, de Suore Elisabettiane Bigie (Franciscaanse Zusters van Sint-Elisabeth; Grauwe Zusters van Sint-Elisabeth; kort: grauwzusters), die vandaag nog voortbestaan in Italië, de Verenigde Staten, Ethiopië, India, Panama en de Filippijnen.

In 1861 gaven de franciscanen hem de verantwoordelijkheid over het missiewerk in Centraal-Afrika.

In 1864 stichtte hij te Napels een Academie voor Religie en Wetenschappen, bedoeld om de katholieken te steunen tegen de aanvallen van het opkomende liberalisme. Eenzelfde doel had het door hem begonnen tijdschrift La Carità en het gelijknamige college.

Canonisering

Hij werd in 1993 zalig verklaard door paus Johannes Paulus II en op 23 november 2014 heilig verklaard door paus Franciscus. Zijn gedenkdag is op 30 maart.

Links

q2675665 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow