Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

John Mill (theoloog): verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
'''John Mill''' (Shap, 1645 – [[23 juni]] [[1707]]) was een Bijbelgeleerde in de Kerk van Engeland. Hij studeerde aan het Queen’s College in Oxford. In 1681 werd hij rector van het college en kapelaan van koning Charles II.
'''John Mill''' (Shap, [een gehucht bij] Hardendale, Westmorland, Cumbria, Engeland, 1645 – [[23 juni]] [[1707]]) was een Bijbelgeleerde in de Kerk van Engeland.


Hij is vooral bekend voor zijn uitgave van het Grieks Nieuw Testament. Dertig jaar deed hij hiervoor onderzoek. Het werd uiteindelijk slechts twee weken voor zijn overlijden uitgegeven. Aanvankelijk werkte hij eraan op aanbeveling van en met de financiële steun van dr. [[John Fell]], de bisschop van Oxford, maar na het overlijden van bisschop Fell in 1686, werkte Mill er op eigen kosten aan verder.  
==Leven==
John Mill studeerde aan het Queen’s College in Oxford. In 1681 werd hij rector van het college en kapelaan van koning Charles II.


Hij gebruikte de tekst die gedrukt was door [[Robert Estienne]] in 1550. In de noten vermeldt hij ca. 30 000 tekstvarianten, die hij verzameld had uit manuscripten, commentaren, geschriften van de [[kerkvaders]] enz.
Hij is vooral bekend voor zijn uitgave van het Grieks Nieuw Testament, dat hij publiceerde in 1707 na dertig jaar onderzoek. Dit ''Novum Testamentum Graecum'', dat uiteindelijk slechts twee weken voor zijn overlijden uitgegeven werd. Aanvankelijk werkte hij eraan op aanbeveling van en met de financiële steun van dr. [[John Fell]], de bisschop van Oxford, maar na het overlijden van bisschop Fell in 1686, werkte Mill er op eigen kosten aan verder.


Sommige protestantse theologen hadden kritiek op het werk, omdat zij het zagen als een aanval op het [[Sola Scriptura]]-principe uit de reformatie. Een van de belangrijkste critici was [[Daniel Whitby]], met zijn werk ''Additional Annotations to the New Testament; with Seven Discourses; and an Appendix entituled Examen Variantium Lectionum Johannis Millii, S.T.P. in Novum Testamentum'' (1710). De [[deïsme|deïstische]] filosoof [[Anthony Collins]] maakte van de gelegenheid gebruik om de geloofwaardigheid van de Schrift te ondermijnen in het werk ''A Discourse of Freethinking'' (1713). [[Richard Bentley]] schreef onder het [[pseudoniem]] Phileleutherus Lipsiensis een verdediging: ''Remarks upon a late Discourse of Free-thinking''.
Hij gebruikte de tekst die gedrukt was door [[Robert Estienne]] in 1550. In het uitgebreide kritische apparaat vermeldde hij ca. 30 000 tekstvarianten, die hij verzameld had uit ongeveer 100 Griekse manuscripten, evenals oude commentaren, geschriften van de [[kerkvaders]] enz. om een zo volledig mogelijk beeld te geven van de tekstuele varianten die bestonden.
 
De publicatie van Mills editie was een mijlpaal in de tekstkritiek, omdat het de enorme variëteit en complexiteit van de manuscripten van het Nieuwe Testament aan het licht bracht. Voor die tijd werd vaak gedacht dat de Bijbelse tekst vrijwel zonder variatie was overgeleverd. Mills werk toonde echter aan dat er duizenden varianten waren, wat leidde tot verontrusting onder sommige gelovigen en geleerden die dachten dat dit de betrouwbaarheid van de Bijbel zou kunnen ondermijnen. Sommige protestantse theologen hadden kritiek op het werk, omdat zij het zagen als een aanval op het [[Sola Scriptura]]-principe uit de reformatie. Een van de belangrijkste critici was [[Daniel Whitby]], met zijn werk ''Additional Annotations to the New Testament; with Seven Discourses; and an Appendix entituled Examen Variantium Lectionum Johannis Millii, S.T.P. in Novum Testamentum'' (1710). De [[deïsme|deïstische]] filosoof [[Anthony Collins]] maakte van de gelegenheid gebruik om de geloofwaardigheid van de Schrift te ondermijnen in het werk ''A Discourse of Freethinking'' (1713). [[Richard Bentley]] schreef onder het [[pseudoniem]] Phileleutherus Lipsiensis een verdediging: ''Remarks upon a late Discourse of Free-thinking''.
 
Anderen zagen Mills werk als een belangrijk middel om de originele tekst van het Nieuwe Testament beter te begrijpen en te reconstrueren.


[[Johann Albrecht Bengel]] bestudeerde Mills noten geduldig en concludeerde dat de tekstvarianten geen invloed hadden op de protestantse leer.
[[Johann Albrecht Bengel]] bestudeerde Mills noten geduldig en concludeerde dat de tekstvarianten geen invloed hadden op de protestantse leer.
Mill zelf overleed kort na de publicatie van zijn werk, waardoor hij de volledige impact van zijn bijdrage aan de tekstkritiek niet meer meemaakte.
John Mills editie van het Griekse Nieuwe Testament bleef lange tijd een standaardwerk voor tekstcritici en legde de basis voor latere edities en methoden in de studie van het Nieuwe Testament. Zijn werk heeft een blijvende invloed gehad op de manier waarop de Bijbelwetenschap en de tekstkritiek zich hebben ontwikkeld.


==Werken==
==Werken==
Regel 25: Regel 34:
[[Categorie: Geboren in 1645]]
[[Categorie: Geboren in 1645]]
[[Categorie: Overleden in 1707]]
[[Categorie: Overleden in 1707]]
{{zaadje}}
{{kiem}}

Huidige versie van 23 jun 2024 om 19:09

John Mill (Shap, [een gehucht bij] Hardendale, Westmorland, Cumbria, Engeland, 1645 – 23 juni 1707) was een Bijbelgeleerde in de Kerk van Engeland.

Leven

John Mill studeerde aan het Queen’s College in Oxford. In 1681 werd hij rector van het college en kapelaan van koning Charles II.

Hij is vooral bekend voor zijn uitgave van het Grieks Nieuw Testament, dat hij publiceerde in 1707 na dertig jaar onderzoek. Dit Novum Testamentum Graecum, dat uiteindelijk slechts twee weken voor zijn overlijden uitgegeven werd. Aanvankelijk werkte hij eraan op aanbeveling van en met de financiële steun van dr. John Fell, de bisschop van Oxford, maar na het overlijden van bisschop Fell in 1686, werkte Mill er op eigen kosten aan verder.

Hij gebruikte de tekst die gedrukt was door Robert Estienne in 1550. In het uitgebreide kritische apparaat vermeldde hij ca. 30 000 tekstvarianten, die hij verzameld had uit ongeveer 100 Griekse manuscripten, evenals oude commentaren, geschriften van de kerkvaders enz. om een zo volledig mogelijk beeld te geven van de tekstuele varianten die bestonden.

De publicatie van Mills editie was een mijlpaal in de tekstkritiek, omdat het de enorme variëteit en complexiteit van de manuscripten van het Nieuwe Testament aan het licht bracht. Voor die tijd werd vaak gedacht dat de Bijbelse tekst vrijwel zonder variatie was overgeleverd. Mills werk toonde echter aan dat er duizenden varianten waren, wat leidde tot verontrusting onder sommige gelovigen en geleerden die dachten dat dit de betrouwbaarheid van de Bijbel zou kunnen ondermijnen. Sommige protestantse theologen hadden kritiek op het werk, omdat zij het zagen als een aanval op het Sola Scriptura-principe uit de reformatie. Een van de belangrijkste critici was Daniel Whitby, met zijn werk Additional Annotations to the New Testament; with Seven Discourses; and an Appendix entituled Examen Variantium Lectionum Johannis Millii, S.T.P. in Novum Testamentum (1710). De deïstische filosoof Anthony Collins maakte van de gelegenheid gebruik om de geloofwaardigheid van de Schrift te ondermijnen in het werk A Discourse of Freethinking (1713). Richard Bentley schreef onder het pseudoniem Phileleutherus Lipsiensis een verdediging: Remarks upon a late Discourse of Free-thinking.

Anderen zagen Mills werk als een belangrijk middel om de originele tekst van het Nieuwe Testament beter te begrijpen en te reconstrueren.

Johann Albrecht Bengel bestudeerde Mills noten geduldig en concludeerde dat de tekstvarianten geen invloed hadden op de protestantse leer.

Mill zelf overleed kort na de publicatie van zijn werk, waardoor hij de volledige impact van zijn bijdrage aan de tekstkritiek niet meer meemaakte.

John Mills editie van het Griekse Nieuwe Testament bleef lange tijd een standaardwerk voor tekstcritici en legde de basis voor latere edities en methoden in de studie van het Nieuwe Testament. Zijn werk heeft een blijvende invloed gehad op de manier waarop de Bijbelwetenschap en de tekstkritiek zich hebben ontwikkeld.

Werken

  • Novum Testamentum Graecum, cum lectionibus variantibus MSS, Oxford 1707.
  • Ludolf Küster, herziene heruitgave van Mills Grieks Nieuw Testament, met twaalf toegevoegde manuscripten; uitgegeven in Amsterdam, 1710.

rel=nofollow