Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Adhémar van Monteil: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Adhémar van Monteil''' ('''Adhémar de Monteil'''; ook bekend als ''Adhémar van Le Puy''), (? – [[1098]]) was bisschop van [[Le Puy-en-Velay]] ([[1077]] – [[1098]]), [[pauselijk legaat]], en een belangrijk persoon in de [[Eerste Kruistocht]]. | '''Adhémar van Monteil''' ('''Adhémar de Monteil'''; ook bekend als '''Adhémar van Le Puy'''), (? – [[1098]]) was bisschop van [[Le Puy-en-Velay]] ([[1077]] – [[1098]]), [[pauselijk legaat]], en een belangrijk persoon in de [[Eerste Kruistocht]]. | ||
Hij is afkomstig van een adellijke familie uit [[Montélimar|Monteil]] in de [[Dauphiné]]. | Hij is afkomstig van een adellijke familie uit [[Montélimar|Monteil]] in de [[Dauphiné]]. De hervormingspaus [[Gregorius VII]] dwong Etienne de Polignac, bisschop van Le Puy, af te treden op beschuldiging van [[simonie]]; de paus [[Excommunicatie|excommuniceerde]] hem. Adhémar de Monteil werd in zijn plaats bisschop in Le Puy-en-Velay en voerde de [[gregoriaanse hervorming]] door. | ||
Toen paus [[Urbanus II]] in [[1095]] opriep tot een [[kruistocht]], werd hij gekozen als pauselijk legaat en werd hij geestelijk en politiek leider van de Eerste Kruistocht. Hij raakte gewond en werd gevangengenomen, maar herstelde en trad [[Constantinopel]] binnen samen met [[Raymond IV van Toulouse]]. Hij onderhandelde met keizer [[Alexius I van Byzantium]] en riep samen met [[Simon II van Jeruzalem|Simeon II]], de [[Latijns patriarchaat van Jeruzalem|patriarch van Jeruzalem]] die op [[Cyprus]] verbleef als balling, het Westen op om meer kruisvaarders te sturen. Hij was een goede leider en zijn dood in 1098 (ten gevolge van de [[ | Toen paus [[Urbanus II]] in [[1095]] opriep tot een [[kruistocht]], werd hij gekozen als pauselijk legaat en werd hij geestelijk en politiek leider van de Eerste Kruistocht. Hij raakte gewond en werd gevangengenomen, maar herstelde en trad [[Constantinopel]] binnen samen met [[Raymond IV van Toulouse]]. Hij onderhandelde met keizer [[Alexius I van Byzantium]] en riep samen met [[Simon II van Jeruzalem|Simeon II]], de [[Latijns patriarchaat van Jeruzalem|patriarch van Jeruzalem]] die op [[Cyprus]] verbleef als balling, het Westen op om meer kruisvaarders te sturen. Hij was een goede leider en zijn dood in 1098 (ten gevolge van de [[pest (ziekte)|pest]]) had een negatief effect op de kruistocht en op de betrekkingen tussen [[West-Romeinse Rijk|Rome]] en Constantinopel. | ||
{{authority control|TYPE | {{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q49967}} | ||
[[Categorie:Franse adel]] | [[Categorie:Franse adel]] | ||
[[Categorie:Bisschop van Le Puy-en-Velay]] | [[Categorie:Bisschop van Le Puy-en-Velay]] | ||
Huidige versie van 23 feb 2024 om 00:41
Adhémar van Monteil (Adhémar de Monteil; ook bekend als Adhémar van Le Puy), (? – 1098) was bisschop van Le Puy-en-Velay (1077 – 1098), pauselijk legaat, en een belangrijk persoon in de Eerste Kruistocht.
Hij is afkomstig van een adellijke familie uit Monteil in de Dauphiné. De hervormingspaus Gregorius VII dwong Etienne de Polignac, bisschop van Le Puy, af te treden op beschuldiging van simonie; de paus excommuniceerde hem. Adhémar de Monteil werd in zijn plaats bisschop in Le Puy-en-Velay en voerde de gregoriaanse hervorming door.
Toen paus Urbanus II in 1095 opriep tot een kruistocht, werd hij gekozen als pauselijk legaat en werd hij geestelijk en politiek leider van de Eerste Kruistocht. Hij raakte gewond en werd gevangengenomen, maar herstelde en trad Constantinopel binnen samen met Raymond IV van Toulouse. Hij onderhandelde met keizer Alexius I van Byzantium en riep samen met Simeon II, de patriarch van Jeruzalem die op Cyprus verbleef als balling, het Westen op om meer kruisvaarders te sturen. Hij was een goede leider en zijn dood in 1098 (ten gevolge van de pest) had een negatief effect op de kruistocht en op de betrekkingen tussen Rome en Constantinopel.
