Régis Dericquebourg

Régis Dericquebourg (geboren 1947) is een Frans socioloog en klinisch psycholoog uit Rijsel (Lille). Hij werd benoemd tot Ridder in de Academische Palmen.

Hij was Maître de conférences (een type hoogleraar in het Franse universiteitssysteem) in de Sociale Psychologie aan de universiteit Charles de Gaulle van Rijsel (Lille). Nu is hij professor aan de Faculteit voor Vergelijkende Godsdienstwetenschappen te Wilrijk, Antwerpen.

Loopbaan

Hij begon zich te verdiepen in religieuze bewegingen voor zijn proefschrift in 1977, en had hiervoor het thema Jehovah's getuigen gekozen. Dit was het eerste Franse proefschrift dat ooit werd geschreven over Jehovah's getuigen. Hij beoefent een participerende sociologie, wat inhoudt dat hij deelneemt aan het sociale leven van de religieuze groepen die hij bestudeert, en er zich via een „veldbenadering” helemaal in „onderdompelt”. Hiermee staat hij in contrast met de manier waarop de pers en de zogenaamde antisektenbeweging ermee omgaat: een benadering die hij alarmerend vindt. Hij weigert religieuze fenomenen te zien als „een sociale pathologie (ziekteleer) als vergaarbak voor individuele pathologieën”.

Vanaf 1986 bestudeerde hij „genezingsreligies”, waaronder de antoinisten en Christian Science. Hij was medeauteur van een boek over scientology in 2009, waarin internationale wetenschappelijke bijdragen over scientology verzameld staan. Het werk wordt officieel aanbevolen door de Scientology Church zelf.

Dericquebourg was een mede-oprichter van de Europese waarnemingspost van Godsdiensten en Secularisme, een nonprofitorganisatie met hoofdzetel in Brussel.

Genezingsreligies

Een van Dericquebourgs belangrijkste bijdragen aan de godsdienstsociologie is de creatie van een nieuwe categorie religies, „religions de guérison” (op genezing gerichte religies). Deze categorie zou de debatten moeten vermijden over welke bewegingen echte ’religies’ zijn en welke als ’sekten’ geclassificeerd worden, door zich te concentreren op genezing als het belangrijkste kenmerk en de reden voor het succes van een aantal religies die voor de rest sterk van elkaar verschillen. In zijn boek Les Religions de guérison uit 1988 stelde Dericquebourg de categorie voor op basis van zijn analyse van Christian Science, scientology, antoinisme en Invitation to Life, waarbij hij stelde dat het zoeken naar genezing de belangrijkste motivatie is om zich bij al deze vier groepen aan te sluiten.

Belangrijkste werken

• Les Religions de guérison, 1988, Paris, Cerf, ISBN 978-2204029841
• Les Antoinistes, 1993, Paris-Turnhout, Brépols, ISBN 2-503-50325-X
• La Christian Science, 1999, Leumann, Torino, Elledici, ISBN 978-8801014310
• Croire et guérir — Quatre religions de guérison, 2001, Paris, Dervy, ISBN 2-84454-076-7
• Ces protestants qu’on dit Adventistes, met Fabrice Desplan, 2008, Paris, L’Harmattan, ISBN 978-2-296-06838-4
• Georges Roux dit ’le Christ de Montfavet’. Ecologisme, ésotérisme et guérison, 2012, Bruxelles, E.M.E., ISBN 978-2806607805

Verwijzingen