Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hilde Nijs: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hilde_Nijs&oldid=66050438 26 sep 2023 Ricarado van Meerbeeck)
(Versie 355229 ongedaan gemaakt)
Label: Ongedaan maken
 
(4 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Hilde Nijs''' is een Belgisch actueel multimedia kunstenaar wiens werk is gebaseerd op concepten van humanisme. Zij woont en werkt in [[Ninove]] als kunstenaar/curator.
{{Infobox kunstenaar
| naam              = Hilde Nijs
| geboren          = 8 oktober 1951
| geboorteplaats    = Ninove
| land              = {{BE}}
| opleiding        = Sint-Lucas van het Imelda-Instituut, Brussel; Stedelijke Academie voor Schone Kunsten, Aalst
| beroep            = (Glas)kunstenaar, curator
| website          = http://hildenijs.com
}}
 
'''Hilde Nijs''' ([[Ninove]], [[8 oktober]] [[1951]])<ref name=":1">{{Citeer web |url=https://www.artmajeur.com/hildenijs/nl |titel=Hilde Nijs (België), artist.contemporary.Installation {{!}} Artmajeur |achternaam=Artmajeur |voornaam=Hilde Nijs {{!}} |bezochtdatum=2023-09-27 |werk=www.artmajeur.com |taal=nl}}</ref> is een Belgisch actueel multimedia kunstenaar wier werk is gebaseerd op concepten van het [[humanisme]]. Zij woont en werkt in Ninove als kunstenaar en curator.


== Biografie ==
== Biografie ==
Op haar elfde won Hilde Nijs een Nationale Wedstrijd voor Schilderkunst in [[Oostende]]. Hier ontvangt ze haar eerste schilderskoffer.
Op haar elfde won Nijs een Nationale Wedstrijd voor Schilderkunst in [[Oostende]].<ref name=":0">{{Citeer web |url=https://www.kunstmagazine.net/artist/76 |titel=Hilde Nijs {{!}} Kunstmagazine |bezochtdatum=2023-09-27 |werk=www.kunstmagazine.net}}</ref>
 
Ze doorliep haar middelbare studies aan het [[Regina-Caelilyceum (Dilbeek)|Regina-Caeli]] lyceum in [[Dilbeek]]. Ze kreeg een artistieke opleiding aan de afdeling Sint-Lucas van het [[HONIM (instelling)|Imelda-Instituut]] te Brussel en vier jaar opleiding ''"sierkunsten en kunstambachten"'' aan de [[Deeltijds kunstonderwijs|Stedelijke Academie voor Schone Kunsten]] in [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]]. In [[1984]] richt de kunstenaar haar eigen atelier, ''Kunstatelier Nijs'', op. Voordien leidde ze het centrum voor experimentele kunst in [[Roosdaal]].
 
Haar persoonlijke benadering van het [[glasraam]] in al zijn facetten bezorgde haar talrijke opdrachten voor zowel kerken, particulieren als openbare gebouwen.
 
Naast talloze [[restauratie (kunst)|restauraties]] verwezenlijkte Hilde Nijs nieuwe glasramen voor onder meer de kerken van Teralfene (Affligem) en Kattem (Roosdaal), de kapel van het Rust- en Verzorgingstehuis O.L.V.Onbevlekt in Roosdaal, de sacristie van de kerk in [[Strijtem]], de hall, raadzaal en bureel van de burgemeester in het gemeentehuis van [[Galmaarden]].
 
Ze kreeg de toestemming van [[Hugo Claus]] om het gedicht “Lucretius” + zijn auteursnaam, op een schilderij te plaatsen. Ook van Minister van Staat en culturele duizendpoot/schrijver/dichter [[Mark Eyskens]] en het Russisch-Amerikaans wonderkind/componist/schrijver [[Lera Auerbach]] krijgt ze toestemming hun poëzie op haar canvas te gebruiken.
 
De Wondere Wereld der Goepta's,uit 1975, is een bekende portrettenreeks van de stichters van een nieuwe maatschappij.
 
Een humane maatschappij blijft de rode draad in heel haar oeuvre.
 
Ze is een voortrekster van de actuele kunsten in de Denderstreek.
 
== Werk ==
Hilde Nijs ​​haar gevoel voor sociale rechtvaardigheid leidt haar naar de gedragingen van mens en maatschappij. Ze werkt aan een veelzijdig en complex oeuvre als een soort ‘wake-up call’ voor een betere wereld.  Ze getuigt van sociaal engagement en preoccupatie met subversieve onderwerpen. NIJS ziet zichzelf als een researcher en praktisch filosoof die door middel van beeldende expressie nadenkt over een nieuwe, creatieve maatschappij als een grote sociale sculptuur, waar vrijheid, diversiteit, en gelijkheid aan de basis liggen   Een betere wereld die ze ook ziet als een vaak gewijzigde palimpsest waarmee ze de hedendaagse maatschappij op scherpzinnige wijze fileert. Haar semiwetenschappelijk onderzoek naar de existentiële vragen over 'The Human Condition'; het handelen van de mens en de gevolgen sinds zijn eerste stappen op de maan, de essentie van de mens als bewoner van de aarde, de mens en zijn omgeving, de maakbare mens, artificiële intelligentie (AI) en de relatie mens versus machine… maar ook de werking van ons brein, het geestelijk welzijn, de psychoanalyse, Freuds topografische model van de geest,  het onbewuste, das Es, das Ich und das UberIch, de connectiviteit tussen individuele personen en groepen van mensen, etc., thematiseert ze, vaak met een knipoog en zelfrelativering, in installaties als ‘Identity, who are we’, een levensgrote maquette 1/1 met vele ‘Identity Rooms’ die kunst huisvest, en series als ‘The Riddle of thinking Humanity’, ‘Human and their Environment’, ‘Human versus Machinery’, ‘AI and The Demystification of Technology’, ‘Messengers of the Subconscious Mind’, ‘Sceneries of the Unconscious’, 'In&Outside',
 
Haar canvas is een gevoelsmatig proefschrift, waar intuïtie en innerlijke waarden zich opdringen en waar een studie met meervoudig denkproces, die zich vertaalt in schetsen, tekeningen en teksten, aan vooraf gaat. Haar installaties zijn dikwijls een verlengde van haar eigen environment. De rode draad binnen haar verhaal is een steeds terugkerend element die alle handelingen met elkaar verbindt. Ze reikt geen antwoorden maar haar beeldende kracht ligt besloten in haar fascinatie voor bepaalde vragen en verbanden die er op het eerste gezicht niet zijn. Onvoorziene confrontaties kunnen op deze manier vastgeroeste denkpatronen losmaken. De waarnemer kan moeilijk anders dan reflecteren over de aangesneden onderwerpen. Haar onderzoek in combinatie met haar persoonlijk verhaal creëren nieuwe situaties waar al deze artefacten samenkomen in een never ending story van heden, verleden en toekomst.


== Artistiek Maatschappij Reflecterende Totaalinstallatie ==
Ze doorliep haar middelbare studies aan het [[Regina-Caelilyceum (Dilbeek)|Regina-Caeli]] lyceum in [[Dilbeek]]. Ze kreeg een artistieke opleiding aan de afdeling Sint-Lucas van het [[HONIM (instelling)|Imelda-Instituut]] te Brussel en vier jaar opleiding ''"sierkunsten en kunstambachten"'' aan de [[Deeltijds kunstonderwijs|Stedelijke Academie voor Schone Kunsten]] in [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]]. In [[1984]] richtte Nijs haar eigen atelier, ''Kunstatelier Nijs'', op. Voordien leidde ze het centrum voor experimentele kunst in [[Roosdaal]].<ref name=":1" />
In 2014 huurt ze de leegstaande passementfabriek van Moeremans die ze doopt tot 'DeKANTFABRIEK'. Deze parel van industrieel erfgoed wordt gedurende vijf jaar haar artistieke biotoop die ze omtovert tot een cultuurtempel waar ze naast de beeldende kunsten ook muziek, literatuur, poëzie, film etc. samenbrengt in correlatie met de academische wereld met o.a. Prof. dr. Paul Verhaeghe, psychoanalyticus/maatschappijcriticus UGent, Prof. dr. Willem Elias, filosoof, kunstcriticus VUB, Prof. dr. Ignaas Devisch, ethisch filosoof UGent, Prof. dr. Dirk De Wachter, psychiater, psychotherapeut UPC KUL en Prof. dr. Françoise Vanhecke, sopraan, pedagoog, researcher Inhealing Singing UGent - en waar ze al deze aspecten regisseert tot een artistieke maatschappij-reflecterende totaalinstallatie.


Hier realiseert ze haar 'Identity Rooms', een levensgrote installatiemaquette schaal 1/1, met differente ruimtes. Elke kamer, de smallest room, bedroom, transgender room, dining room, curiosity room, library room, music room, black room, Freud's room, the nursery... is een kunstwerk die kunst huisvest en waar men letterlijk kan wandelen in het kunstwerk.  
Haar werk rond [[Glas in lood|glasramen]] bezorgde haar opdrachten voor zowel kerken, particulieren als openbare gebouwen. Naast meerdere [[restauratie (kunst)|restauraties]] creëerde Nijs nieuwe glasramen voor onder meer de kerken van Teralfene (Affligem) en Kattem (Roosdaal), de kapel van het Rust- en Verzorgingstehuis O.L.V.Onbevlekt in Roosdaal, de sacristie van de kerk in [[Strijtem]], en voor meerdere ruimtes in het gemeentehuis van [[Galmaarden]].


Ze realiseert hier onder andere ook '28 stakeholders for a more connected world', een museale installatie met 28 witte beelden in keramiek verbonden door boxen en witte en rode draden in plastiek, ijzer en koord. Andere installaties zijn  'A Day in a Lifetime', 'ARTCOnnect?', 'Weefsels voor een betere Wereld',en  'From the BottomUp'.
Ze kreeg de toestemming van [[Hugo Claus]] om het gedicht ''Lucretius'' met daarbij zijn auteursnaam op een schilderij te plaatsen. Ook van Minister van Staat [[Mark Eyskens]] en de Russisch-Amerikaanse [[Lera Auerbach]] kreeg ze toestemming hun poëzie te gebruiken. In haar werk speelt het thema van een humane maatschappij een grote rol. Dit is onder meer terug te zien in haar schilderijenreeks ''De Wondere Wereld van de Goepta’s.''<ref name=":0" />


Gedurende die vijf jaar biedt ze ook royaal en gratis zonder commissie, in de lege zalen van het gebouw, expositieruimte aan vele collega-kunstenaars waar de dialoog tussen hun werken telkens zorgt voor boeiende tentoonstellingen met actuele kunst. Hiermee is ze één van de grensverleggende vrouwelijke kunstenaars die het hokjes denken en de neiging tot categoriseren doorbreekt en in een alleenstaand niet-geïnstitutionaliseerd kunstenaarsinitiatief de rol van curator op zich neemt  en nieuwe wegen verkent vanuit de eigenheid en de vrijheid van de kunstenaar zélf naast het gangbare pad die de kunstscene voorschrijft, echter zonder dat de ene pool de andere wil uitsluiten maar integendeel, elkaar zouden aantrekken, verruimen en gunstig beïnvloeden als bij een magnetisch veld.
In 2014 was ze de oprichter van DeKANTFABRIEK die gevestigd is in een leegstaande fabriek. Hier wordt zowel eigen werk van Nijs gepresenteerd als van andere beeldende kunstenaars. Daarnaast is er plaats voor onder meer muziek, literatuur, poëzie en film.<ref name=":0" />


De site met de passementfabriek werd aangekocht door de stad Ninove.  
Naast haar werk als kunstenaar is Nijs voorzitter van ARTesMUSICA, een vereniging ter bevordering van de correlerende kunsten en was zij artistiek medewerker van het [[Charlemagne Orchestra for Europe]]. Sinds 2019 is Nijs voorzitter van de Kunst- en Cultuurraad Ninove en het A.A.P. Actueel Art Platform. In 2023 cureerde ze in Ninove 'AAP', een tentoonstelling met 30 actuele kunstenaars uit Vlaanderen en Brussel.  


Hilde Nijs is voorzitter van ARTesMUSICA, een vereniging ter bevordering van de correlerende kunsten.
== Tentoonstellingen ==
 
Het werk van Nijs werd onder meer tentoongesteld in:
Zij was de artistieke medewerker van het [[Charlemagne Orchestra for Europe]].
 
Sinds 2019 is ze voorzitter van de Kunst- en Cultuurraad Ninove en het A.A.P. Actueel Art Platform.
 
In 2023 cureerde ze in Ninove 'AAP', een tentoonstelling met 30 actuele kunstenaars uit Vlaanderen en Brussel.
 
 
Tentoonstellingen
 
Talrijke exposities onder meer in het
* Museum voor Architectuur in Luik
* Museum voor Architectuur in Luik
* Hoofdgebouw Kredietbank Brussel
* Hoofdgebouw Kredietbank Brussel
* Kasteel van Schoten
* [[Kasteel van Schoten]]
* Home Van Der Stokken in Pepingen
* Home Van Der Stokken in Pepingen
* Belfortkelder in Aalst
* Belfortkelder in Aalst
Regel 54: Regel 34:
* Le Salon des Nations in Parijs
* Le Salon des Nations in Parijs
* Belgische Kunstenaars in New York
* Belgische Kunstenaars in New York
* Kasteel Coloma Sint-Pieters-Leeuw enz.
* Kasteel Coloma Sint-Pieters-Leeuw  
* Kasteel baron d'Empain in Edingen
* Kasteel baron d'Empain in Edingen
* Kasteel Steenhout in Vollezele
* Kasteel Steenhout in Vollezele
Regel 64: Regel 44:
* AAP in Ninove
* AAP in Ninove


==Externe links ==
== Bronvermelding ==
*[http://hildenijs.com Website Hilde Nijs]
'''Bron'''
 
* [https://www.kunstmagazine.net/artist/76 Hilde Nijs] (biografie), in ''Kunstmagazine''.
'''Noten en referenties'''
{{References}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= Q3038651}} 
{{DEFAULTSORT:Nijs, Hilde}}
{{DEFAULTSORT:Nijs, Hilde}}
[[Categorie:Glaskunstenaar]]
[[Categorie:Glaskunstenaar]]
[[Categorie:Belgisch beeldend kunstenaar]]
[[Categorie:Belgisch beeldend kunstenaar]]
[[Categorie:Hedendaagse kunst]]
[[Categorie:Hedendaagse kunst]]

Huidige versie van 31 okt 2023 om 14:55

Hilde Nijs
Afbeelding gewenst
Persoonsgegevens
Geboren 8 oktober 1951
Geboorteplaats Ninove
Geboorteland Vlag van België België
Opleiding Sint-Lucas van het Imelda-Instituut, Brussel; Stedelijke Academie voor Schone Kunsten, Aalst
Beroep(en) (Glas)kunstenaar, curator
Website
rel=nofollow

Hilde Nijs (Ninove, 8 oktober 1951)[1] is een Belgisch actueel multimedia kunstenaar wier werk is gebaseerd op concepten van het humanisme. Zij woont en werkt in Ninove als kunstenaar en curator.

Biografie

Op haar elfde won Nijs een Nationale Wedstrijd voor Schilderkunst in Oostende.[2]

Ze doorliep haar middelbare studies aan het Regina-Caeli lyceum in Dilbeek. Ze kreeg een artistieke opleiding aan de afdeling Sint-Lucas van het Imelda-Instituut te Brussel en vier jaar opleiding "sierkunsten en kunstambachten" aan de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten in Aalst. In 1984 richtte Nijs haar eigen atelier, Kunstatelier Nijs, op. Voordien leidde ze het centrum voor experimentele kunst in Roosdaal.[1]

Haar werk rond glasramen bezorgde haar opdrachten voor zowel kerken, particulieren als openbare gebouwen. Naast meerdere restauraties creëerde Nijs nieuwe glasramen voor onder meer de kerken van Teralfene (Affligem) en Kattem (Roosdaal), de kapel van het Rust- en Verzorgingstehuis O.L.V.Onbevlekt in Roosdaal, de sacristie van de kerk in Strijtem, en voor meerdere ruimtes in het gemeentehuis van Galmaarden.

Ze kreeg de toestemming van Hugo Claus om het gedicht Lucretius met daarbij zijn auteursnaam op een schilderij te plaatsen. Ook van Minister van Staat Mark Eyskens en de Russisch-Amerikaanse Lera Auerbach kreeg ze toestemming hun poëzie te gebruiken. In haar werk speelt het thema van een humane maatschappij een grote rol. Dit is onder meer terug te zien in haar schilderijenreeks De Wondere Wereld van de Goepta’s.[2]

In 2014 was ze de oprichter van DeKANTFABRIEK die gevestigd is in een leegstaande fabriek. Hier wordt zowel eigen werk van Nijs gepresenteerd als van andere beeldende kunstenaars. Daarnaast is er plaats voor onder meer muziek, literatuur, poëzie en film.[2]

Naast haar werk als kunstenaar is Nijs voorzitter van ARTesMUSICA, een vereniging ter bevordering van de correlerende kunsten en was zij artistiek medewerker van het Charlemagne Orchestra for Europe. Sinds 2019 is Nijs voorzitter van de Kunst- en Cultuurraad Ninove en het A.A.P. Actueel Art Platform. In 2023 cureerde ze in Ninove 'AAP', een tentoonstelling met 30 actuele kunstenaars uit Vlaanderen en Brussel.

Tentoonstellingen

Het werk van Nijs werd onder meer tentoongesteld in:

  • Museum voor Architectuur in Luik
  • Hoofdgebouw Kredietbank Brussel
  • Kasteel van Schoten
  • Home Van Der Stokken in Pepingen
  • Belfortkelder in Aalst
  • Koepoort Ninove
  • Le Salon des Nations in Parijs
  • Belgische Kunstenaars in New York
  • Kasteel Coloma Sint-Pieters-Leeuw
  • Kasteel baron d'Empain in Edingen
  • Kasteel Steenhout in Vollezele
  • Koninklijk Conservatorium in Brussel
  • DeKANTFABRIEK in Ninove
  • CC Casino in Beringen
  • The Plinth in SMAK Gent
  • Vierde triënnale in Duffel
  • AAP in Ninove

Bronvermelding

Bron

Noten en referenties

  1. ↑ 1,0 1,1 (nl) Artmajeur, Hilde Nijs |. Hilde Nijs (België), artist.contemporary.Installation | Artmajeur. www.artmajeur.com Geraadpleegd op 2023-09-27
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Hilde Nijs | Kunstmagazine. www.kunstmagazine.net Geraadpleegd op 2023-09-27
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Hilde_Nijs&oldid=355230"