Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Enrico Neckheim: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Aanpassing en aanvulling)
 
(3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 29: Regel 29:
| lastfm              =  
| lastfm              =  
}}
}}
'''Enrico Neckheim''' geboren als '''Herbert Erwin Neckheim''' ([[Weltevreden (Batavia)|Weltevreden]], [[18 mei]] [[1926]] – [[Amsterdam (hoofdbetekenis)|Amsterdam]], [[19 september]] [[1979]]<ref name="overlijdensadvertentie">[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011200584:mpeg21:a1105 Overlijdensadvertentie (''De Telegraaf'', 29 sept. 1979)]</ref>) was een musicus en componist.
'''Enrico Neckheim''' geboren als '''Herbert Erwin Neckheim''' ([[Weltevreden (Batavia)|Weltevreden]], [[18 mei]] [[1926]] – [[Amsterdam]], [[19 september]] [[1979]]<ref name="overlijdensadvertentie">[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011200584:mpeg21:a1105 Overlijdensadvertentie (''De Telegraaf'', 29 sept. 1979)]</ref>) was een musicus en componist.


== Leven en werk ==
== Leven en werk ==
Neckheim werd geboren als zoon van de violist Erich Heinrich Neckheim (Oostenrijker) en de pianiste Maria Mara (Italiaanse). Enrico had een tweelingzus Erica. Zijn ouders waren op het moment van zijn geboorte op tournee, en Enrico zou zijn geboren op een schip voor de rede van Batavia<ref name = maasbode>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011233936:mpeg21:a0101 Enrico Neckheim: "Ik ben mijn tijd vèr vooruit"], ''[[De Tijd (Nederland)|De Tijd / de Maasbode]]'', 24 augustus 1965</ref>. Later zijn zijn ouders gescheiden; vader vertrok naar [[Zuid-Amerika]] en zijn moeder is later waarschijnlijk naar Australië geëmigreerd met zijn tweelingzuster.{{Bron?}}
Neckheim werd geboren als zoon van de violist Erich Heinrich Neckheim (Oostenrijker) en de pianiste Maria Mara (Italiaanse). Enrico had een tweelingzus Erica. Zijn ouders waren op het moment van zijn geboorte op tournee, en Enrico zou zijn geboren op een schip voor de rede van Batavia<ref name = maasbode>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011233936:mpeg21:a0101 Enrico Neckheim: "Ik ben mijn tijd vèr vooruit"], ''[[De Tijd (Nederland)|De Tijd / de Maasbode]]'', 24 augustus 1965</ref>. Later zijn zijn ouders gescheiden; vader vertrok naar [[Zuid-Amerika]] en zijn moeder is later naar Australië geëmigreerd met zijn tweelingzuster.


Enrico volgde het conservatorium, waar hij leerling zou zijn geweest van [[Kees van Baaren]]<ref name = maasbode/> en [[Gerard Hengeveld]].<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010875792:mpeg21:a0223 Met Albert Mol naar Engeland], ''[[de Volkskrant]]'', 18 augustus 1959</ref> Hij werkte als pianist, begeleider van cabaret, en componist. Hij behoorde er min of meer bij de [[Pleiners]]. Een bekend tafereel is Enrico spelend op een in de brand gestoken orgeltje bij [[Het Lieverdje]].<ref>[https://archief.amsterdam/inventarissen/printversie/30883.nl.pdf Archief van Cor Jaring], ''Amsterdams Stadsarchief''. [https://web.archive.org/web/20190725071307/https://archief.amsterdam/inventarissen/printversie/30883.nl.pdf Gearchiveerd] op 25 juli 2019.</ref> Enrico stelde een trio en een zanggroep samen en trad op voor radio en televisie. De nummers "Die Zomerdag", gezongen door [[Willeke Alberti]] en "De Meiden Van De Kermis", gezongen door [[Ciska Peters]], waarvan hij de muziek had geschreven werden vaak op de radio uitgezonden. Hij werkte ook samen met [[Jef van der Heyden]], die in Breda woonde, en schreef filmmuziek voor hem. Enrico heeft twee langspeelplaten opgenomen en twee singletjes.
Enrico volgde het conservatorium, waar hij leerling zou zijn geweest van [[Kees van Baaren]]<ref name = maasbode/> en [[Gerard Hengeveld]].<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010875792:mpeg21:a0223 Met Albert Mol naar Engeland], ''[[de Volkskrant]]'', 18 augustus 1959</ref> Hij werkte als pianist, begeleider van cabaret, en componist. Hij behoorde er min of meer bij de [[Pleiners]]. Een bekend tafereel is Enrico spelend op een in de brand gestoken orgeltje bij [[Het Lieverdje]].<ref>[https://archief.amsterdam/beeldbank/detail/d26d3748-b521-11d1-c370-408c69144497 Archief van Cor Jaring], ''Amsterdams Stadsarchief''. [https://web.archive.org/web/20190725071307/https://archief.amsterdam/inventarissen/printversie/30883.nl.pdf Gearchiveerd] op 25 juli 2019.</ref> Enrico stelde een trio en een zanggroep samen en trad op voor radio en televisie. De nummers "Die Zomerdag", gezongen door [[Willeke Alberti]] en "De Meiden Van De Kermis", gezongen door [[Ciska Peters]], waarvan hij de muziek had geschreven werden vaak op de radio uitgezonden. Hij werkte ook samen met [[Jef van der Heyden]], die in Breda woonde, en schreef filmmuziek voor hem. Enrico heeft twee langspeelplaten opgenomen en twee singletjes.


In [[Geuzenveld|Amsterdam-Geuzenveld]], waar Enrico in 1954-1957 met [[Henriette Helena de Lange]] woonde, kwam de jonge [[Ramses Shaffy]] langs, die pianoles van Enrico kreeg.{{Bron?|Persoonlijke mededeling door Henriette Helena de Lange}} Enrico werkte in zijn Amsterdamse tijd ook samen met filmmaker [[Pim de la Parra]].{{Bron?}}
In [[Geuzenveld|Amsterdam-Geuzenveld]], waar Enrico in 1954-1957 met [[Henriëtte Helena de Lange]] woonde, kwam de jonge [[Ramses Shaffy]] langs, die pianoles van Enrico kreeg.{{Bron?|Persoonlijke mededeling door Henriette Helena de Lange}} Enrico werkte in zijn Amsterdamse tijd ook samen met filmmaker [[Pim de la Parra]].{{Bron?}}


Enrico woonde ook regelmatig in Parijs, en is uiteindelijk naar [[Rio de Janeiro (stad)|Rio de Janeiro]] verhuisd, waar hij werkte als fotograaf. Daar woonde hij samen met Anne-Marie Christine Giemor en hun zoon Laurent Julien Neckheim. In Brazilië ontmoette Enrico o.a. [[Han Kloosterman]]. Toen Enrico naar Nederland terugkwam woonde hij in Breda en in Amsterdam. Hij overleed vrij snel na zijn terugkomst in 1979 te Amsterdam, waarschijnlijk aan een hartinfarct, en werd in stilte gecremeerd te Breda.<ref name="overlijdensadvertentie"/><ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010847600:mpeg21:a0251 ''Het Parool'', 27 sept. 1979]</ref>
Enrico woonde ook regelmatig in Parijs, en is uiteindelijk naar [[Rio de Janeiro (stad)|Rio de Janeiro]] verhuisd, waar hij werkte als fotograaf. Daar woonde hij samen met Anne-Marie Christine Giemor en hun zoon Laurent Julien Neckheim. In Brazilië ontmoette Enrico o.a. [[Han Kloosterman]]. Toen Enrico naar Nederland terugkwam woonde hij in Breda en in Amsterdam. Hij overleed vrij snel na zijn terugkomst in 1979 te Amsterdam, waarschijnlijk aan een hartinfarct, en werd in stilte gecremeerd te Breda.<ref name="overlijdensadvertentie"/><ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010847600:mpeg21:a0251 ''Het Parool'', 27 sept. 1979]</ref>
Regel 57: Regel 57:
De muziek van het lied ''[[Aan de Amsterdamse grachten]]'' (1949) zou zijn geschreven door Enrico, maar is door [[Pieter Goemans]] ingeschreven bij Buma/Stemra. Zijn eerste ex-vrouw Henriette Helena de Lange bevestigt dit en geeft aan meegewerkt te hebben aan de tekst van dit bekende lied (persoonlijke mededeling van zoon Catello Massimo Neckheim). Volgens [[Gerard van Lennep]] zou Goemans de melodie van Enrico hebben gekocht, in ruil voor een donkerblauwe [[2CV]].<ref>De Amsterdamse grachten?, door Edward P. de Groot, ''Het Parool'', 21 juli 2000</ref>
De muziek van het lied ''[[Aan de Amsterdamse grachten]]'' (1949) zou zijn geschreven door Enrico, maar is door [[Pieter Goemans]] ingeschreven bij Buma/Stemra. Zijn eerste ex-vrouw Henriette Helena de Lange bevestigt dit en geeft aan meegewerkt te hebben aan de tekst van dit bekende lied (persoonlijke mededeling van zoon Catello Massimo Neckheim). Volgens [[Gerard van Lennep]] zou Goemans de melodie van Enrico hebben gekocht, in ruil voor een donkerblauwe [[2CV]].<ref>De Amsterdamse grachten?, door Edward P. de Groot, ''Het Parool'', 21 juli 2000</ref>


== Externe link ==
== Externe linken ==
* [https://theaterencyclopedie.nl/wiki/Enrico_Neckheim Enrico Neckheim], ''[[Theaterencyclopedie]]''
* [https://theaterencyclopedie.nl/wiki/Enrico_Neckheim Enrico Neckheim], ''[[Theaterencyclopedie]]''
 
* [https://www.europeana.eu/nl/item/2021663/memorix_fb15a646_fb8e_11df_9e4d_523bc2e286e2 Foto. Cafe chantant Adam en Eva Programma:"t Is Zonde.] [https://archive.ph/r1BE2#selection-1089.9-1089.44 A] v.l.n.r.Cees van Ooyen, Fiet Koster, Enrico Neckheim (piano), Frans Koster, Carry Tefsen.
{{Bron|bronvermelding=  
{{Bron|bronvermelding=  
* [https://archief.amsterdam/indexen/deeds/98533416-417d-56a3-e053-b784100ade19  Archiefkaart, Gemeente: Amsterdam]
* [https://archief.amsterdam/indexen/deeds/98533416-417d-56a3-e053-b784100ade19  Archiefkaart Herbert Erwin Neckheim, Gemeente: Amsterdam]
* Moeder:Maria Mara. Geboren te Wenen 2 februari 1896 Gestorven: 31 oktober 1981 [[Victoria (Australië)| Victoria]] (Australië)<ref>[https://www.familysearch.org/ark:/61903/1:1:QK9P-5JD5 FamilySearch ]</ref>
* Vader :Erich Heinrich Neckheim. Geboren te Klagenfurt 23 september 1894<ref>[https://www.familysearch.org/ark:/61903/3:1:3Q9M-CS3V-KV6?cc=2718009&personaUrl=%2Fark%3A%2F61903%2F1%3A1%3A6JJG-WPLR Austria, Kärnten, Klagenfurt, Dom Römisch Katholisch Kirchenbücher]</ref> (Groot) ouders Johann Neckheim geboren in Wiener Neustadt en Anna Klimesch.
* Tweelingzus Erica Gertrude Neckheim Gestorven: 1 juli 2012<ref>[https://smct.org.au/deceased-search/781806?cemetery=Springvale%20Botanical%20Cemetery&cemeteries=&surname=NECKHEIM Botanische begraafplaats Springvale], [[Victoria (Australië)| Victoria]] (Australië)</ref>
{{References}} }}   
{{References}} }}   
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q16068820}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q16068820}}

Huidige versie van 8 okt 2023 om 13:18

Enrico Neckheim
Gitte Hænning en Enrico Neckheim bij het Grand Gala du Disque 1960 in het Concertgebouw
Gitte Hænning en Enrico Neckheim bij het Grand Gala du Disque 1960 in het Concertgebouw
Algemene informatie
Alias Enrico
Geboren 18 mei 1926
Geboorteplaats Weltevreden,
Overleden 19 september 1979
Overlijdensplaats Amsterdam
Werk
Beroep musicus en componist
Instrument(en) piano
(en) IMDb-profiel
rel=nofollow

Enrico Neckheim geboren als Herbert Erwin Neckheim (Weltevreden, 18 mei 1926 – Amsterdam, 19 september 1979[1]) was een musicus en componist.

Leven en werk

Neckheim werd geboren als zoon van de violist Erich Heinrich Neckheim (Oostenrijker) en de pianiste Maria Mara (Italiaanse). Enrico had een tweelingzus Erica. Zijn ouders waren op het moment van zijn geboorte op tournee, en Enrico zou zijn geboren op een schip voor de rede van Batavia[2]. Later zijn zijn ouders gescheiden; vader vertrok naar Zuid-Amerika en zijn moeder is later naar Australië geëmigreerd met zijn tweelingzuster.

Enrico volgde het conservatorium, waar hij leerling zou zijn geweest van Kees van Baaren[2] en Gerard Hengeveld.[3] Hij werkte als pianist, begeleider van cabaret, en componist. Hij behoorde er min of meer bij de Pleiners. Een bekend tafereel is Enrico spelend op een in de brand gestoken orgeltje bij Het Lieverdje.[4] Enrico stelde een trio en een zanggroep samen en trad op voor radio en televisie. De nummers "Die Zomerdag", gezongen door Willeke Alberti en "De Meiden Van De Kermis", gezongen door Ciska Peters, waarvan hij de muziek had geschreven werden vaak op de radio uitgezonden. Hij werkte ook samen met Jef van der Heyden, die in Breda woonde, en schreef filmmuziek voor hem. Enrico heeft twee langspeelplaten opgenomen en twee singletjes.

In Amsterdam-Geuzenveld, waar Enrico in 1954-1957 met Henriëtte Helena de Lange woonde, kwam de jonge Ramses Shaffy langs, die pianoles van Enrico kreeg.[bron?] Enrico werkte in zijn Amsterdamse tijd ook samen met filmmaker Pim de la Parra.[bron?]

Enrico woonde ook regelmatig in Parijs, en is uiteindelijk naar Rio de Janeiro verhuisd, waar hij werkte als fotograaf. Daar woonde hij samen met Anne-Marie Christine Giemor en hun zoon Laurent Julien Neckheim. In Brazilië ontmoette Enrico o.a. Han Kloosterman. Toen Enrico naar Nederland terugkwam woonde hij in Breda en in Amsterdam. Hij overleed vrij snel na zijn terugkomst in 1979 te Amsterdam, waarschijnlijk aan een hartinfarct, en werd in stilte gecremeerd te Breda.[1][5]

Filmmuziek

Langspeelplaten

  • Enrico plays for Girls[6]
  • Enrico's Vocal Six[7]

Bekende nummers

  • Die Zomerdag
  • Kermismeiden

Aan de Amsterdamse grachten

De muziek van het lied Aan de Amsterdamse grachten (1949) zou zijn geschreven door Enrico, maar is door Pieter Goemans ingeschreven bij Buma/Stemra. Zijn eerste ex-vrouw Henriette Helena de Lange bevestigt dit en geeft aan meegewerkt te hebben aan de tekst van dit bekende lied (persoonlijke mededeling van zoon Catello Massimo Neckheim). Volgens Gerard van Lennep zou Goemans de melodie van Enrico hebben gekocht, in ruil voor een donkerblauwe 2CV.[8]

Externe linken

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Enrico_Neckheim&oldid=354406"