Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Alex de Vries: verschil tussen versies
(→Werk) |
(→Werk) |
||
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
== Werk == | == Werk == | ||
Na de Tweede Wereldoorlog werd hij hoogleraar aan de conservatoria van Gent en Antwerpen en gaf hij in [[1949]] zijn handboek ''Inleiding tot de algemene en muzikale geheugenleer'' uit, dat in [[1973]] herdrukt werd. Dit boek genoot een uitzonderlijke autoriteit en genoot meer en meer een status van onfeilbaarheid. Het werd echter tevens zijn noodlot toen één van kandidaten voor de [[Koningin Elisabeth Wedstrijd]] piano die hij tot zijn leerlingen mocht rekenen geconfronteerd werd met de gevolgen van een te blind vertrouwen in deze theorieën. Deze situatie werd door Alex de Vries als een absoluut ondraaglijk gezichtsverlies ervaren en hij nam kort daarna vrijwillig afscheid van het leven op [[22 mei]] [[1964]]. | Na de Tweede Wereldoorlog werd hij hoogleraar aan de conservatoria van Gent en Antwerpen en gaf hij in [[1949]] zijn handboek ''Inleiding tot de algemene en muzikale geheugenleer'' uit, dat in [[1973]] herdrukt werd. Dit boek genoot een uitzonderlijke autoriteit en genoot meer en meer een status van onfeilbaarheid. Het werd echter tevens zijn noodlot toen één van de kandidaten voor de [[Koningin Elisabeth Wedstrijd]] piano die hij tot zijn leerlingen mocht rekenen geconfronteerd werd met de gevolgen van een te blind vertrouwen in deze theorieën. Deze situatie werd door Alex de Vries als een absoluut ondraaglijk gezichtsverlies ervaren en hij nam kort daarna op zijn Brusselse hotelkamer vrijwillig afscheid van het leven op [[22 mei]] [[1964]]. | ||
== Fonds Alex De Vries == | == Fonds Alex De Vries == | ||
Na zijn dood richtte zijn echtgenote [[Denise Tolkowsky]] te zijner nagedachtenis en als voortzetting van zijn visie en idealen het ''Fonds Alex | Na zijn dood richtte zijn echtgenote [[Denise Tolkowsky]] te zijner nagedachtenis en als voortzetting van zijn visie en idealen het ''Fonds Alex De Vries'' op ter steun aan jonge getalenteerde musici. | ||
== Externe link == | == Externe link == | ||
Huidige versie van 18 mei 2023 om 15:18
Alex de Vries (Amsterdam (NL), 1919 - Sint-Joost-ten-Node (B), 1964) was een Nederlands-Belgisch pianist, componist en hoogleraar.
Opleiding
Alex de Vries studeerde aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen van 1928 tot 1940 piano (Marinus De Jong), harmonie (Edward Verheyden) en contrapunt en fuga (Karel Candael) en verwierf in 1939 de virtuositeitsprijs van de Belgische regering.
Na het afsluiten, reeds op 20-jarige leeftijd, van deze uiterst volledige muziekopleiding, huwde hij op 21-jarige leeftijd met de pianiste-componiste Denise Tolkowsky in de synagoge op de hoek van de Oostenstraat en de Van Den Nestlei te Antwerpen, slechts enkele dagen voordat de pogrom van 14 april 1941 losbarstte die dit gebedshuis ontoegankelijk zou maken. Enige tijd later ging het gezin in de clandestiniteit te Gent.
Werk
Na de Tweede Wereldoorlog werd hij hoogleraar aan de conservatoria van Gent en Antwerpen en gaf hij in 1949 zijn handboek Inleiding tot de algemene en muzikale geheugenleer uit, dat in 1973 herdrukt werd. Dit boek genoot een uitzonderlijke autoriteit en genoot meer en meer een status van onfeilbaarheid. Het werd echter tevens zijn noodlot toen één van de kandidaten voor de Koningin Elisabeth Wedstrijd piano die hij tot zijn leerlingen mocht rekenen geconfronteerd werd met de gevolgen van een te blind vertrouwen in deze theorieën. Deze situatie werd door Alex de Vries als een absoluut ondraaglijk gezichtsverlies ervaren en hij nam kort daarna op zijn Brusselse hotelkamer vrijwillig afscheid van het leven op 22 mei 1964.
Fonds Alex De Vries
Na zijn dood richtte zijn echtgenote Denise Tolkowsky te zijner nagedachtenis en als voortzetting van zijn visie en idealen het Fonds Alex De Vries op ter steun aan jonge getalenteerde musici.