Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bep Zeeman: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bep_Zeeman&oldid=54872221 -1- MojdehF 26 okt 2019) |
(Aanpassing en aanvulling) |
||
| (2 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
''' | '''Elisabeth Cornelia Zeeman''' (volledig: ir. E.C. Einthoven-Zeeman) ([[Vrijenban (gemeente)| Vrijenban]], 13 april 1895 - [[Haarlem]], 23 december 1990) was een Nederlandse architecte in de twintigste eeuw. Ze studeerde als een van de eerste vrouwen aan de [[TU Delft]]. | ||
Zeeman werkte drie jaar bij Publieke Werken in Amsterdam als adjunct-architect. Het was een mannenwereld waar de eerste vrouwelijke architecten in terecht kwamen. In 1920 werd ze geïnterviewd in het Bouwkundig Weekblad en zag ze een rol voor vrouwen om oplossingen aan te dragen bij bouwvraagstukken van woningen en scholen. Een rol bij monumentaalbouw of utiliteitswerken was echter volgens haar minder | Zeeman werkte drie jaar bij Publieke Werken in Amsterdam als adjunct-architect.<ref>Archief Amsterdam [https://archief.amsterdam/inventarissen/inventaris/5175.nl.html#DGVC00073000226 Eervol ontslag 31 mei 1925]</ref> Hier werkte ze schetsontwerpen uit. Het was een mannenwereld waar de eerste vrouwelijke architecten in terecht kwamen. In 1920 werd ze geïnterviewd in het ''Bouwkundig Weekblad'' en zag ze een rol voor vrouwen om oplossingen aan te dragen bij bouwvraagstukken van woningen en scholen. Een rol bij monumentaalbouw of utiliteitswerken was echter volgens haar minder voor de hand liggend, Zeeman: ‘Die eischen meer het mannelijk sterke en krachtige, die vragen minder het vrouwelijke zachtere en intiemere.’ Echter, ze stelde wel dat 'niet de vrouw uitsluitend [zal] wandelen op het door mannen gebaande pad, maar dat zij ook haar eigen spoor zal achterlaten in de richting van de gebouwen zelf'.<ref>Erica Smeets-Klokgieters (maart 2017), [https://journals.open.tudelft.nl/index.php/knob/article/view/1727/2414 Vrouw in de bouw. De eerste vrouwelijke afgestudeerde architecten in Nederland], Bulletin KNOB, p. 52-53.</ref> | ||
= | In 1929 is Bep Einthoven-Zeeman in Bandoeng waar ze een vergadering van Vivos (Vereniging in Indië van Vrouwelijke oud-studerenden) bezocht. Hier ontmoet ze onder andere Dr. Lize Reyser-Eibrink Jansen, Yfke De Haan - van der Ploeg, Mevr. Kreyker, Mevr. Ultee.<ref>[http://www.brieven-tan-schepers.nl/index.php/1929-2/item/43-1929-09-14 Brief van Eida Tan-Schepers uit het archief Tan Schepers], 14 september 1929.</ref> In 1939 neemt ze, wegens vertrek, in Bandoeng afscheid van Vivos.<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMATR05:001301011:00056 Driemaandelijksche mededeelingen van de Vereeniging in Indië van Vrouwelijke Oud-Studenten V.I.V.O.S.], 1939, via Delpher</ref> | ||
== Privé == | |||
Zeeman trouwde in 1925 met Willem Frederik Einthoven (1893-1945) zoon van Nobelprijswinnaar [[Willem Einthoven]].<ref>Huwelijk, [https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/28470131 met Willem Frederik Einthoven] Baarn, 17 juni 1925 </ref> Het gezin vertrok in 1927 naar Bandoeng.<ref>De ingenieur; [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=dts:2975074:mpeg21:0020 Orgaan van het Kon. Instituut van Ingenieurs- van de vereeniging van Delftsche Ingenieurs jrg 42, 1927] | |||
: Mevr. ir. E. C. Einthoven-Zeeman en ir. W. F. Einthoven, ingenieur bij den Radiodienst (P. T. T. dienst) ter standplaats Bandoeng, zullen 16 november 1927 per s.s. „Tabanan" naar Ned.-Indië vertrekken. </ref> Tijdens WOII wordt het gezin naar Japan overgebracht waar W.F. Einthoven overlijdt.<ref>[https://www.oorlogsgravenoegstgeest.nl/nl/verzetstrijders/einthoven Oorlogsgravencomité Oegstgeest]</ref> | |||
Na de oorlog is Zeeman wiskundelerares aan het Kennemer Lyceum in Haarlem. | |||
{{Bron|bronvermelding= | |||
* Geboorte, [https://www.wiewaswie.nl/nl/detail/84932415 Vrijenban, Delft - 13 april 1895] | |||
* NRC Handelsblad, Familiebericht overlijden [http://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000029776:mpeg21:a0086 Haarlem, 23 december 1990] | |||
{{References}} }} | |||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }} | |||
{{DEFAULTSORT:Zeeman, Bep}} | |||
[[Categorie:Nederlands architect]] | |||
[[Categorie: Geboren in 1895]] | |||
[[Categorie: Geboren in Vrijenban]] | |||
[[Categorie: Overleden in 1990]] | |||
[[Categorie: Overleden in Haarlem]] | |||
Huidige versie van 14 nov 2019 om 13:16
Elisabeth Cornelia Zeeman (volledig: ir. E.C. Einthoven-Zeeman) ( Vrijenban, 13 april 1895 - Haarlem, 23 december 1990) was een Nederlandse architecte in de twintigste eeuw. Ze studeerde als een van de eerste vrouwen aan de TU Delft.
Zeeman werkte drie jaar bij Publieke Werken in Amsterdam als adjunct-architect.[1] Hier werkte ze schetsontwerpen uit. Het was een mannenwereld waar de eerste vrouwelijke architecten in terecht kwamen. In 1920 werd ze geïnterviewd in het Bouwkundig Weekblad en zag ze een rol voor vrouwen om oplossingen aan te dragen bij bouwvraagstukken van woningen en scholen. Een rol bij monumentaalbouw of utiliteitswerken was echter volgens haar minder voor de hand liggend, Zeeman: ‘Die eischen meer het mannelijk sterke en krachtige, die vragen minder het vrouwelijke zachtere en intiemere.’ Echter, ze stelde wel dat 'niet de vrouw uitsluitend [zal] wandelen op het door mannen gebaande pad, maar dat zij ook haar eigen spoor zal achterlaten in de richting van de gebouwen zelf'.[2]
In 1929 is Bep Einthoven-Zeeman in Bandoeng waar ze een vergadering van Vivos (Vereniging in Indië van Vrouwelijke oud-studerenden) bezocht. Hier ontmoet ze onder andere Dr. Lize Reyser-Eibrink Jansen, Yfke De Haan - van der Ploeg, Mevr. Kreyker, Mevr. Ultee.[3] In 1939 neemt ze, wegens vertrek, in Bandoeng afscheid van Vivos.[4]
Privé
Zeeman trouwde in 1925 met Willem Frederik Einthoven (1893-1945) zoon van Nobelprijswinnaar Willem Einthoven.[5] Het gezin vertrok in 1927 naar Bandoeng.[6] Tijdens WOII wordt het gezin naar Japan overgebracht waar W.F. Einthoven overlijdt.[7] Na de oorlog is Zeeman wiskundelerares aan het Kennemer Lyceum in Haarlem.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Geboorte, Vrijenban, Delft - 13 april 1895
- NRC Handelsblad, Familiebericht overlijden Haarlem, 23 december 1990
- º Archief Amsterdam Eervol ontslag 31 mei 1925
- º Erica Smeets-Klokgieters (maart 2017), Vrouw in de bouw. De eerste vrouwelijke afgestudeerde architecten in Nederland, Bulletin KNOB, p. 52-53.
- º Brief van Eida Tan-Schepers uit het archief Tan Schepers, 14 september 1929.
- º Driemaandelijksche mededeelingen van de Vereeniging in Indië van Vrouwelijke Oud-Studenten V.I.V.O.S., 1939, via Delpher
- º Huwelijk, met Willem Frederik Einthoven Baarn, 17 juni 1925
- º De ingenieur; Orgaan van het Kon. Instituut van Ingenieurs- van de vereeniging van Delftsche Ingenieurs jrg 42, 1927
- Mevr. ir. E. C. Einthoven-Zeeman en ir. W. F. Einthoven, ingenieur bij den Radiodienst (P. T. T. dienst) ter standplaats Bandoeng, zullen 16 november 1927 per s.s. „Tabanan" naar Ned.-Indië vertrekken.
- º Oorlogsgravencomité Oegstgeest
