Myriam Le Fevere de Ten Hove

Myriam Le Fevere de ten Hove (Antwerpen, 27 maart 1947) is een Belgisch jeugdpsychiater, docent en auteur binnen het domein van oplossingsgerichte therapie.

Levensloop

Jonkvrouw Myriam Le Fevere is een dochter van Joseph Le Fevere de ten Hove (1920-2014) en Agnès Vanderzype (1924). Ze trouwde in 1970 met haar jaargenoot, dokter Paul Van den Bossche.

In 1972 studeerde ze af aan de Katholieke Universiteit Leuven als kinder- en jeugdpsychiater. Hierop volgde een opleiding tot systeemtherapeut. Ze vestigde haar privépraktijk in Wervik en werd diensthoofd en coördinator van het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg in Kortrijk en Menen.

In 1982 werd ze, samen met dr. Luc Isebaert en andere artsen stichtend lid van het Korzybski Instituut, waar ze ook les gaf. Ze was opleider voor de specialisatie kinderen en jongeren in het instituut in Brugge. In Amsterdam en Parijs gaf ze les voor de mastercursus oplossingsgerichte systeemtherapie. Doorheen haar carrière als docente aan het Korzybski Instituut heeft ze zelf talrijke cursussen gevolgd van buitenlandse docenten, die door het instituut georganiseerd werden.

In 1988 begon ze haar hypnose-opleiding aan het VATHYP (Vlaamse Vereniging voor Autogene Training en Hypnotherapie), waardoor ze erkende hypnotherapeut werd. Dit werd aangevuld met een tweejarige mastercursus in de door Milton H. Erickson op punt gestelde Ericksoniaanse therapie, gegeven door leden van het Milton Erickson Institute (VS).

Ze is voorzitter van de Vlaamse Vereniging van deskundigen in de oplossingsgerichte cognitieve en systemische therapie, opvoedkunde en coaching (VVDO). Ze is lid van de

• European Brief Therapy Association (EBTA),
• European Family Therapy Association (EFTA),
• Belgische Vereniging voor Relatie- en Gezinssysteemtherapie (VRGS),
• Vereniging voor Autogene training en Hypnose (VATHYP),
• Vlaamse Vereniging voor Kinder- en Jeugdpsychiaters (VVKP).

Haar publicaties omvatten boeken en tijdschriftartikelen over haar beroepsdomein.

Publicaties

• Le pays ou la résistance n’existe (presque) plus, in: Thérapies Familiales, Genève, 1996.
• Korte Therapie. Handleiding bij het ‘Brugs Model’ voor psychotherapie met toepassing op kinderen en jongeren, Leuven/Apeldoorn, Garant, 2000, een van de meest succesvolle die talrijke herdrukken kende (zevende druk 2013).
• Een meisje met stemmetjes in haar hoofd, in: Systeemtherapie, jaargang 13, Amsterdam, 2001.
• Stemmen horen: een benadering vanuit het ‘Brugs Model’ voor Korte Therapie, in: Kinder- en Jeugdpsychotherapie, Utrecht, 2001.
• Psychotherapie... hoe meer, hoe beter?, in: Sociaal: methodiek psychotherapie, 2004.
• Survivalkit voor leerkrachten (met Nadine Callens, Tine Geysen & Wouter Maene), Antwerpen /Apeldoorn, Garant, 2007, (vierde druk: 2013)
• Oplossingsgericht perspectief. Handboek voor Systeemtherapie, (met Esther de Wolf), Utrecht, De Tijdstroom, 2008 (tweede uitgave, 2014).
• (Op weg) naar een ethisch onderwijs, in: Zorgbreed, Antwerpen/Apeldoorn, 2008.
• De Therapeutische Relatie in Oplossingsgerichte Therapie, in: G-azet, 2010.
• The Magic of Language, in: International Journal of Solution-Focused Practices (Sweden), 2015.

Literatuur

• Humbert MARNIX DE SAINTE-ALDEGONDE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 2006, Brussel, 2006.
• Korte biografie op Rino, Amsterdam
• Chris VAN DAM, De Spiegel. Krachtig coachen vanuit gestalt en oplossingsgericht denken met aandacht voor zelfreflectie, Gent, Academia Press 2013.
• Vincent DUYCK, Als het verhaal open blijft. Oplossingsgerichte therapie en spiritualiteit, verhandeling bij einde opleiding, 2016.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties