Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Britse Commando's: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Britse_Commando%27s&diff=cur&oldid=15027673 -1- Pvt pauline 25 dec 2008)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
De '''Commando eenheden''' zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog opgericht door [[Winston Churchill]].
<!--van Commando eenheid gewijzigd in Commando-eenheid: Titel van Commando-eenheid gewijzigd in Britse Commando's-->
{{Infobox militaire eenheid
| naam = Britse Commando's
| afbeelding =
| onderschrift =
| begindatum = 1940
| einddatum = 1946
| land = {{GB}}
| krijgsmachtonderdeel = Alle onderdelen van de [[British Armed Forces]]
| organisatie =
| onderdeel van =
| type = [[Commando (militair)|commando]]
| specialisatie =
| commandostructuur =
| aantal =
| garnizoen =
| bijnaam =
| mascotte =
| motto =
| mars =
| kleur =
| uitrusting =
| veldslagen =
| onderscheidingen =
| commandanten = Robert Laycock <br />John Durnford-Slater <br />Lord Lovat <br />Ronnie Tod
}}
De '''Britse Commando's''' waren [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] [[Commando (militair)|commando-eenheden]] die tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]], in juni 1940, op last van premier [[Winston Churchill]] in het leven waren geroepen.


==Rede tot oprichting==
==Oprichting==
In juni 1940 viel Frankrijk en trok de [[British Expeditionary Force]] zich via [[Duinkerken]] terug. Om toch de oorlog voort te kunnen zetten, besloot Winston Churchill tot oprichting van Commando eenheden. Dit waren kleine zelfstandige eenheden die aanvallen op het vaste land van Europa moesten uitvoeren. <br>Een Commando zou bestaan uit 10 troops van 50 man, iedere eenheid zou een staf, drie officieren, een staftroep en een ondersteuningstroep hebben. Tijdens de oorlog werden 12 leger- en 9 mariniers-Commando's opgericht. Zij werden later samengevoegd in 4 Commando brigades.  
In juni 1940 viel Frankrijk en trok de [[British Expeditionary Force]] zich via [[Duinkerke]]n terug. Om toch de oorlog voort te kunnen zetten, besloot Winston Churchill tot oprichting van commando-eenheden. Dit waren kleine, zelfstandige eenheden die aanvallen op het vasteland van Europa moesten uitvoeren. Een commando-eenheid werd aangevoerd door een [[luitenant-kolonel]] en bestond aanvankelijk uit ongeveer 450 man verdeeld over zes pelotons (''troops'') van 75 man, elk op hun beurt verdeeld in secties van 15 man. Tijdens de oorlog werden zo'n twintigtal leger- en 9 marinierscommando-eenheden opgericht. Later werden 17 van de commando-eenheden samengevoegd tot 4 brigades.


==No 10 (Inter Allied) Commando==
==No. 10 (Inter-Allied) Commando==
In januari 1942 werd het speciale [[no.10 (Inter Allied) Commando]] opgericht, een geallieerd Commando waarbij militairen betrokken waren die de talen van de geallieerde landen spraken. De Troops van dit Commando waren samengesteld volgens hun nationaliteit. Troops no.1 en no.8 bestonden uit Fransen, no.2 uit Nederlanders, no.4 en no.7 uit Belgen, no.5 uit Noren en no.6 uit Polen. No.3 werd later 'Miscellaneous' (Misc.) Troop genoemd, en bestond uit een gemengd gezelschap.<br> Het Commando is nooit als eenheid ingezet, de verschillende troops werden bij andere Commando-eenheden ingedeeld.
In januari 1942 werd het speciale [[No. 10 (Inter-Allied) Commando]] opgericht, een geallieerde eenheid waarin buitenlandse vrijwilligers zaten die de talen van de geallieerde landen spraken. De pelotons van deze commando-eenheid waren samengesteld volgens hun nationaliteit:
====No 2 (Dutch) Troop====
* No. 1 en No. 8 bestonden uit Fransen
Op 22 maart 1942 gingen 48 vrijwilligers van de [[Prinses Irene Brigade]] naar het 'Commando Basic Training Centre' in [[Achnacarry]], [[Schotland]]. Van hen vielen 24 man af, de andere 25 man werden naar no 4 Commando in [[Troon (Schotland)|Troon]] overgeplaatst, waar [[no.2 (Dutch) Troop]] werd gevormd. Hun commandant werd 1e luitenant P.J. Mulders met als toegevoegde officieren Lt. [[Jan Linzel|J. Linzel]], Lt. [[Maarten Knottenbelt|M.J. Knottenbelt]] en Lt. [[C.J.L. Ruysch van Dugteren]], die via Zuid-Afrika naar Engeland was gekomen.
* No. 2 uit Nederlanders
Op [[16 juli]] werd Dutch Troop overgeplaatst naar [[Portmadoc]] in [[Wales|Noord-Wales]] waar zij bij no.10 Commando onder luitenant-kolonel D. Lister werd ingedeeld. Op [[6 december]] kwam Prins Bernhard naar Portmadoc om hen een Nederlandse vlag te brengen.<br>
* No. 4 uit Belgen, onder meer actief bij [[Domburg (Nederland)|Domburg]]
* No. 5 uit Noren, onder meer actief bij Domburg onder commando van [[Kapitein (rang)|kpt.]] Rolf Hauge, die gewond raakte en later het [[Military Cross]] kreeg
* No. 6 uit Polen
* No. 7 uit Joegoslaven
* No. 3 werd later omgedoopt in Miscellaneous Troop en bestond uit een gemengd gezelschap: de meesten hadden een Duitse, Oostenrijkse of Oost-Europese achtergrond, sommigen waren politiek of godsdienstig vluchteling uit [[nazi-Duitsland]]


Op [[31 mei]] [[1943]] verhuisden no.2 Dutch Troop en no.10 Commando naar [[Eastbourne]], hun nieuwe thuisbasis. In oktober werden ze voor een training in de bergen naar Braermar gestuurd, een dorp in Noord-Schotland. Op 11 december vertrok no.2 Dutch Troop met een Britse commandobrigade aan boord van de SS Streadhead vanuit Gourock, en kwam op 15 januari in [[Bombay]] aan. Bij [[Poona]] werd Dutch Troop in een tentenkamp ondergebracht. <br>Als eenheid werden ze niet ingezet, maar commando's werden apart ingezet bij Britse onderdelen. Zo werden vijf Nederlandse commando's geloot die naar Birma gingen, Knottenbelt en Van der Veer van de 44ste en G. Ubels, Blatt en Koning van de 5de Marine Commando. Ubels kreeg onderweg [[malaria]] en werd in een hospitaal opgenomen, de ander vier commando's vervolgden hun weg. Zij vochten tegen de Jappen.  
No. 10 (Inter-Allied) Commando is nooit als eenheid ingezet; de verschillende onderdelen werden bij andere commando-eenheden ingedeeld.


Linzel wilde met Dutch Troop terug naar Europa om tegen de Duitsers te vechten, en bepleitte dit o.a. bij Admiraal [[Louis Mountbatten|Mountbatten]] in [[Kandy]] op [[Ceylon]]. Op 18 juli 1944 werd Dutch Troop in Bombay ingescheept en naar Eastbourne teruggebracht. Daar hoorden ze dat de Irene Brigade bij [[D-Day]] had meegedaan. Knottenbelt was net op tijd om mee te doen aan [[Operation Market Garden]], maar raakte gewond, ontsnapte en keerde terug naar Londen.
====No. 2 (Dutch) Troop====
Op 22 maart 1942 gingen 48 vrijwilligers van de [[Prinses Irene Brigade]] naar het 'Commando Basic Training Centre' in [[Achnacarry]], [[Schotland]]. Van hen vielen 24 mannen af, de andere 25 werden naar No. 4 Commando in [[Troon (Schotland)|Troon]] overgeplaatst, waar [[No. 2 (Dutch) Troop]] werd gevormd. Hun commandant werd 1e luitenant P.J. Mulders met als toegevoegde officieren Lt. [[Jan Linzel|J. Linzel]], Lt. [[Maarten Knottenbelt|M.J. Knottenbelt]] en Lt. [[C.J.L. Ruysch van Dugteren]], die via Zuid-Afrika naar Engeland was gekomen.
Op 16 juli werd Dutch Troop overgeplaatst naar [[Porthmadog|Portmadoc]] in [[Wales|Noord-Wales]] waar zij tot 31 mei 1943 bij No. 10 Commando onder luitenant-kolonel D. Lister werd ingedeeld. Op 6 december kwam [[Bernhard van Lippe-Biesterfeld|prins Bernhard]] naar Portmadoc om hen een Nederlandse vlag te brengen.


==Namen van Nederlandse commando's==
Op 31 mei 1943 verhuisden No. 2 Dutch Troop en No. 10 Commando naar [[Eastbourne]], hun nieuwe thuisbasis. In oktober werden ze voor een training in de bergen naar [[Braemar]] gestuurd, een dorp in Noord-Schotland. Op 11 december vertrok No. 2 Dutch Troop met een Britse commandobrigade aan boord van de SS Streadhead vanuit [[Gourock]], en op 15 januari kwamen zij in [[Bombay]] aan. Bij [[Poona (stad)|Poona]] werd Dutch Troop in een tentenkamp ondergebracht. Als eenheid werden ze niet ingezet, maar commando's werden apart ingezet bij Britse onderdelen. Zo werden vijf Nederlandse commando's geloot die naar [[Myanmar|Birma]] gingen, Knottenbelt en Van der Veer van de 44ste en G. Ubels, Blatt en Koning van de 5de Royal Marine Commando. Ubels kreeg onderweg [[malaria]] en werd in een hospitaal opgenomen, de ander vier commando's vervolgden hun weg. Zij vochten tegen de Japanners.
* K. Baggerman ²)
* J. van den Bergh ³)
* A. Bloemink ³)
* B. Boelema ¹) ³)
* [[Jaap Bothe|J.W. Bothe]] ²)
* H. Cramer ³)
* A. van Creveld zat tot 7 november 1944 in Londen
* I.J.E. Dullemen ³)
* K.J.H. Elshof
* C.A. van de Gender ²)
* A. Italiaander ³)
* W. van Gelderen ²)
* J.A. 'Sam' Kloezeman ³)
* W. Knijff ³)
* V.C. Kokhuis ³)
* [[Maarten Knottenbelt|M.J. Knottenbelt]] (1920-2004), hij ging direct door naar Operation Market Garden<br>
* K. Kruit ²)
* W. 'Bill' de Liefde ¹) ²)
* J.A. van der Linde ³)
* [[Jan Linzel|J. Linzel]] ¹) ³)
* P.J. Mulders, eerste commandant no.2 (Dutch) Troop
* L. Persoon ²)
* C. de Ruiter ¹) ²)
* C.J.L. Ruysch van Dugteren
* H.W. van der Steen ²)
* G.P. Ubels ³)
* P. Visser ¹) ³)
* R.B. Visser ³)
* D. van der Wal ²)
* J. van Woerden ²)
(lijst is zeer onvolledig)<br>
¹) werden gedetacheerd bij 52° Landlow Division; doel was naar Arnhem te gaan, maar door de tegenslagen aldaar veranderden de plannen en gingen ze 4 oktober 1944 naar Nijmegen.<br>
²) waren 1 november betrokken bij de amfibische landing bij Vlissingen; er vielen 2 gewonden. Zij bevrijdden de stad op 2 november. <br>
³) waren 1 november betrokken bij de amfibische landing bij Westkapelle; er vielen 9 gewonden; Walcheren werd op 3 november bevrijd.<br>


Van Creveld en Knottenbelt (hersteld van zijn verwondingen) kwamen 7 november 1944 van Londen naar het bevrijde zuidelijke deel van Nederland. Zij vonden ruim honderd vrijwilligers om de gelederen van Dutch Troop te versterken en namen hen via [[Oostende]] met de MS Lady of Man mee naar [[Southampton]]. Na een eerste opleiding in [[Pethworth]] werden ze naar Schotland gebracht om de zware commando opleiding te krijgen. Slecht 70 rondden de opleiding met goed gevolg af en werden toegevoegd aan Dutch Troop in [[Eastbourne]]. <br>Knottenbelt en Ruysch van Dugteren werden op 3 april 1945 bij [[Barneveld]] gedropt ter ondersteuning van de geallieerde troepen.
Linzel wilde met Dutch Troop terug naar Europa om tegen de Duitsers te vechten, en bepleitte dit bij onder anderen admiraal [[Louis Mountbatten|Mountbatten]] in [[Kandy (stad)|Kandy]] op [[Sri Lanka|Ceylon]]. Op 18 juli 1944 werd Dutch Troop in Bombay ingescheept en naar Eastbourne teruggebracht. Daar hoorden zij dat de Irene Brigade aan [[D-Day]] had meegedaan. Knottenbelt was net op tijd om mee te doen aan [[Operatie Market Garden]], maar raakte gewond, ontsnapte en keerde terug naar Londen.
 
====No. 4 (Belgian) Troop====
[[No. 4 (Belgian) Troop]] bestond uit Belgen: zeven officieren en 100 mannen van de 1ste Onafhankelijke Belgische Brigade stonden vanaf 7 augustus 1942 onder commando van kapitein Georges Danloy.
 
== Commando-operaties ==
{{Zie hoofdartikel|Lijst van commando-operaties in de Tweede Wereldoorlog}}


==Na de capitulatie==
==Na de capitulatie==
Na de capitulatie gingen de meeste commando's naar huis. Enkele commando's moesten naar Duitsland om in [[Recklinghausen]] Duitse gevangenen te bewaken, en anderen gingen weer naar Engeland, om daar de landmacht op te bouwen. In oktober 1945 werd Dutch Troop door C. de Ruiter ontbonden.
Na de capitulatie gingen de meeste commando's naar huis. Enkele commando's moesten naar Duitsland om in [[Recklinghausen (stad)|Recklinghausen]] Duitse gevangenen te bewaken, anderen gingen weer naar Engeland, om daar de landmacht op te bouwen. In oktober 1945 werd Dutch Troop door C. de Ruiter ontbonden.
 
==Herdenking==
==Herdenking==
In 2004 werden 22 oud-commando's en 5 vrouwen door Britse en Franse oud-strijders van no.10 Commando uitgenodigd voor een herdenking op [[Normandië]]. De reis werd begeleid door Jef Dresens.
In 2004 werden 22 oud-commando's en 5 vrouwen door Britse en Franse oud-strijders van No. 10 Commando uitgenodigd voor een herdenking in [[Normandië]]. De reis werd begeleid door Jef Dresens.
 
==Externe links==
==Externe links==
* [http://www.soldatenvanoranje.com/ Verslag van Maarten Knottenbelt]
* [http://www.commandoveterans.org/cdoGallery/v/units/10IA/Belgian/nsmail.jpg.html Commando 4 (Belgian) Troop]
[[Categorie:Tweede Wereldoorlog]]
* [http://www.strijdbewijs.nl/walcheren/extra3.htm Activiteiten op Walcheren]
 
{{Wikidata|q2347548)}}
[[Categorie:Britse militaire eenheid in de Tweede Wereldoorlog]]

Huidige versie van 2 aug 2018 om 21:35


rel=nofollow

De Britse Commando's waren Britse commando-eenheden die tijdens de Tweede Wereldoorlog, in juni 1940, op last van premier Winston Churchill in het leven waren geroepen.

Oprichting

In juni 1940 viel Frankrijk en trok de British Expeditionary Force zich via Duinkerken terug. Om toch de oorlog voort te kunnen zetten, besloot Winston Churchill tot oprichting van commando-eenheden. Dit waren kleine, zelfstandige eenheden die aanvallen op het vasteland van Europa moesten uitvoeren. Een commando-eenheid werd aangevoerd door een luitenant-kolonel en bestond aanvankelijk uit ongeveer 450 man verdeeld over zes pelotons (troops) van 75 man, elk op hun beurt verdeeld in secties van 15 man. Tijdens de oorlog werden zo'n twintigtal leger- en 9 marinierscommando-eenheden opgericht. Later werden 17 van de commando-eenheden samengevoegd tot 4 brigades.

No. 10 (Inter-Allied) Commando

In januari 1942 werd het speciale No. 10 (Inter-Allied) Commando opgericht, een geallieerde eenheid waarin buitenlandse vrijwilligers zaten die de talen van de geallieerde landen spraken. De pelotons van deze commando-eenheid waren samengesteld volgens hun nationaliteit:

  • No. 1 en No. 8 bestonden uit Fransen
  • No. 2 uit Nederlanders
  • No. 4 uit Belgen, onder meer actief bij Domburg
  • No. 5 uit Noren, onder meer actief bij Domburg onder commando van kpt. Rolf Hauge, die gewond raakte en later het Military Cross kreeg
  • No. 6 uit Polen
  • No. 7 uit Joegoslaven
  • No. 3 werd later omgedoopt in Miscellaneous Troop en bestond uit een gemengd gezelschap: de meesten hadden een Duitse, Oostenrijkse of Oost-Europese achtergrond, sommigen waren politiek of godsdienstig vluchteling uit nazi-Duitsland

No. 10 (Inter-Allied) Commando is nooit als eenheid ingezet; de verschillende onderdelen werden bij andere commando-eenheden ingedeeld.

No. 2 (Dutch) Troop

Op 22 maart 1942 gingen 48 vrijwilligers van de Prinses Irene Brigade naar het 'Commando Basic Training Centre' in Achnacarry, Schotland. Van hen vielen 24 mannen af, de andere 25 werden naar No. 4 Commando in Troon overgeplaatst, waar No. 2 (Dutch) Troop werd gevormd. Hun commandant werd 1e luitenant P.J. Mulders met als toegevoegde officieren Lt. J. Linzel, Lt. M.J. Knottenbelt en Lt. C.J.L. Ruysch van Dugteren, die via Zuid-Afrika naar Engeland was gekomen. Op 16 juli werd Dutch Troop overgeplaatst naar Portmadoc in Noord-Wales waar zij tot 31 mei 1943 bij No. 10 Commando onder luitenant-kolonel D. Lister werd ingedeeld. Op 6 december kwam prins Bernhard naar Portmadoc om hen een Nederlandse vlag te brengen.

Op 31 mei 1943 verhuisden No. 2 Dutch Troop en No. 10 Commando naar Eastbourne, hun nieuwe thuisbasis. In oktober werden ze voor een training in de bergen naar Braemar gestuurd, een dorp in Noord-Schotland. Op 11 december vertrok No. 2 Dutch Troop met een Britse commandobrigade aan boord van de SS Streadhead vanuit Gourock, en op 15 januari kwamen zij in Bombay aan. Bij Poona werd Dutch Troop in een tentenkamp ondergebracht. Als eenheid werden ze niet ingezet, maar commando's werden apart ingezet bij Britse onderdelen. Zo werden vijf Nederlandse commando's geloot die naar Birma gingen, Knottenbelt en Van der Veer van de 44ste en G. Ubels, Blatt en Koning van de 5de Royal Marine Commando. Ubels kreeg onderweg malaria en werd in een hospitaal opgenomen, de ander vier commando's vervolgden hun weg. Zij vochten tegen de Japanners.

Linzel wilde met Dutch Troop terug naar Europa om tegen de Duitsers te vechten, en bepleitte dit bij onder anderen admiraal Mountbatten in Kandy op Ceylon. Op 18 juli 1944 werd Dutch Troop in Bombay ingescheept en naar Eastbourne teruggebracht. Daar hoorden zij dat de Irene Brigade aan D-Day had meegedaan. Knottenbelt was net op tijd om mee te doen aan Operatie Market Garden, maar raakte gewond, ontsnapte en keerde terug naar Londen.

No. 4 (Belgian) Troop

No. 4 (Belgian) Troop bestond uit Belgen: zeven officieren en 100 mannen van de 1ste Onafhankelijke Belgische Brigade stonden vanaf 7 augustus 1942 onder commando van kapitein Georges Danloy.

Commando-operaties

Zie Lijst van commando-operaties in de Tweede Wereldoorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de capitulatie

Na de capitulatie gingen de meeste commando's naar huis. Enkele commando's moesten naar Duitsland om in Recklinghausen Duitse gevangenen te bewaken, anderen gingen weer naar Engeland, om daar de landmacht op te bouwen. In oktober 1945 werd Dutch Troop door C. de Ruiter ontbonden.

Herdenking

In 2004 werden 22 oud-commando's en 5 vrouwen door Britse en Franse oud-strijders van No. 10 Commando uitgenodigd voor een herdenking in Normandië. De reis werd begeleid door Jef Dresens.

Externe links

q2347548) op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow