Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jef Vermassen: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jef_Vermassen&oldid=51828496) |
(Niet-bestaande bestanden verwijderd) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Jef Vermassen''' ([[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]], [[22 april]] [[1947]]) is een Belgisch [[Advocaat (beroep)|advocaat]], strafpleiter en auteur. | '''Jef Vermassen''' ([[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]], [[22 april]] [[1947]]) is een Belgisch [[Advocaat (beroep)|advocaat]], strafpleiter en auteur. | ||
Huidige versie van 24 jun 2018 om 10:40
Jef Vermassen (Aalst, 22 april 1947) is een Belgisch advocaat, strafpleiter en auteur.
Levensloop
Hij studeerde in het Sint-Lievenscollege te Gent. Vermassen verwierf bekendheid in Vlaanderen door de verdediging van verdachten en slachtoffers in grote moordzaken. Een van zijn eerste zaken was de verdediging van Freddy Horion waar hij sterk pleitte tegen de doodstraf. Hij bekwam over heel zijn carrière zo'n 15 vrijspraken van beschuldigden bij het hof van assisen, wat eerder zeldzaam is. Naar eigen zeggen verdedigt hij enkel beklaagden van wier onschuld hij overtuigd is of die hun misdaad hebben bekend. Hij stopte een tijd met assisenzaken toen hij er niet in slaagde een cliënte vrij te pleiten in de Oostkampse beerputmoord. Hij trad nadien vooral op als raadsman van burgerlijke partijen.
In het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw verdedigde hij onder meer de rechten van de Belgische natuurlijke vader van Baby D., de belangen van de ouders van Luna Drowart bij de Moord op Oulematou Niangadou en Luna Drowart, de belangen van de familie Demoor bij de doodslag op Guido Demoor. Hij pleitte voor de familie van Els Van Doren, burgerlijke partij in de assisenzaak van de parachutemoord. Hij verdedigt de familie van Annick Van Uytsel in de Zaak-Janssen, alsook de ouders van twee vermoorde baby's bij de steekpartij in Sint-Gillis-bij-Dendermonde.
Hij staat bekend voor zijn erudiete stijl en vermogen om ingewikkelde juridische zaken eenvoudig uit te leggen. Om die reden is hij een vaak gevraagde commentator in de Vlaamse pers en op de Vlaamse en Nederlandse televisie.
Hij verrichtte onderzoek naar moord in Vlaanderen en Brussel en onderzocht hiervoor 1200 zaken. Op basis hiervan verzamelde hij heel wat statistisch studiemateriaal. In oktober 2004 bracht hij het boek Moordenaars en hun motieven uit, waarin hij onderzoek deed naar de hedendaagse motieven voor moord. Het boek werd een bestseller.
In het proces tegen Els Clottemans vertegenwoordigde hij de burgerlijke partijen. Door zijn aanpak oogstte hij tegenkanting maar hielp hij ook de openbare aanklager met het overtuigen van de jury. Zijn tegenstrever was advocaat Vic Van Aelst.
Publicatie
- Moordenaars en hun motieven, Meulenhoff | Manteau, 2004, ISBN 9789059900226
- Meester ik heb geen tranen meer, Borgerhoff & Lamberigts, 2017, ISBN 9789089317766