Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Leo Michielsen: verschil tussen versies
(+) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 27: | Regel 27: | ||
[[Categorie:Belgisch historicus]] | [[Categorie:Belgisch historicus]] | ||
[[Categorie:Kampgevangene in Buchenwald]] | [[Categorie:Kampgevangene in Buchenwald]] | ||
[[Categorie:Geboren in 1911]] | |||
[[Categorie:Overleden in 1997]] |
Huidige versie van 24 feb 2018 om 17:07
Leo Michielsen (Antwerpen, 23 juli 1911 – 13 september 1997) was een Belgische geschiedkundige die van 1969 tot 1978 hoogleraar was aan de Vrije Universiteit Brussel.[1]
Biografie
Michielsen promoveerde in 1936 aan de Universiteit Gent.
Leo Michielsen werd lid van de Kommunistische Partij van België (KPB) in 1940. Hij was tijdens de Tweede Wereldoorlog lid van het verzet, en betrokken bij de verspreiding van communistische sluikpers,[2] zoals het blad De Pionier (1942).[3] Michielsen werd wegens zijn verzetsactiviteiten tijdens de oorlog een jaar opgesloten in Buchenwald.
Michielsen was lid van het Centraal Comité van de KPB van 1954 tot 1958. Hij bleef lid van de KPB tot 1983, maar begon zijn geloof in de partij reeds te verliezen in de jaren ’60.[4][5]
Na de oorlog was Michielsen leraar geschiedenis aan het Atheneum van Antwerpen.[6] In 1969 werd hij docent aan de VUB.[7]
Hij werkte mee aan het tijdschrift Debat (1946–1948)[8] en aan het sinds 1966 verschijnende Vlaams Marxistisch Tijdschrift.[3]
Michielsen was in 1971 met Jef Turf, Jan Debrouwere en Mark Braet een van de oprichters van het Masereelfonds, waarvan hij de eerste voorzitter werd.[9]
Bibliografie
- Geschiedenis van de Europese arbeidersbeweging (1969)
- Stappen naar de verte. Leo Michielsen: leraar, marxist. Jan Debrouwere Leuven, 1997 (een verzameling met Michielsens belangrijkste papers)
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Leo Michielsen
- º De communistische sluikpers, in Sluikpers in Antwerpen, 1940-1944. Gert De Prins, Scriptie voorgelegd aan de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte, voor het behalen van de graad van Licentiaat in de Geschiedenis. Academiejaar: 2003-2004, Universiteit Gent, Promotor: prof. dr. Bruno De Wever
- ↑ 3,0 3,1 gegevens in databank Agrippa
- º Vertoogschrift aan de communisten, Leo Michielsen 1983, uitgave van het Masereelfonds
- º Inventaris Leo Michielsen, AMSAB
- º Getuige van de ’jeugd die erin bestaat een wereld te contesteren die reeds sinds lang werd aangeklaagd’. Jan Debrouwere. In Jeugd die niet voorbijgaat van Ronald Commers
- º “Bewondering en grondige meningsverschillen”
- º Gegevens in ODIS
- º Geschiedenis van de uitgeverij in Vlaanderen, Deel 2, Ludo Simons