Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Nationaal Monument voor de Zeelieden: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nationaal_Monument_voor_de_Zeelieden&oldid=49152771 21 mei 2017)
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nationaal_Monument_voor_de_Zeelieden&oldid=49198671 30 mei 2017)
 
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Seafarers-Monument-Ostend-20040908.jpg|thumb|300px|Nationaal Monument voor de Zeelieden te Oostende]]
[[Bestand:Seafarers-Monument-Ostend-20040908.jpg|thumb|300px|Nationaal Monument voor de Zeelieden te Oostende]]


Het '''Nationaal Monument voor de Zeelieden''' bevindt zich op het Zeeheldenplein te [[Oostende]] in [[België]]. Het standbeeld is vastgelegd als bouwkundig erfgoed sinds 5 oktober 2009 en is beschermd als monument sinds 26 mei 2005. Het monument is ontworpen naar een idee van [[Willy Kreitz]] en opgericht in 1953-1954 op dezelfde plaats als de eerste Oostendse vuurtoren (de Vlaggenmast) die toen al lang in onbruik was.<ref>Nationaal monument voor de zeelieden. Geraadpleegd op 13 mei 2017, op https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/72921.<</ref><ref>THEUNINCK, J-M, VERMAUT, C. (2001). Oostende, stad in zicht. Beelden en verhalen uit een stad aan zee. Oostende: Stadsbestuur.</ref><ref>Loy, M. (2005). Maritieme Monumenten aan onze kust – Jaarboek van de West-Vlaamse Gidsenkring. Ieper: West-Vlaamse Gidsenkring.</ref>
Het '''Nationaal Monument voor de Zeelieden''' is een eerbetoon aan de vissers, scheepsjongens, matrozen en soldaten die hun leven lieten op zee. Het is aan dit monument dat de vissersgemeenschap elk jaar op paasmaandag een hulde brengt voor de slachtoffers van de zee. Het bevindt zich op het Zeeheldenplein in [[Oostende]] in [[België]] en is bouwkundig erfgoed sinds 5 oktober 2009. Het is beschermd als monument sinds 26 mei 2005. Het monument is ontworpen naar een idee van [[Willy Kreitz]] en opgericht in 1953-1954 op dezelfde plaats als de eerste Oostendse vuurtoren (de Vlaggemast) die toen al lang in onbruik was.<ref name="THEUNINCK">{{aut|THEUNINCK, J-M, VERMAUT}}, '' Oostende, stad in zicht. Beelden en verhalen uit een stad aan zee. Oostende: Stadsbestuur.'' (2001).</ref><ref name="onroerenderfgoed"> ''Nationaal monument voor de zeelieden.'', via:  [https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/72921 onroerenderfgoed.be] (13 mei 2017).</ref><ref name="Loy"> ''Loy, M. (2005). Maritieme Monumenten aan onze kust – Jaarboek van de West-Vlaamse Gidsenkring. Ieper: West-Vlaamse Gidsenkring.''</ref>
<br />
<br />


==Geschiedenis==
==Geschiedenis==
 
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werden het Zeeheldenplein en de Oostendse vuurtoren vernietigd. Na de oorlog startte de heraanleg van het plein onder leiding van architect-stedenbouwkundige ''Pierre Agie de Selsaeten''. Op de plaats van de vernietigde vuurtoren werd een monument ter ere van de zeelieden voorzien. Er werd een prijskamp uitgeschreven om de ‘juiste’ beeldhouwer te vinden. De vier zeevaartcategorieën, namelijk [[visserij]], [[koopvaardij]], [[marine (strijdmacht)|marine]] en nationale [[zeevaart]], moesten in het monument gesymboliseerd worden. De opgemaakte [[maquette]]s zouden gekeurd worden door het publiek, maar dit vond niet plaats. In een eerste sessie weerhield de jury geen enkel ontwerp. Het is in een tweede ronde dat het ontwerp van de [[Antwerpen (stad)|Antwerpse]] kunstenaar Willy Kreitz in de smaak viel, ondanks dat zijn bouwwerk niet aan alle eisen voldeed. De beeldhouwer gebruikte de verplichte lokalisatie goed en het silhouet van de sokkel deed denken aan de vuurtoren.<ref name="onroerenderfgoed"/>  
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werden het Zeeheldenplein en de Oostendse vuurtoren vernietigd. Na de oorlog werd gestart met de heraanleg van het plein onder leiding van architect-stedenbouwkundige P. Agie. Op de plaats van de vernietigde vuurtoren werd er een monument ter ere van de zeelieden voorzien. Er werd een prijskamp uitgeschreven om de ‘juiste’ beeldhouwer te vinden. De vier zeevaartcategorieën, namelijk [[visserij]], [[koopvaardij]], [[marine]] en nationale [[zeevaart]], moesten in het monument gesymboliseerd worden. De opgemaakte [[maquette]]s zouden gekeurd worden door het publiek, maar dit vond niet plaats. In een eerste sessie weerhield de jury geen enkel ontwerp. Het is pas in een tweede ronde dat het ontwerp van de [[Antwerpen|Antwerpse]] kunstenaar Willy Kreitz in de smaak viel, ondanks dat zijn bouwwerk niet aan alle eisen voldeed. De beeldhouwer gebruikte de verplichte lokalisatie zeer goed en het silhouet van de sokkel deed denken aan de vuurtoren.<ref>Nationaal monument voor de zeelieden. Geraadpleegd op 13 mei 2017, op https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/72921.<</ref>  
<br />
<br />


==Beschrijving en symboliek==
==Beschrijving en symboliek==
 
Het gedenkteken is gemaakt in graniet en bestaat uit een hoge sokkel op een basis van vier treden omzoomd met lage arduinen pijlers. Het herdenkingsmonument bestaat uit een zeeman bovenaan die trots, uitdagend, vastberaden en met vertrouwen de zee (de toekomst) tegemoet kijkt. De matroos staat met de armen voor de borst gekruist en naar voor nijgend alsof hij zich schrap zet tegen de wind. Beneden, aan de achterkant van het beeld, rouwt een treurende zeeman om het verlies van zijn makkers.<ref name="THEUNINCK"/> De houding van deze zeeman inspireerde de Oostendenaar om een pseudoniem te voorzien en het beeld te bestempelen als De Pisser. Naast deze circuleren er meer pseudoniemen voor monumenten in Oostende. Zo werd de vuurtoren gedoopt tot Lange Nelle, de zee Dikke Mathille, het Leopold I-monument ’t pèèrd enz. <ref name="Loy"/> De beelden van de twee matrozen en hun positionering zorgen voor interactie met de nabijgelegen zee.<ref name="onroerenderfgoed"/> Eerste Meester-Chef Duyf, toen een gekend man in het Oostendse Zeemachtmidden, wordt gekozen om model te staan voor deze figuur.<ref name="THEUNINCK"/> “AAN ONZE ZEELIEDEN” staat in bronzen letters aan de noordzijde van de sokkel, met daaronder twee gekruiste ankers in brons. Een kruis in reliëf pronkt aan het beeld aan de zuidkant van de sokkel. In het begin sierden enkele ontladen zeemijnen het monument, maar deze werden verwijderd in 1960.<ref name="onroerenderfgoed"/>
Het gedenkteken is gemaakt in graniet en bestaat uit een hoge sokkel op een basis van vier treden omzoomd met lage arduinen pijlers. Het herdenkingsmonument bestaat uit een zeeman bovenaan die trots, uitdagend, vastberaden en met vertrouwen de zee (de toekomst) tegemoet kijkt. De matroos staat met de armen voor de borst gekruist en naar voor nijgend alsof hij zich schrap zet tegen de wind. Beneden, aan de achterkant van het beeld, rouwt een treurende zeeman om het verlies van zijn makkers.<ref>THEUNINCK, J-M, VERMAUT, C. (2001). Oostende, stad in zicht. Beelden en verhalen uit een stad aan zee. Oostende: Stadsbestuur.</ref> De houding van deze zeeman inspireerde de Oostendenaar om een pseudoniem te voorzien en het beeld te bestempelen als De Pisser. Naast deze circuleren er wel meer pseudoniemen voor maritieme en andere monumenten in de stad: zo werd de vuurtoren gedoopt tot Lange Nelle, de zee Dikke Mathille, het Leopold I-monument ’t pèèrd enz. <ref>Loy, M. (2005). Maritieme Monumenten aan onze kust – Jaarboek van de West-Vlaamse Gidsenkring. Ieper: West-Vlaamse Gidsenkring.</ref> De beelden van de twee matrozen en hun positionering zorgen voor een aangrijpende interactie met de nabijgelegen zee.<ref>Nationaal monument voor de zeelieden. Geraadpleegd op 13 mei 2017, op https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/72921.<</ref> Eerste Meester-Chef Duyf, toen een goed gekend man in het Oostendse Zeemachtmidden, wordt gekozen om model te staan voor deze figuur. Het standbeeld eert de vissers, scheepsjongens, matrozen en soldaten die hun leven lieten op zee. Het is dan ook aan dit monument dat de vissersgemeenschap ieder jaar op paasmaandag een hulde brengt voor de slachtoffers van de zee.<ref>THEUNINCK, J-M, VERMAUT, C. (2001). Oostende, stad in zicht. Beelden en verhalen uit een stad aan zee. Oostende: Stadsbestuur.</ref> “AAN ONZE ZEELIEDEN” staat in bronzen letters aan de noordzijde van de sokkel, met daaronder twee gekruiste ankers in brons. Een kruis in reliëf pronkt aan het beeld aan de zuidkant van de sokkel. In het begin sierden enkele ontladen zeemijnen het monument, maar deze werden verwijderd in 1960.<ref>Nationaal monument voor de zeelieden. Geraadpleegd op 13 mei 2017, op https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/72921.</ref>  
<br />
<br />


==Heden==
==Heden==
 
Jaarlijks wordt in Oostende bij het monument ook een zeezegening georganiseerd. Deze start met een gebedsdienst, waarna de zegen over de zee wordt uitgesproken vanop het dek van het [[Marinecomponent van Defensie|Belgische marineschip]] [[A960 Godetia (1966)|A960 Godetia]] dat dan aangemeerd ligt in de haven.<ref>Zeewijding Oostende. Geraadpleegd op 13 mei 2017, op [http://www.lecavzw.be/tradities/feesten/zeewijding-oostende-oostende lecavzw.be].</ref>
Jaarlijks wordt in Oostende bij het monument ook een zeezegening georganiseerd. Deze start met een oecumenische gebedsdienst, waarna de zegen over de zee wordt uitgesproken vanop het dek van de A960 Godetia die op dat moment aangemeerd ligt in de haven.<ref>Zeewijding Oostende. Geraadpleegd op 13 mei 2017, op http://www.lecavzw.be/tradities/feesten/zeewijding-oostende-oostende.</ref>
<br />
<br />


==Bronnen==
==Bronnen==
{{References}}
{{References}}
 
{{authority control|TYPE=|Wikidata= }}
[[Categorie:Monument in België]]
[[Categorie:Monument in België]]
[[Categorie:Oostende]]
[[Categorie:Oostende]]
[[Categorie:Onroerend erfgoed in Vlaanderen]]
[[Categorie:Onroerend erfgoed in Vlaanderen]]

Huidige versie van 4 jun 2017 om 10:30

Nationaal Monument voor de Zeelieden te Oostende

Het Nationaal Monument voor de Zeelieden is een eerbetoon aan de vissers, scheepsjongens, matrozen en soldaten die hun leven lieten op zee. Het is aan dit monument dat de vissersgemeenschap elk jaar op paasmaandag een hulde brengt voor de slachtoffers van de zee. Het bevindt zich op het Zeeheldenplein in Oostende in België en is bouwkundig erfgoed sinds 5 oktober 2009. Het is beschermd als monument sinds 26 mei 2005. Het monument is ontworpen naar een idee van Willy Kreitz en opgericht in 1953-1954 op dezelfde plaats als de eerste Oostendse vuurtoren (de Vlaggemast) die toen al lang in onbruik was.[1][2][3]

Geschiedenis

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden het Zeeheldenplein en de Oostendse vuurtoren vernietigd. Na de oorlog startte de heraanleg van het plein onder leiding van architect-stedenbouwkundige Pierre Agie de Selsaeten. Op de plaats van de vernietigde vuurtoren werd een monument ter ere van de zeelieden voorzien. Er werd een prijskamp uitgeschreven om de ‘juiste’ beeldhouwer te vinden. De vier zeevaartcategorieën, namelijk visserij, koopvaardij, marine en nationale zeevaart, moesten in het monument gesymboliseerd worden. De opgemaakte maquettes zouden gekeurd worden door het publiek, maar dit vond niet plaats. In een eerste sessie weerhield de jury geen enkel ontwerp. Het is in een tweede ronde dat het ontwerp van de Antwerpse kunstenaar Willy Kreitz in de smaak viel, ondanks dat zijn bouwwerk niet aan alle eisen voldeed. De beeldhouwer gebruikte de verplichte lokalisatie goed en het silhouet van de sokkel deed denken aan de vuurtoren.[2]

Beschrijving en symboliek

Het gedenkteken is gemaakt in graniet en bestaat uit een hoge sokkel op een basis van vier treden omzoomd met lage arduinen pijlers. Het herdenkingsmonument bestaat uit een zeeman bovenaan die trots, uitdagend, vastberaden en met vertrouwen de zee (de toekomst) tegemoet kijkt. De matroos staat met de armen voor de borst gekruist en naar voor nijgend alsof hij zich schrap zet tegen de wind. Beneden, aan de achterkant van het beeld, rouwt een treurende zeeman om het verlies van zijn makkers.[1] De houding van deze zeeman inspireerde de Oostendenaar om een pseudoniem te voorzien en het beeld te bestempelen als De Pisser. Naast deze circuleren er meer pseudoniemen voor monumenten in Oostende. Zo werd de vuurtoren gedoopt tot Lange Nelle, de zee Dikke Mathille, het Leopold I-monument ’t pèèrd enz. [3] De beelden van de twee matrozen en hun positionering zorgen voor interactie met de nabijgelegen zee.[2] Eerste Meester-Chef Duyf, toen een gekend man in het Oostendse Zeemachtmidden, wordt gekozen om model te staan voor deze figuur.[1] “AAN ONZE ZEELIEDEN” staat in bronzen letters aan de noordzijde van de sokkel, met daaronder twee gekruiste ankers in brons. Een kruis in reliëf pronkt aan het beeld aan de zuidkant van de sokkel. In het begin sierden enkele ontladen zeemijnen het monument, maar deze werden verwijderd in 1960.[2]

Heden

Jaarlijks wordt in Oostende bij het monument ook een zeezegening georganiseerd. Deze start met een gebedsdienst, waarna de zegen over de zee wordt uitgesproken vanop het dek van het Belgische marineschip A960 Godetia dat dan aangemeerd ligt in de haven.[4]

Bronnen

  1. 1,0 1,1 1,2 THEUNINCK, J-M, VERMAUT, Oostende, stad in zicht. Beelden en verhalen uit een stad aan zee. Oostende: Stadsbestuur. (2001).
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Nationaal monument voor de zeelieden., via: onroerenderfgoed.be (13 mei 2017).
  3. 3,0 3,1 Loy, M. (2005). Maritieme Monumenten aan onze kust – Jaarboek van de West-Vlaamse Gidsenkring. Ieper: West-Vlaamse Gidsenkring.
  4. º Zeewijding Oostende. Geraadpleegd op 13 mei 2017, op lecavzw.be.
rel=nofollow
rel=nofollow