Pierre Ploquin: verschil tussen versies
(http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Petrus_Ploquin&oldid=36982999 4 feb 2008) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 5: | Regel 5: | ||
Als hij de eed weigert af te leggen, moet hij vluchten. Hij trekt zich terug bij zijn moeder, maar daar wordt hij achterhaald en verdreven. Nu duikt hij onder bij zijn broer, die ook [[priester]] is in de omgeving van [[Parijs]]. Als [[Lodewijk XVI van Frankrijk]] op 10 augustus 1792 afstand moet doen, maakt Ploquin zijn [[testament (akte)|testament]] op en brengt zijn leven op orde. Hij laat zijn moeder een [[pensioen]] na en de rest geeft hij aan de armen. | Als hij de eed weigert af te leggen, moet hij vluchten. Hij trekt zich terug bij zijn moeder, maar daar wordt hij achterhaald en verdreven. Nu duikt hij onder bij zijn broer, die ook [[priester]] is in de omgeving van [[Parijs]]. Als [[Lodewijk XVI van Frankrijk]] op 10 augustus 1792 afstand moet doen, maakt Ploquin zijn [[testament (akte)|testament]] op en brengt zijn leven op orde. Hij laat zijn moeder een [[pensioen]] na en de rest geeft hij aan de armen. | ||
Op 15 augustus wordt hij gearresteerd en overgebracht naar het karmelietenklooster in Parijs. Samen met andere [[septembermartelaren]] laat hij er op [[2 september]] het leven. Hij werd in 1926 zalig verklaard door [[paus Pius XI]]. | Op 15 augustus wordt hij gearresteerd en overgebracht naar het karmelietenklooster in Parijs. Samen met andere [[septembermartelaren]] laat hij er op [[2 september]] het leven. Hij werd in 1926 zalig verklaard door [[paus]] [[Pius XI]]. | ||
{{Wikidata|q2010592)}} | {{Wikidata|q2010592)}} |
Huidige versie van 16 mei 2016 om 13:15
Pierre Ploquin (Villandry, 12 december 1762 - Parijs, 2 september 1792) was een Frans geestelijke.
Ploquin was van eenvoudige afkomst; zijn vader houdt een postkantoortje te Langeais (Touraine). Hij studeert voor priester en wordt gewijd in 1787. Hij voorziet in zijn bescheiden inkomsten als onderpastoor te Druye, in het bisdom Tours.
Als hij de eed weigert af te leggen, moet hij vluchten. Hij trekt zich terug bij zijn moeder, maar daar wordt hij achterhaald en verdreven. Nu duikt hij onder bij zijn broer, die ook priester is in de omgeving van Parijs. Als Lodewijk XVI van Frankrijk op 10 augustus 1792 afstand moet doen, maakt Ploquin zijn testament op en brengt zijn leven op orde. Hij laat zijn moeder een pensioen na en de rest geeft hij aan de armen.
Op 15 augustus wordt hij gearresteerd en overgebracht naar het karmelietenklooster in Parijs. Samen met andere septembermartelaren laat hij er op 2 september het leven. Hij werd in 1926 zalig verklaard door paus Pius XI.