Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Misak-ı Millî: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Misak-%C4%B1_Mill%C3%AE&oldid=46357968 Oghuz 19 mrt 2016)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Misak-ı Millî''' (Nederlands: ''Nationaal Pact'' of ''Nationale Eed'') was een pakket van zes belangrijke besluiten genomen door het laatste Ottomaanse parlement op 28 januari 1920. Na de [[Eerste Wereldoorlog]] verloor het ooit zo reusachtige [[Ottomaanse Rijk]] al haar grondgebieden in de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]], [[Noord-Afrika]] en het [[Midden-Oosten]] waarbij alleen een rompstaatje overbleef dat circa 50% omvatte van [[Anatolië]]. Het Ottomaanse parlement probeerde haar voormalige grondgebieden op legitieme wijze terug te krijgen door referenda in bezette gebieden te organiseren. Dit besluit werd openlijk gepubliceerd op 12 februari 1920. Deze besluiten leidden ertoe dat de [[Britten]], [[Fransen]] en [[Italianen]] overgingen tot de [[Bezetting van Constantinopel|Bezetten van Istanbul]] op 16 maart 1920 waarbij het parlement ontslagen werd en een westers gezind parlement werd geïnstalleerd.  
'''Misak-ı Millî''' (Arabisch schrift: <big>ميثاق وطنيّ</big><ref>http://www.almaany.com/tr/dict/ar-tr/misakı/</ref> Nederlands: ''Nationaal Pakt'' of ''Nationale Eed'') was een pakt, bestaande uit zes belangrijke besluiten genomen door het laatste Ottomaanse parlement op 28 januari 1920. Na de [[Eerste Wereldoorlog]] verloor het ooit zo reusachtige [[Ottomaanse Rijk]] al haar grondgebieden in de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]], [[Noord-Afrika]] en het [[Midden-Oosten]] waarbij alleen een rompstaatje overbleef dat circa 50% omvatte van [[Anatolië]]. Het Ottomaanse parlement probeerde haar voormalige grondgebieden op legitieme wijze terug te krijgen door referenda in bezette gebieden te organiseren. Dit besluit werd openlijk gepubliceerd op 12 februari 1920. Deze besluiten leidden ertoe dat de [[Britten]], [[Fransen]] en [[Italianen]] overgingen tot de [[bezetting van Constantinopel]] op 16 maart 1920 waarbij het parlement ontslagen werd en een westers gezind parlement werd geïnstalleerd.<ref>[http://www.enjoyturkey.com/info/history_turkey/republic.htm#D Geschiedenis van Turkije]</ref>


Als gevolg van deze gebeurtenissen en de vernederende [[Verdrag van Sèvres]] richtten de Turkse nationalisten onder leiding van [[Veldmaarschalk]] [[Mustafa Kemal Ataturk]] een nieuw parlement op, de [[Grote Nationale Assemblee van Turkije]], in [[Ankara]]. Veel voormalige parlementsleden uit het voormalige parlement van [[Istanboel]] sloten zich aan bij dit parlement. Onder leiding van [[Ataturk]] werden de hoofdlijnen van de  Misak-i Milli uitgevoerd door verschillende veldslagen tegen de bezetters. De Misak-i Milli werd grotendeels verzegeld met het [[Verdrag van Kars]] in 1921 waarbij de landgrenzen in het noordoosten werd vastgesteld, het [[Verdrag van Lausanne]] in 1923 waarbij de overige landgrenzen van [[Turkije]] werden vastgesteld en internationaal erkend werd en het [[Verdrag van Montreux]] in 1936 waarbij Turkije de volledige controle over de [[Bosporus]] verkreeg en deze in oorlogstijd mag sluiten.
Als gevolg van deze gebeurtenissen en de vernederende [[Verdrag van Sèvres]] richtten de Turkse nationalisten onder leiding van [[Veldmaarschalk]] [[Mustafa Kemal Ataturk]] een nieuw parlement op, de [[Grote Nationale Assemblee van Turkije]], in [[Ankara]]. Veel voormalige parlementsleden uit het voormalige parlement van [[Istanboel]] sloten zich aan bij dit parlement. Onder leiding van [[Ataturk]] werden de hoofdlijnen van de  Misak-i Milli uitgevoerd door verschillende veldslagen tegen de bezetters. De Misak-i Milli werd grotendeels verzegeld met het [[Verdrag van Kars]] in 1921 waarbij de landgrenzen in het noordoosten werd vastgesteld, het [[Verdrag van Lausanne]] in 1923 waarbij de overige landgrenzen van [[Turkije]] werden vastgesteld en internationaal erkend werd en het [[Verdrag van Montreux]] in 1936 waarbij Turkije de volledige controle over de [[Bosporus]] verkreeg en deze in oorlogstijd mag sluiten.
Regel 7: Regel 7:
Bestand:Misak-i_milli.png|1. Landgrenzen van [[Turkije]] volgens de Misak-ı Millî plannen 2. Huidige landsgrenzen van [[Turkije]].
Bestand:Misak-i_milli.png|1. Landgrenzen van [[Turkije]] volgens de Misak-ı Millî plannen 2. Huidige landsgrenzen van [[Turkije]].
</gallery>
</gallery>
{{Wikidata|Q643030}}
{{Bron|bronvermelding= {{References}}
 
{{Wikidata|Q643030}}}}
{{DEFAULTSORT:}}


[[Categorie:Eerste Wereldoorlog]]
[[Categorie:Eerste Wereldoorlog]]
[[Categorie:Ottomaanse Rijk]]
[[Categorie:Ottomaanse Rijk]]
[[Categorie:Geschiedenis van Turkije]]
[[Categorie:Onafhankelijkheidsoorlog]]

Huidige versie van 17 apr 2016 om 13:18

Misak-ı Millî (Arabisch schrift: ميثاق وطنيّ[1] Nederlands: Nationaal Pakt of Nationale Eed) was een pakt, bestaande uit zes belangrijke besluiten genomen door het laatste Ottomaanse parlement op 28 januari 1920. Na de Eerste Wereldoorlog verloor het ooit zo reusachtige Ottomaanse Rijk al haar grondgebieden in de Balkan, Noord-Afrika en het Midden-Oosten waarbij alleen een rompstaatje overbleef dat circa 50% omvatte van Anatolië. Het Ottomaanse parlement probeerde haar voormalige grondgebieden op legitieme wijze terug te krijgen door referenda in bezette gebieden te organiseren. Dit besluit werd openlijk gepubliceerd op 12 februari 1920. Deze besluiten leidden ertoe dat de Britten, Fransen en Italianen overgingen tot de bezetting van Constantinopel op 16 maart 1920 waarbij het parlement ontslagen werd en een westers gezind parlement werd geïnstalleerd.[2]

Als gevolg van deze gebeurtenissen en de vernederende Verdrag van Sèvres richtten de Turkse nationalisten onder leiding van Veldmaarschalk Mustafa Kemal Ataturk een nieuw parlement op, de Grote Nationale Assemblee van Turkije, in Ankara. Veel voormalige parlementsleden uit het voormalige parlement van Istanboel sloten zich aan bij dit parlement. Onder leiding van Ataturk werden de hoofdlijnen van de Misak-i Milli uitgevoerd door verschillende veldslagen tegen de bezetters. De Misak-i Milli werd grotendeels verzegeld met het Verdrag van Kars in 1921 waarbij de landgrenzen in het noordoosten werd vastgesteld, het Verdrag van Lausanne in 1923 waarbij de overige landgrenzen van Turkije werden vastgesteld en internationaal erkend werd en het Verdrag van Montreux in 1936 waarbij Turkije de volledige controle over de Bosporus verkreeg en deze in oorlogstijd mag sluiten.

Afbeeldingen

Bronvermelding

rel=nofollow