Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Eugène Sutorius: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eug%C3%A8ne_Sutorius&oldid=43424945 83.87.71.110 22 feb 2015) |
|||
| (2 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Eugène Sutorius''' ([[Hilversum]], [[27 augustus]] [[1946]]) is een [[Nederland]]s [[jurist]] | '''Eugène Sutorius''' ([[Hilversum]], [[27 augustus]] [[1946]]) is een [[Nederland]]s [[jurist]]. Hij was 25 jaar - tot hij in 2002 raadsheer werd aan het gerechtshof in [[Arnhem]] - advocaat en verdedigde in die tijd vaak hulpverleners en huisartsen die terechtstonden voor hulp bij zelfdoding en [[euthanasie]]. Met die processen creëerde hij de [[jurisprudentie]] die de basis vormden voor de euthanasiewet van het tweede paarse kabinet in 2002. | ||
Sinds 1998 deeltijd hoogleraar strafrecht aan de [[Universiteit van Amsterdam]] en sinds 2005 voorzitter van de | Sinds 1998 deeltijd hoogleraar strafrecht aan de [[Universiteit van Amsterdam]] en sinds 2005 voorzitter van de [[Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde]]. | ||
{{Wikidata|}} | |||
{{DEFAULTSORT:Sutorius, Eugène}} | |||
[[Categorie:Nederlands jurist]] | |||
[[Categorie:Euthanasie]] | |||
Huidige versie van 8 mrt 2015 om 19:47
Eugène Sutorius (Hilversum, 27 augustus 1946) is een Nederlands jurist. Hij was 25 jaar - tot hij in 2002 raadsheer werd aan het gerechtshof in Arnhem - advocaat en verdedigde in die tijd vaak hulpverleners en huisartsen die terechtstonden voor hulp bij zelfdoding en euthanasie. Met die processen creëerde hij de jurisprudentie die de basis vormden voor de euthanasiewet van het tweede paarse kabinet in 2002.
Sinds 1998 deeltijd hoogleraar strafrecht aan de Universiteit van Amsterdam en sinds 2005 voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde.
