Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Wegloophuis: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wegloophuis&oldid=41911648 Koenmachiel 7 aug 2014) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Een '''wegloophuis''' is een opvanghuis voor mensen met een psychiatrische achtergrond. Dergelijke huizen waren geïnspireerd door het gedachtegoed van de [[antipsychiatrie]]. Ze waren bedoeld als toevluchtsoord voor mensen die het oneens waren met de manier waarop ze in de reguliere [[psychiatrie]] werden behandeld, en boden hen een kans om letterlijk uit de inrichting weg te lopen. Het onderdak was tijdelijk: het was de bedoeling dat er binnen enkele ( | Een '''wegloophuis''' is een opvanghuis voor mensen met een psychiatrische achtergrond. Dergelijke huizen waren geïnspireerd door het gedachtegoed van de [[antipsychiatrie]]. Ze waren bedoeld als toevluchtsoord voor mensen die het oneens waren met de manier waarop ze in de reguliere [[psychiatrie]] werden behandeld, en boden hen een kans om letterlijk uit de inrichting weg te lopen. Het onderdak was tijdelijk: het was de bedoeling dat er binnen enkele (3–6) maanden een definitieve verblijfsplaats zou worden gevonden. | ||
Begin [[1980-1989|jaren 1980]] bestonden er | Begin [[1980-1989|jaren 1980]] bestonden er ’wegloophuizen psychiatrie’ in [[Utrecht (stad)|Utrecht]], [[Haarlem]], [[Amsterdam]], [[Arnhem]], [[Groningen (stad)|Groningen]], [[Den Haag]], [['s-Hertogenbosch]], [[Rotterdam]] en [[Venray]]. Veel wegloophuizen die in de jaren tachtig werden opgericht, verdwenen echter al binnen enkele jaren weer. Alleen het wegloophuis in Utrecht, dat werd opgericht op 31 december 1981, bestaat nog steeds. | ||
== Literatuur== | == Literatuur== | ||
* G. Blok, ''Baas in eigen brein | * G. Blok, ''Baas in eigen brein – Antipsychiatrie in Nederland 1965–1985''. Amsterdam, Uitgeverij Nieuwezijds, 2004, 288 blz. ISBN 978-90-57-12-173-9 | ||
* K.M. van de Wetering, ''Te gek om vast te zitten | * K. M. van de Wetering, ''Te gek om vast te zitten – 25 jaar Wegloophuis Utrecht''. Utrecht, Stichting Wegloophuis Utrecht, 2007, 80 blz. ISBN 978-90-58-98-114-1 | ||
== Externe links == | == Externe links == | ||
* [http://www.wegloophuis-utrecht.nl/ Website van Wegloophuis Utrecht] | * [http://www.wegloophuis-utrecht.nl/ Website van Wegloophuis Utrecht] | ||
[[Categorie:Psychiatrie]] | [[Categorie: Psychiatrie]] | ||
Huidige versie van 21 aug 2014 om 06:01
Een wegloophuis is een opvanghuis voor mensen met een psychiatrische achtergrond. Dergelijke huizen waren geïnspireerd door het gedachtegoed van de antipsychiatrie. Ze waren bedoeld als toevluchtsoord voor mensen die het oneens waren met de manier waarop ze in de reguliere psychiatrie werden behandeld, en boden hen een kans om letterlijk uit de inrichting weg te lopen. Het onderdak was tijdelijk: het was de bedoeling dat er binnen enkele (3–6) maanden een definitieve verblijfsplaats zou worden gevonden.
Begin jaren 1980 bestonden er ’wegloophuizen psychiatrie’ in Utrecht, Haarlem, Amsterdam, Arnhem, Groningen, Den Haag, 's-Hertogenbosch, Rotterdam en Venray. Veel wegloophuizen die in de jaren tachtig werden opgericht, verdwenen echter al binnen enkele jaren weer. Alleen het wegloophuis in Utrecht, dat werd opgericht op 31 december 1981, bestaat nog steeds.
Literatuur
- G. Blok, Baas in eigen brein – Antipsychiatrie in Nederland 1965–1985. Amsterdam, Uitgeverij Nieuwezijds, 2004, 288 blz. ISBN 978-90-57-12-173-9
- K. M. van de Wetering, Te gek om vast te zitten – 25 jaar Wegloophuis Utrecht. Utrecht, Stichting Wegloophuis Utrecht, 2007, 80 blz. ISBN 978-90-58-98-114-1