Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Finale Europees kampioenschap voetbal 2012: verschil tussen versies
(+) |
(Juan Manuel Mata) |
||
| (31 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
|stadion = [[NSK Olimpiejsky]] | |stadion = [[NSK Olimpiejsky]] | ||
|plaats = [[Kiev]] | |plaats = [[Kiev]] | ||
|toeschouwers = | |toeschouwers = 63.170 | ||
|vlag-thuis = ES | |vlag-thuis = ES | ||
|code-team-thuis = ESP | |code-team-thuis = ESP | ||
|team-thuis = | |team-thuis = Spaans | ||
|vlag-uit = IT | |vlag-uit = IT | ||
|code-team-uit = ITA | |code-team-uit = ITA | ||
|team-uit = | |team-uit = Italiaans | ||
|vlag-scheids1 = | |vlag-scheids1 = PT | ||
|naam-scheids1 = | |naam-scheids1 = Pedro Proença | ||
|vlag-scheids2 = | |vlag-scheids2 = PT | ||
|naam-scheids2 = | |naam-scheids2 = Bertino Cunha Miranda | ||
|vlag-scheids3 = | |vlag-scheids3 = PT | ||
|naam-scheids3 = | |naam-scheids3 = Ricardo Jorge Ferreira Santos | ||
|vlag-scheids4 = | |vlag-scheids4 = TR | ||
|naam-scheids4 = | |naam-scheids4 = Cüneyt Cakır | ||
|vlag-man-of-the-match = | |vlag-man-of-the-match = ES | ||
|naam-man-of-the-match = | |naam-man-of-the-match = Andrés Iniesta | ||
|doelpunt-thuis = | |doelpunt-thuis = 4 | ||
|doelpunt-uit = | |doelpunt-uit = 0 | ||
|gelekaart-thuis = | |gelekaart-thuis = 1 | ||
|gelekaart-uit = | |gelekaart-uit = 1 | ||
|rodekaart-thuis = | |rodekaart-thuis = 0 | ||
|rodekaart-uit = | |rodekaart-uit = 0 | ||
|wissels-thuis = | |wissels-thuis = 3 | ||
|wissels-uit = | |wissels-uit = 3 | ||
|schot-op-doel-thuis = 9 | |||
|schot-op-doel-uit = 6 | |||
|schot-naast-doel-thuis= 5 | |||
|schot-naast-doel-uit = 5 | |||
|hoekschoppen-thuis = 3 | |||
|hoekschoppen-uit = 3 | |||
|buitenspel-thuis = 3 | |||
|buitenspel-uit = 3 | |||
|overtredingen-thuis =17 | |||
|overtredingen-uit =10 | |||
|vrije-trappen-thuis = 9 | |||
|vrije-trappen-uit =17 | |||
|balbezit-thuis =52 | |||
|balbezit-uit =48 | |||
|1 = 2003351 | |||
|strafschoppen-h = | |strafschoppen-h = | ||
|strafschoppen-a = | |strafschoppen-a = | ||
}} | }} | ||
|- | |- | ||
|[[Bestand:Henri Delaunay Cup 2011.jpg|300px|thumb | | | ||
{{Infobox stadion | |||
| naam stadion = '''NSK Olimpiejsky''' | |||
| afbeelding =НСК «Олімпійський» після реконструкції. Жовтень 2011 року.jpg | |||
| UEFA-category = 5 | |||
| onderschrift = | |||
| bijnaam = | |||
| plaats = {{UA-VLAG}} [[Kiev]], [[Oekraïne]] | |||
| capaciteit = 70.050 | |||
| bouwjaar = | |||
| geopend = [[12 augustus]] 1923 | |||
| kosten = | |||
| architect = | |||
| eigenaar = | |||
| beheerder = | |||
| bespelers = [[FC Dynamo Kiev]] | |||
| eerste wedstrijd = | |||
| laatste wedstrijd = | |||
| gerenoveerd = [[2011]] - [[2012]] | |||
| gesloten = | |||
| afgebroken = | |||
| vorigenamen = | |||
| naamtribunes = | |||
| veldafmetingen = 105 × 68 m | |||
| oppervlak = | |||
| afbeelding2 = NSC Olimpiyskyi-2011.jpeg | |||
}} | |||
|- | |||
|[[Bestand:Henri Delaunay Cup 2011.jpg|300px|thumb|<center><small>De [[Henri Delaunay Cup]], hier tentoongesteld in Katowice, een maand voor de UEFA EURO 2012</small></center>]] | |||
|} | |} | ||
{{Inhoud links}} | {{Inhoud links}} | ||
Dit artikel gaat over de eenendertigste en tevens laatste wedstrijd in de [[Europees_kampioenschap_voetbal_2012|finale]] tussen de winnaar van '''de eerste halve finale''' en '''de tweede halve finale''' die gespeeld | Dit artikel gaat over de eenendertigste en tevens laatste wedstrijd in de [[Europees_kampioenschap_voetbal_2012|finale]] tussen de winnaar van '''de eerste halve finale''' - Spanje - en '''de tweede halve finale''' - Italië - die gespeeld werd op [[1 juli]] [[2012]] tijdens het '''[[Europees kampioenschap voetbal 2012]]'''. | ||
De wedstrijd | De wedstrijd werd gespeeld in de [[Donbas Arena]] in [[Donetsk]]. | ||
{{clearleft}} | {{clearleft}} | ||
== Voorafgaand aan de wedstrijd == | == Voorafgaand aan de wedstrijd == | ||
| Regel 110: | Regel 139: | ||
|style="background-color:white;" align=middle| {{span|1=[http://www.uefa.com/newsfiles/euro/2012/2003379_fr.pdf Matchreport]}} | |style="background-color:white;" align=middle| {{span|1=[http://www.uefa.com/newsfiles/euro/2012/2003379_fr.pdf Matchreport]}} | ||
|} | |} | ||
==== Algemene statistieken ==== | |||
* Vierentwintig groepswedstrijden en zes kwart- en halve finalewedstrijden gingen vooraf aan deze wedstrijd op het EK va 2012. | * Vierentwintig groepswedstrijden en zes kwart- en halve finalewedstrijden gingen vooraf aan deze wedstrijd op het EK va 2012. | ||
* Nog nimmer lukte het een titelverdediger om de [[Henri Delaunay Cup]] nogmaals te winnen. De Sovjet-Unie won in 1960 de finale en en West-Duitsland in 1972. Beide landen stonden vier jaar later nogmaals in de finale (respectievelijk 1964 en 1976) maar verloren echter. | |||
* Geen enkele speler heeft ooit de ''Henri Delaunay Cup'' twee maal in zijn carrière gewonnen. [[Iker Casillas]], [[Sergio Ramos]], [[Andrés Iniesta]], [[Xavi Hernández]], [[Cesc Fàbregas]], [[David Silva]] en [[Fernando Torres]] hebben deelgenomen aan het [[Europees kampioenschap voetbal 2008]], met [[Xabi Alonso]] en [[Santi Cazorla]] als invallers. De Duitser [[Rainer Bonhof]] Heeft wel twee maal een medaille gewonnen (1972 en 1980) maar heeft geen enkele wedstrijd op die eindtoernooien gespeld. | |||
* Dertien spelers hebben in twee finales van een EK gespeeld: | |||
**[[Valentin Ivanov]], [[Viktor Ponedelnik]] en [[Lev Yashin]] speelden voor de Sovjet-Unie in 1960 (winnaars) en in 1964 (Verliezend finalist) | |||
**[[Franz Beckenbauer]], [[Uli Hoeness]], [[Sepp Maier]], [[Hans-Georg Schwarzenbeck]] en [[Herbert Wimmer]] kwamen in 1972 uit voor [[West-Duitsland]]. Zij wonnen het toernooi maar vier jaar later moesten ze als verliezend finalist naar huis. | |||
**[[Bernard Dietz]] verloor ook in 1976 de finale voor West-Duitsland, maar won vier jaar later het EK van 1980. | |||
**[[Thomas Hässler]], [[Thomas Helmer]], [[Jürgen Klinsmann]] en [[Matthias Sammer]] verloren in de Finale van het EK 1992 van Denemarken. In 1976 wonnen zij de finale. | |||
* Drie lanen zijn gelijktijdig Europees kampioen en Wereldkampioen geweest. Geen enkel land heeft ooit drie toernooien achter elkaar gewonnen. | |||
**West-Duitsland: Europees kampioen 1972 en wereldkampioen 1974<ref>West-Duitsland kon drie toernooien achter elkaar winnen, maar verloor in de finale van 1976 van Tsjecho-Slowakije. </ref> | |||
**Frankrijk: wereldkampioen 1998 en Europees kampioen 2000 | |||
**Spanje: Europees kampioen 2008 en wereldkampioen 2010 | |||
* Vijf finales van het Europees kampioenschap eindigden in verlenging | |||
**1960: {{URSf}} 2 - 1 {{YUGf-r}} | |||
**1968: {{ITAf}} 1 - 1 {{YUGf-r}} (herkansing 2 - 0) | |||
**1976: {{TCHf}} 2 - 2 {{{GERf}} (strafschoppen 5 - 3 ) | |||
**1996: {{TCHf}} 1 - 2 {{{GERf}} (golden goal) | |||
**2000: {{FRAf}} 2 - 1 {{{ITAf}} (golden goal) | |||
* De enige finale die door strafschoppen werd beslist, was de finale tussen Tsjecho-Slowakije en West-Duitsland in 1976. | |||
* Het snelste doelpunt in een finale werd gescoord in 1964. De Spanjaard [[Jesús Pereda]] scoorde in de zesde minuut in het doel van de Sovjet-unie. Twee minuten later scoorde [[Galimzian Khusainov]] de gelijkmaker, hetgeen nog steeds de op één na snelste doelpunt van een EK-finale is. | |||
* {{span|1=[http://www.uefa.com/uefaeuro/news/newsid=1836353.html Hier]}} zijn meerdere all-time statistieken te vinden. | |||
==== Statistieken over Spanje en Italië ==== | |||
* Spanje kwalificeerde zich als winnaar in Groep C. Daarna won het overtuigend tegen Frankrijk, maar was het lastig spelen tegen de Portugezen (0-0). Strafschoppen moesten uiteindelijk de beslissing brengen. Portugal moest het onderspit delven daar het twee strafschoppen miste. Ronaldo stond als nummer 5 gepland maar doordat Spanje vier maal het net vond, kwam hij niet meer aan de beurt. | * Spanje kwalificeerde zich als winnaar in Groep C. Daarna won het overtuigend tegen Frankrijk, maar was het lastig spelen tegen de Portugezen (0-0). Strafschoppen moesten uiteindelijk de beslissing brengen. Portugal moest het onderspit delven daar het twee strafschoppen miste. Ronaldo stond als nummer 5 gepland maar doordat Spanje vier maal het net vond, kwam hij niet meer aan de beurt. | ||
* Italië kwalificeerde zich als nummer twee achter Spanje in groep C. Vervolgens won het van Engeland middels strafschoppen in de vierde kwartfinale tegen Engeland. In de tweede halve finale ontmoette de Azzuri Duitsland. Italië ging met twee doelpunten van Balotelli de pauze in. Duitsland wist in overtijd van de tweede helft nog te reduceren tot 1 - 2. Er was echter geen tijd meer om een gelijkmaker te scoren. | * Italië kwalificeerde zich als nummer twee achter Spanje in groep C. Vervolgens won het van Engeland middels strafschoppen in de vierde kwartfinale tegen Engeland. In de tweede halve finale ontmoette de Azzuri Duitsland. Italië ging met twee doelpunten van Balotelli de pauze in. Duitsland wist in overtijd van de tweede helft nog te reduceren tot 1 - 2. Er was echter geen tijd meer om een gelijkmaker te scoren. | ||
* Spanje en Italië hebben zesentwintig keer eerder tegenover elkaar gestaan. Van deze duels wist Italië er acht te winnen, Spanje zeven keer. Elf duels eindigden in een gelijk spel. In totaal wist Italië dertig keer te scoren, Spanje zesentwintig. | |||
* Het is de vijfde ontmoeting tussen beide landen tijdens een Europees kampioenschap. Zowel in [[Europees kampioenschap voetbal 1980|1980]] en [[Europees kampioenschap voetbal 1988|1988]] speelden ze in de groepsfase tegenover elkaar. In 1980 in het [[Italië|Italiaanse]] [[Milaan (stad)|Milaan]] werd het een doelpuntloos gelijk spel. Acht jaar later, tijdens het door [[Nederlands voetbalelftal|Nederland]] gewonnen toernooi in [[Bondsrepubliek Duitsland (1949-1990)|West-Duitsland]], werd het 1 - 0 voor Italië door een doelpunt van [[Gianluca Vialli|Vialli]]. In 2008 speelden ze dus de kwartfinale tegen elkaar. | |||
* De laatste keer dat de ploegen elkaar ontmoetten was, tijdens de [[Europees kampioenschap voetbal 2012 (Groep C) Spanje - Italië|openingswedstrijd]] in groep C op het [[Europees kampioenschap voetbal 2012]]. Hier werd met 1 - 1 gelijk gespeeld. [[Antonio Di Natale]] scoorde voor Italië de 0 - 1 in de 61' minuut. [[Cesc Fábregas]] scoorde drie minuten later voor Spanje de gelijkmaker. | |||
== Wedstrijdgegevens == | == Wedstrijdgegevens == | ||
Spanje | Spanje verdedigde dit maal de titel die het won op het [[Europees kampioenschap voetbal 2008]] op een overtuigende manier. Tegenstander Italië die overtuigend van Duitsland won in de tweede halve finale, kwam al vrij snel op een 2 - 0 achterstand. In de tweede helft moest het ook nog eens met tien man verder na een blessure van Thiago Motta. Daarna scoorden Torres en Matta nog twee goals. Dit is de hoogst behaalde score ooit in een finale behaald. Daarnaast won Spanje zowel het EK van 2008, het WK van 2010 en nu het WK in 2012. Nog nooit won een land drie eindronden achter elkaar. | ||
{{Tabel wedstrijd Interland strafschoppen | {{Tabel wedstrijd Interland strafschoppen | ||
|XXh <!--thuis--> =ES |XXXh<!--thuis--> =ESP |coach-XXh <!--thuis--> =ES |coach-h <!--thuis--> = Vicente del Bosque | |XXh <!--thuis--> =ES |XXXh<!--thuis--> =ESP |coach-XXh <!--thuis--> =ES |coach-h <!--thuis--> = Vicente del Bosque | ||
| Regel 121: | Regel 189: | ||
|opstelling = | |opstelling = | ||
|doelpunt-h = | |doelpunt-h = 2 | ||
|doelpunt-a = | |doelpunt-a = 0 | ||
|doelpunt-h-pauze = | |doelpunt-h-pauze = 2 | ||
|doelpunt-a-pauze = | |doelpunt-a-pauze = 0 | ||
|strafschoppen-h = | |strafschoppen-h = | ||
|strafschoppen-a = | |strafschoppen-a = | ||
|spelers-h = [[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] | |spelers-h = [[Iker Casillas]] {{aanvoerder}}<br />[[Gerard Piqué]] <br />[[Andrés Iniesta]] {{wissel uit|87}}<br />[[Xavi Hernández]] <br />[[Cesc Fàbregas]] {{wissel uit|75}}<br />[[Xabi Alonso]] <br />[[Sergio Ramos]] <br />[[Sergio Busquets]] <br />[[Álvaro Arbeloa]] <br />[[Jordi Alba]] <br />[[David Silva]] {{wissel uit|59}} | ||
|wissel-in-h1 = | |wissel-in-h1 = [[Pedro Rodríguez Ledesma]] {{wissel in|59}} | ||
|wissel-in-h2 = | |wissel-in-h2 = [[Fernando Torres]] {{wissel in|75}} | ||
|wissel-in-h3 = | |wissel-in-h3 = [[Juan Manuel Mata]] {{wissel in|87}} | ||
|goal-h1 = | |goal-h1 = [[David Silva]] {{goal|14 }} | ||
|assist- | |assist-h1 = [[Cesc Fábregas]] | ||
|goal- | |goal-h2 = [[Jordi Alba]] {{goal|41 }} | ||
|assist- | |assist-h2 = [[Xavi Hernández]] | ||
|goal-h3 = [[Fernando Torres]] {{goal|84 }} | |||
|assist-h3 = [[Xavi Hernández]] | |||
|goal-h4 = [[Juan Mata]] {{goal|88 }} | |||
|assist-h4 = [[Fernando Torres]] | |||
|geel-h1 = | |geel-h1 = [[Gerard Piqué ]] {{gele kaart|25 }} | ||
|geel-h2 = | |geel-h2 = | ||
|geel-h3 = | |geel-h3 = | ||
| Regel 146: | Regel 218: | ||
|rood-h2 = | |rood-h2 = | ||
|spelers-a = [[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] <br />[[]] | |spelers-a = {{aanvoerder}} [[Gianluigi Buffon]] <br />{{Wissel uit|21}} [[Giorgio Chiellini]] <br />[[Ignazio Abate]] <br />[[Claudio Marchisio]] <br />{{wissel uit|57}} [[Mario Balotelli]] <br />{{wissel uit|46}} [[Antonio Cassano]] <br />[[Andrea Barzagli]] <br />[[Daniele De Rossi]] <br />{{wissel uit|57}} [[Riccardo Montolivo]] <br />[[Leonardo Bonucci]] <br />[[Andrea Pirlo]] | ||
|wissel-in-a1 = | |wissel-in-a1 = {{Wissel in|21}} [[Federico Balzaretti ]] | ||
|wissel-in-a2 = | |wissel-in-a2 = {{wissel in|46}} [[Antonio Di Natale]] | ||
|wissel-in-a3 = | |wissel-in-a3 = {{wissel in|57}} {{wissel uit|62}}<ref>Vanwege een blessure moest Motta na 5 minuten speeltijd alweer het veld verlaten. Italië had al drie spelers gewisseld, daardoor moest Italië na de 62'e minuut met slechts 10 spelers verder.</ref> [[Thiago Motta]] | ||
|goal-a1 = <!--{{goal| }}--> <!--[[ ]] --> | |goal-a1 = <!--{{goal| }}--> <!--[[ ]] --> | ||
| Regel 156: | Regel 228: | ||
|assist-a2 = | |assist-a2 = | ||
|geel-a1 = | |geel-a1 = {{gele kaart|45}} [[Andrea Barzagli]] | ||
|geel-a2 = | |geel-a2 = | ||
|geel-a3 = | |geel-a3 = | ||
| Regel 177: | Regel 249: | ||
|strafschop-a6 = <!--{{Penmis}}--> | |strafschop-a6 = <!--{{Penmis}}--> | ||
}} | }} | ||
== Wedstrijden == | == Wedstrijden == | ||
{{Tabel wedstrijden Europees kampioenschap voetbal 2012}} | {{Tabel wedstrijden Europees kampioenschap voetbal 2012}} | ||
| Regel 185: | Regel 258: | ||
{{Bron|bronvermelding= | {{Bron|bronvermelding= | ||
{{Match Press Kit|yyyy=2012|1= | {{Match Press Kit|yyyy=2012|1=2003351}} en [http://www.uefa.com/uefaeuro/season=2012/matches/round=15175/match=2003351/prematch/officials/index.html Match officials] | ||
* [http://www.uefa.com/uefa/footballfirst/matchorganisation/refereeing/news/newsid=1836359.html#proenca+referee+uefa+euro+2012+final Pedro Proença gekozen als scheidsrechter] voor de finale in Kiev. Opgehaald op 29 juni 2012 van [http://www.uefa.com www.uefa.com] | |||
{{References}} | {{References}} | ||
}} | }} | ||
Huidige versie van 1 jul 2012 om 20:59
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dit artikel gaat over de eenendertigste en tevens laatste wedstrijd in de finale tussen de winnaar van de eerste halve finale - Spanje - en de tweede halve finale - Italië - die gespeeld werd op 1 juli 2012 tijdens het Europees kampioenschap voetbal 2012.
De wedstrijd werd gespeeld in de Donbas Arena in Donetsk.
Voorafgaand aan de wedstrijd
| EK voetbal 2012 | |
|---|---|
 Spanje
| |
| Spanje speelde in groep C de volgende wedstrijden: | |
Spanje 1 - 1 Italië 
|
Matchreport |
Spanje 4 - 0 Ierland 
|
Matchreport |
 Kroatië 0 - 1 Spanje
|
Matchreport |
| Spanje speelde in de derde kwartfinale de volgende wedstrijd: | |
Spanje 2 - 0 Frankrijk 
|
Matchreport |
| Spanje speelde in de eerste halve finale de volgende wedstrijd: | |
 Portugal 0 - 0 Spanje ( 0 - 0 na verlenging) ( 2 - 4 na strafschoppen) |
Matchreport |
| Italië
| |
| Italië speelde in groep C de volgende wedstrijden: | |
| Spanje 1 - 1 Italië
|
Matchreport |
| Italië 1 - 1 Kroatië
|
Matchreport |
| Italië 2 - 0 Ierland
|
Matchreport |
| Italië speelde in de vierde kwartfinale de volgende wedstrijd: | |
 Engeland 0 - 0 Italië
|
Matchreport |
| Italië speelde in de tweede halve finale de volgende wedstrijd: | |
 Duitsland 1 - 2 Italië
|
Matchreport |
Algemene statistieken
- Vierentwintig groepswedstrijden en zes kwart- en halve finalewedstrijden gingen vooraf aan deze wedstrijd op het EK va 2012.
- Nog nimmer lukte het een titelverdediger om de Henri Delaunay Cup nogmaals te winnen. De Sovjet-Unie won in 1960 de finale en en West-Duitsland in 1972. Beide landen stonden vier jaar later nogmaals in de finale (respectievelijk 1964 en 1976) maar verloren echter.
- Geen enkele speler heeft ooit de Henri Delaunay Cup twee maal in zijn carrière gewonnen. Iker Casillas, Sergio Ramos, Andrés Iniesta, Xavi Hernández, Cesc Fàbregas, David Silva en Fernando Torres hebben deelgenomen aan het Europees kampioenschap voetbal 2008, met Xabi Alonso en Santi Cazorla als invallers. De Duitser Rainer Bonhof Heeft wel twee maal een medaille gewonnen (1972 en 1980) maar heeft geen enkele wedstrijd op die eindtoernooien gespeld.
- Dertien spelers hebben in twee finales van een EK gespeeld:
- Valentin Ivanov, Viktor Ponedelnik en Lev Yashin speelden voor de Sovjet-Unie in 1960 (winnaars) en in 1964 (Verliezend finalist)
- Franz Beckenbauer, Uli Hoeness, Sepp Maier, Hans-Georg Schwarzenbeck en Herbert Wimmer kwamen in 1972 uit voor West-Duitsland. Zij wonnen het toernooi maar vier jaar later moesten ze als verliezend finalist naar huis.
- Bernard Dietz verloor ook in 1976 de finale voor West-Duitsland, maar won vier jaar later het EK van 1980.
- Thomas Hässler, Thomas Helmer, Jürgen Klinsmann en Matthias Sammer verloren in de Finale van het EK 1992 van Denemarken. In 1976 wonnen zij de finale.
- Drie lanen zijn gelijktijdig Europees kampioen en Wereldkampioen geweest. Geen enkel land heeft ooit drie toernooien achter elkaar gewonnen.
- West-Duitsland: Europees kampioen 1972 en wereldkampioen 1974[1]
- Frankrijk: wereldkampioen 1998 en Europees kampioen 2000
- Spanje: Europees kampioen 2008 en wereldkampioen 2010
- Vijf finales van het Europees kampioenschap eindigden in verlenging
- 1960:
Sovjet-Unie 2 - 1 Joegoslavië 
- 1968:
Italië 1 - 1 Joegoslavië (herkansing 2 - 0) - 1976:
Tsjecho-Slowakije 2 - 2 {
Duitsland (strafschoppen 5 - 3 ) - 1996: Tsjecho-Slowakije 1 - 2 { Duitsland (golden goal)
- 2000:
Frankrijk 2 - 1 { Italië (golden goal)
- 1960:
- De enige finale die door strafschoppen werd beslist, was de finale tussen Tsjecho-Slowakije en West-Duitsland in 1976.
- Het snelste doelpunt in een finale werd gescoord in 1964. De Spanjaard Jesús Pereda scoorde in de zesde minuut in het doel van de Sovjet-unie. Twee minuten later scoorde Galimzian Khusainov de gelijkmaker, hetgeen nog steeds de op één na snelste doelpunt van een EK-finale is.
- Hier zijn meerdere all-time statistieken te vinden.
Statistieken over Spanje en Italië
- Spanje kwalificeerde zich als winnaar in Groep C. Daarna won het overtuigend tegen Frankrijk, maar was het lastig spelen tegen de Portugezen (0-0). Strafschoppen moesten uiteindelijk de beslissing brengen. Portugal moest het onderspit delven daar het twee strafschoppen miste. Ronaldo stond als nummer 5 gepland maar doordat Spanje vier maal het net vond, kwam hij niet meer aan de beurt.
- Italië kwalificeerde zich als nummer twee achter Spanje in groep C. Vervolgens won het van Engeland middels strafschoppen in de vierde kwartfinale tegen Engeland. In de tweede halve finale ontmoette de Azzuri Duitsland. Italië ging met twee doelpunten van Balotelli de pauze in. Duitsland wist in overtijd van de tweede helft nog te reduceren tot 1 - 2. Er was echter geen tijd meer om een gelijkmaker te scoren.
- Spanje en Italië hebben zesentwintig keer eerder tegenover elkaar gestaan. Van deze duels wist Italië er acht te winnen, Spanje zeven keer. Elf duels eindigden in een gelijk spel. In totaal wist Italië dertig keer te scoren, Spanje zesentwintig.
- Het is de vijfde ontmoeting tussen beide landen tijdens een Europees kampioenschap. Zowel in 1980 en 1988 speelden ze in de groepsfase tegenover elkaar. In 1980 in het Italiaanse Milaan werd het een doelpuntloos gelijk spel. Acht jaar later, tijdens het door Nederland gewonnen toernooi in West-Duitsland, werd het 1 - 0 voor Italië door een doelpunt van Vialli. In 2008 speelden ze dus de kwartfinale tegen elkaar.
- De laatste keer dat de ploegen elkaar ontmoetten was, tijdens de openingswedstrijd in groep C op het Europees kampioenschap voetbal 2012. Hier werd met 1 - 1 gelijk gespeeld. Antonio Di Natale scoorde voor Italië de 0 - 1 in de 61' minuut. Cesc Fábregas scoorde drie minuten later voor Spanje de gelijkmaker.
Wedstrijdgegevens
Spanje verdedigde dit maal de titel die het won op het Europees kampioenschap voetbal 2008 op een overtuigende manier. Tegenstander Italië die overtuigend van Duitsland won in de tweede halve finale, kwam al vrij snel op een 2 - 0 achterstand. In de tweede helft moest het ook nog eens met tien man verder na een blessure van Thiago Motta. Daarna scoorden Torres en Matta nog twee goals. Dit is de hoogst behaalde score ooit in een finale behaald. Daarnaast won Spanje zowel het EK van 2008, het WK van 2010 en nu het WK in 2012. Nog nooit won een land drie eindronden achter elkaar.
| Spanje
|
2 - 0 ( 2 - 0 ) | Italië
|
||
| (Cesc Fábregas) (Xavi Hernández) (Xavi Hernández) (Fernando Torres) |
David Silva  14 ' Jordi Alba 41 ' Fernando Torres 84 ' Juan Mata 88 '
|
goals (assists) | ||
| Vicente del Bosque
|
bondscoach | Cesare Prandelli
|
||
          Thuistenue
|
Iker Casillas  Gerard Piqué Andrés Iniesta  87'Xavi Hernández Cesc Fàbregas 75'Xabi Alonso Sergio Ramos Sergio Busquets Álvaro Arbeloa Jordi Alba David Silva 59'
|
opstellingen |
Gianluigi Buffon 21' Giorgio Chiellini Ignazio Abate Claudio Marchisio 57' Mario Balotelli 46' Antonio Cassano Andrea Barzagli Daniele De Rossi 57' Riccardo Montolivo Leonardo Bonucci Andrea Pirlo |
 Uittenue
|
Pedro Rodríguez Ledesma  59' Fernando Torres 75' Juan Manuel Mata 87'
|
wissels | 21' Federico Balzaretti 46' Antonio Di Natale 57' 62'[2] Thiago Motta
|
||
Gerard Piqué  25 '
|
gele kaarten | 45' Andrea Barzagli
|
||
| rode kaarten | ||||
| Strafschoppen |
Wedstrijden
 | Deelnemers Europees kampioenschap voetbal 2012 |  |
|---|
|
Groep A: Groep B: |
Zie ook
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
MATCH PRESS KIT: Press kit & Wedstrijdrapport op www.uefa.com 
en Match officials
- Pedro Proença gekozen als scheidsrechter voor de finale in Kiev. Opgehaald op 29 juni 2012 van www.uefa.com
- º West-Duitsland kon drie toernooien achter elkaar winnen, maar verloor in de finale van 1976 van Tsjecho-Slowakije.
- º Vanwege een blessure moest Motta na 5 minuten speeltijd alweer het veld verlaten. Italië had al drie spelers gewisseld, daardoor moest Italië na de 62'e minuut met slechts 10 spelers verder.
| Finales van het Europees kampioenschap |
|---|
|
1960 · 1964 · 1968 · 1972 · 1976 · 1980 · 1984 · 1988 · 1992 · 1996 · 2000 · 2004 · 2008 · 2012 |
RFEF · A-internationals · Selecties · Bondscoaches · Spaans vrouwenelftal · Olympisch elftal · Spanje U21 · Spanje U20 · Spanje U19 · Spanje U18 · Spanje U17
1920 – 1929 · 1930 – 1939 · 1940 – 1949 · 1950 – 1959 · 1960 – 1969 · 1970 – 1979 · 1980 – 1989 · 1990 – 1999 · 2000 – 2009 · 2010 – 2019
OS 1920 · OS 1924 · OS 1928 · WK 1934 · WK 1950 · WK 1962 · EK 1964 · WK 1966 · OS 1968 · OS 1976 · WK 1978 · EK 1980 · OS 1980 · WK 1982 · EK 1984 · WK 1986 · EK 1988 · WK 1990 · OS 1992 · WK 1994 · EK 1996 · OS 1996 · WK 1998 · EK 2000 · OS 2000 · WK 2002 · EK 2004 · WK 2006 · EK 2008 · WK 2010 · EK 2012 · OS 2012
1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1939 · 1940 · 1941 · 1942 · 1943 · 1944 · 1945 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1952 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012
Albanië · Algerije · Andorra · Argentinië · Armenië · Azerbeidzjan · België · Bolivia · Bosnië en Herzegovina · Brazilië · Bulgarije · Canada · Chili · China · Colombia · Costa Rica · Cyprus · DDR · Denemarken · Duitsland · Ecuador · Egypte · Engeland · Estland · Faeröer · Finland · Frankrijk · Griekenland · GOS · Honduras · Hongarije · Ierland · IJsland · Irak · Israël · Italië · Ivoorkust · Japan · Joegoslavië · Kroatië · Letland · Liechtenstein · Litouwen · Luxemburg · Macedonië · Malta · Marokko · Mexico · Nederland · Nieuw-Zeeland · Nigeria · Noord-Ierland · Noorwegen · Oekraïne · Oostenrijk · Paraguay · Peru · Polen · Portugal · Roemenië · Rusland · San Marino · Saoedi-Arabië · Schotland · Servië · Servië en Montenegro · Slovenië · Slowakije · Tsjechië · Tsjecho-Slowakije · Tunesië · Turkije · Uruguay · Venezuela · Verenigde Staten · Wales · Zuid-Afrika · Zuid-Korea · Zweden · Zwitserland
Chili (2010) · Duitsland (2008) · Engeland (1982) · Frankrijk (1984) · Frankrijk (2006) · Griekenland (2008) · Italië (2008) · Nederland (2010) · Oekraïne (2006) · Rusland (2008, 1) · Rusland (2008, 2) · Saoedi-Arabië (2006) · Tunesië (2006) · West-Duitsland (1982) · Zweden (2008)
FIGC · A-internationals · Selecties · Bondscoaches · Italiaans vrouwenelftal · Italië U21 · Italië U20 · Italië U19 · Italië U18 · Italië U17
1910 – 1919 · 1920 – 1929 · 1930 – 1939 · 1940 – 1949 · 1950 – 1959 · 1960 – 1969 · 1970 – 1979 · 1980 – 1989 · 1990 – 1999 · 2000 – 2009 · 2010 – 2019
OS 1912 · OS 1920 · OS 1924 · OS 1928 · WK 1934 · OS 1936 · WK 1938 · OS 1948 · WK 1950 · OS 1952 · WK 1954 · OS 1960 · WK 1962 · WK 1966 · EK 1968 · WK 1970 · WK 1974 · WK 1978 · EK 1980 · WK 1982 · OS 1984 · WK 1986 · EK 1988 · OS 1988 · WK 1990 · OS 1992 · WK 1994 · EK 1996 · OS 1996 · WK 1998 · EK 2000 · OS 2000 · WK 2002 · EK 2004 · OS 2004 · WK 2006 · EK 2008 · OS 2008 · WK 2010 · EK 2012
1911 · 1912 · 1913 · 1914 · 1915 · 1916 · 1917 · 1918 · 1919 · 1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1940 · 1941 · 1942 · 1943 · 1944 · 1945 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1952 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012
Algerije · Argentinië · Australië · Azerbeidzjan · België · Bosnië en Herzegovina · Brazilië · Bulgarije · Canada · Chili · China · Costa Rica · Cyprus · DDR · Denemarken · Duitsland · Ecuador · Egypte · Engeland · Estland · Faeröer · Finland · Frankrijk · Georgië · Ghana · Griekenland · Haïti · Honduras · Hongarije · Ierland · IJsland · Israël · Ivoorkust · Japan · Joegoslavië · Kameroen · Kroatië · Litouwen · Luxemburg · Malta · Marokko · Mexico · Moldavië · Montenegro · Nederland · Nigeria · Nieuw-Zeeland · Noord-Ierland · Noord-Korea · Noorwegen · Oekraïne · Oostenrijk · Paraguay · Peru · Polen · Portugal · Roemenië · Rusland · San Marino · Schotland · Servië · Servië en Montenegro · Slovenië · Slowakije · Sovjet-Unie · Spanje · Tsjechië · Tsjechoslowakije · Tunesië · Turkije · Uruguay · Verenigde Staten · Wales · Wit-Rusland · Zuid-Afrika · Zuid-Korea · Zweden · Zwitserland
Argentinië (1982) · Australië (2006) · Brazilië (1970) · Brazilië (1982) · Brazilië (1994) · Duitsland (2006) · Frankrijk (2000) · Frankrijk (2006) · Frankrijk (2008) · Ghana (2006) · Hongarije (1938) · Kameroen (1982) · Nederland (2008) · Oekraïne (2006) · Paraguay (2010) · Peru (1982) · Polen (1982, 1) · Polen (1982, 2) · Roemenië (2008) · Spanje (2008) · Tsjechië (2006) · Verenigde Staten (2006) · West-Duitsland (1982)