Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
John Turner: verschil tussen versies
(opvolging) |
|||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
{{zieook|[[Lijst van Minister-Presidenten van Canada]]}} | {{zieook|[[Lijst van Minister-Presidenten van Canada]]}} | ||
{{kopje opvolging|'''[[Minister-president van Canada]]'''}} | |||
{{opvolging|[[Pierre Trudeau]]|John Turner ([[juni]]-[[september]] [[1984]])|[[Brian Mulroney]]}} | |||
==Externe links== | ==Externe links== | ||
Huidige versie van 25 sep 2008 om 00:21
John Napier Turner (Richmond (Engeland), 7 juni 1929) is een Canadees Liberaal politicus en de 17e Minister-President van Canada van 30 juni 1984 tot 17 september 1984, de op één na kortste regeerperiode in de Canadese geschiedenis. Hij was van 1984 tot 1990 leider van de oppositie in het Canadese lagerhuis.
Turner werd geboren in Engeland, net buiten Londen als zoon van een Engelse vader en Canadese moeder. Na het overlijden van zijn vader in 1932 keerde Turner met zijn moeder terug naar Canada waar hij in 1949 afstudeerde van de University of British Columbia. Hierna ging hij in Oxford en Parijs rechten studeren. In 1953 keerde hij weer terug naar Canada en hij kwam in Montréal te werken als advocaat.
In 1962 werd Turner voor het eerst verkozen in het Canadese Lagerhuis, het House of Commons voor de Liberale Partij. In 1965 trad hij toe tot het kabinet onder leiding van minister-president Lester Pearson en na Pearson's afscheid van de politiek was hij kandidaat voor het leiderschap van de Liberale Partij. Hij verloor echter van Pierre Trudeau waarna hij in Trudeau's kabinet minister van justitie en, later, van financiën zou worden.
Na een conflict in het kabinet over prijsafspraken trad Turner in 1975 af en verliet hij korte tijd later het Lagerhuis om zijn advocatencarrière weer op te pakken.
Nadat Trudeau afscheid had genomen van de landelijke politiek werd Turner tot leider van de Liberalen gekozen en tot miniter-president benoemd. Hopend om zijn positie als nieuwe partijleider uit te buiten schreef Turner meteen verkiezingen uit. Deze keuze zou echter desastreus blijken en na 16 jaar Liberaal bewind kozen de kiezers, moe geworden van Liberaal leiderschap en ontstemd over het beleid van Trudeau, massaal voor de Progressief Conservatieven van Brian Mulroney. Op 17 September 1984, na slechts 78 dagen als minister-president, trad Turner af ten gunste van Mulroney en werd hij leider van de oppositie, een positie die hij tot 1990 zou bekleden.
Turner leidde in 2004 een Canadese delegatie die de verkiezingen in de Oekraïne observeerde. In 1994 kreeg hij de Order of Canada onderscheiding.
Zie ook: Lijst van Minister-Presidenten van Canada
| Voorganger: Pierre Trudeau |
John Turner (juni-september 1984) | Opvolger: John Turner (juni-september 1984) |