Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ulrich Libbrecht
Ulrich Libbrecht (Avelgem, 10 juli 1928 – Ronse, 15 mei 2017) was een Belgische filosoof, gespecialiseerd in de oosterse en comparatieve filosofie. Hij was de stichter van studiecentra in Antwerpen en in Utrecht die zijn vergelijkende studie tussen de grote filosofische stromingen verder zetten en bekendheid geven.
Levensloop
Hij voleindigde de Grieks-Latijnse humaniora aan het college van Menen in 1948. Hij studeerde vervolgens af als regent wetenschappen en werd in 1952 leraar wiskunde in Oudenaarde. Hij studeerde ondertussen verder.
In 1963 promoveerde hij aan de Rijksuniversiteit Gent met grootste onderscheiding tot licentiaat in de Oosterse taalkunde en filosofie (Chinees, Sanskriet). In 1971 werd hij aan de Rijksuniversiteit Leiden doctor in sinologie, met een proefschrift over de geschiedenis van de Chinese wiskunde.
In 1973 werd hij hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven, met als leeropdrachten:
- aan het departement Oosterse studies: klassieke sinologie, Chinese filosofie (incl. boeddhisme), geschiedenis van de wetenschap in China;
- aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte: comparatieve filosofie;
- aan de Faculteit Letteren: boeddhologie.
Hij was ook gastprofessor aan de Universiteit Antwerpen en aan de Universiteit Gent.
Hij stichtte:
- in 1982 in Leuven, het Ferdinand Verbiest Project;
- in 1989 in Antwerpen, de School voor Comparatieve Filosofie;
- in 1995 in Utrecht, de School voor Filosofie Oost-West.
Publicaties
- Chinese Mathematics in the Thirteenth Century, M.I.T Press, 1973.
- Oosterse Wijsheid voor de Westerse Mens, Orion, 1974.
- De vinger die naar de Maan wijst, Davidsfonds, Leuven, 1979.
- Astronoom van de Keizer, Davidsfonds, 1988.
- Oosterse Filosofie, Davidsfonds, 1995.
- Geen muren rond culturen, 1995.
- In Arren Moede, 1996.
- Inleiding tot de comparatieve filosofie, 4 volumes, Van Gorcum, Assen, 1995,1999, 2002 en 2005.
- Een Glimlach uit het Oosten, Davidsfonds, 2000.
- Burger van de Wereld, Damon, Budel, 2001.
- Drakenaders van mijn LandschapLannoo, Tielt, 2004.
- De Geelzucht van Europa, 2004.
- Is God dood?, Lannoo, Tielt, 2004.
- Boeddha en Ik, Lannoo, Tielt, 2005.
- Within the four seas, Peeters, Leuven, 2007
- Worden alle mensen Broeders? Over globalisering en verscheidenheid, Lannoo, Tielt, 2007.
- Buddha et Moi, lulu.com, 2012.
- Adieu à Dieu: Naar een religieus atheïsme, Garant, 2014.
- Met dank aan het leven, Lannoo, Tielt, 2015.
- Filosofie zonder grenzen, Garant, Antwerpen 2016.
In samenwerking met andere auteurs:
- De Geur van de Roos, Davidsfonds, 1994.
- Het Antwoordloze Waarom, 2001.
- Encyclopedie van de Mystiek, 2003.
- Mijn Plaats is geen Plaats, 2003.
Libbrecht publiceerde een aantal artikels in wetenschappelijke tijdschriften, zowel filosofische bijdragen als bijdragen gewijd aan de wetenschapsgeschiedenis van China. Hij werd een bekende voortrekker in de vergelijkende studie tussen Westerse en Oosterse filosofie.
Leefmilieu
In zijn woonplaats was Libbrecht vooral gekend als natuurliefhebber en milieuactivist.
Hij was medestichter van:
- De Wielewaal, plaatselijke afdeling (1970).
- Het Milieufront Omer Wattez, oorspronkelijk de Stichting Omer Wattez.
Onder zijn bestuur werden natuurreservaten aangekocht. In de jaren zeventig leidde hij de protesten tegen de 'pitchtreinen', die zwaar vervuilende stookolie naar de centrale van Ruien brachten, en tegen de plannen om de snelweg A8 dwars door de Vlaamse Ardennen aan te leggen.
Privé
Libbrecht was getrouwd met Helga Casier. Ze hadden kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.
Ze woonden in Kluisbergen bij Oudenaarde, en hij was ereburger van deze gemeente, die om hem te eren een Ulrich Libbrechtwandeling aanlegde.
In 2015 werd de Asteroïde 13526 naar hem genoemd.
Hij werd begraven na een uitvaartdienst op 20 mei 2017 in de Sint-Walburgakerk in Oudenaarde.
Literatuur
- Zelfs met alle kennis blijft de kosmos een mysterie (Ulrich Libbrecht), in: Knack, 2 augustus 2011.
- Natuurliefhebber Ulricht Libbrecht overleden. "Hij wist de mensen te begeesteren", in: Het Laatse Nieuws, 17 mei 2017.
- Koenraad ELST, Moeder, waarom sterven wij? Wegwijzer Ulrich Libbrecht, in: Doorbraak, 19 mei 2017.
Externe links
- Persoonlijke website
- Libbrechtgenootschap
- Het bijna laatste woord van Ulrich Libbrecht
- School voor Comparatieve Filosofie Antwerpen
