Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Saeros

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Saeros is een van de weinige Elven van Midden-Aarde die in een negatief daglicht wordt gezet. Tolkien schreef weinig over hem behalve over zijn rol bij Túrin Turambar. Saeros, erg arrogant volgens de boeken, was een van de Laiquendi die naar de veiligheid van Doriath vluchtte na de eerste Eerste Slag van Beleriand. Binnen vijf eeuwen werd hij het hogeraadslid van Elu Thingol, koning van Doriath. Twaalf jaar na zijn vertrek van zijn moeder en thuis keerde Túrin terug van het slagveld naar Menegroth. Moe, hongerig and verdrietig door de viering zat Túrin aan de koningstafel op de plek van Saeros. Niet lang daarna verscheen Saeros, erg beledigd door de inbezitneming van zijn stoel. Hij nam de plek tegenover Túrin en beledigde zijn onverzorgde uiterlijk. Saeros vroeg him of zijn vrouwelijke verwanten zich gedroegen als dieren en altijd naakt rondrenden, omdat Túrin lang ongekamd haar had. Túrin gooide een beker naar zijn mond en verwondde hiermee Saeros. Met afkeer van zichzelf verliet Túrin hierna snel de hal. De volgende dag wachtte Saeros Túrin op die door het woud liep. Ondanks het voordeel van de verrassing won Túrin het gevecht. Túrin dwong hem al zijn kleren uit te doen en door het bos terug te rennen. Saeros snapte niet waarom Túrin hem niet verder wilde pijnigen, maar hij rende snel en onvoorzichtig naar een rivier kruising en viel door naar beneden. Túrin zag dit, vond dat hij de dood van Saeros op zijn geweten had, en vluchtte uit het gebied voor altijd, ondanks het verzoek van Mablung om te blijven. Een tijdje later verdedigde de elvenmaagd Nellas Túrin in een rechtspraak en zei dat Túrin in een hinderlaag was gelokt en dat het niet Túrins bedoeling was geweest om Sauros te vermoorden. Hierop veroordeelde Thingol Túrin als onschuldig. Saeros was oorspronkelijk Orgof genoemd in de eerste versie van Túrins verhaal, gevonden in The Book of Lost Tales 2, deel van de The History of Middle-earth serie bewerkt door Christopher Tolkien, de zoon van de autheur. In deze versie is Saeros door Túrin beker direcht gedood. Christopher ontdekte in een bewerking van het materiaal over Túrin voor De Kinderen van Húrin dat zijn vader had besloten het personage Orgol te noemen, met een negatieve betekenis in het Sindarijns. Desalniettemin werd de naam Saeros uiteindelijk gebruikt in het boek omdat het te laat was om de naam nog te vervangen.

Q9072580 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow