Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Riet Valk

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Riet Valk, 1937-2014 Rotterdam, 20e eeuw dichtkunst en fotografie.

Valk woonde en werkte vanuit haar woning aan de Van der Poelstraat in Rotterdam. Zij vormde in de jaren 70 en 80 een sterk kunstenaarsduo met fotograaf en dichter Hans Hooijer. Wekelijks waren de tentoonstellingsaankondigingen in het Vrije Volk te vinden. Ze exposeerden o.a. Galerie Fameus, Galerie Egel, Galerie Meerweide, Galerie 3001 en Galerie Seele. Valk exposeerde ook als fotograaf in Gevangenenpoort verder o.a. in België (Lierre), Duitsland (Bremen) en Frankrijk (Laon en Veauclair) waaronder het “Festival de l’image de Mer”

Naar aanleiding van het overlijden van haar veel te vroeg gestorven broer in 1976, de destijds fameuze Rotterdamse kunstenaar Gust Valk, creëerde ze samen met Hans Hooijer in 1977 het gedichtenboek “Liefde... Een roos in de winter” hetgeen deel uitmaakt van de vaste collectie van het RKD. In het boek staan gedichten van Valk en Hooijer met lithografische tekeningen van Gust Valk.

In 1979 gaf zij samen met Hooijer de gedichtenbundel “Liever morgen dan verder” uit. De bundel, welk zeer fraai vormgegeven werd, omvat gedichten en fotografische afbeeldingen gemaakt door het koppel Valk en Hooijer. Het gedicht van Valk op pagina 12 genaamd “Witte magie” werd opgedragen aan de bevriende kunstenaar Jan Schoonhoven. De “doop” van het boek werd groots aangekondigd door Galerie Seele in Delft, waar de bundel voor het eerst werd gepresenteerd. Met een gelimiteerde oplage van 500 is het een zeldzame bundel, met poëzie en fotografie van Rotterdams topniveau.

Valk en Hooijer, vertegenwoordigers van de “Rotterdamse Wilde” behalen in 1988 de krant met hun voordrachten tijdens het allereerste literaire diner in Rotterdam “Diner met wilde dichters”. Valk, aldus het persbericht, een dichter met een sterk lyrische inslag, haar werk wordt gekenmerkt door gevoel voor schoonheid en natuur, de intense beleving van de wereld om haar heen is haar inspiratiebron. Het werk van Hooijer berust, aldus het persbericht, op waarnemingen in intermenselijke verhoudingen, kleine en grote verdrietigheden, ritme en metrum zijn van grote invloed op de vormgeving van zijn gedichten.

Na de jaren 80 verdwijnt het koppel uit de media, de toedracht hiervoor het grote verdriet en het gemis van haar overleden broer Gust, hetgeen tot een teruggetrokken bestaan heeft geleid. Valk is nooit meer over het overlijden van haar broer heen gekomen, ze lijdt een afwisselend kluizenaarsleven welk af en toe nog een lichtpuntje kent. Wanneer haar steun en toeverlaat Hans Hooijer overlijdt komt ze dit niet meer te boven. Ze is geestelijk ernstig in de war, dusdanig dat ze mensen niet meer herkend. Ze blijft achter met de honderden kunstwerken die haar broer Gust Valk achterliet, welke ze op mysterieuze wijze bijna 40 jaar voor de buitenwereld schuilhoudt. De honderden foto’s die ze samen met Hooijer maakte waren een laatste strohalm waar ze krampachtig aan vasthield. Het succesverhaal van broer en zus Valk heeft een ongekende tragische wending gekregen.

Na haar overlijden in 2014 wordt de gehele "collectie Valk" herontdekt, en wordt aangekocht door een Rotterdamse kunstverzamelaar. Honderden kunstwerken zien na decennia weer daglicht.

rel=nofollow