Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Overleg:JHWH/Archief
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Handschriften
Oud: De volgende Griekse handschriften bevatten het Tetragrammaton in Hebreeuwse letters: LXX P. Fouad Inv. 266; LXX VTS 10a; LXX IEJ 12; LXX VTS 10b; LXX P. Oxy. VII.1007 Aq Burkitt Aq Taylor; Sym. P. Vindob. G. 39777; Ambrosiano O 39 sup. Het manuscript 4Q LXX Levb (=4Q120) gebruikt een vorm van de naam in Griekse letters (ΙΑΩ).
- Wordt nauwkeuriger beschreven (in bewerking):
Veel fragmenten van de oude Griekse vertalingen van de Hebreeuws-Aramese Bijbel bevatten het Tetragrammaton, gewoonlijk in Oudhebreeuws of in Hebreeuws kwadraatschrift, en soms in Griekse letters. Enkele daarvan zijn:
| LXXP. Fouad Inv. 266 | Het tweede oudste bekende Septuaginta-manuscript; het oudste waarin het Hebreeuwse tetragrammaton in Aramees kwadraatschrift of „Asjoeri”-schrift is weergegeven.[1] |
| LXXVTS 10a | Stuk perkament. Deel van een handschrift van de kleine profeten. Gevonden te Nachal Chever, woestijn van Judea. In wordt het Tetragrammaton weergegeven in Oudhebreeuwse letters. |
| LXXVTS 10b | Stuk perkament. Deel van een handschrift van de kleine profeten. Gevonden te Nachal Chever, woestijn van Judea. In wordt het Tetragrammaton weergegeven in Oudhebreeuwse letters. |
| LXXIEJ 12 | Stuk perkament. Deel van een handschrift van de kleine profeten. Gevonden te Nachal Chever, woestijn van Judea. In Jona 3:3 (NW) wordt het Tetragrammaton weergegeven in Oudhebreeuwse letters. Gepubliceerd in Israel Exploration Journal.[2] |
| 4Q LXX Levb (=4Q120) | Leviticus-manuscript uit grot 4 te Qumran; bevat de naam IAO in Griekse letters. Gedateerd in de eerste eeuw v.Chr.[3] |
| LXXP. Oxy. VII.1007 | Perkament-codex van Genesis, derde eeuw. Dubbele Jod in Oudhebreeuws schrift voor de naam van God. ΘΕΟΣ is afgekort weergegeven. Andere dikwijls afgekorte begrippen, zoals mens, moeder en vader (zie ’nomina sacra’), zijn uitgeschreven. „Duidelijk van Joodse origine” volgens Kahle, Genisa 260.[4] |
| AqBurkitt AqTaylor | Griekse vertaling door Aquila. |
| Sym.P. Vindob. G. 39777 | Papyrus, Psalm 68 en 80; Griekse vertaling door Symmachus. Fragment uit de derde of vierde eeuw. Bevat het Tetragrammaton in archaïsche Hebreeuwse letters.[5] |
| Ambrosiana O 39 sup. | palimpsest, fragment uit de psalmen van Origenes’ Hexapla. Bewaard in de biblioteca Ambrosiana, Milaan, einde 9e eeuw. Bevat het Tetragram in Hebreeuwse kwadraatschrift in alle vijf kolommen.[6] |
| Wordt ook in dit verband genoemd: | |
| Papyrus Rylands 458 | Deze papyrus bevat geen Tetragrammaton of Griekse weergave ervan, maar lege plekken. Een aantal onderzoekers concluderen dat hier letters moeten hebben gestaan.[7] Volgens de oriëntalist en theoloog Paul Kahle zou het Tetragrammaton hier hebben gestaan.[8] |
- Zo teruggeplaatst. Verdere aanpassingen en aanvullingen volgen. Mendelo 12 mrt 2012 23:38 (CET)
- º Würthwein Ernst Der Text des Alten Testaments, Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1988, p. 192.
- º Tov e.a., The Greek minor prophets scroll from Nahal Hever
- º Supplements to Vetus Testamentum, Vol. IV, 1957, p. 157.
- º beschrijving en afbeelding op ccat.sas.upenn.edu
- º Robert James Victor Hiebert, Claude E. Cox, Peter John Gentry, The Old Greek Psalter. Studies in Honour of Albert Pietersma, 2001, p. 146.
- º http://books.google.be/books?id=v9ESAAAAIAAJ&q=ambrosiana+hexapla+tetragrammaton&dq=ambrosiana+hexapla+tetragrammaton&hl=nl&sa=X&ei=fnVeT-wskZg6i6ecXw&ved=0CDMQ6AEwAQ Studia Patristica, Volume 4, Akademie-Verlag, 1961, p. 116.
- º C. H. Roberts, The Septuagint and Modern Study', Sidney Jellicoe, 1968, pp. 271–2.
- º Paul E. Kahle, The Cairo Geniza Oxford: Basil Blackwell, 1959, p. 222.
