Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Mesologie

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Wikisage is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden of toepassing van de in dit lemma gegeven medische informatie.    lees meer

Mesologie is een complementaire geneeswijze die onderzoekt en behandeld volgens de volledigedossiermethode. Bij deze methode wordt eerst een totaalbeeld van het functioneren bepaald, door middel van complementerende onderzoeken. Mesologie verbindt daarbij wetenschappelijk medische kennis, met kennis uit de traditionele geneeswijzen. Zij slaat de brug tussen wetenschap en empirie, tussen Oost en West.

Geschiedenis

Het woord Mesologie is afgeleid van mesoderm (Grieks: mesos = midden). Het mesoderm is het embryonale kiemblad, dat staat voor intercellulaire communicatie, transformatie en zelfregulatie.

Het mesoderm (60% van het lichaam) vormt in het menselijk organisme een communicatienetwerk, gericht op de handhaving van de homeostase (inwendig evenwicht) en de aanpassing van het organisme. Het zelfregulerend mechanisme, waardoor de mens in staat is de ziekte te overwinnen, is gezeteld in het mesoderm.

Sinds de analytische en materiële benaderingswijzen van Isaac Newton en Rene Descartes zijn we gewend de mens als een analyseerbare machine te zien. Later zelfs als een chemische fabriek. Dankzij de celpathologie van Virchow[1] begrijpen we de werking van de cel. Zo is het paradigma ontstaan dat er bij ziekte sprake is van een cellulaire afwijking in vorm en/of functie. Hieruit volgt de classificatie van ziekten en de ‘evidence based medicine’. Er vinden circa 109 reacties per seconde plaats in het menselijke organisme, daarvan kunnen we slechts een klein deel wetenschappelijk aantonen[2]. De begrippen functie en het functioneren in kaart brengen, vraagt meer dan louter analytisch absolute gegevens, volgens de Mesologie.

Onderzoek

De mesoloog zoekt niet naar een structurele aandoening, hoewel hij hiervan wel op de hoogte is en er terdege rekening mee houdt. Hij is meer op zoek naar functionele storingen, dysfuncties. Dysfuncties zijn storingen buiten de fysiologische grenzen. Laesies zijn stoornissen buiten de anatomische grenzen en liggen veelal het terrein voor reguliere geneeskunde. Mesologie baseert zich op vier onderzoeksmethoden: anamnese, lichamelijk onderzoek, Electro Fysiologische Diagnostiek (EFD) en pols- en tongdiagnostiek. Tevens betrekt zij andere onderzoeksgegevens in haar analyse. Al deze vier onderzoeksmethoden zijn gericht op het vaststellen van functie en dysfunctie en het kijken naar verschillende dimensies. Door alle relevante gegevens van meerdere dimensies met elkaar te integreren, verkrijgt men een diepgaander inzicht in het functioneren van de mens en de individuele betekenis daarvan.

Therapie

Mesologie beschikt over meerdere therapeutische maatregelen, passend binnen haar beroepscompetentieprofiel, zoals fytotherapie, orthomoleculaire geneeskunde, homeopathie en voedingsleer. ‘Niet dweilen met de kraan open’ luidt het devies en daarom wordt vaak een aanpassing van het voedingspatroon aanbevolen. Taak van de mesoloog is de klachten van de patiënt te begrijpen, te vertalen en te verklaren. Als generalist is de mesoloog ook op de hoogte van de specialismen in de complementaire zorg en kan er gericht verwezen worden.

Wetenschappelijk

Er is (nog) geen wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de werking van Mesologie. Zowel de beroepsvereniging, als het register en de onderwijstak zouden dit zeker toejuichen. Het resultaat c.q. effect van de therapie wordt dan afgemeten aan de hand van het lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welzijn (World Health Organisation, WHO). Dit aan de hand van de definitie van de WHO in 1948: ‘gezondheid is een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welbevinden en niet slechts de afwezigheid van ziekte of andere lichamelijke gebreken’. Dit soort onderzoek is aanbevolen door de gezondheidsraad in 1993, in haar onderzoek naar de wetenschap en alternatieve geneeskunde[3].

De hedendaagse geneeskunde probeert die therapieën toe te passen, die gebaseerd zijn op ‘evidence based medicine’. Als het voor een grote groep werkt, zou het goed zijn. In de eerstelijns praktijken zien we een grote kloof tussen ‘evidence based practice’ en ‘practice based evidence’[4]. De systematische verzameling van bewijs, gebaseerd op wetenschappelijke studies, reflecteert niet de dagelijkse praktijk of is zelfs niet van toepassing. Evidence based geldt in hoge mate voor acute en levensbedreigende ziekten evenals voor de genoemde laesies. Dysfuncties, syndromen en niet gedefinieerde aandoeningen vormen circa 60% van de klachtenbeelden van patiënten.

Opleiding en kwaliteit

Mesologie wordt sinds 1991 gedoceerd aan de Academie voor Mesologie, een 6 jarige beroepsopleiding, waarbij naast het aanbrengen van een gedegen theoretische kennis ruim aandacht is voor praktijk en practicum. Mesologie® is een beschermd beroep, waartoe zij haar naam en reglementen heeft gedeponeerd. Dit is een uitvloeisel van de wet BIG[5], die de titel en tuchtspraak voor art 3 en art 34 beroepen reguleert. De zogenaamde vrije beroepen zijn gehouden hun eigen reglementen betreffende klacht, tucht, profiel en titel te reguleren. De titelbescherming van Mesologie vormt een kwaliteitswaarborg voor patiënt en therapeut. Haar organisatie en reglementen zijn als hoogste gewaardeerd, o.a. door de consumentenbond in haar onderzoeken naar de kwaliteit van beroepsorganisaties in de alternatieve zorg[6].

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Referenties
  1. º Lysons, A.S. geschiedenis van de geneeskunde, Antwerpen/Amsterdam, Standaard Uitgeverij, 1981
  2. º Popp, Prof. dr. F.A. Popp, Biophotonen, neue Horizonten in der Medizin: von den Grundlagen zur Biophotonik, Heidelberg, Haug Verlag, 2006
  3. º Borst-Eilers, Prof. Dr. E., Alternatieve Behandelwijzen en Wetenschappelijk Onderzoek, Gezondheidsraad, commissie alternatieve behandelwijzen, 1993
  4. º Wandersman, A. Community science, bridging the gap between science and practice with community-centered models, American Journal of community Psychology, vol 31, No 3-4, 2004
  5. º Bersee, Ir, A.P.M., Pluimakers, Mr. W.H.M.A., De wet BIG, Lelystadt, Koninklijke Vermande, 1998
  6. º Boers, drs I., beroepsorganisaties alternatieve/additieve gezondheidszorg, Consumentenbond in opdracht van Ministerie van VWS, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2005
rel=nofollow
rel=nofollow