Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Max Wilms
Karl Maximillian Wilhelm Wilms (* 5 november 1867 Geilenkirchen-Hünshoven - † 14 mei 1918 Heidelberg) was een Duits patholoog and chirurg.
Loopbaan
Wilms behaalde in 1890 zijn medisch doctoraal aan de Universiteit van Bonn en werd vervolgens benoemd tot assistent van de patholoog Eugen Bostroem (1850-1929) in Gießen en van internist Otto Michael Ludwig Leichtenstern (1845-1900) in Keulen. In 1899 behaalde hij aan de Universiteit van Leipzig een graad in de chirurgie en in 1907 werd hij benoemd tot professor in de chirurgie aan de Universiteit van Bazel. in 1910 kreeg hij een leerstoel aangeboden bij de Universiteit van Heidelberg.
Toen Wilms in mei 1918 een Franse krijgsgevangene opereerde, die leed aan een opgezwollen strottenhoofd, veroorzaakt door difterie, werd hij besmet met deze ziekte en stierf binnen een paar dagen op de leeftijd van 50 jaar. Volgens de rapporten uit die tijd wist Wilms, voor hij stierf, het leven van de Franse soldaat te redden; na zijn dood werd hij als hoogleraar aan de Universiteit van Heidelberg opgevolgd door de chirurg Eugen Enderlen (1863-1940).
Wetenschap
Wilms is vooral bekend door zijn werk in de nefrologie en zijn pathologische studies, die vooral te maken hadden met de ontwikkeling van tumorcellen. In studies die de nieren betroffen stelde hij dat tumorcellen ontstonden tijdens de ontwikkeling van het embryo. Hij publiceerde vervolgens zijn bevindingen in een invloedrijke monografie, getiteld Die Mischgeschwülste der Niere. Als eerbetoon aan Wilms' belangrijke studies op het gebied van niertumoren werd het nefroblastoom (een kwaadaardige tumor aan de nieren) later ook wel Wilmstumor genoemd.
Wilms leverde belangrijke bijdragen aan de ontwikkeling van de chirurgie; hij vond onder meer de methode van partiële verwijdering van de ribben uit, die werd gebruikt om longtuberculose te behandelen en verschillende andere chirurgische technieken. Daarnaast deed hij onderzoek op het gebied van de radiologie en gebruikte hij radiotherapie voor de behandeling van tumoren en tuberculose. Hij ontwikkelde verder onder meer een manometer voor het meten van hersenvocht. Samen met chirurg Ludwig Wullstein (1864-1930) publiceerde hij het Lehrbuch der Chirurgie, een chirurgisch handboek, dat in verschillende talen verscheen.
Externe links
- Profiel (en)
Literatuur van en over Max Wilms in de catalogus van de Deutsche Nationalbibliothek
(de)- Wilms' biografie op de website van de Chirurgischen Universitätsklinik Heidelberg (de)
- Wilms' biografie op de website whonamedit.com (en)
- Übersicht der Lehrveranstaltungen von Max Wilms an der Universität Leipzig (Zomersemester 1899 tot Zomersemester 1907)
- Max Wilms in de Professorenkatalog der Universität Leipzig