Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Marcel Vaarmeijer

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Marcel Vaarmeijer (4 april 1963, Amsterdam) is een Nederlandse schrijver van romans, kinder- en jeugdboeken, columns en korte verhalen. Hij debuteerde in 1989 met een gedicht in Propria Cures. In 1994 en 1995 publiceerde hij een reeks korte verhalen over de Koninklijke Marine in NRC Handelsblad, waarvan in 1996 een verzamelbundel verscheen.

Biografie

Jeugd

Marcel Vaarmeijer werd geboren op 4 april 1963 in Amsterdam. In februari 1966 overleed zijn vader. Hij verbleef vier keer voor langere tijd in kindertehuizen, o.a. in Petten, Amsterdam en Egmond aan Zee. Samen met zijn moeder verhuisde hij in 1973 naar Enschede. Omdat zijn moeder ernstig ziek werd, logeerde hij geregeld bij buren, familieleden en pleeggezinnen.[1]

Opleiding

Vanwege de onstabiele thuissituatie, kon hij moeilijk meekomen op school. Hij doorliep de lagere school deels in Amsterdam en Enschede. Ook op de middelbare school ging het moeizaam. Toch bleef hij nooit zitten en behaalde hij in 1979 zijn mavodiploma. Hij wilde graag studeren en cameraman worden, maar door de ziekte van zijn moeder besloot hij naar de marine te vertrekken.[2]

Werk

Van 1979 tot 1986 werkte hij als seiner-telexist bij de Koninklijke Marine. Op jonge leeftijd zag hij veel van de wereld en werd hij voor 9 maanden uitgezonden naar Curaçao. Omdat hij een vaste relatie kreeg en vaak van huis was, verliet hij in de 1986 de marine. Hij verhuisde naar Amsterdam en werkte o.a. als receptionist, bewaker, telefonist, winkelverkoper en baliemedewerker bij benzinestations.[3]

Schrijven

Als kind was Vaarmeijer al gefascineerd door boeken en las hij veel strips en kinderboeken. Later ontdekte hij de volwassenenliteratuur. Geïnspireerd door Godfried Bomans, Gerard Reve en Simon Carmiggelt begon hij zelf te schrijven. Zijn eerste publicatie was een gedicht in Propria Cures (1989), waarvoor hij nog meerdere gedichten en korte verhalen schreef. In 1994 en 1995 schreef hij een reeks korte verhalen over de marine voor NRC Handelsblad, waarvan in 1996 een verzamelbundel verscheen. Zijn eerste roman Dov publiceerde hij in 2001.[4] Om zijn stijl verder te ontwikkelen, schreef hij een detective, een kinderboek, twee jeugdboeken en een thriller. Uiteindelijk keerde hij terug naar de roman. In februari 2015 verscheen bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff De Gloriedagen van Walter Gom, een komisch en opzienbarend boek over een ideeënbureau (BIB) dat hij ooit zelf wilde beginnen. Het boek werd herdrukt en in het Koreaans vertaald. Een jaar later schreef hij Voor wie ik heb Liefgehad, een roman over de oorlog en het veelbewogen leven van zijn moeder. Ook dit boek werd herdrukt. De vertaalrechten werden aangekocht door de Duitse uitgeverij Bastei Lübbe. In juni 2017 verschijnt zijn derde roman Heelmeester. Hierin keert zijn moeder terug, ditmaal in een fictief leven met haar eerste man Karl Grünewald en hun zoon Himmel, die beiden arts worden en in hun privékliniek medicijnen gaan ontwikkelen die de medische wereld op z’n kop zetten. Heelmeester is het eerste van vier delen. In elk deel wordt het leven van zijn moeder beschreven met een van de vier mannen die ze heeft gehad.[5]

Bibliografie

  • 1996 - Oorlogsvloot in Vredestijd (verhalenbundel, Ad. Donker)
  • 2001 - Dov (roman, Novapres)
  • 2004 - Rose (roman, Novapres)
  • 2004 - Val (roman, Arena) - onder pseudoniem Donna Olson
  • 2006 - Dodelijk Fruit (detective, Novapres) - onder pseudoniem David Wisman
  • 2007 - Boem, weg! (kinderboek, Gottmer)
  • 2012 - Wendy’s Moeder (jeugdboek, Van Holkema & Warendorf)
  • 2013 - Su-su-superster (jeugdboek, Van Holkema & Warendorf)
  • 2013 - Val (roman, digitale heruitgave, De Boekerij)
  • 2014 - Spit (thriller, Novapres)
  • 2015 - De Gloriedagen van Walter Gom (roman, Luitingh-Sijthoff)
  • 2016 - Voor wie ik heb Liefgehad (roman, Luitingh-Sijthoff)
  • 2017 - Heelmeester (roman, Luitingh-Sijthoff)

Trivia

  • Speelde drums en klarinet bij een drumband en een harmonie.
  • Won in 1993 onder pseudoniem de recensieprijsvraag van Propria Cures.
  • Zijn jeugdboeken Su-su-superster en Wendy’s Moeder werden gekozen als kerntitels voor de Jonge Jury in 2014 en 2015.
  • De zoon in zijn roman Voor wie ik heb Liefgehad (Oscar) is gebaseerd op Marcel.[6]

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º (en-US) Marcel Vaarmeijer - Biografie. Marcel Vaarmeijer Geraadpleegd op 2017-04-12
  2. º (en-US) Marcel Vaarmeijer - Biografie. Marcel Vaarmeijer Geraadpleegd op 2017-04-12
  3. º (en-US) Marcel Vaarmeijer - Biografie Geraadpleegd op 2017-04-14
  4. º (nl) Op het nachtkastje van… Marcel Vaarmeijer. www.hebban.nl Geraadpleegd op 2017-04-14
  5. º (nl) Leesplein Marcel Vaarmeijer Geraadpleegd op 2017-04-14
  6. º (nl) Marcel Vaarmeijer schrijft 365 dagen per jaar - boekenbijlage boekenbijlage. www.boekenbijlage.nl Geraadpleegd op 2017-04-12
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow