Iggy Pop

Bestand:Jameso77.jpg

Iggy Pop in 1977

Bestand:Iggypop.JPG

Iggy Pop op Pinkpop 2007

Bestand:Iggy Pop - pinkpop87.jpg

Iggy Pop op Pinkpop 1987

Bestand:Iggy pop davis b&w 1.jpg

Iggy Pop in de jaren zeventig

Iggy Pop, geboren als James Newell Osterberg (Muskegon (Michigan), 21 april 1947), is een Amerikaans rock en -punkzanger.

Biografie

Iggy Pop groeit op in een "motorhome", een caravan op een terrein met motorhomes bij het kleine plaatsje Ann Arbor onder de rook van "Motor City" Detroit. Nadat hij de kunstacademie heeft afgemaakt, begint hij zijn eigen band, The Iguana's, waarmee hij experimenteert met muziek zonder structuur en songteksten - een volledige anarchie van geluiden. Zijn eerste succesvolle band heet The Stooges. Iggy is al vroeg bevriend met leden van The Velvet Underground, de band van zanger Lou Reed en hij heeft zelfs een kortstondige relatie met de mooie Duitse zangeres Nico, die ook op een Velvet album heeft meegezongen. In 1971 komt hij in contact met David Bowie, die bijzonder onder de indruk is van zijn optredens en volgens sommigen zelfs zijn alter ego Ziggy Stardust heeft gebaseerd op de persoon van Iggy. Bowie zelf ontkent dat, maar er zijn veel aanwijzingen voor dat dit wel zo is. In het Bowie-nummer The Jean Genie lijkt de zin "He looks like a man, but he smiles like a reptile" zelfs regelrecht op Iggy te wijzen. In 1972 mixed Bowie het Stooges album Raw Power en worden er foto's gemaakt van David Bowie en Lou Reed, met Iggy in het midden. Na het uiteenvallen van The Stooges raakt Iggy echt bevriend met David Bowie. Bowie neemt hem mee op tournee en uiteindelijk gaan ze samen in Berlijn wonen, waar de punkbeweging net op gang komt. Pas in deze periode krijgen The Stooges als protopunkband echt erkenning voor hun muziek. De invloed die zij hebben op de Duitse rockscene is dan ook sterk voelbaar. Iggy en David hebben ook contact met de Duitse synthesizergroep Kraftwerk. In het Kraftwerk-nummer Trans Europe Express is zelfs de tekst te horen: "Traveling through Europe with David Bowie and Iggy Pop". Bowie besluit Iggy Pop onder zijn hoede te nemen en hem als producent te helpen met zijn solo-carrière. Dat resulteert in de opname van twee albums - The Idiot en Lust for Life en ook een live wereldtournee, waarbij David Bowie als toetsenman plaatsneemt in Iggy's band The Iguana's. Het album 'TV Eye' uit 1978 is het resultaat van deze tour en hier vindt men Iggy Pop op zijn best, hoewel de geluidskwaliteit te wensen overlaat en op sommige bootlegs beter klinkt. De bootleg 'Heroin Hates You' is mogelijk de beste live-weergave die er ooit te vinden zal zijn; mede dankzij Brian James, punkgitarist met status, die in deze show 'the Iggster's' terzijde staat. Iggy is ook getrouwd, met een Japanse vrouw die hij tijdens een tour is tegengekomen.

Drugsprobleem

Volgens een interview, uitgezonden op televisie door de Vara, had Iggy Pop jarenlang een groot drugsprobleem; soms moest de stage-crew hem bij een concert rechtop zetten en hopen dat hij niet omviel. Het drugs- en drankmisbruik begon al in de tijd van The Stooges. The Stooges hadden een extreme manier van optreden, waarbij de gitaristen heel confronterend in Nazi-uniformen compleet met hakenkruisen gekleed waren en Iggy als 'slachtoffer' (hij is Joods) over het podium springt en buitelt. Soms slaat hij glazen flessen stuk, rolt in het glas en kerft met het glas in zijn buik, totdat hij zwaar bloedend van het podium moet worden gedragen. Het optreden van Iggy kent geen compromissen en is een vorm van total art, waarbij het de gewoonte wordt dat Iggy zijn publiek altijd uitdaagt. In 1974 loopt dat volledig uit de hand. Iggy had na een optreden gevochten met een lid van de Hell's Angels groep The Scorpions. Toen hij in een radioshow een paar dagen later hiernaar werd gevraagd, daagde hij de hele groep Hell's Angels uit om zich vooral te komen uitleven tijdens zijn volgende concert. En dat gebeurde... Tijdens het concert schold Iggy op het publiek en op de Hell's Angels in niet mis te verstane bewoordingen.

Metallic K.O.

Iggy en de band werd met van alles bekogeld: lampjes, eieren, bierglazen en bierflesjes. Alles wat los en vast zit kwam op het podium terecht. En toch blijft Iggy de Angels op een vreselijke manier uitdagen: "You can throw all the things of the world at me, but your girlfriend will still love me". Een zware Nikon camera vliegt door de lucht en mist op een haar na Stooges gitarist James Williamson. Op de opnamen, die van dit concert zijn gemaakt, is dan te horen "Oh my, we're getting violent...' en op dat moment stappen de Hell's Angels het podium op en slaan Iggy knock out. De elektriciteit wordt onmiddellijk uitgezet en Iggy en de band verlaten het podium. Wat later komen ze toch nog terug en spelen het bekende nummer "Louis Louis". Hiermee is het allerlaatste concert van The Stooges als band beëindigd. De band valt uit elkaar. Drank- en drugsmisbruik en extreem gedrag zorgden ervoor dat het allemaal uit de hand liep. Van dit allerlaatste optreden van The Stooges werd in 1974 een half-legaal album uitgegeven: METALLIC K.O., met op de voorkant een foto van de knock-out geslagen Iggy, liggend op het podium. Enkele jaren geleden is het album op CD opnieuw uitgebracht. Bij de CD een boekje met veel bijzondere foto's van Iggy Pop en The Stooges en informatie over de laatste show, die door enkele fans is opgenomen, waarna de tapes door een gitarist van The Stooges wat zijn opgeknapt en doorgestuurd naar het kleine Franse punklabel Skydog Records, die het album in 1976 heeft uitgebracht.

Psychiatrische inrichting

Op eigen verzoek laat Iggy zich na het uiteenvallen van de band opnemen in een psychiatrische kliniek, om af te kicken van de drugs. Hij heeft het helemaal gehad met The Stooges, dit tot groot ongenoegen van de bandleden. Vooral gitarist Ron Asheton heeft zich daar vaak bitter over uitgelaten. "We could have been really big, like The Stones, when we would have continued" zei hij in een interview met de Amerikaanse televisie. Vanuit de kliniek maakt Iggy samen met Stooges-gitarist James Williamson nog wel het bijzondere album Kill City, dat kort geleden in volledig gerepareerde, geremixte en geremasterde versie opnieuw op CD is uitgebracht. De enige die Iggy regelmatig opzoekt in de kliniek is zijn vriend David Bowie. Bowie wil Iggy helpen volledig van de drugs af te blijven - hij is zelf ook net afgekickt van de cocaïne.

Berlijnse periode

David Bowie neemt Iggy in 1975 mee op een lange reis door Rusland met de Transsiberië Spoorlijn. Samen met David Bowie gaat Iggy dan wonen in een klein flatje in Berlijn, waar ze twee jaar wonen en samen verschillende albums opnemen. Bowie het album Low (waarop Iggy meezingt in het nummer What In The World) en Heroes en Iggy de albums The Idiot (waarop Bowie meezingt en àlle muziekinstrumenten bespeelt, zoals jaren later pas bekend wordt) en Lust for Life. Op de albums staan een aantal door beiden geschreven nummers, waaronder ook nummers die vertellen over het plezier dat ze beleven aan hun nachtelijke avonturen in het Berlijnse uitgaansleven. (Funtime, Nightclubbing en op Bowie's album Heroes ook het nummer Beauty and the Beast). In 1976 gaat Iggy met Bowie mee op zijn "Return Of The Thin White Duke" wereldtour. Het is niet of nauwelijks bekend, maar Iggy staat in de coulissen en went aan het maken van grote tournees, iets waaraan The Stooges nooit zijn toegekomen.

In 1977 wil Bowie Iggy er helemaal bovenop helpen en zorgen voor publiciteit als Iggy met een nieuwe band op wereldtournee gaat. Bowie speelt als 'gewoon' bandlid mee in Iggy's band, waar hij piano speelt. De band wordt hierdoor in veel TV-shows uitgenodigd en het trekt natuurlijk veel journalisten aan. Het is echter niet Iggy die hiervan het meest profiteert, maar de tot dan toe volledig onbekende band Blondie die in het voorprogramma speelt. Blondie trekt erg de aandacht en is op slag beroemd.

In de jaren daarna maakt Iggy regelmatig nieuwe albums en treedt ook live op met wisselende bands. In de jaren tachtig heeft hij niet veel commercieel succes en hij vertelt in een interview dat het geld dat hij krijgt voor de rechten van de nummers China Girl – een Iggy-nummer dat door Bowie tot grote hit wordt gemaakt – en Tonight (het Iggy-nummer dat Bowie samen met Tina Turner tot een wereldhit maakt) hem in die jaren financieel op de been houdt.

Toch heeft Iggy wel enkele hits, onder andere met Debbie Harry van Blondie, en speelt rollen in een aantal films.

The Stooges Part Two

Vooral Stooges gitarist Ron Asheton heeft tientallen jaren gehoopt op een Stooges-reünie, maar Iggy leek er nooit veel zin in te hebben. De broers Ron en Scott Asheton zijn met hun bands New Order en Destroy All Monsters (met Niagara als vrouwelijke Iggy) in het cultcircuit in Detroit blijven hangen, maar in 2003 werken ze mee aan Iggy's album Skull Ring en weten ze het toch zover te krijgen dat The Stooges mét Iggy een reünie-optreden geven, na bijna dertig jaar. Het is een overweldigend succes en in de jaren erna treedt Iggy samen met de Asheton broers op als The Stooges. Vanaf 2005 is Iggy voortdurend op wereldtournee als Iggy & The Stooges en eindelijk krijgen The Stooges de brede erkenning en populariteit die ze altijd hebben verdiend. De band heeft meer succes dan ooit tevoren, speelt in steeds grotere zalen en op popfestivals en voor het eerst wordt er flink geld verdiend. Ron Asheton staat glimmend van plezier en nog steeds gekleed in een militair jasje als een rots op het podium, gitaar te spelen met een snelheid en vaardigheid die bijna niemand hem nadoet. Hij staat dan ook niet voor niets op nummer 29 in de Top 100 van Beste Gitaristen Aller Tijden van het beroemde Amerikaanse popblad Rolling Stone, een enorme prestatie voor een gitarist die het grootste deel van zijn leven nauwelijks in de publiciteit stond.

The Stooges bestaan dan uit Iggy Pop, de gebroeders Asheton en op de bas Mike Watt als vervanger van Dave Alexander, die is overleden. In oktober 2006 start de groep met opnamens voor een eerste Stooges-album sinds ruim 33 jaar. Het album verscheen in maart 2007 met de titel "The Weirdness". Als live-act oogst Iggy met de band veel succes. Op Lowlands wordt hij als 'extra' act uitgenodigd, maar weet alle aandacht naar zich toe te trekken. "The International Garbageman" laat zich zien als springlevende "Godfather of punk en rock" en haalt alle kranten met zijn verrassende optreden.

In januari 2010 wordt Ron Asheton dood gevonden in zijn huis. Hij is een paar dagen eerder overleden aan een hartaanval, wordt geconstateerd. Een groot verlies voor Iggy & The Stooges, maar zijn plaats wordt ingenomen door een àndere bekende Stooges gitarist: James Williamson, die vanaf 2010 met de band meespeelt.

Nieuwe trend

Iggy Pop heeft op het gebied van rock en punkmuziek veel trends gezet. Er wordt gezegd dat Iggy Pop het 'stagediven' heeft uitgevonden. Op 13 juni 1970 werden er op het Cincinnati-festival, tijdens de nummers TV eye en 1970, beelden gemaakt waarop te zien is hoe Iggy Pop het publiek induikt en het publiek hem op armen draagt. De video is één van de bekendste vroege video's van Iggy en te zien op YouTube. Vooral in de punkperiode, na 1977, werd het stagediven door anderen veelvuldig nagedaan.

Ook andere trends en uitspraken van Iggy werden vaak geïmiteerd. De songtitels "No Fun" en "Search and Destroy" werden belangrijke thema's voor de punkbeweging en het is dan ook zo dat vrijwel elke punkband Iggy & The Stooges als invloed aangeeft en vaak ook nummers van The Stooges speelt. Ook het gebruik van graffiti is door Iggyfans al heel vroeg toegepast. Begin jaren zeventig verschenen overal in Nederland de letters IGGY op schuttingen en muren.

Trivia

De muziek van Iggy Pop wordt vaak gebruikt in soundtracks van films. Verschillende keren heeft Iggy er ook speciaal nummers voor gemaakt, zoals Repo Man. In de afgelopen jaren is zijn muziek ook veel gebruikt in commercials op de Nederlandse televisie. Een oud Stooges nummer is gebruikt voor een wervingsspot van de Nederlandse Landmacht.

Discografie

Soloalbums:

• The Idiot (1977)
• Lust for life (1977)
• TV Eye (1977 live) (1978)
• Kill City (1977) (Iggy Pop & James Williamson)
• Zombie Birdhouse (1982)
• New Values (1979)
• Soldier (1980)
• Party (1981)
• Blah Blah Blah (1986)
• Instinct (1988)
• Brick by Brick (1990) (hoesontwerp Charles Burns)
• American Caesar (1993)
• Nude & Rude (The Best Of) (1996)
• Naughty Little Doggie (1996)
• Avenue B (1999)
• Beat 'Em Up (2001)
• Skull Ring (2003)
• The Weirdness (als The Stooges) (2007)
• Preliminaires (2009)

Externe links

• www.iggypop.com Website van Iggy Pop

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Iggy Pop op Wikimedia Commons.