Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hein van der Niet

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Hein van der Niet, alias Frits van Dongen en Philip Dorn (Scheveningen, 30 september 1901 - Los Angeles, 9 mei 1975), was een Nederlandse acteur en Nederlands eerste Hollywood-ster.

Biografie

Hein was een zoon van schoenmaker Leendert van der Niet en dienstbode Femia Schijf en was de vierde van tien kinderen. In 1916 werd hij lid van een toneelvereniging, waarna hij in diverse toneelgezelschappen speelde onder de artiestennaam Frits van Dongen.

Op 23 november 1921 trouwde Hein van der Niet met Cornelia Maria Twilt, met wie hij twee kinderen kreeg. Het huwelijk eindigde in 1930 in een echtscheiding. Op 30 november 1933[1] trouwde hij met zijn tweede echtgenote, de actrice Marianne van Dam, die Joods of van Joodse afstamming was.

In 1934 speelde hij in zijn eerste bioscoopfilm Op hoop van zegen, de derde verfilming van het boek van Herman Heijermans, gevolgd door nog enkele Nederlandse films.

Intussen stemde de NSDAP in Duitsland in 1935 een wet die gemengde huwelijken tussen zogenaamde ’Ariërs’ en personen van Joodse afstamming verbood. Personen in gemengde huwelijken ondervonden daar nadelen van. Om in 1937 naar Duitsland te kunnen vertrekken, lieten Van der Niet en Van Dam zich op 1 november 1937 tijdelijk scheiden. In Berlijn speelde Hein van der Niet in zijn Duitse debuutfilm Immer wenn ich glücklich bin. Hij had hierin zo’n succes, dat hij voor de oorlog nog in vijf andere Duitse films mocht meespelen.

Voor zij in 1939 naar de VS vertrokken, trouwden ze op 13 juli 1939 in Rotterdam opnieuw met elkaar. Op 15 augustus 1939 kwamen zij aan in de Verenigde Staten. Hij werd door regisseur Henry Koster, in wiens film De kribbebijter hij had gespeeld, geïntroduceerd in Hollywood. Tussen 1940 en 1951 speelde hij in tientallen films, met tegenspelers als Humphrey Bogart, Joan Crawford, Judy Garland, Oliver Hardy, James Stewart, John Wayne, George Sanders en Johnny Weissmuller. Hier gebruikte hij de artiestennaam Philip Dorn. Daarna maakte hij in 1952 en 1953 nog enkele Duitse films.

Na de oorlog had hij een zwakke gezondheid: hij leed aan aderontsteking en had in 1945 een eerste hartaanval. Op het einde van een tournee in Nederland in 1955, werd hij tijdens een wandeling in Scheveningen getroffen door een losgewaaide stellingplank, met een hersenschudding als gevolg. Nadat hij in juli was teruggekeerd naar Amerika, bleek dat hij evenwichtsstoornissen en spraakproblemen had, wat een noodgedwongen einde betekende aan zijn loopbaan als acteur. De laatste twintig jaar van zijn leven leidde hij een teruggetrokken bestaan in Californië. In 1975 stierf hij in Los Angeles aan een hartaanval. Zijn urn staat in de marmeren muur van de Sanctuary of Tranquility op het Westwood Village Memorial Park Cemetery.

Filmografie

  • 1934 - Op Hoop van Zegen
  • 1935 - De Kribbebijter
  • 1935 - Op Stap[2]
  • 1936 - Rubber
  • 1938 - Immer wenn ich glücklich bin...!
  • 1938 - Der Tiger von Eschnapur
  • 1938 - Das Indische Grabmal
  • 1938 - Verwehte Spuren
  • 1938 - Der Hampelmann
  • 1939 - De Big van het Regiment
  • 1939 - Die Reise nach Tilsit
  • 1940 - Enemy Agent
  • 1940 - Ski Patrol
  • 1940 - Diamond Frontier
  • 1940 - Escape
  • 1941 - Ziegfeld Girl
  • 1941 - Underground
  • 1941 - Tarzan's Secret Treasure
  • 1942 - Random Harvest
  • 1942 - Calling Dr. Gillespie
  • 1942 - Reunion in France
  • 1943 - Chetniks! The Fighting Guerrillas
  • 1943 - Paris After Dark
  • 1944 - Passage to Marseille
  • 1944 - Blonde Fever
  • 1945 - Escape in the Desert
  • 1946 - I've Always Loved You
  • 1948 - I Remember Mama
  • 1949 - The Fighting Kentuckian
  • 1950 - Spy Hunt
  • 1951 - Sealed Cargo
  • 1952 - Hinter Klostermauern
  • 1952 - Türme des Schweigens
  • 1953 - Der Träumende Mund
  • 1953 - Salto Mortale


Theater

  • 1930 „De Rozenkrans" Nederlands-Indië - Indonesië[3]
  • 1934 (juni) Rubber[4]
  • 1947 (januari) - The Big Two, 21 voorstellingen in het Booth Theater, (Broadway, Manhattan, New York City) als "Nicholai Mosgovoy"
  • 1955 Hemelbed met Lily Bouwmeester [5]

Linken

icon=Bekijk op de Internet Movie Database  (en) Philip Dorn in de Internet Movie Database

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Philip Dorn op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
  • Hans Toonen, Nederlands eerste Hollywood-ster: Hein van der Niet alias Frits van Dongen alias Philip Dorn ISBN 9789080371149.
  • Genealogie 'Van der Niet', Cees van der Niet / Richard van der Niet

q354038 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow