Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Haytham Kenway

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Haytham E. Kenway is een fictief personage, uit het videospel Assassin's Creed van Ubisoft.

Fictieve biografie

Haytham E. Kenway (1725 – 1781) was de eerste grootmeester van de koloniale rite van de orde der tempeliers. Hij regeerde van 1754 tot zijn dood in 1781, waarna hij werd opgevolgd door Charles Lee.

Als zoon van de assassijn Edward Kenway, werd Haytham na de dood van zijn vader op jonge leeftijd bekeerd tot tempelier door Reginald Birch.

Nadat hij naar de Britse kolonies werd gestuurd om een pakhuis van de eerste beschaving te lokaliseren, bleef Haytham daar en vestigde hij een permanente tempeliersbasis in de kolonies. Onder zijn leiding groeide de koloniale rite sterk, werd bijna de volledige orde der assassijnen in de kolonies uitgeroeid en werden de koloniale overheden op ieder niveau gemanipuleerd.

Gedurende deze tijd verwekte hij onbewust een zoon, Ratonhnhaké:ton, met Kaniehtí:io, een Kanien’kehá:ka-vrouw die hij ontmoet had tijdens zijn zoektocht naar het pakhuis. Hij was ook een voorouder van Desmond Miles via de vaderlijke lijn.

„Je doet alsof je het recht hebt te oordelen. Om mij en mijn mensen als fout te bestempelen. Maar alles wat ik heb laten zien en heb gezegd toont aan dat je er naast zit. Wij hebben je volk niet aangevallen. Wij hebben de kroon niet gesteund. Wij wilden dit land verenigen en vrede brengen. Onder onze heerschappij zou iedereen gelijkwaardig zijn.”
—Haytham verdedigt de tempeliers tegenover zijn zoon Ratonhnhaké:ton.

Leven

Geboorte en jeugd

Haytham werd geboren in Engeland in het jaar 1725, als de tweede zoon van de assassijn Edward Kenway en zijn tweede vrouw Tessa Kenway. Hij woonde met zijn ouders en halfzus Jennifer Scott op Queen Anne’s Square in Londen.

Zonder dat Haytham het zelf wist, werd hij al op jonge leeftijd opgeleid tot assassijn. In deze tijd werd Haytham onderwezen in de kunst van het zwaardvechten, terwijl hij amper zes jaar oud was. Haytham werd onderwezen door ’Old Mr. Fayling’. Hij mocht geen contact hebben met andere kinderen uit de buurt, hoewel hij het toch voor elkaar kreeg om met Tom Barrett te spreken.

Op zijn achtste verjaardag bezocht Haytham samen met zijn familie en Reginald Birch (een medewerker van Edward) White’s Chocolate House in Chesterfield Street. Hierna gingen ze weer huiswaarts. Onderweg naar huis werd de groep aangevallen door een straatrover, die tevergeefs probeerde om Tessa’s halsketting te stelen. Reginald Birch dreigde om de overvaller te vermoorden, maar werd tegengehouden door Edward. Edward was eerder kwaad op Reginald vanwege zijn agressieve houding. Toen ze thuiskwamen vroeg Edward aan Haytham of hij de dief zou vrijlaten. In eerste instantie antwoordde Haytham dat hij wel wraakgevoelens had, maar hij zou de man uiteindelijk genade hebben geschonken. Als gevolg hiervan kreeg Haytham een kort stalen zwaard. Het zwaard, welke hij later zou gaan gebruiken in zijn leven als tempelier, werd verborgen op een geheime plek in zijn speelkamer, omdat hij het alleen mocht gebruiken met toestemming van zijn vader.

Verlies van zijn vader

De trainingen van Haytham werden vervolgd, daarnaast werd Haytham aangemoedigd voor zichzelf te denken en de mening van andere mensen af te wegen. Birch kwam regelmatig op bezoek, mede doordat hij een zwak had voor Jennifer. Vlak voordat Haytham tien jaar zou worden, begon Birch interesse in zijn training te tonen. Haytham vertelde aan Birch dat hij het zwaard in zijn speelkamer verstopt had. Kort hierop, hoorde Haytham een discussie tussen Edward en Birch. Voordat Birch vertrok, vertelde hij aan Haytham dat hij zijn vader wilde waarschuwen. Edward huurde twee Britse soldaten in, om zijn familie en het huis te beschermen.

In de nacht van 3 december 1735 was er een aanval van vijf huurlingen op het huis van de Kenways. Edward doodde een van de overvallers, maar kwam zelf om het leven doordat een andere huurling een zwaard door zijn lichaam stak. Haytham zag dat zijn moeder ook werd aangevallen, waardoor hij zelf de huurling vermoordde door zijn zwaard in een oog van de aanvaller van zijn moeder te steken. De huurling die Edward had vermoord wierp Haytham op de grond. Voordat hij Haytham iets kon aandoen, kwam Birch binnen, die de huurling van het leven beroofde. Desondanks hadden de andere twee huurlingen Jennifer ontvoerd en het huis in brand gestoken.

Toetreding tot de tempeliers

„Het is een vereiste als je bent opgevoed zoals ik. Perceptie is van groot belang voor de orde. Het leid de voeten tijdens het rennen en klimmen. Het informeert de handen tijdens het vechten. Maar verandert voor de zintuigen. En zo zie je de wereld op een andere manier.”
―Haytham bespreekt zijn opleiding met Charles Lee.

Na de begrafenissen van degenen die bij de aanval waren omgekomen (waaronder ook jeugdvriend Tom en dienstmeid Edith), bracht Birch het stalen zwaard naar Haytham. Tessa had Birch voorgesteld als beschermheer en adviseur van de familie. Hierop besloot Birch een zoektocht te beginnen naar Jennifer in Europa, samen met Haytham. Daarnaast gaf Birch aan dat de informatie over Jennifer afkomstig was van tempeliers.

Haytham voelde zich vereerd om met een ridder van de tempeliers te werken, maar wilde liever bij zijn moeder blijven. Zijn moeder Tessa was te ziek om de begrafenissen te blijven regelen. Birch merkte op dat Haytham zijn moeder niet veel meer onder ogen kwam. Birch vertelde Haytham dat dit kwam doordat zijn moeder er niet goed mee om kon gaan, dat Haytham voor haar ogen een huurling had gedood. Haytham besloot nog een keer met zijn moeder te gaan praten, die inderdaad erg kil overkwam. Hierdoor dacht Haytham dat Birch inderdaad gelijk had en besloot met hem mee te gaan.

De nacht voordat Haytham zou vertrekken, kreeg hij een bezoek van zijn kamermeid Emily. Zij vertelde dat haar zus Violet de ontvoering van Jennifer heeft gezien. Jennifer zou vlak voor de ontvoering ’verrader’ hebben geroepen. De dag na de aanval zou een man met een accent uit zuidwest Engeland, Violet bedreigd hebben om niets over het voorval te vertellen. Emily vreesde dat de verrader weleens Birch zou kunnen zijn, maar Haytham wou hier niets van weten. Haytham realiseerde zich dan dat een van Edwards medewerkers, Jack Digweed, niet aanwezig was tijdens de aanval.

Nadat Haytham door Birch wordt voorgesteld aan Edward Braddock, een medetempelier die zou meehelpen in de zoektocht naar Jennifer, vertelde Haytham aan Birch over zijn verdenking van Jack Digweed. Birch en Edward ontdekten dat Jack vermist was, maar zochten er verder niets achter. Samen met Birch, zocht Haytham nog vijf jaar naar Jennifer, die verkocht is aan Turkse slavenhandelaren.

Toen de Oostenrijkse Successieoorlog in 1740 begon, werden ze gedwongen hun zoektocht te staken. Samen kochten Birch en Haytham een woning in Troyes, Frankrijk. Hier werd Haytham verder onderwezen in de levensstijl van de tempeliers. Haytham vond troost in de ethos van de tempeliers, die hij goed kon vergelijken met de levenswijze die Haytham van zijn vader Edward had meegekregen. Haytham was echter wel sceptisch over Birchs geloof in de ’eerste beschaving’. In 1744 werd Haytham officieel aangenomen als tempelier, waarna hij zijn eerste moord pleegde op een gierige koopman in Liverpool.

Zoektocht naar de moordenaars van zijn vader

Jacht op Digweed

In 1747 vermoordde Haytham in Spanje een verrader van de tempeliers, Juan Vedomir. Hij kreeg een dagboek in handen, dat een groot gecodeerd onderzoek bevatte naar de eerste beschaving. Hij bracht het document naar Birch in Praag, waar hij te horen kreeg dat zijn moeder was overleden.

Na zijn terugkeer in Londen begon Haytham het dagboek uit zijn jeugd te lezen. Hierdoor realiseerde hij dat Betty, een van zijn vroegere dienstmeiden, destijds een relatie had met Jack Digweed. Na de herdenking van zijn moeder Tessa, zocht hij Betty op en begon haar te ondervragen. Zij vertelde dat Digweed gechanteerd werd door een man met een zuidwest Engels accent, die zijn kinderen bedreigde.

Betty deed alsof zij niet wist waar Jack Digweed zich bevond, maar Haytham ontdekte een brief van haar gericht aan hem, met daarop een adres in het zuidwesten van Duitsland. Haytham en Birch kwamen daar twee weken later aan en ondervroegen een winkelier. Toen de winkelier terughoudend reageerde, bedreigde Haytham zijn zoon. Hierop vertelde de winkelier dat al eerder twee Britse soldaten door hem op de hoogte waren gesteld over de locatie van Jack Digweed. Zij hadden hem gechanteerd om dit niet verder te vertellen. Uiteindelijk verkregen Haytham en Birch zijn locatie, een klein huisje vijftien mijlen noordwaarts. Haytham en Birch vertrokken dadelijk naar deze locatie.

Onderweg zag Haytham een van de Britse soldaten, die puntige oren had net zoals een van de ontvoerders van Jennifer. Bij het huisje aangekomen, zagen zij dat Jack Digweed gemarteld werd door de andere soldaat. Haytham achtervolgde deze man het bos in, haalde hem in en stak hem in zijn nier. De soldaat bleek de man te zijn met het accent uit zuidwest Engeland. Hij vertelde dat Edward een assassijn was die doodging omdat hij iets in zijn bezit zou hebben. De soldaat stierf voordat hij meer kon vertellen.

Haytham vond documenten waaruit bleek dat de soldaat werkte in het regiment van Braddock in de Nederlandse Republiek. Toen hij terugkeerde naar het huisje om Birch te informeren, was Jack Digweed al overleden aan zijn verwondingen. Haytham was vastberaden om de man met de puntige oren te volgen naar de Nederlandse Republiek.

Samenwerking met Braddock

Na een tocht van een dag had Haytham de andere soldaat met de puntige oren ingehaald. De ontmoeting liep uit op een gevecht, maar beiden werden uiteindelijk gevangen genomen door Britse troepen. Haytham werd wakker met een touw om zijn nek, omdat de Britse troepen hem verwarden met de andere soldaat. Beide soldaten werden als deserteurs gezien. Haytham wist zichzelf te bevrijden, maar kon niet voorkomen dat de andere huurling werd geëxecuteerd.

Braddock informeerde Haytham dat de man Tom Smith was en bleef onverschillig over het feit dat een van de ontvoerders van Jennifer onder zijn commando diende. Hij gaf Haytham de toelating om een onderzoek uit te voeren onder zijn troepen, maar vroeg ook of hij als mede-tempelier hem wilde helpen in de oorlog tegen Frankrijk.

Haytham hielp de Britten tijdens de terugtrekking bij het Beleg van Bergen op Zoom. Toen zij vertrokken met hun schepen, vroeg een man of hij en zijn familie meekonden aan boord. Haytham stond het toe, maar Braddock weigerde. De man reageerde boos hierop, waarop Braddock zijn scherprechter Slater het bevel gaf om ze allemaal te vermoorden, inclusief de kinderen.

Tijdens de tijd dat Haytham en Braddock samen waren, merkte Haytham nog meer wreedheden en geweld op van Braddock. Haytham ontdekte zelfs dat het erop leek dat Braddock de tempeliers langzaam aan het verlaten was. Ondertussen werd Haytham vrienden met Jim Holden, welke informatie over Tom Smith had. Zo kreeg Haytham mee dat hij behoorde aan een groep huurlingen binnen de groep van Braddock. Uiteindelijk vroeg Haytham of Jim uit het leger wilde stappen, om koetsier te worden van Haytham.

Zoektocht naar het pakhuis

De cijfercode

In 1753 kreeg Haytham de opdracht om een jonge rebel, Lucio Albertine, in Corsica te ontvoeren. De assassijn Miko beschermde Lucio. Na een hinderlaag van de assassijn kwamen zij in een gevecht, tijdens de worsteling verloor Haytham zijn zwaard. Uiteindelijk duwde Haytham Miko in een ravijn, maar werd zelf meegetrokken. Miko hing aan een touw en aan de arm van Haytham, waarop Haytham het verborgen mes van de assassijn lostrok en hem in zijn hand beet. Miko kwam ten val, maar overleefde dit. Op aanraden van Haytham vluchtte Miko, om het gevecht een andere dag af te maken.

Haytham verving zijn verloren zwaard door het verborgen mes en ontvoerde alsnog Lucio. Hij bracht Lucio naar Birch, zodat de grootmeester van de tempeliers Lucio’s moeder Monica kon chanteren, in het decoderen van het document die Haytham had ontnomen van Juan Vedomir.

Stelen van de voorgangerssleutel

In het jaar 1754 woonde Haytham de musical The Beggar’s Opera bij van John Gay, in het Theatre Royal in Londen. Hoewel hij het zich beklaagde dat hij het stuk nooit helemaal heeft gezien, was Haytham daar om een ’voorgangersartefact’ te stelen van een aanwezige beschermheer en lid van de orde der assassijnen, dat toevallig Miko was. Nadat hij het artefact verkregen had en de eigenaar vermoord had, vluchtte Haytham uit het operahuis en ontmoette nog eens zijn mede-samenzweerders.

Van daaruit werd hij op de het schip ’Providence’ gezet naar Boston en werd hem bevolen om de locatie te onthullen van het pakhuis van de eerste beschaving in de regio. Haytham zou dan een officiële aanwezigheid van de tempeliers in de Nieuwe Wereld vestigen.

Aan boord van de Providence

Op de tweede dag van zijn reis nam Haytham deel aan een gevecht met een aantal bemanningsleden, Hector Graves was de belangrijkste aanvaller. Na hij hem had verslagen en een man gekend als Quil, werd hij meegenomen naar de kapiteinshut om te spreken met Samuel Smythe, de kapitein van het schip. Daar kwam hij te weten dat sommige bemanningsleden een opstand aan het plannen waren. Smythe herinnerde Haytham eraan dat hij de kolonies niet zou bereiken als er zo’n opstand plaats vond, dus stemde hij toe om het te onderzoeken.

Op de achtentwintigste dag van zijn reis versnelde Haytham zijn onderzoek op verzoek van de kapitein. Nadat hij hen gevraagd had of ze vreemde activiteiten hadden gezien, maar hij werd door verwezen naar een man met de naam James Fairweather. James vertelde hem dat de bemanningsleden hadden vergadert op het dek en fluisterden over dingen die hij denkt niet goed zullen zijn. Daar hoorde hij spattende geluiden. Haytham ging benedendeks om te ontdekken dat sommige tonnen geschilderd waren en overboord waren gegooid.

Vijf dagen later sprak Haytham met Smythe over de gemarkeerde tonnen die dagelijks over boord werden gegooid. Het liet een spoor na voor een ander schip. Enkele seconden later werd een boot gesignaleerd, die de Providence begon aan te vallen. Hierna stuurde Smythe hem onmiddellijk naar benedendeks, waar hij in contact kwam met Louis Mills. Mills onthulde dat hij diegene was die de tonnen overboord gooide en dat hij in feite een werknemer was van de orde der assassijnen. Hij had Kenway achtervolgt nadat hij gehoord had wat er in het Theatre Royal was gebeurd. Nadat ze overeengekomen waren dat ze een zwaardduel gingen doen, gingen de twee zwaar in duel maar werd Mills neergehaald door Kenway.

Haytham keerde terug naar het dek en dwong Smythe om zijn schip te sturen in een aankomende storm, zodat ze het achtervolgende schip kwijt zouden raken. Tijdens de storm hielp Haytham om de touwen van het schip te beveiligen zodat de voormast niet ging versnellen. Nadat de bliksem de grootste mast had neergehaald en James hangend aan een touw had achtergelaten, snelde Haytham zich om hem te redden en toen dit gebeurt zonk het andere schip, dat ook door de bliksem was geraakt.

Op de tweeënzeventigste dag bereikte Haytham Boston, waar hij zijn eerste assistent en rekruut ontmoette, Charles Lee, die hem een kleine rondleiding gaf in de stad. Tijdens de rondleiding, ontmoette Haytham Benjamin Franklin en ontdekte hij dat een aantal van zijn almanakpagina’s verdwenen waren. Hij ontmoette ook zijn eerste partner, William Johnson, in de Green Dragon Tavern.

Verzamelen van de koloniale tempeliers

Nu de grootmeester van de orde der tempeliers in de kolonies was, richtte Haytham zich eerst op het verenigen van zijn partners zodat ze de locatie van de pakhuis kunnen onthullen. Nadat hij Johnson had ontmoet, leerde hij dat een deel van zijn werk gestolen was in een overval. Hij verliet Johnson om zijn man te vinden, Thomas Hickey, die ook op de lijst stond voor loyale tempeliers, zocht Haytham voor hen die verantwoordelijk waren. Nadat hij Hickey gevonden had en een uitleg had gekregen, Haytham, met de hulp van Charles en Thomas infiltreerden ze een huurlingenkamp en lokaliseerden de papieren. Thomas en Haytham dooddden de aanvallende soldaten terwijl Charles de kist droeg met Johnsons informatie.

Ze kwamen te weten dat het onderzoek in deze situatie niet veel nut had. Daarop ging Haytham op zoek naar zijn andere partners, te beginnen met Benjamin Church. Nadat hij het huis van Church had bezocht, ontdekte Haytham dat hij overvallen was en dat Church gevangengenomen was tijdens de overval. Hij vervolgde dan zijn onderzoek met Charles, waar hij een gesprek afluisterde van Church’s buren. Van het eerste burenpaar hoorde Haytham dat Church ergens werd vastgehouden in het Noordoosten van Boston. Hierna ging hij naar de top van een kerk om de rest van de stad vanuit een ander perspectief in beeld te brengen. Uit het tweede gesprek dat hij afluisterde kwam hij niets te weten. Het was een gesprek tussen twee Britse soldaten. Uit het derde gesprek, eveneens een gesprek tussen twee soldaten, kwam Haytham te weten dat Church schulden had en dat een zekere man, genaamd Cutter, in een groep zat, die van plan was om Benjamin Church te martelen en te vermoorden. Uit het laatste gesprek, een gesprek tussen twee burgers, kwam Haytham te weten dat de groep die Church had gevangengenomen had, hem naar een fort op de top van een heuvel had gebracht, waar ook een arts was.

Nadat hij die informatie verkregen had, kwam Haytham terug samen met Charles om Church te lokaliseren bij de water-front en naast het fort, ze slipten ongezien binnen en kwamen bij een gesloten deur. Hij kon ongemerkt de sleutel van een soldaat stelen en opende de deur van het gebouw. Hij ging naar binnen met Lee en vond Church vastgebonden aan een stoel, omringd door een paar Britse soldaten. Hij werd ondervraagd door een man genaamd Silas Thatcher, die in leiding was van Southgate Fort. Nadat Silas vertrokken was, vermoordden Lee en Haytham geruisloos de soldaten en Cutter voordat ze Church vrijlieten en zij terugkeerden naar de Green Dragon Tavern.

Hierna ging hij op zoek naar de volgende op zijn lijst en reisde Haytham naar de Copp’s Hill Battery om John Pitcairn op te halen van bij generaal Edward Braddock. Nadat hij naar binnen geslopen was met de hulp van Lee, lokaliseerde hij Pitcairn op het einde van de battery, sprak hij met Braddock over de fouten. Wanneer Haytham probeerde om Pitcairn met zich mee te nemen, weigerde Braddock, en zond hem en Charles weg.

Onwillend om zich over te geven aan Braddocks orders, misleide Haytham de Generaal en zijn mannen en leidde hen in een doodlopende straat en slachtte hen bijna allemaal af, en beledigde Braddock voordat hij Pitcairn stal. Hierna nam Haytham hem mee naar de taveerne en sprak met zijn partners.

Nadat hij zijn nieuwe mede-samenzweerders samenbracht, plande Haytham om te infiltreren in Southgate Fort, zodat hij de Indiaanse slaven kon bevrijden en zo de opslagplaats van de Eerst Beschaving kon ontdekken. Ze lokaliseerden een konvooi, dat hij en zijn partners aanvielen, waarvan ze alle soldaten vermoorden en hun kleren aandeden. Gebruikten ze de tacktiek van het Trojaanse paard, slopen Haytham en zijn mannen in het fort, bevrijdde de slaven, vermoorde de generaals uit het fort en verwondde Silas, zodat Church hem neer kon schieten.

Zoektocht naar het pakhuis van de voorgangers

Zes maanden na Silas’ dood, had Haytham door zijn partners succesvol de vrouw gevonden die ze bevrijd hadden in de aanval, een inwoner die een soort van leiding had. Hij volgde sporen die zij in de sneeuw had achtergelaten, en achtervolgde haar door de Frontier op de grond terwijl door de bomen liep. Toen hij eindelijk bij haar was, sprak hij over de ’sleutel’ en of ze wist waar de opslagplaats was. Ze zei tegen hem dat hij haar moest ontmoeten bij een nabijgelegen heuvel, ze verliet hem, en hij volgde haar uiteindelijk.

Wanneer hij haar ontmoette op de heuveltop, vertelde ze hem over de soldaten in de nabije taverne die haar mensen wilden verdrijven, en dat onder leiding waren van Edward Braddock, de bulldog. Hij stelde voor dat ze de soldaten stopten, en bedacht een plan om Braddock te vermoorden. Nadat hij de taverne was binnengegaan, luisterde hij de gesprekken van de soldaten af. Hieruit kwam hij te weten dat Braddock van plan was om een ’expeditie’ te ondernemen. Toen hij een tweede groep soldaten afluisterde, hoorde hij dat Braddock al in een ’aangepast’ kamp was om zich voor te bereiden voor de strijd tegen de Franse soldaten. Toen hij de taverne wou verlaten, werd hij in een gevecht verwikkeld met een paar soldaten, maakte hij er korte metten mee en met een kleine verwonding op zijn aangezicht; de Indiaanse vrouw, Kaniehtí:io, verzorgde het snel voor hem. Daarna verliet zij ze de taverne en vertelde Haytham om haar te ontmoeten aan het kamp.

Haytham volgde haar snel, en trof haar buiten het kamp van Fort St-Mathieu in een zware sneeuwstorm. Hij kroop in een koets die voorraden leverde en hield zich schuil tot hij binnen de muren van het fort was. Nadat hij in het kamp was, ging Haytham stilletjes door het gebied, en brak de vestigingen van de kanonnen voordat hij een gesprek afluisterde tussen de jonge George Washington en John Fraser. Terwijl hij luisterde, leerde hij dat Braddock een wapenstilstand weigerde om een einde te maken aan de Franse en Indiaanse Oorlog, en dat hij zijn troepen samenbracht om dan een trip te maken naar Fort DuquesneFort Duquesne, en dat een kopie van de plannen in de Commando tent lagen. Met dit in zijn gedachten, stal hij het en verliet het fort, nam het naar Kaniehtí:io en besprak een plan om de soldaten aan te vallen naast de Allegheny (of Monongahela) rivier.

De Braddock-expeditie

Een paar maanden nadat Haytham zijn mede-samenzweerder samenbracht om Kaniehtí:io te ontmoeten bij de rivier. Nadat hij haar had gesproken, wachtten ze in de geplande verbergplaats op Braddocks mannen die zouden passeren. Hij maakte een plan om hen te misleiden: hij vermoordde één van de soldaten, nam zijn kleren en vermomende zich om op die manier tot bij Braddock te komen.

Nadat hij getuige was van een moord door Braddock op één van zijn mannen die onzeker was, wachtte Haytham een momentje om dichter te rijden bij de generaal. Dat gevolgd werd door een gefaalde aanval van de Franse soldaten, reed de Bulldog weg en was Haytham gedwongen om hem te achtervolgen. Toen een boom viel net voor Braddock, viel de Bulldog naar achteren, waardoor Haytham hem kon inhalen. Maar net voor hij wou schieten, schoot Washinghton Haythems paard onder hem dood. Om hem te redden, tackelde Kaniehtí:io hem van zijn paard en hield hem tegen de grond, terwijl Haytham weer recht stond en achtervolgde Braddock terug.

Hij achtervolgde hem totdat hij hem kon vermoorden, zei Haytham nog zijn laatste woorden voordat hij de tempeliers ring nam van de Bulldogs vinger, en ging dan met Kaniehtí:io naar de opslagplaats. Wanneer ze deze bereikt hadden, probeerde Haytham de deur te openen met de sleutel, maar ontdekte dat hij het niet kon omdat dat het de verkeerde deel van het paradijs was; dit werd gevolgd door een romantisch moment met Kaniehtí:io, de twee kusten in de grot van het pakhuis. Hierna ontmoette Haytham zijn mede-samenzweerders terug, en legde de toekomst uit van de ode van de tempeliers de Kolonies, en bracht Lee in als een officiële tempelier. Na een tijd groeide zijn relatie met Kaniehtí:io sterker en verwekte Haytham onbewust Ratonhnhaké:ton met haar.

Zoektocht naar Jennifer

Het Ottomaanse Rijk

Ondanks zijn slechte relatie met zijn zus toen hij jong was, probeerde Haytham zijn zus terug te vinden. Uiteindelijk, slaagde hij er in om Jenny op te sporen in Damascus, waar ze werkzaam was als ’bijvrouw’. Hij reisde naar de stad om haar terug te vinden. Hij sloop met zijn vriend Jim in de Qasr al-Azm en kon Jenny lokaliseren, maar niet zonder dat Jim gevangen genomen werd nadat Haytham en Jenny ontsnapten.

Jim werd snel overgebracht naar de Abou Gerbe op de Berg Ghebel Eter, Egypte, waar hij onder dwang een operatie onderging om een eunuch te komen. Hij was razend op de brutale procedure, Haytham redde Jim van de priesters en de eunuchs, maar vermoordde er veel op weg, en ging naar Engeland wanneer Holdens wonden dichtten.

Wreken van zijn vader

Door Jenny kwam Haytham erachter dat het Reginald was die het bevel had gegeven tot de aanval in zijn jeugd tijdens dewelke zijn vader werd vermoord. Bijgestaan door Jenny en Jim, plande Haytham een aanval op Reginald in zijn kasteel en doodde iedereen die in zijn weg stond. Terwijl Reginald zichzelf probeerde te verdedigen, was het Jenny die de dodelijke slag gaf, door Birch op een zwaard vast te zetten dat Haytham in de deur had geplant voor hun strijd.

Vervolgens bevrijde Haytham Reginalds gevangenen, maar hij was gestoken door een voorgaande misdrijf. Deze verwonding hield hem in bed voor een half jaar. Hij werd in die periode verzorgd door Jenny en Jim. Toen hij eindelijk hersteld was, was Haytham er getuige van dat Jim zelfmoord pleegde omdat hij geen reden meer zag om nog verder te leven. Haytham dacht na over Jims vriendelijkheid en besloot dat hij de assassijnen en de tempeliers moest verenigen ter ere van al de goede dingen in de wereld.

De Amerikaanse Revolutie

De slachting van Boston

Na zijn terugkeer naar de Britse kolonies voor 1770, was Haytham in Boston met een agent, waar ze zagen dat de burgers in opstand begonnen te komen tegen de Britse soldaten wegens de verschillende belastingen door de Britse Kroon.

Toen de spanning begon te stijgen, stuurde Haytham zijn agent naar een dak waar hij een schot in de menigte moest afvuren. Als gevolg hiervan zouden de Britse soldaten ook het vuur openen, onwetend dat zijn agent gevolgd werd door zijn eigen zoon. Wanneer de agent vermoord was door Connor, schoot Charles Lee met zijn pistool in de lucht als back-up plan zodat ze het effect bekwamen – de soldaten die vuur openden op de burgers – gevolgd door Haytham die naar Connor wees dat hij de verantwoordelijke was. Als Boston in hoge alertheid was om Connor te arresteren, verlieten Haytham en Charles vlug.

=Aanslag op George Washington

Nadat William Johnson en John Pitcairn vermoord werden door Connor, beval Haytham aan Thomas Hickey dat hij George Washington moest vermoorden nadat Lee afgezet werd als opperbevelhebber van het Continentale Leger. Echter, werd Hickey’s play bijna verhinderd door Connor, die hem blootstelde aan de autoriteiten voor het maken van een namaakring in New York; ondanks deze beweringen van Connor’s onschuld, werden beide heren gevangen genomen en in Bridewell-gevangenis gestopt.

In reactie, Haytham vergezelde Lee naar de gevangenis, waar Thomas vrijgelaten werd uit een cel naast die van zijn zoon, alleen om overgebracht te worden naar een ander deel van Bridgwell wegens het onderzoek dat gedaan werd door Benjamin Tallmadge tegen Hickey. Haytham berispte Hickey, en vertelde Charles dat hij de dingen moest regelen terwijl hij de gevangenis verliet. Tijdens de tijd van Connor’s en Thomas’ gevangenschap, overtuigden Haytham en Charles de jury om Connor te executeren in plaats van hem een proces te geven. Alhoewel, Haytham had een laatste minuut verandering in zijn hart en besloot om Connor te redden van zijn executie. Wanneer Connors assassijnenleerlingen probeerden om het touw door te snijden dat zijn strop omhoog hield met een pijl maar faalden, Haytham smeet een mes van de menigte, dat het touw doorsneed en Connor redde, maar het veroorzaakte ook dat de mensen in paniek geraakten.

Zoektocht naar Benjamin Church

In 1777 was Haytham op zoek naar de voormalige tempelier Benjamin Church, die de order in de steek liet voordat hij naar de gevangenis werd gezonden voor verraad tegen het Continentale Leger. Iets buiten het Continentale fort in Valley Forge, Pennsylvania, had Haytham de verrader getraceerd bij een kleine kerk. Na een onderzoek, concludeerde hij dat hij hen te laat bereikt had, maar bleef desondanks wachten om te zien of er iemand zou opdagen. Tot zijn verbazing, sprong Haytham op zijn zoon, Connor, in plaats van op één van Churchs mannen.

Na een klein gevecht met de assassijn, vertelde Haytham dat hij ook op zoek was naar Church en stelde een wapenstilstand voor, gezien het feit dat ze op zoek waren naar Benjamin om verschillende redenen, hun doel was om hem te vinden. Connor ging stilletjes akkoord, en het paar verliet het gebouw.

Niet zoveel later, begon Connor de zoektocht naar de locatie de huurlingen van Church door de sneeuw, terwijl Haytham hem volgde. Wanneer de twee een man hadden gevonden bij een gebroken koets van de Continentale voorraden namen ze hem gevangen, er was een snelle ondervraging dat eindigde met Haytham die de man neerschoot, tot groot ongenoegen van zijn zoon. Toen beval hij Connor om te infiltreren in het kamp dat ze ontdekt hadden van de man terwijl hij in het geheim een andere route op sloop, dat uiteindelijk leidde dat hij gevangengenomen werd. Connor, die snel was om hem te redden, was achtergelaten om de andere soldaten te vermoorden, terwijl Haytham plannen ging gaan maken in New York.

Een maand later, wanneer Connor eindelijk in de stad was, leidde Haytham hen de top van de daken waar de locatie van Church zou zijn. Hij vertelde dat hij Connor had gespaard omdat hij ’nieuwsgierig’, en dat hij niet anders was dan diegene dat zijn zoon hielp. Ze spraken ook over hun ideeën van vrijheid, die hij zag als een ’uitnodiging voor chaos’. Nadat ze de poort van Church’s positie hadden bereikt, liet hij Connor een soort van vermomming te stellen, en wachtte op het ontmoetingspunt voor zijn terugkeer.

Toen Connor terugkeerde, leidde Haytham hem door de deur, met de toestemming van de wachters. Terwijl ze de brouwerij verkenden, werden Haytham en Connor in een gesprek verstrengeld in een gesprek over Kaniehtí:io, waar Haytham deed alsof hij niet wist van haar dood hoewel hij het wist na Johnson’s dood. Nadat Connor de schuld gaf aan Charles Lee, ontkende Haytham het, en zei dat hij dat order niet gegeven had en het onmogelijk was, door deze ’schok’ hoopte hij dat zijn zoon zou beginnen twijfelen in wat hij geloofde de waarheid was. Wanneer ze Church hadden bereikt, beschuldigde Haytham hem en veroordeelde hem tot de dood, maar ze ontdekten dat het een valstrik was, waardoor ze werden aangevallen door huurlingen. Maakten ze korte metten met hen, en er volgde een korte ondervraging over Church locatie, zodat ze te weten kwamen dat hij op weg naar het Martinique eiland. Nog een keer, vermoordde Haytham de ondervroeg, waardoor Connor kwaad was.

Na zijn moord, gebeurde er een tweede aanval, waar de huurlingen op de kruitvaten begonnen te schieten in het pakhuis dat het gebouw in brand zette, met de twee binnenin. Haytham leidde de weg, ontsnapten hij en zijn zoon amper en ontsnapten de brouwerij door een deur te breken op een hoge verdieping, en vielen in het water. Van daar, zwommen Connor en Haytham naar de dokken, waar ze snel een plan maakten om Connors schip, de Aquila, te gebruiken om Church in te halen, die net een dag voorsprong op hen had.

Achtervolging van Benjamin Church

„Eindelijk staan we tegenover elkaar. Dat was me het avondtuurtje wel. Ik moest heel wat trucjes en valstrikken overwinnen. Slim gedaan hoor. In een aantal gevallen dan. Ere wie ere toekomt. Je hebt het knap gespeeld. We hadden een droom, Benjamin. Een droom die jij aan diggelen wilt gooien. En dat, ouwe vriend van me, zet ik je betaald.”
―Haytham slaat Benjamin Church.

Haytham trof Connor aan de kaai van het oostelijke gedeelte van New York en ging aan boord van de Aquila om Church te vangen. In 1778, hadden ze hen ingehaald in de Caribische Zee, maar volgens Haytham lagen ze dagen achter door een route keuze. Na een smalle oversteek tussen de rotsen, naderden ze de Welcome, Church’s eerste ontsnappingsschip, dat al verlaten was. Na een vlug onderzoek, werd een kleiner schip opgemerkt in de verte, dat wegvluchtte terwijl het de Aquila beschoot.

Snel zetten ze de achtervolging in. Haytham en Connors bemanningsleden voeren door de rotsachtige doorgang, terwijl Haytham zich stoorde aan zijn zoons stuurkunsten. Toen het kleinere schip door een smal rotsgebied voer, moest de Aquila noodgedwongen om de rotsen heenvaren. Aan de andere kant werden ze opgewacht door een Britse Man-of-War en een paar kleinere schepen die hen met volle kracht beschoten. Zij maakten korte metten met de kleine boten, lieten Connor en Haytham de bemanningsleden ketting-kogels afvuren naar de Man-of-War, waardoor de mast brak en zij aan boord konden gaan van het vijandige schip.

Net als ze het schip zouden zien aan hun zijkant, nam Haytham het roer en ramde de Aquila in het andere schip, dat gevolgd werd door een enorme sprong naar de andere kant en vocht zijn weg naar Church beneden dek. Snel, maakte Connor de sprong, en bracht zijn bemanningsleden aan boord om te vechten tegen de huurlingen. Nadat hij de drie officieren had vermoord op het dek, ging Connor naar Haytham en Church. Haytham, gaf een kleine toespraak naar zijn voormalige mede-samenzweerder, en bleef de man heftig slaan tot hij bijna dood was. Connor eindigde dan het leiden van de man nadat hij de locatie had ontdekt van de Continentale voorraden, die lagen te wachten op een nabijgelegen eiland.

Laatste samenwerking met Connor

„Je strijdt tegen tirannie, onrecht. Dat zijn symptomen. De ware oorzaak is de menselijke zwakte. Waarom denk je dat ik je jouw fouten wil laten inzien?”
―Haytham probeert zijn zoon voor de laatste keer te bekeren.

Nadat hij samengewerkt had met zijn zoon om Church te vermoorden, werd een onzekere bondgenootschap gevormd tussen Haytham en Connor, de samenwerking tussen de twee was zwak. In een poging om de onafhankelijke te redden van Groot-Brittannië, begon Haytham samen te werken met zijn zoon om de laatste klappen uit te delen. Wanneer ze elkaar ontmoeten na de moord bij Bowling Green, begonnen ze een missie om de Loyalisten hun plan te ontdekken, vonden ze officiers bij de ruïnes van New Yorks grote brand. Klommen ze door de verwoestte gebouwen, en maakten ze hun weg naar een uitkijkpunt boven de hoger rangen soldaten. Nadat ze de nutteloze informatie hadden afgeluisterd moesten ze een manier vinden om nodige informatie te verzamelen, Haytham sprong naar beneden en begon een gevecht met de Britse soldaten. Connor, werd gedwongen hem te helpen, en vocht mee tegen hen. Nadat ze de soldaten verslagen hadden, namen Haytham en Connor hen gevangen tegen een muur, uitgezonderd één die kon ontsnappen. Terwijl Connor hem achtervolgde, nam Haytham de andere naar het hoofdkwartier in Fort George, en ondervraagde hen, en vermoordde hen uiteindelijk. Nadat de laatste officier terug was, nam een laatste verhoor plaats, en vermoordde Haytham hem ook uiteindelijk, hij verantwoordde zichzelf door te zeggen dat de man het aan zijn leider zou hebben vertelt. Na een ruzie tussen de twee, ging Haytham naar het Continentaal fort in Valley Forge. Tijdens de nacht, ging Connor ook naar het fort, en ontmoette Haytham aan de voet van de berg bij George Washingtons commandopost. Nadat ze kort argument hadden in Connors voordeel, gingen ze verder om de Commandant te ontmoetten. Toen Connor hem waarschuwde voor de plannen van de Britten, sloop Haytham achter hen en ontdekte een brief dat het bevel gaf om Connor’s dorp aan te vallen, Kanathséton. Haytham daarna vertelde Connor over de plannen van de generaal, en ook dat de aanval tijdens de Zevenjarige oorlog ook Washingtons werk was, waardoor hij de banden met hen beide verbrak; Connor beweerde dat zijn vader het toch wist, en hield de informatie voor zich totdat het voor de tempeliers uitkwam, waardoor hij net zo afschuwelijk was als Washington.

Overlijden

Nadat Connors dienst in de Franse Armada in de Slag op de Chesapeake erop zat, haalde hij de Franse Admiraal de Grass ertoe over om zijn vijf schepen te gebruiken voor een aanval op Fort George. Terwijl zij de haven van New York beschoten, sloop Connor door de ondergrondse tunnels om Lee te bereiken. Haytham, die nog steeds in Fort George was, werkte aan zijn plannen met Lee voor de aanval plaats vond. Nadat hij vreesde voor het leven van zijn mede-samenzweerder en zijn plannen, zond hij Lee weg in de hoop dat hij zou overleven en verder kon doen, terwijl Haytham bleef om met zijn zoon om te gaan. Connor, die gewond was geraakt door de explosie, worstelde tegen de tijd en vond zijn vader in plaats van zijn oorspronkelijke doelwit. Toen Connor Fort George’s meest verdedigende punt had bereikt, was Haytham op hem aan het wachten, begonnen ze te vechten waar hij duidelijk de bovenhand had, waardoor Connor zich gedwongen zag om de omgeving tot zijn voordeel te gebruiken. Een kleine explosie gooide hen beiden op de grond. Snel daarna probeerde Haytham Connor te wurgen terwijl hij het karakter en de geloofsovertuigingen van de assassijnen vernederde tegenover de tempeliers, maar Connor stak snel en fataal met zijn verborgen mes zijn vader in de nek. Dit maakte een einde aan Haythams leven en zijn leiderschap als grootmeester van de tempeliers. Hoewel hij geen spijt toonde van zijn acties, gaf Haytham in zijn laatste ogenblikken toe dat hij trots was op zijn zoon.

Persoonlijkheid en kenmerken

Van begin af aan was Haytham zeer gefocust op zijn geloof, en had elk doel betrekking met zijn tempeliers mentaliteit. Nadat hij ondervond dat hij het pakhuis van de eerste beschaving niet kon binnen gaan, was hij bezorgd over de macht van de tempeliers in de kolonies. Als een jonge man had Haytham veel gezag en was hij soms eigenwijs, waardoor hij mensen uit de lagere klasse negeerde. Wanneer hij in gezelschap was van personen qua geloof, intelligentie of klasse dichter bij hem stonden, was hij vriendelijker en beleefder. Zijn negeren van mensen die onder zijn standaard stonden stond tegenover zijn respect voor de Indianen, die door velen beschouwd werden als wilden; bijvoorbeeld wanneer hij een relatie had met Kaniehtí:io. Soms bracht Haytham een beetje humor in, maar in de meeste situaties was hij serieus. Dit kwam op een beleefde manier over, zoals hij zich vriendelijk toonde tegenover het Indiaanse volk, redde hem van de slavernij die onder leiding was van Silas Thatcher, zijn berisping voor Charles Lee voor zijn negatieve commentaar tegen hen en verontschuldigde hij zich ook voor de bazen in het Theatre Royal in Londen toen hij hen stoorde tijdens de Begger’s Opera. Hierdoor vermoorde hij het kind niet in de opera die getuige was van de moord op Miko en hij ging snel akkoord om Benjamin Franklin te helpen om zijn Almanakpagina’s terug te krijgen als hij er zag. Hij redde ook het leven van James Fairweather aan boord van de Providence tijdens de storm, hij kon hem ook laten vallen. Haytham was ook vastberaden tijdens een gevecht, verdedigde Charles tegen Connor en bleef kalm wanneer hij gevangengenomen werd door de mannen van Church.