Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:O/ De ooggetuige (boek)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

boekverslag zonder kop en staart

Ik plaats dit vanwege een duidelijk gebrek aan beter materiaal. ( P.S. dit is mijn boekverslag.)



HF 5. Gebeurtenissen:
Manon, de hoofdpersoon is een slechtziende jonge vrouw die nog een vrolijk leven leid met haar blinde geleide hond Max. Manon is een vrouw die haar beperking zich niet in de weg laat zitten, ze feest ze shopt en geniet. Tijdens een bezoek aan de plaatselijke juwelier krijgt Manon de schrik van d’r leven wanneer de juwelier wordt overvallen. Ze kan de daders horen en vaag drie mannen zien. Twee van de drie mannen hebben een gimmend zileveren voorwerp, plotseling realiseert ze dat het wapens zijn. De juwelier word achterin de winkel doodgeschoten en Manon word gespaart omdat ze denken dat ze blind is. Zodra ze weg zijn belt Manon de politie, ze wordt ondervraagt en doet haar verhaal maar omdat ze de daders niet kon omschrijven hielp het niet erg veel met het onderzoek. Doordat de camera’s die er in de winkel hingen geen tape hadden was er geen bewijs naast de vage verklaring van Manon, hierdoor werd er in de krant vermaeld dat de enige ooggetuige een slechtiende jonge vrouw was. Manon was een van de weinige slechtziende in het dorp en een van de enige die de juwelier regelmatig bezocht, dit voroorzaakte angst bij Manon voor de nog steeds vrijlopende daders. Toen ze later naar de kermis ging met haar zus en vrienden kwam haar grote angst uit, terwijl haar zus en vrienden bij de schiettent waren fluisterde een bekende stem iets in haar oor. Ze herkende de stem direct, het was een van de mannen van juwelier. Zodra haar zus terug kwam melde Manon deze gebeurtenis en eistte ze dat ze terug zouden gaan. Na veilig aan te komen in haar apartement gingen alle deuren op slot en werd gingen ze praten. Zodra Manon met Bibi gepraat heeft besluiten ze samen naar huis te gaan en daar de politie te bellen, dit gedaan te ze erg verontrust over de maatregelels die er worden genomen desondanks krijgt Bibi d’r weer rustig. In de krant van de volgende ochtend staat de vermoedde identiteit van de enige getuige in de juweliersoverval, ook dit is verontrustend want ze wil de aandacht niet. Dezelfde ochtend gaat ze naar haar werk met d’r blindegeleidehond Max, ze kiest om te lopen hierbij hoort ze af en toe nog wel opmerkingen over Max zoals: ‘mamma ik zag de grote boze wolf,’ en ze wordt ook dit keer weer gevraagd over de beperkingen van een blindegeleidehond. Als ze in het gebouw is waar ze werkt gaat ze met Max naar de lift, ze is als eerste van haar collega’smaar er is wel een schoonmaker aanwezig. Bij direct krijgt ze een ongemakkelijk gevoel over deze schoonmaker, hij kijkt naar Manon en ze probeert met hem te praten maar hij antwoord niet.. even later verrast hij haar een vraag ,ben jij blind?,’ vraagt hij, ja,’ze antwoord terwijl ze express langs hem heen. Hierop reageert hij door dichtbij haar te gaan staan maar hij vertrekt direct wanneer Manon’s collega’s binnenkomen lopen. Na kort te hebben gepraat met haar collega’s komt ze erachter dat er alleen vrouwelijke schoonmakers in de ploeg zitten, dit geeft haar het vermoeden dat de nep-schoonmaker een van de overvallers was. Ze belt vervolgens de rechercheur die op haar zaak zit en vertelt zoveel mogelijk en weet er zelfs een redelijk duidelijke omschrijving aan toe te voegen. ze besluiten dat Otto met haar mee zal gaan naar haar appartement maar op het laatste moment moet Otto dringend z’n kinderen van de crèche ophalen, hierop besluit Manon dat ze zich niet bang laat maken en alleen naar huis zal gaan. Als ze weg gaat is Max erg onrustig en het maakt haar zenuwachtig, ze gaat zo snel mogelijk de lift in drukt in haar haast de verkeerde knop in wanneer ze iemand in het trappenhuis omhoog hoort komen. Nog maar net op tijd beseft ze wat ze verkeerd doet en sluit de liftdeuren net wanneer het gestalte zichtbaar werd bovenaan de trap. Zodra ze beneden is begint ze te rennen ze schrikt van alles en iedereen, ze word door dankzij de hond nog maar net gered wanner hij haar vlak voor een auto wegtrekt die haar omver wou rijden. Ze valt en voorbijgangers zijn al snel praatjes aan het maken gelukkig heeft iemand er toch aan gedacht om de hulpdiensten te bellen. nadat ze door de medici was gecheckt en haar wonden waren schoongemaakt vertelde aan de agenten wat er was gebeurd, waarna ze direct naar het ziekenhuis werd gereden. Na het ongeluk word het rustig en ze wordt uiteindelijk ontslagen uit het ziekenhuis, toen ze thuis kwam biechtte haar zus op dat zij de oorzaak was dat Manon slechtziend was en er nog steeds spijt van had. Een tijdje later houden ze een feest bij Manon waar velen zijn uitgenodigd, maar langzaam begint Manon te beseffen dat de een van de daders in het huis is, en ze probeert het zo ongezien mogelijk aan iemand te melden. Ondanks dat ze erg haar best ervoor deed lukte dit niet en werd ze uiteindeleik geconfronteerd met Rutger, die haar alles vertelde ,hoe hij de leider was van de overvallers en dat het niet z’n eerste overval was, dat hij haar zou vermoorden en een ander de schuld zou geven. Net toen hij haar aan het wurgen was en ze de hoop bijna had opgegeven sloeg haar zus ‘m op de kop. De daders werden opgepakt en ze leefden nog lang en gelukkig. Thema: het is een typisch verkeerde plek, verkeede tijd en nu-moet-jij-het-oplossen-verhaal.

HF 6. Hoofdpersonen:

Manon is vanaf ze het haar kan herinneren slechtziend en heeft altijd hulp gehad van haar oudere zus Bibi. Manon heeft nog een trouw hulpje in de vorm van een hond, Max is de naam hij staat altijd voor Manon klaar en neemt z’n werk erg sirieus. Manon is niet vies van een feestje maar blijft liever sober. Ze werkt als helpdeskmedewerker, deze baan zit haar als gegoten. Ze is goed in het maken van vrienden en kan soms wat eigenwijs overkomen. Ze is zo’n vrouw waar iedereen van kan houden.

Bibi is de zus van manon en heeft een groot geheim waar ze zich voor schaamt, op haar zesde had ze ruzie met Manon en in die ruzie viel Manon in stekelige struiken en een van die stekels beschadigde Manons oog. Bibi heeft Manon overal en altijd geholpen om van de haar schuldgevoel af te komen, maar ook omdat ze van haar kleine zusje houdt.

Rutger is een enigma, het ene moment vrolijk en blij en het andere moment kil en koud. Rutger is een aardige jongen die op een bepaalt punt in z’n leven het verkeerde pad koos. Hij houd nog steeds van feesten en is erg gezellig om mee rond te hangen, dit verandert helaas niet het feit dat hij vele misdaden heeft gepleegd met zijn maten. Gelukkig weet lang niet iedereen dit en dat wil hij graag zo houden.

HF 7. Plaats: nijmegen.

HF 8. Tijd: word niet genoemd, waarschijnlijk rond 2004.

HF 9. Begin: het begint bij de eerste gebeurtenis, de overval op een juwelier. de gebeurtenissen volgen chronische volgorde.

HF 10. Probleem: Manon is de enige getuige van een overval en nadat de daders er achter komen dat ze ook écht wat gezien heeft zitten ze continu achter haar aan. Afloop: de leider van de daders is een bekende van haar en word bij een confrontatie overmeesterd en overgeleverd aan de politie.

HF 11. Perspectief: je leest het boek vanuit een Ik-perspectief. Het ik-pespectief van Manon.